واضح آرشیو وب فارسی:19دی آنلاین: کسی حق ندارد اسلامیت، آزادی و استقلال این مردم را تفسیر شخصی کند، چه امام جمعه موقت تهران باشد، چه استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران و فعال سیاسی اصلاح طلب. بهتر است همه طرف ها سلایق شخصی خود را به نام خود در تریبون ها اعلام کنند، نه به نام انقلاب ملت ایران.دکتر صادق زیباکلام بارها این پرسش را مطرح نموده اند که هدف اصلی انقلاب ملت ایران چه بود؟ مبارزه با آمریکا و نابودی اسرائیل و یا آزادی بیان، لغو سانسور، انتخابات آزاد، نبود زندانی سیاسی و حاکمیت قانون؟ و بعد پاسخ می دهند: انقلابی که به نام خدا و برای تحقق دمکراسی بود و نه به دنبال صدور انقلاب بود، نه درصدد خونریزی و انتقام و نه خواهان مرگ و نیستی و نابودی کشور و ملت دیگری بود و شیوه مبارزات مسالمت آمیز و پرهیز از اقدامات خشونت آمیز و تلافی جویانه آن توجه و احترام جهانی را برانگیخته بود. ایشان معتقد است اهداف انقلاب از سوی مردم با مراجعه به مصاحبه های امام خمینی (ره )و بیانیه ها و قطعنامه های مردم نشان می دهد که اهداف انقلاب، آزادی بیان، لغو سانسور، انتخابات آزاد، نبود زندانی سیاسی و حاکمیت قانون بود و نه مسائل دیگر. متأسفانه آقای زیباکلام هم، راه دوستان تندرو در درون جریان اصولگرا، در مصادره به مطلوب و نگاه بخشی به انقلاب ملت مسلمان ایران را دنبال می کند. ایشان به شدت به بُعد و مدل غربی انقلاب که تحقق دمکراسی و آزادی بیان و لغو سانسور و... است تاکید می کند، درحالیکه واقعیت انقلاب و کلام امام راحل تنها چنین نیست و شواهدی که ایشان ارائه می دهند دقیقا در نفی ادعای ایشان است. در همان روزنامه نیم صفحه ای که دکتر زیباکلام در کانال تلگرامی خود برای اثبات مدعی خویش (اولین مصاحبه امام با خبرنگاران ایرانی) منتشر نموده است، امام راحل بر دونکته دیگر هم اصرار دارند: یکی مبارزه با اسرائیل و دیگری عدم آزادی مطلق. امام در همان مصاحبه در پاسخ به این سوال که در مورد آزادی بیان و عقیده شما چه حدودی را در نظر دارید و آیا معتقدید باید محدودیت هایی قائل شد، می فرمایند: اگر چنانچه مضر به حال ملت نباشد، بیان همه چیز آزاد است؛ چیزهایی آزاد نیست که مضر به حال ملیت ما باشد. اگر به حال ملت مضر باشد جلوگیری می شود و اگر نباشد و فقط ابراز عقیده باشد مانعی ندارد. و در جواب سوال سوم از آزادی، بازهم همین را تکرار می کنند. میشل فوکو، فیلسوف، تاریخ دان و متفکر معاصر فرانسوی، دو بار در کوران انقلاب، یعنی در شهریور و آبان سال 1357ش، به ایران سفر می کند؛ وی در مورد مشاهدات مستقیم خود در ایران می گوید: «هزاران تظاهر کننده، دست خالی جلوی سربازان مسلّح در خیابان های تهران رژه می رفتند و فریاد می زدند: «اسلام، اسلام»، «برادر ارتشی چرا برادر کشی؟ برای حفظ قرآن، ارتش به ما بپیوند» یرواند آبراهامیان نویسندۀ چپ گرای ارمنی، در کتاب ایران بین دو انقلاب خود بیان می کند که در 16 شهریور سال 1357در تهران، بیش از نیم میلیون نفر از مردم اجتماع کردند و این بزرگ ترین اجتماعی بود که در ایران ترتیب می یافت، و شعار دادند «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» وی می گوید: «بدین ترتیب درخواست رادیکال جمهوری اسلامی، تقاضای معتدل اجرای قانون اساسی مشروطه را تحت الشعاء قرار داده بود». پس هدف اصلی مردم ایران استقلال و آزادی در پرتو اسلامیت بود که امام راحل به عنوان ولی فقیه پرچمدار آن بود. از تمام این سخنان که بگذریم، مردم ایران پس از انقلاب به قانون اساسی رای دادند و معیار خواست مردم ایران در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به صورت مشخص آمده است. قانون اساسی که مشروح مذاکرات مجلس قانون گذاریش، به صورت مستقیم از رادیو پخش، و در مطبوعات انعکاس می یافت و مردمی که تب سیاسی شان بخاطر انقلاب به شدت داغ بود، با دقت آن را رصد می نمودند و در نهایت هم قبل از رأی گیری توسط شهیدبهشتی در تلوزیون توضیح داده شد و بعد از طی این مراحل اکثریت قاطع ملت ایران به آن رای داده اند. در بند 16 از اصل سوم آمده است: دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم ، همه امکانات خود را برای امور زیر به کار برد... 16- تنظیم سیاست خارجی کشور براساس معیارهای اسلام، تعهد برادرانه نسبت به همه مسلمانان و حمایت بی دریغ از مستضعفان جهان. همچنین در اصل یازدهم آمده است: به حکم آیه کریمه «ان هذه امتکم امه واحده و انا ربکم فاعبدون» همه مسلمانان یک امتند و دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است سیاست کلی خود را بر پایه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامی قرار دهد و کوشش پیگیر به عمل آورد تا وحدت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام را تحقق بخشد. عمل به قانون، این مسائل را هم شامل می شود و البته اگر بحث و مناقشه ای در مورد قانون اساسی و اصلاح آن باشد مطلب دیگری است و فعلا معیار ما قانون اساسی فعلی است. پس در واقع هدف اکثریت ملت ایران در ایجاد و در ادامه انقلاب ایران عمل به اسلام ناب، آزادی صحیح اسلامی و استقلال در برابر ابرقدرت ها و زورگویان عالم بود که امروز در رأس آن امریکاست، تحریم های ظالمانه و ددمنشانه ابرقدرت ها خصوصا امریکا برای شکستن ایران بخاطر دروغ دوازده ساله ای که تیم انقلابی و عزیز مذاکره کننده ما برملا نمود، نمونه این تعدی و تهاجم به استقلال است که باید با آن مبارزه نمود و اجازه نداد چهرۀ پلید امریکا از یادها برود چراکه آمریکا وایادی اش هنوز به استقلال ما دست اندازی می کنند و تا زمانیکه همچون عربستان و اردن و دیگران، اسلام مان را تبدیل به اسلام امریکایی یعنی اسلامی که در آن کاری به مسلمان مظلوم نداریم و در ظلم کفار و ظالمان شریک شویم و به هیچ وجه حتی برای منافع ملی مان مزاحم منافع آنها در خاورمیانه نباشیم، امریکا دست از دشمنی و تعرض اش برنمی دارد. مردم ایران مسلمانند و مسلمانی به مرزها محصور نیست. یعنی قرار نیست مسلمانی در آسایش و امنیت باشد و بی اعتنایی پیشه کند و مسلمان دیگر، زن و فرزندان خود را زیر چکمه های کفار ذبح شده ببیند که " مَنْ اَصْبَحَ و لم یَهْتَمُّ بِاُمورِ الْمُسْلِمینَ فَلَیْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلاً یُنادى یا لِلْمُسْلِمینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ" . پس کسی حق ندارد اسلامیت، آزادی و استقلال این مردم را تفسیر شخصی کند، چه امام جمعه موقت تهران باشد، چه استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران و فعال سیاسی اصلاح طلب. بهتر است همه طرف ها سلایق شخصی خود را به نام خود در تریبون ها اعلام کنند، نه به نام انقلاب ملت ایران. منبع: انتخاب
پنجشنبه ، ۱۰دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 19دی آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]