محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831528130
از نامه نگاری نماینده اصلاح طلب برای تشدید تحریم ها تا گرای اصلاح طلبان افراطی به وزارت خارجه آمریکا
واضح آرشیو وب فارسی:بوتیانیوز: با گرای اصلاح طلبان افراطی مرحله اول تحریم ها، قبل از انتخابات مجلس هشتم و از طریق ” قطعنامه ی ۱۷۴۷ ” در فروردین ۱۳۸۶ کلید زده شد. تحریم های مصوب در این قطعنامه شامل، تحریم شرکت های ایرانی مرتبط با فعالیت های هسته ای و ممنوعیت واردات و صادرات تسلیحاتی بود.به گزارش ” بوتیا ” به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ فتنه ۸۸ یکی از خسارت بار ترین اتفاقات برای جمهوری اسلامی ایران در طول تاریخ انقلاب اسلامی بوده است و ضررهای مالی و اقتصادی آن زندگی و معیشت مردم را با مشکلاتی مواجه کرد. اگرچه تحریم ها در بخش هایی از اقتصاد ایران در دوران بعد از انقلاب از سوی آمریکا علیه ایران وضع شده بودند، اما حوادث فتنه ۸۸ و شانتاژ رسانه ای این جریان ضمن مشروعیت بخشی جهانی به تحریم ها بستری را ایجاد کرد تا همه کشور ها ابزار لازم برای تحریم جمهوری اسلامی ایران را به دست آوردند. رایزنی و درخواست فتنه گران از آمریکا و برخی کشورهای اروپایی برای تشدید تحریم ها علیه ایران، شامل سه مرحله قبل از انتخابات مجلس هشتم، بعد از فتنه ی ۸۸ و حماسه ی نهم دی و در آستانه ی انتخابات خبرگان و مجلس دهم می شود. با گرای اصلاح طلبان افراطی مرحله اول تحریم ها، قبل از انتخابات مجلس هشتم و از طریق ” قطعنامه ی ۱۷۴۷ ” در فروردین ۱۳۸۶ کلید زده شد. تحریم های مصوب در این قطعنامه شامل، تحریم شرکت های ایرانی مرتبط با فعالیت های هسته ای و ممنوعیت واردات و صادرات تسلیحاتی بود. هدف از این تحریم ها، تاثیر گذاری بر افکار عمومی و رویگردان نمودن آنان از جریان اصول گرایی در آستانه ی انتخابات مجلس بود که باید درادامه، منتج به پیروزی اصلاح طلبان افراطی در مجلس و استیضاح دولت نهم و همچنین محدود سازی رهبری و تغییر قانون اساسی می گردید. در همین راستا سایت ویکی لیکس در سند ۰۷iranrpoduba123 با اشاره به نامه محرمانه یک نماینده اصلاح طلب مجلس و عضو حزب منحله مشارکت به وزارت خارجه آمریکا از طریق سفارت ایالات متحده در دبی (در آوریل ۲۰۰۷/ ۱۳۸۶) می نویسد: « نماینده مجلس تصویب قطعنامه ۱۷۳۷ و ۱۷۴۷ شورای امنیت را به عنوان دیپلماسی موثر ستود و به خصوص تلاش ها و شعارهای معاون وزیر (خارجه) آقای برنز را ستایش کرد» ویکی لیکس در این سند به خاطر ملاحظات امنیتی از ذکر نام این نماینده خودداری کرده و در ادامه می نویسد: «…اگر قطعنامه ی دیگری در سازمان ملل به دنبال قطعنامه ی ۱۷۴۷ تصویب شود، گروه اصلاح طلب عزم دارد اول متکی و سر انجام احمدی نژاد را استیضاح کند… هدف نهایی اصلاح طلبان حزب مشارکت، تغییر قانون اساسی برای از بین بردن و یا تغییر موقعیت مقام رهبری به یک مقام منتخب پاسخگو است» در این رابطه با گرای مجدد اصلاح طلبان افراطی و با هدف تاثیر هرچه بیشتر بر افکار عمومی در انتخابات مجلس هشتم (۲۴ اسفند ۱۳۸۶ ) در تاریخ ۱۳ اسفند ۸۶ قطعنامه ۱۸۰۳ علیه ایران به تصویب شورای امنیت رسید. همانطور که گفته شد، آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی با مساعدت و گرا دادن اصلاح طلبان افراطی، ضمن تصویب سه قطعنامه (۱۷۳۷، ۱۷۳۴، ۱۸۰۳) نسل اول تحریم ها علیه ایران را تصویب و اجرایی ساختند. آنان تغییر نگرش مردم ایران، به قدرت رسیدن اصلاح طلبان افراطی، مهار و ساختار شکنی در ایران را به انتظار نشسته بودند. با شکست اصلاح طلبان افراطی در انتخابات مجلس هشتم، غربی ها متوجه شدند، اصلاحات به گفتمان سوخته و خارج از دسترس جامعه تبدیل شده است و – با توجه به اینکه انتخابات مجلس، دریچه انتخابات ریاست جمهوری است – پیروزی جریان اصولگرایی در انتخابات ۱۳۸۸ قطعی خواهد بود. این پیروزی فرصت های استثنایی زیر را فراروی جمهوری اسلامی ایران قرار می داد. تولید ” قدرت ملی و قدرت نرم ” در محیط داخلی، منطقه ای و بین المللی و فزاینده شدن قدرت بازیگری ایران، عبور ایران از پیچ تحریم ها و پرونده هسته ای و نا ممکن شدن اجماع علیه ایران، تثبیت محور مقاومت، تغییر توازن استراتژیک در منطقه و توسعه ی عمق راهبردی جمهوری اسلامی ایران، به مخاطره افتادن امنیت رژیم صهیونیستی در منطقه به ویژه پس از شکست در جنگ های ۳۳ و ۲۲ روزه و سرازیر شدن سرمایه گذاران خارجی به سمت ایران و مشارکت آنان در پروژه های راهبردی برخی از این فرصت ها برای کشور بود. پس از شکست آمریکا در مهار و ساختار شکنی ناشی از موج اول تحریم ها علیه ایران، بلافاصله طرح بی ثبات سازی ایران برای مهار فرصت های استثنایی فوق، در دستور کار آمریکا، رژیم صهیونیستی و برخی ازکشورهای اروپایی قرار گرفت. در این رابطه سیمور هرش در هفته نامه ی آمریکایی نیویورکر (۲۹ ژوئن ۲۰۰۸) تصریح کرد، طرح بی ثبات سازی ایران با اعتبار ۴۰۰ میلیون دلار در قالب فرمان ریاست جمهوری توسط بوش به سیا ابلاغ شده است. دروغ بزرگ تقلب و اردوکشی غیر قانونی خیابانی، فرصت تاریخی و استثنایی مشارکت هشتاد و پنج درصدی را به چالش و تهدیدی ساختار شکن تبدیل کرد، آشوب آفرینی فتنه گران از یک سو و گرا دادن مجدد آنان به غربی ها از سوی دیگر، زمینه ساز تصویب دو قطعنامه ی ۱۸۸۷ و ۱۹۲۹ علیه ایران شد. قطعنامه ۱۹۲۹ رژیم تحریم های خلع سلاحی را به رژیم تحریم های اقتصادی فلج کننده، تبدیل کرد و بدین ترتیب نسل دوم تحریم ها، با هدف انتقام از مردم ایران، اقتصاد ملی و معیشت مردم را نشانه گرفت. با آغاز مباحث درباره ضرورت اعمال تحریم های جدید آمریکا علیه ایران، فتنه گران دو کار را همزمان انجام دادند، یکی استمرار اقدامات ساختارشکنانه ی کف خیابانی و درخواست حمایت از سوی اوباما به وسیله ی شعار و… و دیگری درخواست و رایزنی با آمریکا برای اعمال تحریم ها ی جدید علیه ایران از طریق برخی واسطه ها بود. روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال در ۲۰ نوامبر ۲۰۰۹ با اشاره به سفر محسن مخملباف به واشنگتن و درخواست وی برای تشدید تحریم ها علیه ایران، به نقل از مخملباف می نویسد: «ما به تحریم های اقتصادی که فشار را بر ایران زیادتر می کند محتاجیم. ما می خواهیم اوباما بگوید که او پشتیبان دمکراسی است. اگر چنین نگوید طرفداران خود را در ایران از دست خواهد داد.» همچنین هفته نامه آمریکایی تایم نیز در همان مقطع ( ۲۳ نوامبر ۲۰۰۹ ) در مقاله ای تحت عنوان “سبزها دست به دامن آمریکا می شوند” به قلم رابین رایت و به نقل از مخملباف می نویسد: «اعمال تحریم های اقتصادی باعث خواهد شد، ایران متوجه شود جهان نسبت به آنچه که در این کشور می گذرد بی تفاوت نیست» در حالی که برخی از حامیان فتنه در توجیه این اقدام مخملباف مدعی شدند که مخملباف نماینده میرحسین نبوده است، میر حسین موسوی، هیچگاه نمایندگی مخملباف از سوی خودش و درخواست تحریم های آمریکا علیه ایران را تکدیب نکرده است. همچنین نیک آهنگ کوثر، از مرتبطین با مهدی هاشمی و کاریکاتوریست نشریات زنجیره ای اصلاح طلب و ضد انقلاب خارج نشین، صراحتا می گوید: «من شخصا در سال ۱۳۸۹ شاهد تلاش حامی موسوی (مهدی هاشمی) برای تشدید تحریم ها بوده ام. از او سؤال کردم که چطور می تواند با وجود اینکه پدرش رئیس مجلس خبرگان و یکی از پایه های نظام است، به دنبال ارتباط با وزارت خزانه داری آمریکا برای این کار باشد؟» این در حالی بود که فایل صوتی مکالمه نیک آهنگ کوثر با مهدی هاشمی در چند بخش در فضای مجازی منتشر شد که در آن صراحتا به اقدامات و نقش خود در فتنه ۸۸ اذعان می کند. شایان ذکر است از آعاز فتنه آمریکایی اسرائیلی در سال ۱۳۸۸ بیش از ۱۸ تحریم بزرگ اقتصادی از جمله در حوزه ی نفتی، پولی و بانکی، حمل و نقل، و…به ایران تحمیل شد که منجر به تضعیف اقتصاد ملی، سقوط ارزش پول ملی و از همه مهمتر موجب فشار به معیشت مردم شد. انتهای پیام/
سه شنبه ، ۸دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بوتیانیوز]
[مشاهده در: www.botianews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها