واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: كوچ ورزشيها به دنياي سياست
پا را از گليم خود درازتر كردن هميشه هم نميتواند بد باشد. اما به شرط آنكه كه با تدبير و هدفگذاري باشد نه از سر رسيدن به پست و مقام يا انديشيدن به مسائل مالي.
نویسنده : دنيا حيدري
پا را از گليم خود درازتر كردن هميشه هم نميتواند بد باشد. اما به شرط آنكه كه با تدبير و هدفگذاري باشد نه از سر رسيدن به پست و مقام يا انديشيدن به مسائل مالي.
خانه ملت، جايي است كه اين روزها ورزشيها براي نشستن روي صندليهاي آن پا را از گليم خود درازتر كرده و قصد كوچ كردن از دنياي ورزش به دنياي سياست را دارند. ساختماني وسيع در بهارستان كه چشم اميد ملتي به حل مشكلاتشان در آن است. جايي كه هركس به آن وارد ميشود، مسئوليتي سنگين بر شانههايش گذاشته ميشود. وظيفهاي خطير و سنگين كه تنها دليل انتخاب هر يك از افرادي است كه به اين ساختمان وارد ميشوند.
حضور ورزشيها در دنياي سياست اگر چه غريب اما خيلي هم عجيب نيست. خصوصاً وقتي هر روز شاهد حضور افراد سياسي در دنياي ورزش هستيم. مرداني كه براي حل مشكلات و برداشتن سدهاي سر راه تغيير مسير ميدهند و از دنيايي، وارد دنيايي متفاوت ميشوند. اين البته نشان ميدهد ميتوان با يك تعامل دو جانبه و برخي جابجاييها گاهي بسياري از مشكلات را از سد راه برداشت. اما مهم اين است كه اين رفت و آمدها و تعاملها با چه هدفي انجام ميشود. با هدف حل مشكلات يا رسيدن به شهرتي كه در دنياي متقابل سياست و ورزش وجود دارد. يا شايد هم رانتهاي كوچك و بزرگي كه گاه حتي به ذهن عامه مردم نميرسد؟ در واقع آن چيزي كه در اين بين مهم است، نگاه آنهايي است كه وارد اين عرصه ميشوند. در روزهايي كه مردان سياست هر روز بيش از قبل به حضور در ورزش علاقه نشان ميدهند، اين كوچ متقابل چندان هم عجيب نيست. خصوصاً كه همواره طرفين بر اين باور هستند كه در آن سوي مرزهاي اختياراتشان، راحتتر ميتوان كار كرد و نتيجه گرفت. اما شايد مهمترين نقطه مثبت حضور ورزشكاران در دنياي سياست، خصوصاً حضور در مجلسي كه نفرات آن را ملت برميگزينند براي حل مشكلاتشان، اين باشد كه دغدغه ورزش و سلامت جامعه ميتواند به دغدغههاي مجلس تبديل شود. خصوصاً كه مردم با توجه به شناخت و علاقهاي كه به ورزشكاران دارند، بهتر از مردان سياست ميتوانند با آنها ارتباط برقرار كرده و در خصوص مسائل و مشكلاتشان صحبت و تبادل نظر كنند. از سوي ديگر ورزشكاران در لباس مردان سياست هم كه باشند، با مسائل و مشكلات ورزش بهتر و بيشتر آشنايي دارند و اين شناخت ميتواند به حل مشكلات جامعه ورزش و ورزش جامعه كمك شاياني كند. مقولهاي كه به طور مستقيم با سلامت جامعه در ارتباط است.
طي سالهاي گذشته، حضور ورزشكاران در ساختمان بهارستان يا حتي شوراهاي شهر توانسته اندكي از مشكلات ورزشي مردم را حل و فصل كند. مردمي كه به واسطه ارتباط نزديك و عاطفي با ورزشكاران مشكلات خود را بيان كرده و به رسم بچه محل بودن هم كه شده، توانستهاند كليد حل اين مشكلات را به دست آورند. هر چند كه اين مساعدتها بايد پا را فراتر از نگاه محلي گذاشته و به حل مشكلات بزرگتر ورزش در سطح كشور منجر شود. بدون شك مجلس به حد كافي مردان كاربلد در سياست را دارد. مرداني كه شناخت خوبي از مسائل و مشكلات اجتماعي، اقتصادي و سياسي دارند و حال، حضور ورزشكاران ميتواند اين نويد را بدهد كه مجلسيها در زمينه ورزش هم اگر تصميمگيري ميكنند، تصميماتي تخصصي و از روي شناخت كافي باشد.
از آنجايي كه ورزش از الزامات يك جامعه است كه ميتواند سلامت افراد را در وهله اول تضمين كرده و راهي باشد براي افتخارآفريني در دنيا در گام بعدي، حضور ورزشكاران در عرصه سياست ميتواند راه را در اين زمينه هموار سازد اما به شرط آنكه نشستن روي صندليهاي مجلس آخر آمال و آرزوهاي ورزشكاراني نباشد كه براي رسيدن به اين جايگاه تلاش ميكنند و حل مشكلات جامعه ورزش و مردم، هدف اين تصميمگيري باشد. هدفي كه انتظار ميرود كانديداهاي ورزشي چيزي بيش از شعارهاي دلفريب و زيبا براي آن مهيا كرده باشند و با دست پر براي راهي شدن به ساختمان خيابان بهارستان تلاش كنند. در غير اين صورت اگر قرار است به صندليهاي مجلس با ديده صندليهاي پارك و از سر تفنن نگاه شود، همان به كه مردان ورزش در دنياي ورزش باقي مانده و سياست را به مردان سياست واگذارند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۸ دی ۱۳۹۴ - ۲۱:۳۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]