واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: شهید امیر لطفی از رزمندگانی بود که برای دفاع از حرم دختر حضرت حیدر(ع) به همراه همرزمانش به سوریه هجرت کرد و حین مبارزه با تروریست های تکفیری خون پاکش به زمین ریخت و برای همیشه زنده شد.به گزارش دولت بهار به نقل از فارس، شهید امیر لطفی از رزمندگانی بود که برای دفاع از حرم دختر حضرت حیدر(ع) به همراه همرزمانش به سوریه هجرت کرد و روز گذشته حین مبارزه با تروریست های تکفیری در شهر حلب خون پاکش به زمین ریخت برای همیشه زنده شد. آنچه مشاهده خواهید کرد تصاویری اختصاصی است از لحظات رزم این شهید عزیز و گفت وگو با همکار وی که می گوید: *ته تغاری امیر لطفی حدودا هجده سال از من کوچک تر بود اما او را عین برادرم دوست داشتم. همین چند روز پیش با مادرش صحبت می کردم و می گفتم حاج خانم شاید یکی از عواملی که من و امیر به هم وابسته شده بودیم این بود که هر دو ته تغاری خانواده بودیم. *خودم را به خواب می زدم خجالت نکشد شهید لطفی خیلی دوست داشتنی بود. اگر ذره ای مادرش دلخور و ناراحت می شد به هر طریقی دل او را به دست می آورد حتی پای مادر را می بوسید. حاج خانم می گفت: هر روز صبح وقتی می خواست به اداره برود می آمد و پایم را می بوسید. یک بار خواهرش این اتفاق را دید و به من اشاره کرد و گفت دیدی چه کرد مادر؟ گفتم بله کار هر روز اوست. من خودم را به خواب می زنم یک وقت خجالت نکشد. *با کدخدا منشی مشکلات همکاران را حل می کرد با اینکه جوان بود اما از خیلی از هم سن و سال های من در اداره بیشتر می دانست. همیشه درصدد این بود که مشکلات و کدورت هایی در بین همکاران ایجاد می شد را با کدخدا منشی حل کند و معمولا هم موفق می شد. این هم از منش و بزرگواری خاص او بود. *سفر شمال یک بار به اتفاق شهید لطفی سفر پنج روزه ای به شمال کشور داشتیم. قرار بود تنهایی بروم که از او درخواست کردم همراهم بیاید. اول گفت: مادرم تنهاست و نمی توانم اما حاج خانم به من لطف داشت و وقتی شنید گفت: امیر حتما با شما می آید. از مازندران تا گرگان شهر به شهر رفتیم. سفر لذت بخشی بود باید سر فرصت خاطرات آن سفر را برایتان نقل کنم. توی گرگان به من گفت: حاجی رامسر هم می توانیم برویم؟ آن قدر به امیر لطفی علاقه مند بودم که از استان گلستان تا غرب مازندران او را بردم تا مبادا حرفش زمین بیافتد. *وقتی جدا شدیم احساس کردم قلبم از جا کنده شد قرار بود برود سوریه، تماس گرفت رفتم اتاقش امیر را بوسیدم و بغلش کردم وقتی جدا شدیم احساس کردم قلبم از جا کنده می شود. رو به همکارم گفتم: حشمت سهرابی هم پارسال قبل از سفر همین حال و هوا را داشت و شهید شد. شک ندارم امیر هم در این سفر به شهادت می رسد. در زمان جنگ دوستان زیادی را از دست دادم و شهید شدند به قول معروف هر کسی نور بالا می زد معلوم بود. امیر هم نور بالا می زد. موقع خداحافظی به برادرش سفارش کرد و گفت: «هوای این مهدی ما را داشته باش او خیلی ماخوذ به حیا و مظلوم است». توی این شبکه های اجتماعی هر پیامی که منتشر می کرد رنگ و بوی شهادت و احادیث اهل بیت(ع) را داشت. کلا در این گروه ها هم هیچ گونه جمله هجوی ارسال نمی کرد. بعد از شهادتش این پیام ها را می خواندم و به همسرم می گفتم واقعا راست می گویند که خدا بندگان خوبش را برای شهادت گلچین می کند. من این همه سال در مناطق جنگی حضور داشتم اما هیچ اتفاقی برایم نیفتاد اما این جوان اخلاص اش بیشتر بود و به شهادت رسید. شهید لطفی نمک خاصی داشت و شوخ طبع بود. وقتی قرار شد خبر شهادت را برای خانواده شهید ببریم. برای آمادگی مادر و خواهرش گفتیم امیر مجروح شده اما خواهر و مادر امیر گفتند: «نیازی به مقدمه چینی نیست امیر ما شهید شده، ان شاءالله که خداوند قبول کند». گویا شب قبل خواهر او خوابی دیده بود و حس کرده بود برادرش شهید شده.
یکشنبه ، ۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]