واضح آرشیو وب فارسی:مهر: روایت یکی از شاهدان عینی حماسه ۹ دی ۵۷؛
روزهایی که آستانه اشرفیه در دست انقلابیون بود
شناسهٔ خبر: 3013045 - چهارشنبه ۹ دی ۱۳۹۴ - ۱۳:۳۷
استانها > گیلان
رشت- نزدیک شدن به روزهای پیروزی انقلاب، خاطرات زیادی را زنده میکند. خاطراتی که برخی به نام شهرهاو برای همیشه درتاریخ کشور ثبت شده وبرخی نیز مثل حماسه ۹ دی ۵۷ آستانه اشرفیه مغفول مانده است. خبرگزاری مهر- گروه استانها: شاید اگر این روزها ذکری از تاریخ ۹ دی شود، خیلیها در ابتدا به یاد حماسه ۹ دی سال ۸۸ بیفتند و اگر کمی به حافظه تاریخی خود رجوع کنند، مهمترین چیزی که از تاریخ روزهای انقلاب به یادشان بیاید، واقعه ۹ دی در شهرهای قم، مشهد و چند شهر دیگر کشور باشد اما کمتر کسی است که درباره حماسه نهم دی ماه سال ۵۷ شهرستان آستانه اشرفیه چیزی بداند. در نهم دی ماه سال ۱۳۵۷در ادامه اعتراضات نیروهای انقلابی به رژیم پهلوی، ماموران شهربانی این شهر تعداد زیادی از مغازههای واقع در هسته مرکزی آستانه اشرفیه را به آتش کشیدند که در نهایت منجر به تسخیر شهربانی توسط نیروهای انقلابی و تسلط آنان بر شهر شد. در این واقعه شهر به مدت سه شبانه روز توسط انقلابیون اداره شد. یکی از شاهدان عینی ماجرا که آن روزها تنها ۱۶ سال داشته درباره وضعیت شهرستان آستانه اشرفیه در سالهای قبل از انقلاب به خبرنگار مهر میگوید: وجود مبارک آقا سید جلال الدین اشرف (ع) – برادر بزرگتر امام رضا (ع) - و حضور آیت الله ضیایی یکی از انقلابیون فعال در آستانه اشرفیه باعث شده بود تا این شهر به عنوان کانونی برای فعالیتهای انقلابیان گیلان به خصوص شهرهای شرقی این استان تبدیل شود. حسین داداشی ادامه میدهد: مسجد جامع آستانه اشرفیه محل تجمع نیروهای انقلابی بود که سخنرانان مطرحی از سراسر استان و کشور برای سخنرانی به این مسجد میآمدند. وی میافزاید: این مسجد هسته اصلی تحرکات انقلابی در آن زمان بود که قرار بسیاری از سخنرانیها و تجمعات اعتراض آمیز از همین مکان به گوش افراد میرسید. چگونگی شکل گیری حماسه ۹ دی داداشی با یادآوری روزهایی که در نهایت منجر به پیروزی انقلاب در سال ۵۷ شد ادامه میدهد: خاطرم هست که در روز نهم دی ماه سال ۵۷ قرار بود تجمعی اعتراض آمیز به عملکرد رژیم پهلوی در صحن حرم مطهر آقا سید جلال الدین اشرف (ع) برگزار شود. صبح آن روز بود که به همراه یکی از دوستان به محل تجمع رفتیم و نخستین چیزی که نظرمان را جلب کرد، حضور بیش از حد معمول نیروهای شهربانی بود. وی تصریح میکند: هرچند نیروهای امنیتی خیلی زیاد بودند اما، لحظه به لحظه بر شمار تجمع کنندگان اضافه میشد که در همان دقایق آغازین تجمع و با سر دادن نخستین شعار، نیروهای امنیتی با تجمع کنندگان درگیر شدند. داداشی میافزاید: از آنجایی که حجم نیروهای انتظامی بیشتر از حد متعارف بود و از شلیک گاز اشک آور برای متفرق کردن تجمع کنندگان استفاده کردند، انقلابیان پراکنده شده و تقریبا شهر به حالت خالی در آمد. این شاعد عینی ادامه میدهد: همین جا بود که رژیم برای زهر چشم گرفتن از مردم به خصوص انقلابیان، بیش از ۷۰ باب مغازه که در زمینهای اطراف حرم مطهر واقع شده بودند و همچنین منزل محل سکونت آیت الله ضیایی که معروف به «خانه صاحب الزمانی» بود را به آتش کشیده و خسارات زیادی را به مردم شهر و کسبه وارد کردند. وی میگوید: با این اقدام نابخردانه عوامل رژیم پهلوی بود که خون مردم به جوش آمده و در اقدامی انقلابی مقر کلانتری و شهربانی شهرستان آستانه اشرفیه را تسخیر کرده و آیت الله ضیایی را نیز به مکان دیگری منتقل کردند. شهر در دست انقلابیون داداشی با اشاره به حضور جوانان انقلابی در سطح شهر توضیح میدهد: از غروب نهم دی ماه بود که شهر به دست نیروهای مردمی افتاد و نیروهای انقلابی توانستند سه شبانه روز آستانه اشرفیه را تحت کنترل خود داشته باشند. وی به حال و هوای آن سه روز اشاره کرده و میافزاید: در این سه روز علاوه بر تامین امنیت مردم، فراهم آوردن مایحتاج اولیه شهروندان نیز به عهده نیروهای انقلابی بود و به علت شدت سرما، مشکل سوخت رسانی هم وجود داشت اما، مردم که با انقلابیان همراه بودند، به یکدیگر کمک میکردند تا شرایط به خوبی سپری شود. این شاهد عینی ادامه میدهد: صبح روز ۱۲ دی ماه حدود ساعت ۱۰ صبح بود که چند اتوبوس حامل تعداد زیادی از نیروهای شهربانی که از شهرهای اطراف آورده شده بودند، وارد شهرستان آستانه اشرفیه شده و حوالی ظهر بود که شروع به پاکسازی منازل و مناطق مختلف کردند. داداشی تصریح میکند: در طی این واقعه شهرستان آستانه اشرفیه سه تن از شهروندان خود را تقدیم انقلاب کرد که شهیدان حسین پرندک، شهید رمضانپور و شهید کاظم جعفرپور از شهدای این واقعه هستند. وی تاکید میکند: بخش عملیاتی و طلیعه مبارزات مردم آستانه اشرفیه بعد از جریان ۹ دی شکل گسترده تری به خود گرفت و شدت یافتن اعتراضات مردمی و پیوستن خیل عظیم معترضان از این شهرستان به انقلابیان در سطح کشور، منجر به پیروزی انقلاب اسلامی شد. داداشی از آن روزها به عنوان روزهای تکرار ناشدنی تاریخ سرزمینش یاد میکند و میگوید: شاید بد نباشد اگر با نگاهی دقیقتر از فراموشی خاطرات وقایعی که در ذهن نسل انقلاب جای گرفته جلوگیری کرده و با ثبت و نگهداری از آنها، پیشینه غنی کشور که امانتی از نسل بعد در دستان ماست را به صاحبانش برسانیم. هرچند روزهای انقلاب خاطرات زیادی را به وجود آورده و حماسههایی که مردم ایران در جای جای کشور آفریدند، فراموش شدنی نیست اما شاید بهتر است تا با اندکی تحقیق، تامل و احساس مسئولیت، خود را در برابر این اتفاقات مسئول دانسته و نگذاریم بسیاری از این وقایع در گذر زمان محو شده و خاطرات یکی از حساسترین برهههای تاریخی کشور به فراموشی سپرده شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]