واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: مرز باريك سياسي بودن يا نبودن ورزشيها
حضور ورزشكاران در عرصه سياست، بحث داغ اين روزهاست؛ ورزشكاراني كه با هدف يا گاه بهانه حل مشكلات جامعه ورزش قدم به دنياي سياست گذاشته و ميگذارند.
نویسنده : دنيا حيدري
حضور ورزشكاران در عرصه سياست، بحث داغ اين روزهاست؛ ورزشكاراني كه با هدف يا گاه بهانه حل مشكلات جامعه ورزش قدم به دنياي سياست گذاشته و ميگذارند. اينكه اين حركت ميتواند به سود جامعه ورزش باشد يا نه، بحث گسترده و پيچيدهاي است كه اما و اگرها و شروط زيادي دارد. برخي هم البته ترجيح ميدهند از راه همين ورزش براي حل مشكلات آن گام بردارند و عدهاي هم مانند دايي ترجيح ميدهند به وصيت پدر عمل كنند و دور سياست را خط بكشند و فعاليتهاي خود را به همين حوزه ورزش محدود كنند.
مرز بين ورود يا عدم ورود به دنياي سياست اما باريكتر از آن است كه با برخي قواعد موفق به رعايت آن شد. ورود به دنياي سياست در واقع تنها كانديدا شدن يا نشستن روي صندلي شوراي شهر يا مجلس نيست، بلكه همراهي كردن آگاهانه يا ناآگاهانه با حزبهاي مختلف نيز خود نوعي ورود به دنياي سياست است. آن هم ورودي كه گاه تأثيري باورنكردني از خود به جاي ميگذارد.
ورزش همواره بهترين راه براي ايجاد ارتباط عاطفي با مردم يك جامعه است؛ مقولهاي كه سياستمداران كمتر از آن غافل ميشوند و همواره از آن به عنوان دستاويزي براي رسيدن به اهداف خود بهرهمند ميشوند. در واقع در چنين شرايطي است كه ورود يا عدم ورود به عرصه سياست سخت ميشود. زماني كه مردان شناخته شده و خوشنام عرصه ورزش ميتوانند تنها با حضور در يك عكس يا بنر، سرنوشت يك كانديداي سياسي را تغيير دهند و او را در رقابت بالا ببرند يا پايين بكشند. البته اين استفادهها گاه با ترفندهاي خاص و بهانههاي زيركانه انجام ميشود تا كمتر نشاني از تبليغات داشته باشد. مثلاً حضور چند ورزشكار نامي كه هرگز علاقهاي به حضور در برنامههاي سياسي ندارند در يك جشن خيريه كه با هدفي مشخص راهاندازي شده، ديدار با چهرههاي سرشناس ورزشي به بهانههاي مختلف از جمله دغدغههاي جامعه ورزش، خود نوعي استفاده سوء و سياسي از ورزشكاراني است كه شايد عمري تلاش كردهاند تا سياست را از ورزش دور نگه دارند و وارد عرصه متقابل نشوند و فعاليتهايشان صرفاً ورزشي باشد.
اين استفادهها البته تنها به مردان سياست ختم نميشود. استفاده از ورزشكاران براي گرفتن نتيجه بهتر در بازيهاي سياسي و انتخابات مختلف براي ورزشكاراني كه وارد عرصه سياست ميشوند گاه به مراتب سادهتر است. رفاقتهاي ورزشي ميتواند در اين گونه مواقع كاربرد فراواني داشته باشد. انتشار عكسهاي قديمي، ديد و بازديد با همتيميهاي سابق، دست دادن يا گرفتن قول حمايت از افراد مختلف و ريز و درشت جامعه ورزش؛ جامعهاي كه به طور مستقيم با مردم، به خصوص عواطف آنها در ارتباط است، به نوعي باز كردن پاي ورزشيها به عرصه سياست است، البته ورودي كاملاً ناآگاهانه كه با زيركي و برنامهاي هدفدار ترتيب داده ميشود. بيرون ماندن از گود اين روزها براي ورزشكاران بسيار سخت است؛ بيرون ماندن از گود سياسي و عدم ورود به بازيهاي آن پيچيدهتر از آن است كه به راحتي بتوان آن را تشخيص داد و از آن برحذر ماند. در واقع اين گونه حمايتها تأثيري به مراتب بيشتر از حضور مستقيم ورزشيها در عرصه سياست دارد. خصوصاً براي افرادي چون دايي كه مدعي هستند عمري است تلاش ميكنند وارد عرصه سياست نشوند و به وصيت پدري گوش فرا دهند، اما آيا امثال دايي كه سعي دارند از عرصه سياست دور بمانند، در اين راه موفق بودند يا بازيهاي سياسي آنها را بيآنكه بدانند وارد اين عرصه كرده است؟
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۸ دی ۱۳۹۴ - ۲۰:۰۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]