واضح آرشیو وب فارسی:فرصت امروز: کسب وکار کوچکی دارد اما بسیار شیرین. کسب وکاری که حالا کام اهالی محل را حسابی شیرین کرده و همین هم شده دلیل رونق یک کسب وکار کوچک که روزی فقط یک علاقه مندی بوده و به نوعی کاری خانگی محسوب می شده اما الان شده یک فروشگاه خوشمزه و مورد علاقه. اینکه چه کسی کارهایی را که گفتیم انجام داده سوالی است که برای جوابش باید به منطقه خراسان و نزدیکی های نیشابور سری بزنیم. هرچند الان دیگر سراغش را باید از تهران گرفت. زهرا باغشنی، متولد 1353 در مشهد است. باغشن نام روستایی در نزدیکی نیشابور است. فوق دیپلم صنایع غذایی با گرایش شیرینی و شکلات دارد. حدود 10سال پیش پخت و تزیین شیرینی و شکلات را از خانه شروع کرده و الان شیرینی خانگی شاتوت را در تهران ایجاد کرده است. چهار نفر در کنار کارش آموزش می بینند و می خواهد برای بیش از 12نفر زمینه های اشتغال را فراهم کند. فعالیت اقتصادی تنها این نیست که سرمایه ای عظیم را در چرخه ای اقتصادی به کار بگیرید و کمپانی بزرگی با نیروی کار چندصد نفری تاسیس کنید. اینها هم در زمره کسب وکارهای بزرگ به حساب می آیند. اما در این میان کسب وکارهای خردی هم هستند که ممکن است چند نفر از یک محله مشخص را صاحب کسب وکار و درآمد کنند. برای شروع این کار تنها یک ایده و پیش بردن آن کافی است. سرمایه چندمیلیونی لازم ندارد و کار را می توان در طول زمان گسترش داد. بانویی که در شماره امروزمان با او گفت وگویی کرده ایم، کسب وکار خردی دارد. اما هزینه های یک زندگی را تامین می کند و این توان را دارد که هزینه های زندگی چندین نفر دیگر را هم تامین کند. کسب وکاری که براساس رسپی های شیرینی پزی بنا نهاده شده است. حالا زنی با دست کش سفید و روپوش به غایت پاکیزه اش با وسواسی زنانه و دقتی شگفت انگیز در شرق تهران شیرینی هایش را می پزد و تزیین می کند و می فروشد و کارش را عاشقانه دوست دارد. شیرینی پز خانگی ام دستورها و به اصطلاح رسپی هایش همه خانگی است. مواد افزاینده به شیرینی هایش نمی زند و می گوید من قناد نیستم بلکه یک شیرینی پز خانگی ام. می گوید افزاینده ها شیرینی را برای مدت طولانی نگه می دارند و همین هم موجب شده تا طعم شان عوض شود اما شیرینی خانگی این مشکل را ندارد. بنابراین مشتری آن را می پسندد. من هم همیشه دلم می خواهد که مردم شیرینی باکیفیت بخورند و خامه های شیرینی را دور نریزند کاری که اغلب در مورد شیرینی های بازاری اتفاق می افتد. در حال حاضر حدود 25مدل شیرینی خشک و تر می پزد. از تجربه تا هزینه های آموزش نوجوان هم که بودم و در خانه پدری، شیرینی می پختم و مردم سفارش های شیرینی و کیک عیدشان را به من می دادند. بعد از ازدواج هم این کار را ادامه دادم و کم کم به این فکر افتادم که در این زمینه کارگاهی داشته باشم که شاگردانی هم تربیت کنم که هم به من کمک کنند و هم درآمدزایی برای شان ایجاد شود. خودش البته بیشتر به صورت تجربی شیرینی ها را درست می کند و هزینه های آموزشگاه ها را بالا می داند: هزینه هایی که آموزشگاه ها دریافت می کنند بسته به تعداد جلسات و اعتبار آموزشگاه متفاوت است. مثلا گاه برای چهار جلسه 300هزار تومان دریافت می شود که البته این جلسات معمولا از طرف اتحادیه صنف قنادان برگزار می شود و تعداد شرکت کنندگان زیاد است. اما آموزشگاه های خصوصی برای 4جلسه روی یک میلیون و 200هزار تومان می گیرند و هستند آموزشگاه هایی که برای یک جلسه هشت ساعته یک میلیون تومان دریافت می کنند. باغشنی همچنین اضافه می کند که گاه هزینه ها را براساس تعداد دستورهای پختی که آموزش می دهند، محاسبه می کنند مثلا هر دستور پخت بین 100تا 200هزار تومان. شیرینی ایرانی خیلی نداریم شیرینی خانگی موجود در بازار بیشتر براساس دستورهای جهانی پخت می شوند و کمتر رسپی داخلی داریم. باغشنی ضمن بیان این نکته می افزاید: شیرینی های فرانسوی مانند مادلن، دانمارکی و اتریشی بیشترین تقاضا را در بازار دارند. البته ایرانی ها در شیوه پخت و حتی دستورها تغییراتی هم داده اند و مثلا شیرینی ناپلئونی که در بازار ایران به فروش می رسد، همساز شده با ذائقه ایرانی است و ناپلئونی اصل نیست. ذائقه ایرانی خواهان کرم بیشتر روی شیرینی، خامه زیاد و زیبایی ظاهر شیرینی است. سرمایه اولیه اما هزینه های راه اندازی یک کارگاه شیرینی پزی چقدر است. باغشنی می گوید بیشترین سرمایه برای راه اندازی این کار مربوط به اجاره یک ملک و خرید دستگاه های لازم برای شیرینی پزی است. بسته به اینکه کار چقدر گسترده باشد به فر هایی با تعداد سینی های متنوع نیاز است. همچنین دستگاه های خمیرپهن کن، گل خامه زن، داغ زن و غیره نیز لازم است که ابزار اصلی کار هستند. در کل برای انجام این کار بیش از 10دستگاه نیاز است. هرچند من با حداقل امکانات و تنها با یک فر کارم را شروع کرده ام و فعلا بیشتر از نیروی بازوی خودم استفاده می کنم. فر قیمت های متنوعی دارد و بین 10تا 27میلیون تومان قیمت گذاری شده است. وی انواع فرهای شیرینی پزی موجود در بازار را ایرانی معرفی می کند و مثلا بزرگ ترین شان 16سینی دارد که نمونه های برقی و گازی اش در بازار موجود است. باغشنی نمونه های برقی را پیشرفته تر و دقیق تر می داند. تولیداتی امیدبخش کارگاهی که این بانوی فعال ایجاد کرده است، روزی 20کیلو شیرینی تولید می کند: با یک همزن کوچک و یک فر این کار را انجام می دهم. قیمت متوسطی هم که برای شیرینی هایش تعریف می کند 20هزار تومان است. می گوید: اگر این کار را گسترش دهم حدود 12نفر می توانند در کنارم کار کنند و صاحب درآمد شوند. البته وی گران های بازار را انواع دسرها، چیزکیک و موزکیک شکلاتی می داند که هر کیلو بین 40تا 50 هزار تومان است و او شیرینی جاتی از این دست را به صورت برشی می فروشد. می گوید فرهنگ خرید مردم در حال تغییر است. به همین دلیل خرید برشی هم چند سالی است که به اصطلاح مد شده و من هر برش را تا 7هزار تومان به فروش می رسانم. شیرینی کشمشی اش را بی رقیب می داند و کلی از آن تعریف می کند و می گوید در منطقه خودمان همه سراغ این شیرینی من را می گیرند. فروش مناسبتی مشتریان باغشنی از همه طیف سنی هستند. همچنین علاوه بر مصارف خانگی و هفتگی و حتی روزانه، جشن ها، مناسبت ها، اعیاد و تولد ها فرصت هایی برای رونق کسب وکارش هستند: بیشترین سفارش کیک و شیرینی را در روزهایی اینچنینی می گیرم. همچنین روزهای آخر هفته فروش بیشتری دارد. اگر در روزهای عادی بین 60 تا 80هزار تومان فروش دارد، این میزان فروش در روزهای پنجشنبه و جمعه به 150هزار تومان می رسد. نه اینکه این درآمد زیادی باشد نه اما مهم راه اندازی کسب وکاری است که می تواند آینده خوبی داشته باشد. آینده که شهرتی به پهنای یک شهر بزرگ برای صاحبش به ارمغان آورد. باغشنی چنین آرزویی دارد و می گوید هدفش تحقق این خواسته است. آینده ای برای صادرات البته نهایت آرزوهای این زن، فروش در ایران نیست بلکه به بازارهای خارج از ایران هم فکر می کند: می خواهم شرکت بزرگ شیرینی پزی تاسیس کنم و شیرینی صادر کنم. برای این کار باید با شیرینی پزی های دیگر و افراد باتجربه بیشتری دیدار داشته باشم. باید شیرینی هایی در سطح جهانی را بشناسم تا بتوانم به این آرزویم برسم. همسرش هم در این راه همگام و همراه او است: روی کمک های مادی و روحی او حساب ویژه ای می کنم و همواره من را در این راه همراهی کرده است. حتی چند ماه پیش در کارگاه من دچار حادثه شد و دست و پایش شکست و حتی مجبور شدم مدتی تنها از او نگهداری کنم اما همواره من را حمایت می کند و این انرژی من را به جلو می برد.
پنجشنبه ، ۱۰دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرصت امروز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]