محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847203535
پالم و وایتکس در شیر، شایعه یا واقعیت؟
واضح آرشیو وب فارسی:سلامت نیوز: سلامت نیوز : بر اساس سبد غذایی پیشنهادی از سوی وزارت بهداشت کشورمان، هر فرد باید ماهانه 8 لیتر شیر، 3 کیلوگرم ماست و حدود 500 گرم پنیر مصرف کند. آیا مصرف شما به این آمار نزدیک است؟ البته اگر این میزان شیر و لبنیات پیشنهادی را مصرف کنیم، هنوز با متوسط مصرف جهانی که برای هر نفر در سال 350 کیلوگرم است فاصله زیادی داریم. ایرانی ها یک سوم میانگین جهانی شیر، پنیر، ماست، کره، دوغ و... مصرف می کنند. باید گفت در طول چند سال گذشته مصرف شیر و لبنیات به شکل محسوسی کاهش یافته است که کارشناسان تغذیه دو دلیل اصلی را در این باره ذکر می کنند. نخست، کاهش قدرت خرید خانوار و دوم، هشدار وزارت بهداشت به افزوده شدن بیش از حد روغن پالم به شیر و محصولات لبنی از سوی برخی کارخانه ها. به گزارش سلامت نیوز، روزنامه ایران در ادامه نوشت: طبق آخرین گزارش مرکز آمار، تولید شیر در ایران سالانه 7میلیون و 32 هزار تن است که اگر این مقدار را تقسیم کنیم بر 78 میلیون نفر جمعیت کشورمان، عددی نزدیک به 90 کیلو به دست می آید، یعنی مصرف سرانه سالانه شیر خام هر فرد باید بین 85 تا 90 کیلو باشد که البته به گفته رضا باکری، دبیرانجمن صنایع لبنی ایران این مقدار به انواع محصولات لبنی تبدیل می شود. ایرانی ها چه میزان شیر می نوشند؟ بررسی های ما نشان می دهد از 12 سال گذشته هیچ تحقیقی درباره میزان استفاده مردم از شیر و لبنیات در استان ها و شهرهای کشورصورت نگرفته است و اگر آماری از سوی مسئول و کارشناسی اعلام می شود به احتمال قوی بر پایه حدس و گمان است. رضا باکری دبیر انجمن صنایع لبنی کشور عنوان می کند: میانگین مصرف شیر در ایران برای هر فرد حدود 29 کیلو و مصرف شیر و لبنیات در مجموع 85 تا 90 کیلوگرم در سال است. ما هنوز با الگوی استاندارد دنیا فاصله زیادی داریم، چراکه حداقل مبنای استاندارد مصرف شیر درکشورهای توسعه یافته حدود 165 لیتر و سرانه مصرف لبنیات 350 کیلوگرم و متوسط مصرف جهانی هم 110کیلوگرم است. اگر سرانه مصرف لبنیات در ایران را 85 تا 90 کیلوگرم در نظر بگیریم، ایرانی ها نسبت به متوسط مصرف جهانی حدود 20تا 25 کیلو لبنیات کمتر مصرف می کنند. سال 82 تحقیقی سراسری در کشور صورت گرفت که مردم چه میزان از شیر و لبنیات در کشور استفاده می کنند که نتایج آن نشان داد هر ایرانی به طور میانگین در روز 139گرم از شیر و انواع لبنیات استفاده می کند در حالی که میانگین مطلوب برای مصرف روزانه 240 گرم در روز است. به نظر می رسد در طول 12 سالی که از این تحقیق می گذرد میزان استفاده تغییر آنچنانی نکرده است زیرا به گفته دبیر انجمن صنایع لبنی، میانگین روند رشد تولید لبنیات و شیر بعد از انقلاب تا سال 89 فقط 8 درصد گزارش شده است یعنی 8 درصد سالانه رشد هم در تولید شیر خام هم در مصرف فرآورده های لبنی داشتیم. مقدار مصرف شیر از زبان مردم هر چقدر از شمال شهر به سوی جنوب می رویم تعداد و نوع محصولات کم و کمتر می شود. از چند سوپرمارکت دار در شمال تهران که یخچال های ویترینی ویژه ای برای شیر و لبنیات دارند درباره میزان استفاده مشتریانشان می پرسم. می گویند بازارشان تغییری نکرده و به شب نرسیده شیرها فروش می رود. از سوپرمارکت داری در خیابان خواجه عبدالله انصاری که فرصت سرخاراندن هم ندارد همین سؤال را می پرسم. او هم مثل بقیه اعتقاد دارد که حتی گران شدن قیمت شیر و لبنیات در فروش این محصولات تغییری نداشته است و در ادامه حرف هایش می گوید: «کسانی که در این منطقه زندگی می کنند وضعیت مالی خوبی دارند و برایشان آنقدرها مهم نیست که فلان شرکت شیر را 200 تومان گران کرده. می خرند و می برند. ما هم برای جذب مشتری انواع و اقسام شیر و محصولات لبنی می آوریم و قدرت انتخاب مشتری مان را بالا می بریم.» از این سوپر مارکت چند کیلومتری را به سوی مرکز شهر پایین می روم، تفاوت را به آسانی درک می کنم. تعدادی از شیرهای روز گذشته در یخچال مانده است. تنوع محصولات کمتر از سوپری های بالاشهر است. سوپرمارکت داری در خیابان کارگر، پایین تر از میدان حر راضی نیست ولی خدا را شکر می کند: «اهالی این منطقه بیشترشان کارمند هستند. یک روز شیر می خرند یک روز هم نه، چرا که هر چند روز یک بار برای خرید می آیند. آخر ماه هم که اصلاً نمی آیند. به قول معروف کفگیرشان به ته دیگ می خورد. اما پنیر بسته ای زیاد می فروشیم، چون قیمتش نسبت به پنیر فله ای پایین تر است.» در جنوب شهر وضعیت کاملاً متفاوت است. برای یافتن پاسخ به سؤال تکراری ام به سوپر مارکت کوچکی به محله جوادیه می روم. یخچال ویترینی پر از نوشابه و سوسیس و کالباس و آبمیوه و... است. جز چند قوطی شیر که دو روز از تولیدشان گذشته است خبری از شیر کم چرب و نیمه چرب و بدون لاکتوز یا شیر طعم دار نیست. وقتی از سوپری می پرسم، این طور جوابم را می دهد: «اینجا همین یک رقم شیر را هم به زور می خرند چه برسد به شیر طعم دار و بدون لاکتوز و... کارگر جماعت و این بازی ها؟! از زمانی که شیر و لبنیات گران شد و هر روز کارخانه ها و شرکت ها قیمت ها را بالا بردند خرید مردم این منطقه هم کمتر از گذشته شده است. البته زمانی که شیر یارانه ای می دادند وضعیت بهتر بود و مردم برای خریدن شیر صف می ایستادند ولی با آزاد شدن قیمت شیر وضعیت به کلی عوض شد.» برای اطلاع از مصرف شیر در شهرهای دیگر دست به کار شدم و چند شماره تلفن را تصادفی گرفتم. پری 40 ساله از تبریز درباره مقدار مصرف شیر می گوید: «مصرف شیرمان زیاد است و بچه هایم هر روز صبحانه شیر می خورند و بعد به مدرسه می روند. چند سالی است روال مان همین است. برای همین هم قدشان نسبت به بچه های همسن و سال شان بلندتر است.» شکوفه 32 ساله از بیرجند با اشاره به اینکه از زمانی که ادعا شد داخل شیرهای پرچرب پالم وجود دارد شیر کم چرب مصرف می کند به «ایران» می گوید: «شوهر و دخترم هر روز شیر می خورند ولی من علاقه ای ندارم اما از ماست و پنیر محلی زیاد استفاده می کنم. اعتمادی هم به لبنیات پاستوریزه از زمانی که گفتند به آنها پالم اضافه می کنند، ندارم.» امیرحسین 50 ساله از همدان با ابراز نگرانی از آلوده بودن شیر می گوید: «از زمانی که گفتند داخل شیر پالم وجود دارد یا اینکه توی شیر وایتکس می ریزند دیگر شیر نخریدم اگر هم بخرم شیر فله ای می خرم.» زنی از ایرانشهر که نمی خواهد اسمش فاش شود درد دل های زیادی دارد: «شنیدم شیر برای بچه ها خوب است ولی شوهرم کارگر است و به زور می تواند شکم بچه ها را سیر کند چه برسد که هر روز شیر هم بخرد.» سولماز 34 ساله، از کیش می گوید: «راستش من برای بچه هایم شیر ایرانی نمی خرم. چون اصلاً دوست ندارند. شیرها مزه آب می دهند. معلوم هم نیست چی داخلش می زنند. من از بازار کالاهای خارجی که ماندگاری بالایی دارند برای بچه هایم شیر می خرم که واقعاً کیفیت و طعم خوبی دارند. شاید اگر کارخانه های داخلی کیفیت شیر را بالا ببرند از همین شیرهای داخلی استفاده کنیم.» چرا مصرف شیر و لبنیات کاهش دارد؟ پرس و جوها و مصاحبه با مردم گویای 2 نکته است. ابتدا اینکه هنوز برخی از مردم به نقش شیر و محصولات لبنی در سلامت پی نبرده اند یا اینکه از طعم و کیفیت شیرهای کارخانجات راضی نیستند. باکری با اشاره به کاهش 18 درصدی استفاده مردم از شیر ولبنیات، چند عامل را علت اصلی این کاهش می داند و برای تشریح هر یک به بیان جزئیات می پردازد:«به نظر من 2 علت اصلی در کاهش شیر، یکی پایین آمدن قدرت خرید مردم است و علت دیگر افزایش نیافتن سطح دانش مردم برای استفاده از لبنیات. بعد از اجرای طرح هدفمندی یارانه ها به مرور قدرت خرید خانوار کم شد و به تبع آن تمامی مواد غذایی و خوراکی مصرفی در سفره مردم هم نزدیک به 26 درصد کاهش یافت. ریشه عمده این کاهش در قدرت خرید خانوار، متأسفانه پایین آمدن ارزش پول ملی است. بر خلاف کشورهای پیشرفته، ما سیستم کارت های اعتباری الکترونیکی نداریم که مردم بتوانند مصرف خودشان را به کمک اعتبار حساب خودشان انجام دهند و چون در ایران سیستم قدیمی خرید نقدی در فروشگاه ها رایج است هنوز نتوانستیم از امکانات خرید اعتباری الکترونیکی برای جبران کاهش قدرت خرید مردم استفاده کنیم. اصطلاحاً به این سیستم خرید در اقتصاد کلان «بازار بدهی» می گویند که نوعی سرمایه است. یعنی دولت ها پشتوانه بازار بدهی را از طریق بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و دارایی فراهم می کنند و مردم 2 تا 3 برابر حقوق ماهانه اعتبار جاری دارند، بنابراین اگر پول نقد در حسابشان نداشته باشند با کارت اعتباری مواد غذایی خودشان را می خرند و با اقساط آن را به دولت برمی گردانند. در همه جای دنیا ضعف قدرت خرید خانوار را با کارت خرید اعتباری جبران می کنند. مسأله دوم بحث فرهنگی است. طبیعی است اگر سطح دانش عمومی تغذیه و آگاهی را درمردم افزایش دهیم جابه جایی بین مواد غذایی اتفاق می افتد. برای توسعه مصرف شیر باید دانش تغذیه ای مردم را بالا ببریم. برای این منظور توافقنامه ای بین انجمن صنفی صنایع لبنی و صنف گاوداری ها به امضا رسیده است که به ازای هر کیلو شیر 10تومان برای توسعه فرهنگ مصرف شیر اختصاص دهیم تا متخصصان علوم تغذیه به صدا و سیما بروند و در مورد فواید مصرف شیر ولبنیات به مردم آگاهی دهند.» پالم و وایتکس در شیر، شایعه یا واقعیت؟ طعم نامناسب و کیفیت پایین برخی شیرها، انتشار خبر افزودن پالم به شیر از سوی برخی کارخانه ها یا افزودن وایتکس به شیر توسط عده ای از دامداران، ناخودآگاه منجر به کاهش استفاده از شیر و لبنیات شد. البته باید به مردم حق داد که با بروز چنین رخدادهایی احساس خطر کنند. دبیر انجمن صنایع لبنی کشور با رد اینکه استفاده از پالم خطر دارد، عنوان می کند: «استنباط سمی و مضر بودن از روغن پالم اشتباه است. روغن پالم به عنوان یکی از روغن های گیاهی، مصرف عمده در روغن های نباتی یا خانگی دارد. پالم همان روغن نباتی است که خانواده ها مصرف می کنند، به عبارتی از 150میلیون تن مصرف روغن جهان 50میلیون تن روغن پالم است یعنی در تمام دنیا یک سوم روغنی که مصرف می کنند پالم است. در ایران هم این نسبت رعایت شده است. بنابراین افزودن پالم به شیر و ماست میسر نیست و نبوده و قبول نداریم که به شیر، پالم اضافه می شده؛ فقط 140کارخانه دارای پروانه ساخت از وزارت بهداشت مجوز داشتند که خامه قنادی، پنیرهای آنالوگ با چربی گیاهی، پنیر پیتزا و بستنی تولید کنند. اما وجود وایتکس در شیر، در واقع هیچگاه و اصلاً نمی توان وایتکس را به شیر اضافه کرد. بوی این سفید کننده آنقدر تند و آزاردهنده است که درصورت افزوده شدن بوی آن قابل تحمل نیست.» دکتر ربابه شیخ الاسلام، رئیس انجمن علمی غذا و تغذیه حامی سلامت ایران با ادعای اینکه شیرهای صنعتی هیچگاه به موادی همچون پالم و وایتکس آلوده نبوده اند، می گوید: «از سال ها قبل گاوداری ها موظف شده اند برای پیشگیری از مصرف شیر فله ای که ممکن است بیماری تب مالت را شایع کند، شیرهای خود را برای تست به ایستگاه تجمیع شیر می فرستند و اگر کارشناسان در شیرها آلودگی یا نشانه بیماری ببینند شیر را به گاوداری برمی گردانند و گواهی سلامت صادر نمی کنند. برخی از گاوداری ها از ترس اینکه مبادا ایستگاه تجمیع شیر بگوید شیرشان آلودگی دارد شیر را می دوشیدند و به آن موادی اضافه می کردند. شایعه وایتکس یا جوش شیرین و غیره هم از اینجا سر درآورد. چون تصور داشتند وایتکس آلودگی را از بین می برد و کارشناسان نمی توانند میکروب را تشخیص دهند که تصور اشتباهی داشتند و شیر وایتکسی به آنها بازگردانده می شد. بعد از این ماجرا گاوداری های متخلف به شیرشان جوش شیرین زدند چون فکر می کردند اگر شیر قلیایی شود کارشناسان ایستگاه شیر متوجه آلودگی شیرشان نمی شوند که در این برهه هم موفق نشدند. خیلی اعتراض کردیم که شیر آلوده را دوباره به گاوداری برنگردانند یا گاوداری ها را آموزش دهند شیر سالم بدهند. به نظرم ایستگاه تجمیع شیر باید در شرح وظایفش این باشد که اگر سلامت فلان شیر گاوداری را قبول ندارند به آنها آموزش دهند، اما این کار را نکردند. متأسفانه حرف متخصصین سلامت و هشدارهایشان در مورد مصرف نکردن شیر فله ای یا آموزش گاوداریهایی که شیر ارسالی شان به مکان های تجمیع شیر سالم نبوده بر اساس بررسی علت آلودگی مورد توجه قرار نگرفت و با رسانه ای کردن صحبت های وزیر بهداشت، ناگهان مردم با صنعت شیر که متهم به اضافه کردن پالم شده بود عناد ورزیدند و به شیرهای فله ای پناه بردند و سلامت از دو سو ضرر کرد؛ اول کاهش مصرف شیر و بی اعتمادی به صنعت لبنیات و دوم مصرف شیر فله ای و افزایش تب مالت. تب مالتی که 20 سال آن را کنترل کردیم و مدام از پشت بلندگوی ماشین ها فریاد زدیم شیر را بجوشانند، دوباره شیوع پیدا کرد.» دکتر شیخ الاسلام ادامه می دهد: «من به عنوان فردی که واقعاً از کمبود مصرف شیر پاستوریزه و استریلیزه هم برای مردم و هم برای صنعت نگرانم بارها درخواست کردم با توجه به بند 37بخش سلامت قانون برنامه پنجم که وزارت بهداشت موظف شده کالاها، مواد و غذاهای زیان آور سلامت را مشخص کند و تبلیغ کنندگان این محصولات را جریمه کند به این محصولات مالیات بسته شود تا گران تر شوند و خریدار کمتر آن را بخرد و سود به دست آمده از این روش را صرف یارانه به غذاها و کالاهای دوستدار سلامت کنند که ارزان به دست مصرف کننده برسد. به نظر من کالاهای شور و حاوی شکر باید برای حفظ سلامت گران شوند تا کمتر خریده شوند و به جای آن لبنیات کم چرب و کم نمک از این طریق ارزان تر به دست مردم برسد.» شیرها کیفیت ندارند بیشتر مردم از بی کیفیت بودن شیرها شکایت دارند؛ شکایت هایی شبیه اینکه مثلاً زمان قدیم شیرهای شیشه ای را وقتی می جوشاندند اقلاً کمی سرشیر می داد یا اینکه می توانستند از آن ماست بگیرند ولی حالا شیرها مزه بدی دارند یا به دلیل نامعلومی با معده شان ناسازگاری دارد. رضا باکری پاسخ نارضایتی مردم را این گونه می دهد: «در زمان تحریم ها چون نمی توانستیم انتقال ارز انجام دهیم، کشتی هایی که خوراک دام می آوردند با محموله شان 6 ماه روی دریا می ماندند. خب خوراکی که ماه ها در گرما روی دریا می ماند و بعد در گاوداری توزیع می شود قطعاً به طعم شیر و گوشت آسیب می زند. حالا که 10 سال است به خاطر تحریم ها نمی توانیم بموقع مواد غذایی دام را در اختیار نهادهای دامداری قرار دهیم طبعاً این مسأله روی مزه و طعم شیر و گوشت هم اثر می گذارد. چون کنجاله که غذای اصلی دام های صنعتی است به گاوداری ها نمی رسید و نزدیک به دو میلیون تن ضایعات نان را که نان های کپک زده بودند به گاوداری می آوردند و تأثیرش را در شیر می بینید.» دکتر شیخ الاسلام هم در این باره عقیده دارد: «مزه بد برخی شیرها به خاطر نوع تغذیه دام است. اگر به مرغ و گاو، غذای خوب بدهیم شیر و گوشت آن خوشمزه است اگر قرار باشد گوسفند و گاو زباله بخورد و مرتع نداشته باشد معلوم است که تأثیرش روی محصولات اش خواهد بود، نه شیر طعم خوبی خواهد داشت نه گوشت. دوم اینکه ما نمی دانیم مردمی که از مزه بد شیر گلایه می کنند منظورشان شیر فله ای است یا شیر صنعتی؟ آخرین بررسی مصرف شیر درکشور سال 1382 بوده که توسط انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی انجام شده است که هر 10 سال یکبار باید این بررسی انجام شود تا مصرف هر ماده غذایی در هر استانی مشخص شود چقدر است و بر اساس آن کارهای پژوهشی انجام دهیم. الان 13 سال از آخرین بررسی ها می گذرد اما به دلیل آنکه بودجه پژوهش انستیتو تحقیقات تغذیه صرف حقوق پرسنل می شود بنابراین تحقیق ملی انجام نشده و نمی دانیم مصرف شیر فله ای و صنعتی چقدر است؟» نباید از شیر غافل شد شیر در سبد غذایی خیلی از ایرانی ها جایی ندارد. البته آمارها هم از کاهش محسوس مصرف لبنیات حکایت دارند و اگر فکری برای آن نشود 10 تا 20 سال دیگر شاهد بیماری های پوکی استخوان و راشیتیسم و قد کوتاهی فرزندانمان خواهیم بود. دکتر فرید نوبخت حقیقی، کارشناس دفتربهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت در گفت و گو با «ایران» عنوان می کند: «وزارت بهداشت یک سبد غذایی پیشنهادی برای افراد 18 تا 50 سال دارد و توصیه می کند هر فرد باید ماهانه حدود 8 لیتر شیر و حدود 3 کیلوگرم ماست و 500 گرم پنیرمصرف کند. این مقدار مطلوبی است اما می بینیم مقدار مصرف در حال حاضر بسیار کمتر است و با توجه به نقش بی بدیل و بدون جانشینی که شیر در تغذیه انسان دارد از این نظر یک کمبود فاحشی در وضعیت غذایی ما ایجاد شده است. باید برای گسترش استفاده از شیر و لبنیات فرهنگ سازی شود تا مردم با فرهنگ صحیح مصرف شیر و لبنیات آشنایی بیشتری پیداکنند و میزان مصرف این ماده غذایی حیاتی در کشور افزایش پیداکند.» این کارشناس دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت درباره عوارض مصرف ناکافی شیر می گوید: «پیامد نهایی و عوارض بیماری های ناشی از مصرف ناکافی شیر به این زودی خود را نشان نمی دهد بلکه در یک پروسه 10 تا 20 ساله در جامعه عوارض خود را نشان می دهد. بعضی از عوارض کوتاه مدت مصرف ناکافی شیر و لبنیات را به صورت فاکتورهایی مثل کاهش کلسیم خون، کاهش میزان پروتئین و کم وزنی و رشد قدی و وزن ناکافی در کودکان و نوجوانان مشاهده می کنیم. برخی از اثرات دیرپای مصرف این مواد غذایی در بلند مدت خودش را نشان می دهد که بیماری پوکی استخوان نمونه آن است.» نتایج تحقیقات دانشمندان علوم تغذیه نشان می دهد مصرف شیر و محصولات آن بر طول عمر، قد و هوش انسان تأثیر می گذارد و افزایش طول عمر و سلامت هم اکنون یکی از مؤلفه های مهم توسعه جوامع بشمار می رود. کشور ژاپن با بهبود تغذیه موفق شده است درطول 20 سال میانگین قدی خود را 10 سانت افزایش دهد ولی کشورما با کوتاهی قد در طول 25 سال گذشته روبه روست.
یکشنبه ، ۱۳دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلامت نیوز]
[مشاهده در: www.salamatnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها