محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831300822
تهران؛ پکن یا لندن
واضح آرشیو وب فارسی:تیک: آلودگی هوای تهران در روزهای گذشته نقل محافل بسیاری بود و در این مدت هرکسی، از ظن و هدف خود این موضوع را دستمایه نقد و اعلام نظر و انتقاد و پیشنهاد قرار داده است. با این حال این معضل در پایتخت ایران معضلی جدید و فقط مختص امسال یا پارسال نیست و حداقل سابقه ای ٢٠ ساله دارد. در همین مدت و در خلال دولت های محمد خاتمی، محمود احمدی نژاد و حسن روحانی، برای مقابله با این معضل اقداماتی انجام شد یا انجام نشد که هرکدام بر بهبود یا تشدید این وضعیت اثراتی ماندگار گذاشته است. اقداماتی که در صورت تداوم انجام آنها، می توانست تهران را به عنوان یک شهر موفق در زمینه فائق آمدن بر معضل آلودگی هوا در کنار شهرهایی مثل لندن، مکزیکوسیتی و... بنشاند. از سویی دیگر در همین مدت در این شهر اقداماتی صورت گرفت که اگر به هر دلیلی انجام نمی شد، این روزها تهران (با میانگین شاخص کیفیت ١٣٠) در کنار شهری مانند پکن پایتخت چین که شاخص کیفیت هوایش بین ٣٠٠ تا ٣٥٠ در نوسان است به عنوان شهری با هوای بسیار خطرناک قرار گیرد. در این گزارش تلاش شده است با مروری بر این اقدام ها آنها را بررسی کنیم. تهران به غیر از دیروز که کیفیت هوا سالم گزارش شد، ٢٠ روز گذشته را در هوای ناسالم گذراند. در این میان، رسانه ها، فعالان اجتماعی، سیاسی و مدنی، شبکه های اجتماعی و مردم در کوچه و خیابان هر کدام از منظری به این موضوع پرداخته اند، عده ای تنها هدفشان تنفس هوای سالم و پاک است، اما عده ای از پس از این آلودگی به دنبال دستیابی به اهدافی دیگر هستند. این را می شود از نوع واکنش ها به همین موضوع واحد در زمان دولت روحانی و دولت احمدی نژاد که از سال ٨٤ تا ٩٢ حاکم بود، به راحتی فهمید. این آمارهای شرکت کنترل کیفیت هوای تهران (نهادی وابسته به شهرداری) ، درباره وضعیت آلودگی هوای تهران فقط برای مقایسه در سال های ٩٠ و ٩٣، برای نمونه است. در کل ٣٦٥ روز سال ١٣٩٠ - زمانی که دولت محمود احمدی نژاد روی کار بود - در تهران فقط ١٤٧روز هوای سالم و بدون حتی یک روز هوای پاک ثبت شد. این یعنی بقیه ٢١٨ روز آن سال کیفیت وضعیت هوا ناسالم و بسیار ناسالم بود. این بخشی از گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران درباره این سال است: «بررسی داده های جمع آوری شده در ایستگاه های سنجش آلودگی نشان می دهد، شاخص آلودگی هوا در سال ١٣٩٠، ٢١٥ روز در وضعیت ناسالم و سه روز در وضعیت بسیار ناسالم بوده که این وضعیت با شرایط مطلوب از نظر استانداردهای زیست محیطی فاصله بسیاری دارد. بررسی وضعیت آلودگی هوا در ماه های مختلف سال ١٣٩٠ مشخص می کند که بدترین ماه های سال ٩٠ به ترتیب ماه های تیر، خرداد، مهر، آذر و دی بوده است، همچنین در این سال وضعیت بسیار ناسالم در روز اول فروردین و دو روز در خرداد سال ٩٠ ثبت شده است.» به گواه آمار این شرکت، سال ٩٠ ناسالم ترین سال تهران از نظر شاخص های کیفیت هوای شهر از سال ٧٨ به این سو بوده است. به گفته کارشناسان، یکی از دلایل شدت گرفتن آلودگی هوای تهران در آن سال، علاوه بر پدیده های جوی، ناشی از توزیع بنزین موسوم به پتروشیمی در جایگاه های سوخت این شهر بود. تولید و عرضه بنزین پتروشیمی در خلال سال های ٩٠ تا ٩٢ و پس از بروز تحریم های سنگین علیه کشورمان انجام می شد. مسئولان وزارت نفت دولت احمدی نژاد برای جبران نیاز مصرف سوخت کشور به تولید این نوع بنزین رو آورده بودند، با این حال به دلیل کیفیت بسیار پایین و غیراستانداردبودن آن که منجر به تشدید آلودگی هوا به ویژه در شهرهای بزرگ شده بود، انتقادهای بسیاری از آن شد. با این حال کمتر کسی از منتقدان امروزی وضعیت آلودگی هوای تهران که بیشتر شخص معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و همچنین کلیت دولت حسن روحانی را هدف قرار داده اند، آن روز در این باره از خود واکنشی نشان دادند. آرشیو خبرها در این زمینه موجود است، حتی رسانه هایی که این روزها پرچم دار انتقاد و انتشار اخبار در این باره هستند، آن روزها درباره تأثیرنداشتن آلودگی هوا بر مرگ و میر شهروندان گزارش می نوشتند. پس از پایان دولت احمدی نژاد، توقف عرضه بنزین پتروشیمی به دستور وزیر نفت دولت حسن روحانی و با پیگیری های سازمان حفاظت محیط زیست از اول فروردین سال ١٣٩٣ انجام شد و بر اساس آن، توزیع این نوع بنزین در جایگاه های سوخت شهر تهران به صورت کامل متوقف شد و به جای آن توزیع بنزین با استاندارد یورو ٤ آغاز شد. با آغاز توزیع این بنزین، هوای تهران که انگار آلودگی به نافش بسته شده بود، بهار سال ٩٣ سنت شکنی بزرگی کرد. بر اساس آمار اعلام شده از سوی مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست و شرکت کنترل کیفیت هوا، شهر تهران در ٩٣ روز فصل بهار آن سال، ٨٠ روز سالم، شش روز پاک و هفت روز ناسالم را پشت سر گذاشت. نکته گفتنی اینکه هفت روزی که هوای تهران ناسالم اعلام شد نیز روزهای وقوع توفان در پایتخت و بروز ریزگردهای برآمده از بیابان های اطراف تهران بود و اگر توفان در اواسط خردادماه آن سال به وقوع نمی پیوست، همه ٩٣ روز فصل بهار وضعیت کیفیت هوای این شهر سالم و پاک گزارش می شد. نه فقط در سال ٩٣ که حتی همین امسال، از اول فروردین تا امروز که ١٢ دی است، اهالی تهران حداقل ١٢ روز هوای پاک تنفس کرده اند، در حالی که در کل سال های ٨٩ و ٩٠ و ٩١ قفط سه روز هوای پاک در تهران به ثبت رسید. البته لازم به گفتن است که این فصل از سال به دلیل وقوع پدیده وارونگی هوا - اینورژن- فصل آلودگی است، فرقی نمی کند در تهران باشد یا پکن یا رم و میلان در ایتالیا، در همین روزها خبرهایی از همه این شهرها منتشر شده است که در وضعیت آلودگی شدید هوا هستند و در همه این شهرها قوانین و مقرراتی برای منع یا کاهش رفت و آمد برای کاستن از شدت آلاینده ها صادر شده است. چهارم دی سال جاری وحید حسینی، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، در گفت وگویی با خبرگزاری مهر در باره تأثیر سوخت در افزایش آلودگی هوای پایتخت، اعلام کرد: «بنزین و گازوئیل توزیع شده در شهر تهران براساس آنالیز شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، استاندارد است و تأثیری بر افزایش آلاینده ها ندارند و آلودگی کنونی شهر تهران ربطی به کیفیت سوخت ندارد و بر اساس آنالیزهای انجام شده، سوخت توزیع شده در پایتخت، یورو۴ است». درهمین حال، محمدهادی حیدرزاده، مدیرکل سازمان حفاظت محیط زیست استان تهران که پیش از این سال ها مشاور شهردار تهران در امور محیط زیست و رئیس ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری بود، در رابطه با فرایند و اقداماتی که دست کم در ١٥ سال گذشته برای تغییر وضعیت کیفیت هوای تهران صورت گرفته است، در گفت وگو با «شرق» می گوید: «اولین بار که موضوع آلودگی هوای تهران به عنوان مسئله مطرح شد، به سال ١٣٥٥ برمی گردد، در آن سال روزنامه کیهان در گزارشی هشدار داد که با توجه به توسعه پایتخت، آلودگی می تواند به بحرانی برای این شهر تبدیل شود، دوسال بعد از آن مقاله، انقلاب اسلامی پیروز شد و پس از آن هم به مدت هشت سال کشور درگیر جنگ تحمیلی و دفاع مقدس بود، در آن مدت حقیقتا فرصتی نشد که به این مشکل رسیدگی شود، پس از آن هم دولت سازندگی روی کار آمد و تلاش ها همه با محوریت توسعه و برای جبران عقب ماندگی ها بود. در آن دوران هم آلودگی هوای تهران چندان جدی گرفته نشد چون اولویت دولت حل مشکلات بر زمین مانده با محوریت توسعه بود، از نیمه دوم دهه ٧٠ و در زمان دولت اصلاحات بود که تازه این فرصت پیش آمد که به این معضل رسیدگی شود». حیدرزاده در رابطه با جزئیات بیشتر اقدامات انجام شده در زمان دولت اصلاحات نیز این گونه توضیح داد: «در آن سال ها، اولین کاری که شد این بود که بیاییم و منابع اصلی آلاینده هوای شهر را شناسایی کنیم که بفهمیم سهم هرکدام چقدر است تا در ادامه برای آنها فکر شود، برهمین اساس یک تفاهم و همکاری بین المللی بین سازمان محیط زیست به ریاست خانم ابتکار، شهرداری تهران به ریاست غلامحسین کرباسچی و یک شرکت ژاپنی به نام «جایکا» انجام شد که مطالعات در این زمینه انجام شود. شرکت جایکا به مدت یک سال تحقیقات خود را انجام داد و پس از آن هم یک شرکت سوئدی در همین زمینه اقداماتی را در تهران در دستور کار قرار داد که در نتیجه آنها اعلام شد منبع تولید حدود ٨٠ درصد آلایندگی هوای شهر تهران ناشی از منابع متحرک- یعنی خودروها- بود». طبق گفته مدیرکل محیط زیست استان تهران، نتایج این مطالعات در همان زمان به فرهنگستان علوم داده شد که در آنجا یک جمع بندی صورت گرفت و در سال ٧٩ به عنوان طرح جامع کاهش آلودگی ابلاغ و قرار بر اجرائی شدن آن گذاشته شد. محورهای اصلی این طرح مواردی از این دست بود؛ معاینه فنی، توسعه حمل ونقل عمومی، استانداردسازی سوخت، استانداردسازی خودرو، آموزش و تنویر افکار عمومی، حیدرزاده می افزاید: «در خلال سال های ٧٩ تا ٨٤ که دولت اصلاحات در رأس کار بود، با محوریت همین طرح اقدامات بزرگی صورت گرفت، به عنوان مثال در سال ١٣٨٠ سرب که از آلاینده های اصلی و بسیار خطرناک و سرطان زای موجود در بنزین بود با پیگیری سازمان محیط زیست از بنزین و سوخت توزیعی در شهرها حذف شد که این اقدامی بسیار بزرگ برای کاستن از آلودگی هوای شهر و در راستای استانداردسازی سوخت بود». «در زمینه استانداردسازی خودرو هم تلاش شد خودروهای کاربراتوری که نقش بزرگی در آلودگی هوای شهر داشتند به صورت کامل کنار گذاشته شوند و برهمین اساس از سال ٨٢ استاندارد یورو ٢ برای همه خودروهای تولید داخل الزامی شد که قرار بود این استاندارد سه سال بعد به یورو ٤ تغییر کند اما با تغییر دولت و رسیدن محمود احمدی نژاد به ریاست جمهوری، این طرح منتفی شد تا در نهایت بعد از پایان دوره او، در دوره ریاست جمهوری حسن روحانی با پیگیری های سازمان حفاظت محیط زیست و با وجود مقاومت خودروسازان، استاندارد یورو ٤ از انتهای سال ١٣٩٣ الزامی شد». این بخش دیگری از گفته های مدیرکل محیط زیست استان تهران در این باره است. حیدرزاده همچنین به ازرده خارج کردن خودرو پیکان که خودرو اصلی و پرتیراژترین محصول شرکت های داخلی بود، اشاره کرد و گفت: «پیکان یکی از آلاینده ترین خودروها بود و سازمان حفاظت محیط زیست با پیگیری های فراوان توانست این خودرو را از چرخه و مدار تولید خارج کند که خود این کار تأثیر بسیاری بر کاستن از حجم آلاینده های هوای شهر داشت». آن گونه که این مقام مسئول در گفت وگو با «شرق» می گوید، قرار بود در صورت ادامه روند طبیعی، طرح کاهش آلودگی هوای شهر تهران تا سال ١٣٨٩ به صورت کامل و صددرصد اجرائی شود اما با شروع به کار دولت احمدی نژاد این روند متوقف شد و برنامه ریزی ها برای مهار آلودگی هوای تهران که می توانست تا حدودی مهارشدنی باشد منتفی شد. او درباره اقدامات دولت های نهم و دهم در زمینه کاهش آلودگی هوای تهران نیز این گونه توضیح داد: «در زمان دو دولت نهم و دهم، طرح ازرده خارج کردن خودروهای فرسوده مسکوت گذاشته شده و این ستاد بیشتر دغدغه اش رسیدگی به باشگاه پرسپولیس بود، در بحث ارتقای استاندارد سوخت مصرفی هم تنها ارتقای سوخت صورت نگرفت بلکه با واردکردن بنزین پتروشیمی عملا به شکل معکوس عمل شد و وضعیت بدتر شد. در بحث معاینه فنی هم که در زمان دولت اصلاحات اقدامات خوبی شد و ما در حال دستیابی به وضعیت مطلوبی بودیم، مدت زمان انجام معاینه فنی از دوساله به پنج ساله تغییر کرد و خلاف جهت برنامه اقدام شد که مجموعه این اقدامات باعث شد نه تنها مشکل آلودگی در این هشت سال بهبود پیدا نکند که وضعیت بدتر هم بشود». از حیدرزاده می پرسم اگر در آن هشت سال طبق برنامه پیش می رفتیم الان وضعیت هوای تهران به لحاظ آلودگی به چه شکل بود و او چنین پاسخی داد: «نمی توانم بگویم هوای شهر پاک پاک می بود اما روند ما به سمت بهترشدن شیب تندتری داشت و با شیب تند تری تعداد روزهای سالم و پاک افزایش پیدا می کرد». و سؤال دیگر از او درباره اقداماتی است که در دوره دولت اصلاحات انجام شد؛ اگر آن کارها صورت نمی گرفت وضعیت به چه شکل بود؟: «اگر آن کارها صورت نمی گرفت واقعا معلوم نبود امروز چه وضعیتی داشتیم، الان حداقل ما به لحاظ چهار پارامتر آلاینده گازی یعنی اکسیدنیتروژن، دی اکسیدگوگرد، دی اکسیدکربن و ازن حتی در روزهای به شدت ناسالم وضعیتی پاک و سالم داریم و اگر آن کارها نمی شد همه این روزها ناسالم بود و در تهران نمی شد نفس کشید. چراکه قبل از اجرای آن برنامه اصلی ترین آلاینده های تهران دی اکسیدکربن و مونوکسیدکربن بودند». *شرق
شنبه ، ۱۲دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تیک]
[مشاهده در: www.tik.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها