تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869667252
چرا باید سربازان هخامنشی از چین به ایران بیایند؟+عکس
واضح آرشیو وب فارسی:عصر بانک: دارنده نشان درجه یک هنر در صنایع دستی با اشاره به این که این روزها کمتر به هنر هنرمندان داخلی توجه می شود گفت: حتی مجسمه سربازان هخانشی را از چین وارد می کنند!عصر بانک ؛چند روزی به آغاز سال نو میلادی باقی مانده بود که جمعی از خبرنگاران صنایع دستی، روبه روی ساختمان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران گرد آمدند تا با مدیرکل و معاون صنایع دستی استان به دیدار سه تن از هنرمندان برجسته ارمنی بروند و هم تولد حضرت مسیح(ع) را به آنها تبریک بگویند و هم با کارهاشان، بیشتر و بهتر آشنا شوند. نخستین این هنرمندان، همان کسی است که مجسمه های موزه گنجعلی خان کرمان را ساخته؛ سردیس فرامز پایور در موزه موسیقی و مجسمه شهریار در خیابانی به همین نام در تهران و همچنین تندیس هایی از علی شریعتی و محمدجواد باهنر و محمدعلی رجایی در موزه عبرت از اوست و کمترین انتظار تو این است که هنرمندی چون او، پس از سال ها تلاش، حقوق ثابتی داشته باشد و بیمه ای و خانه ای که از آن اوست اما نه بیمه ای هست و نه حقوق ثابتی. خانه هم، یک خانه کوچک اجاره ای در خیابان جمهوری است. «نشان تانیک» هنرمند مجسمه ساز که در زمینه صنایع دستی، نشان درجه یک هنری را دریافت کرده، کار خود را به طور خودآموز از ۱۲ سالگی آغاز کرده و حالا مردی ۷۴ ساله است که گرد پیری بر موهایش نشسته و اندکی تکیده شده؛ از آخرین مرتبه که با موم، مجسمه ای زیبا از مردان و زنان سرزمینش ساخته، دو سال گذشته و خدا می داند در این مدت که داغدار از دست دادن پسر جوان خود هم بوده، چه کرده و چگونه روزگار گذرانده است؟ این هنرمند برجسته، دست ساخته هایش را به مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی استان تهران و خبرنگاران این حوزه نشان می دهد و می گوید: امروز، هر کس که یک لیوان آب به دست ما داده مدعی است. چند روز پیش و در یکی از برنامه های صنایع دستی، جوان ۳۰ ساله ای که مرا نمی شناخت گفت، مجسمه های موزه حمام گنجعلی خان کرمان را من ساخته ام! من هم نگاه کرده ام و چیزی نگفتم؛ می دانید، متاسفانه امروزه تقلب شایع شده است. بعد آلبوم کارهایش را ورق می زند و با نگاه کردن به هر کدام از مجسمه ها، حرفی و خاطره ای در ذهنش نقش می بندد. برای مثال وقتی به تصویر مجسمه شهریار می رسد می گوید: زمانی که آیت الله خامنه ای رییس جمهور بودند، مجسمه شهریار را ساختم و واسطه ای مجسمه را نزد ایشان برد و همان زمان دو تقدیر نامه برایم نوشتند و قرار شد از آن مجسمه به تعداد ۵۰۰۰ تکثیر و در مراسم ادبی و فرهنگی به مهمانان ایرانی و خارجی هدیه داده شود. اما به دلیل برخی حسادت های مدیریتی این کار متوقف و تنها ۱۰۰ نمونه ساخته شد. تانیک، سال ها شاگرد استاد «ارژنگ نژاد» بوده؛ همان کسی که مجسمه تمام قد فردوسی را در توس ساخته و بعدها به پیشنهاد یکی از دوستان صمیمی استاد در موزه مردم شناسی کاخ گلستان مشغول به کار شده؛ مجسمه «کمال الملک» در کاخ گلستان، یکی دیگر از آثار او و حاصل فعالیت نشان در این مجموعه است. این هنرمند ارمنی حالا ۷۴ ساله است و در پاسخ به رجبعلی خسروآبادی، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران که از او می پرسد اگر فرصت کاری پیش بیاید، چه می کنید؟ آیا از فرصت های تازه استقبال می کنید یا نه؟ می گوید: اگر فرصتی کاری پیش بیاید چرا که نه؟ اما مشکل اینجاست که شهرداری، تمام کارها را قبضه کرده است. برای مثال مجسمه سربازان هخامنشی را از چین وارد کرده اند. شیری که به عنوان یکی از نمادهای ایرانی، مورد استفاده قرار می گیرد، بیشتر به اژدهای چینی شباهت دارد. به گفته نشان تانیک، عده ای از متولیان شهرداری، همه چیز را به انحصار خود درآورده اند و پول کلان می گیرند و به جای آن که از یک استاد کار بخواهند مجسمه بسازد، کار را با هزینه بسیار کمتر به دانشجویان می سپارند یا از آن بدتر به چین سفارش می دهند. در حالی که می توانند از هنرمندان صاحب نام بخواهند تا به خلق اثری درخور بپردازند. چه اشکالی دارد اگر هنرمندان طراز اول به ساخت مجسمه مشاهیر و مفاخر سرزمین خود بپردازند. این همه سال از ساخت مجسمه فردوسی گذشته اما هنوز این اثر، چون نگینی در مرکز شهر تهران می درخشد. البته مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران به تانیک وعده می دهد تا با رییس سازمان زیباسازی شهرداری هماهنگ کند و از او بخواهد تا از وجود این هنرمند برجسته در ساخت مجسمه های شهری بهره بگیرند. اینجاست که خبرنگاران واکنش نشان می دهند و به رجبعلی خسروآبادی می گویند: ما همه گفته ها و وعده وعیدهاتان را ضبط و منتشر می کنیم و او با لبخند پاسخ می دهد: حتما این کار را انجام دهید. من بر سر عهد و پیمان خود هستم. نشان تانیک، بار دیگر، رشته کلام را در دست گرفت و گفت: تبلیغات ما بسیار ضعیف است. ما نمی توانیم کارهای خود را آن گونه که باید و شاید معرفی کنیم. بعد چهره پیرمردی را نشان می دهد که عباس کاتوزیان تصویر کرده و می گوید: این اثر، فوق العاده است. تمام درد و رنج این مرد را در خطوط چهره اش می توان دید. ما کارهای آقای کاتوزیان را کمتر در مجله ها می بینیم اما اگر این هنرمند اروپایی یا آمریکایی بود، دنیا کارهای او را می شناخت. این هنرمند در پاسخ به اینکه تا چه اندازه نقاشی به شیوه رئال در شرایط فعلی می تواند پاسخگو باشد؟ بیان می کند: من آدم بدی نیستم اما واقعیت ها را می گویم. استعمار یک جنبه ندارد از طریق راه های متفاوت بین مردم نفوذ می کند. یکی از این راه ها در رژیم گذشته ساخت موزه هنرهای معاصر و تبلیغ هنرهای این چنینی بود. من روزی چند مجله و روزنامه می خوانم به طوری که از کارم عقب می مانم. او به نمونه هایی از نقاشی های مدرن نقاشان اروپایی که روی تقویمی چاپ شده است اشاره می کند و می گوید: این هنرها که تنها چند خط را نشان می دهند چه حرفی می توانند برای گفتن داشته باشند؟ هنرمندان این آثار سال ها نمی توانند حتا یک خط از کارهای استاد کاتوزیان را طراحی کنند. اما خارجی ها قدرت توجیه و تبلیغ را دارند. تانیک در پاسخ به این که آیا، این روزها با وجود رواج عکاسی دیجیتال، جایی برای مجسمه سازی و نقاشی به شیوه رئال باقی می ماند یا نه می گوید: متاسفانه این روزها باب شده هر کس هر خط کج و کوله ای می کشد اسمش را هنر می گذارد. زمانی هم که از او می پرسیم این چیست؟ می گوید هر چه شما فکر کنید! این شد هنر؟ چگونه هنرمند می تواند شروع به خلق کند، بدون آن که فکری در ذهنش باشد؟! /مهر
یکشنبه ، ۱۳دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر بانک]
[مشاهده در: www.asrebank.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها