تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805378519
استراتژی حرف اول را می زند | نقد و بررسی عنوان Rainbow Six: Siege
واضح آرشیو وب فارسی:گیمفا: Ubisoft یکی از بزرگ ترین ناشران بازی های کامپیوتری است که تاکنون، عناوین بسیاری را منتشر کرده که اکثر آن ها تبدیل به عناوینی پرفروش شده اند و همین مسئله، باعث شده تا این شرکت وسوسه شود تا با انتشار سالیانه آن ها، سود بیشتری به جیب بزند. اما راه عناوینی که نام Tom Clancy فقید را به دوش می کشند، جداست. عناوین شاخصی که تحت نظارت Tom Clancy ساخته می شدند یعنی سری بازی های Ghost Recon ،H.A.W.X ،Splinter Cell و Rainbow Six خوشبختانه به سرنوشت سری بازی هایی نظیر Assassin’s Creed دچار نشدند و بر روی هر نسخه از آن ها، به اندازه کافی وقت گذاشته می شد؛ به همین علت، هر بار که نسخه جدیدی از این سری بازی ها منتشر می شود، به خود تغییراتی می بیند و نسبت به نسخه قبلی خود، شاهد پیشرفت هایی (و البته در برخی موارد، پسرفت ها) می شود. در سال ۲۰۱۱ بود که جدیدترین نسخه از سری بازی های Rainbow Six، با نام Patriots معرفی شد. استدیوهای Ubisot Montreal، Ubisoft Toronto و Ubisoft Red Storm بر روی آن عنوان مشغول به کار بودند. Patriots قرار بود تا در کنار یک بخش چندنفره جذاب، یک بخش داستانی قدرتمند و درخور توجه را نیز به بازیبازان ارائه دهد و طرفداران نیز با تماشای نمایش های آن، بسیار منتظر عرضه آن شدند. در آن زمان، اعلام شده بود که قرار است بازی برای پلتفرم های PS3، XBOX 360 و رایانه های شخصی عرضه شود. اما مشکلات از جایی آغاز شد که طراح اصلی و کارگردانان بازی در سال ۲۰۱۲ از Ubisoft جدا شدند. در ماه می ۲۰۱۳ (اردیبهشت سال ۱۳۹۲) هم فروشگاه معتبر Gamespot، بازی را از فروشگاه خود حذف کرد و تمامی پیش خریدها را لغو کرد. در E3 2013، شرکت Ubisoft اعلام کرد که بازی لغو نشده اما اکنون برای کنسول های نسل هشتم در حال توسعه است. اما در ماه ژوئن سال ۲۰۱۴ (خرداد سال ۱۳۹۳) اعلام شد که توسعه عنوان Rainbow Six: Patriots لغو شده و در عوض، Ubisoft مشغول به ساخت Rainbow Six: Siege است. سپس، مشخص شد که ساخت این عنوان کاملاً به دست Ubisoft Montreal سپرده شده و استدیوهای Ubisoft Montreal و Ubisoft Red Storm دیگر نقشی در توسعه بازی نخواهند داشت. پس از این فعل و انفعالات، بالاخره سرنوشت جدیدترین نسخه سری پرطرفدار Rainbow Six مشخص شد. باکس آرت رسمی بازی نام بازی: Tom Clancy’s Rainbow Six: Siege سازنده: Ubisoft Montreal ناشر: Ubisoft پلتفرم: PC، PS4، XBOX ONE تاریخ انتشار: ۱ دسامبر ۲۰۱۵ (۱۰ آذر ۱۳۹۴) امتیاز متا: ۷۴/۱۰۰ (نسخه PS4) اولین نکته ای که در مورد جدیدترین نسخه از سری بازی های Rainbow Six یعنی Siege وجود دارد و از قضا جنجال های زیادی را هم برپا کرد، عدم وجود بخش تک نفره داستانی است. در حالی که Rainbow Six: Patriots مانور زیادی روی بخش تک نفره داستانی داده بود و سازندگان نوید یک بخش داستانی پر و پیمان را به بازیبازان می دادند، پس از فعل و انفعالاتی که پیش آمد و آن عنوان تبدیل به Rainbow Six: Siege تبدیل شد، بخش داستانی هم به طور کلی از بازی حذف شد. سازندگان هم دلیل این امر را تمرکز هرچه بهتر روی بخش چندنفره اعلام کردند. فارغ از اینکه تا چه حد این کار درست بوده، اشاره به این نکته خالی از لطف نیست که امروزه بسیاری از عناوین شوتر موجود در بازار که بخش چند نفره قدرتمندی هم دارند، از بخش تک نفره داستانی هم بهره می برند و سازندگان شان، سعی می کنند توجه بسیاری به بخش داستانی بکنند، چرا که بسیاری از بازیبازان، در کنار بخش چند نفره به تجربه بخش داستانی این عناوین هم می پردازند و حتی یکی از عوامل محبوبیت فوق العاده زیاد عناوینی نظیر Halo یا Call of Duty، وجود یک بخش داستانی قوی در بازی است. در هر صورت، در چند سال اخیر تعداد عناوین تماماً آنلاین (که البته Rainbow Six: Siege تماماً آنلاین نیست اما بخش داستانی نداشته و بخش آفلاین آن تنها دارای چند مرحله آموزشی است که جلوتر به آن ها اشاره خواهیم کرد) رو به افزایش بوده و با توجه به استقبالی که طرفداران از اینگونه بازی ها به عمل می آورند (به طور مثال Destiny یا Titanfall) شمار آن ها روز به روز بیشتر می شود و در سال های آتی، به تعداد بیشتری از اینگونه بازی ها بر خواهیم خورد. همانطور که گفته شد، Patriots روی بخش داستانی مانور زیادی داده بود و پتانسیل زیادی برای موفقیت داشت، و سازندگان می توانستند تا روی یک بخش داستانی برای Siege هم کار کنند، چرا که این عنوان هم با توجه به گیم پلی دوست داشتنی و جذاب اش، پتانسیل زیادی را برای داشتن یک بخش داستانی درگیر کننده داشت، اما به هر صورت، سازندگان به طور کلی بخش داستانی را از بازی کنار گذاشتند و تمام تمرکزشان را بر روی بخش چندنفره قرار دادند. البته ۱۰ مرحله تک نفره هم در بازی وجود دارند (که با نام Situations در بازی شناخته می شوند) که به نوعی، یک بخش آموزشی برای آماده کردن بازیباز برای بخش چندنفره است. هرکدام از این مراحل سه درجه ی سختی دارند و هرکدام از آن ها، روی یکی از مکانیزم های گیم پلی تمرکز دارد. البته مشخصاً این مراحل نمی توانند جایگزین یک بخش تک نفره داستانی و مفصل شوند اما در هر حال تجربه آن ها خالی از لطف نیست؛ چرا که با انجام این مراحل، شما بیشتر با مکانیزم های گیم پلی بازی آشنا می شوید و به نوعی این مراحل، مهارت شما را بالا برده و شما را آماده تجربه بخش چند نفره می کنند. دقیق باش تا پیروز شوی در بخش چند نفره بازی، دو تیم پنج نفره به مبارزه با یکدیگر می پردازند؛ یک تیم شامل تروریست ها می شود و تیم دیگر هم شامل نیروهای ضربتی پلیس. بر خلاف بسیاری از بازی های روز، آن کسی که تیراندازی اش بهتر از بقیه باشد، در Rainbow Six: Siege برنده نخواهد بود. اینجا استراتژی و همکاری حرف اول را می زند. شما نمی توانید تفنگی را به دست بگیرید و هرکسی که پیش رویتان است را قلع و قمع کنید. در Siege، این تفکرات شماست که مشخص می کند برنده خواهید بود یا بازنده. همانگونه که از سبک بازی (شوتر تاکتیکال) مشخص است، باید با هم تیمی های خود هم فکری کنید، یک استراتژی خاص را برگزینید و بازی را آغاز کنید. این اولین نکته ای است که Siege را از دیگر بازی های روز متمایز می سازد. وقتی که شما تیم مدافع هستید، برای مدت کوتاهی فرصت دارید تا به انجام اعمالی نظیر مستحکم تر ساختن در و دیوارها و دیگر موانع، کشیدن سیم خاردار روی زمین و … بپردازید. وقتی که زمان به پایان رسید، تیم مهاجم به سمت شما می آید. آن استرسی که هنگام نزدیک شدن نیروهای حریف به شما دست می دهد، فوق العاده جالب است. شما باید در هر لحظه، آماده شبیخون احتمالی دشمنان باشید و در این لحظات، هیجان را در بند بند وجودتان حس خواهید کرد. باز هم این شما و هم تیمی هایتان هستید که مشخص می کنید چگونه دوست دارید بازی را ادامه دهید. ممکن است دوست داشته باشید یکی از اعضای تیم را به بیرون بفرستید تا مخفیانه به شکار دشمنان بپردازد و چهار عضو دیگر گروه در یک اتاق مخفی شوند، یا اینکه هر کدام از اعضا در مکانی جداگانه مخفی شوند یا چندین و چند استراتژی دیگر که بسته به خود شما و سلیقه و تفکرات تان هستند. بازی به هیچ وجه بازیبازان را محدود به استفاده از یک یا چند تاکتیک خاص نمی کند و دست آنان را برای انجام آنچه که دوست دارند، باز می گذارد. محدودیت در انتخاب استراتژی یک تیم برای مقابله با دشمن، در Siege جایی ندارد. آماده حمله باشید و یا زمانی که تیم شما مهاجم است، باز هم گستره زیادی از استراتژی های مختلف پیش پای شما قرار می گیرد. ممکن است دوست داشته باشید تا از پشت بام وارد اتاق ها شوید، یا شیشه پنجره ها را خرد کنید و ناگهان وارد یک اتاق شوید و دشمن را غافلگیر کنید. شاید هم دوست داشته باشید تا به گوشه ای تاریک بخزید و منتظر باشید تا دشمنان از مکان اختفاشان بیرون آیند، آن گاه می توانید از غفلت آن ها نهایت استفاده را ببرید و آن ها را نابود کنید. یا یکی از کارهای جالبی که می توانید انجام دهید، این است که با پرتاب یک نارنجک به گوشه ای دیگر، حواس حریفان را پرت کنید و سپس به اتاقی که آن ها در آن قرار دارند حمله کنید. همانطور که می بینید، شما می توانید از هر روشی که دوست دارید، برای از بین بردن دشمنان استفاده کنید. انتخاب هر کدام از این روش ها به خود شما و میزان خلاقیت تان بستگی دارد، پس هرچه خلاق تر و دقیق تر باشید، می توانید راحت تر دشمنان را از بین ببرید. جذاب و نقس گیر اگر در بازی کشته شوید، دیگر به بازی باز نخواهید گشت. با توجه به این نکته، بازیبازان باید تمام حواس خود را معطوف به گوشه و کنار محیط کنند و مراقب باشند که کشته نشوند. این نکته باعث می شود که بازیبازان بی گدار به آب نزنند و قبل از اینکه به یک اتاق حمله کنند، ریسک آن را قبول کنند که ممکن است اشتباه کنند و به دشمن که در گوشه ای دیگر کمین کرده، فرصت آن را بدهند که آن ها را بکشد. پس توصیه می شود که حتماً قبل از هرگونه حمله، به طور دقیق گوشه و کنار محیط را با هواپیمای بدون سرنشین کوچکی (Drone) که در اختیار دارید، جست وجو کنید تا مطمئن شوید که دشمنان برای گرفتن جان شما و هم تیمی هایتان، در کمین نیستند. این می تواند درس خوبی برای برخی دیگر از سازندگان باشد تا با قرار دادن این ویژگی (یعنی اینکه بازیباز پس از مرگ، دیگر به بازی بر نگردد) در بازی هایشان، به هرچه جذاب تر و نفس گیرتر شدن آن بازی کمک کنند. تخریب پذیری بازی فوق العاده است اما حالات مختلف موجود در بازی، شخصیت ها و تجهیزات و البته نقشه ها را، از دو جهت می توان مورد بررسی قرار داد. در نگاه اول، همه چیز خوب به نظر می رسد. در بازی ۱۱ نقشه وجود دارد که بسیار متنوع اند و با یکدیگر، تفاوت های زیادی دارند. هر کدام زمان های مختلفی از روز را شامل می شوند و از طراحی خوبی هم برخوردارند. حدود ۲۰ شخصیت مختلف برای انتخاب وجود دارد که هر کدام، تجهیزات، وسایل و مهارت های خاص خود را دارند و البته تجهیزات هرکدام را هم می توان ارتقا داد. حتی برخی از شخصیت ها که در نگاه اول تجهیزات و مهارت هایشان کارآمد نیست هم در مواقعی به کمک تان خواهند آمد. اما اگر بخواهیم به Rainbow Six: Siege به عنوان یک بازی آنلاین محور که ۶۰ دلار هم قیمت دارد بنگریم، می بینیم که می توانست محتوای بیشتری هم در بازی وجود داشته باشد، به طور مثال نقشه های بیشتر. البته همانطور که گفته شد خوشبختانه همین محتوایی هم که در بازی وجود دارد از طراحی خوبی بهره می برند و همچنین، می توان امیدوار بود که با گذشت زمان، بسته های الحاقی زیادی برای بازی منتشر شوند که قطعاً به بیشتر شدن محتوای بازی کمک خواهند کرد. در مورد بسته های الحاقی، گفته شده که در سال ۲۰۱۶ و طی دو بسته ی الحاقی، ۸ نقشه جدید به بازی اضافه می شود که خبر خوبی برای طرفداران است. البته با وجود آنکه نقشه های بازی بسیار متنوع هستند و تفاوت های زیادی میان آن ها وجود دارد، اما حالت های بازی بسیار شبیه به هم هستند. حالت های Hostage، Bomb و Secure Area همگی در نفوذ به منطقه ای که گروه دیگری از آن محافظت می کند خلاصه می شوند. حالت Hostage بیشترین پتانسیل را در میان حالات مختلف بازی داشته که مربوط به گروگان گرفتن یک انسان و جا به جا کردن او توسط یک تیم در نقاط مختلف نقشه به منظور نگه داشتن او از تیم رقیب است و تیم رقیب هم باید او را از چنگال تیم مقابل نجات دهد. البته، در بسیاری از مسابقات آن تیمی که باید گروگان را آزاد کند، ناموفق می ماند. و در نهایت شاهد آن حالت معروف سری بازی های Rainbow Six یعنی Terrorist Hunt هستیم، جایی که شما و تیمتان باید در مقابل موج های دشمنان که توسط هوش مصنوعی کنترل می شوند مقاومت کند. اگر این بخش را با درجه سختی Normal بازی کنید، خیال خواهید کرد که دشمنان با شما شوخی دارند! با این درجه سختی، تیراندازی دشمنان دقیق نیست و بسیاری از اعمالی که شما با استفاده از مکانیزم های تعبیه شده در این عنوان انجام می دهید را آن ها انجام نمی دهند. پس توصیه می شود تا این بخش را با درجه سختی Hard تجربه کنید، که در این صورت حرکات دشمنان واقعی تر خواهد بود و مقابله با آن ها برای شما و هم تیمی هایتان چالش برانگیزتر خواهد بود. بازی شما را محدود به روش هایی خاص نمی کند. این شما هستید که استراتژی خود را انتخاب می کنید یکی از نقاط ضعف بازی، سیستم پیشروی در بازی است که بسیار بد طراحی شده است. به طور مثال، برای باز کردن بخش Ranked PvP، سطح شما باید به ۲۰ برسد. شما برای ارتقای سطح تان باید XP کسب کنید، که این امتیازها به سختی به دست می آیند و شما برای ارتقای سطح تان، عذاب زیادی خواهید کشید. در بازی همچنین قابلیت ارتقای شخصیت ها نیز وجود دارد، به این ترتیب که تجهیزات و اسلحه های آن ها را ارتقا می دهید. در این بخش، می توانید مواردی نظیر صدا خفه کن، نشانه یاب و … را خریداری کنید و مورد استفاده قرار دهید. نوعی امتیاز در بازی وجود دارد که به عنوان پول درون بازی به کار می رود و با آن ها شما می توانید وسایل و تجهیزات شخصیت هایتان را ارتقا دهید. این امتیازها هم به سختی به دست می آیند و بازیبازان عجول را مجبور می کند برای خرید این پول های مجازی، اسکناس های واقعی خرج کنند (با استفاده از قابلیت پرداخت درون برنامه ای). البته، با وجود این تعداد شخصیت برای انتخاب، هر شخص به چند شخصیت خاص علاقه مند می شود و به همین خاطر، ارتقا دادن تجهیزات آن ها چندان سخت نیست؛ وقتی که شما شخصیتی را برای بازی انتخاب نمی کنید، دلیلی هم برای ارتقا دادن تجهیزات او وجود ندارد و شما امتیازهای بدست آمده را صرف ارتقا دادن شخصیت های مورد علاقه خود می کنید، پس، با این سخت به دست آمدن امتیازها، می توان کنار آمد و به اندازه سخت بودن ارتقای سطح، شما را آزار نخواهد داد. یکی دیگر از مشکلات بازی هم این است که وقتی می خواهید شخصیت مورد نظرتان را انتخاب کنید، ممکن است بازیباز دیگری آن را انتخاب کرده باشد؛ در این مواقع، خود بازی یک شخصیت خاص یعنی Recruit را برای شما انتخاب می کند، شخصیتی که تجهیزات، ابزار و مهارت خاصی ندارد و تنها برای افراد تازه کار مناسب است. به عنوان یک بازی آنلاین محور، Rainbow Six: Siege هم از مشکلات آزاردهنده اتصال به سرور رنج می برد، البته، این مشکلات از خیلی از بازی های دیگر کمتر هستند، اما در هر حال، به تجربه بازیبازان لطمه می زند؛ به طور مثال مشکلاتی در متصل شدن به سرورهای بازی وجود دارد و گاهاً شما مجبور می شوید بارها برای اتصال به سرور تلاش کنید، یا برخی از بازیبازان هم مشکلاتی نظیر قطع شدن ارتباطشان با سرورها دارند. بعضی مواقع هم ممکن است که در هنگام استفاده از سیستم matchmaking با مشکل مواجه شوید. گوش به زنگ باش افکت های صوتی هم نقش خاصی را در بازی ایفا می کنند، چرا که تنها صدایی که در هنگام بازی کردن به گوشتان خواهد خورد، صداهایی است که ناشی از اعمال دیگر بازیبازان به وجود می آید. البته، مسلماً در بازی افکت های مختلفی نظیر صدای شلیک گلوله ها و … تعبیه شده اما این صدای مواردی نظیر آماده شدن دشمنان برای حمله از سمت یک در یا تخریب یک دیوار برای وارد شدن به یک اتاق و یا تلاش یک دشمن برای رد شدن از سد آن سیم خاردارهایی که روی زمین کشیده اید است که به شما کمک می کند تا برای پذیرایی از دشمنان، آماده شوید. اگر گوش به زنگ باشید و به صداهایی که در بازی به گوش می رسد دقت کنید، مطمئناً متوجه فعالیت های دشمنان خواهید شد و سعی می کنید تا برای درگیری با آن ها آماده شوید. تمامی این افکت های صوتی با دقت و ظرافت خاصی در بازی قرار گرفته اند و نشان از دقت سازندگان به اینگونه موارد دارند. و وقتی هم که درگیر شوید، سر و صدای زیادی به پا می شود و باز هم از لحاظ صوتی، بازی عملکرد خوبی را از خود نشان می دهد. Rainbow Six، اینبار زیباتر از همیشه و اما از نظر گرافیکی، با عنوانی قابل قبول طرف هستیم. بافت ها کیفیت قابل قبولی دارند. نورپردازی بازی نیز در یک کلام، عالی است. افکت هایی نظیر خون، دودی که اسلحه ها هنگام شلیک گلوله بلند می شود و موارد دیگر هم طراحی قابل قبولی دارند. طراحی محیط ها هم بسیار خوب است و محیط ها از جزئیات زیادی بهره می برد. اما بدون شک مهم ترین نکته در مورد گرافیک بازی، مربوط به تخریب پذیری بی نظیر آن است که مانور زیادی بر روی آن داده شده بود و خوشبختانه بسیار هم خوب از آب در آمده است. محیط ها همگی تخریب می شوند و این حس را به شما القا می کنند که به هیچ جایی نمی توانید پناه ببرید و نباید به پناهگاه هایتان اتکا کنید. تخریب پذیری بازی جزو بزرگ ترین نکات مثبت بازی است که به خوبی برروی گیم پلی بازی هم تاثیرگذار است. همچنین در کنسول ها، بخش چندنفره به صورت ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا می شود و بخش های Situations و Terrorist Hunt به صورت ۳۰ فریم بر ثانیه. این تفاوت هم چندان جالب نیست و ممکن است به مزاق عده ای از طرفداران خوش نیاید. هیچ دلیل قانع کننده ای هم برای این تفاوت نرخ فریم در بخش های مختلف وجود ندارد. در ساخت بازی، از موتور گرافیکی قدرتمند Anvilnext استفاده شده که پیش از این در ساخت دو نسخه آخر سری Assassin’s Creed از آن استفاده شده بود و قرار است در توسعه عنوان مورد انتظار For Honor نیز از آن استفاده شود. البته Siege از لحاظ گرافیکی به اندازه عناوین مذکور قدرتمند نیست، اما با توجه به اینکه بخش چندنفره بازی به صورت ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا می شود و همچنین تخریب پذیری بازی بسیار بالاست، می توان از گرافیک این عنوان هم رضایت داشت. نورپردازی بازی چشمگیر و طراحی محیط هم زیبا است جمع بندی از وقتی که به سرورهای بازی متصل می شوید همه چیز برای لذت بردن شما از Rainbow Six: Siege فراهم می شود. بازی همه چیزهایی را که شما برای سرگرم شدن با آن نیاز خواهید داشت را در خود گنجانده است و باعث می شود که ساعات متمادی با بازی سرگرم شوید. زمانی که وارد مسابقات شوید، متوجه می شوید که دیگر بازیبازان هم با برنامه و همکاری پیش می روند و این به دلیل وجود آن مراحل تک نفره آموزشی کارآمد در بازی است و باید از سازندگان تشکر کرد که با قرار دادن چنان بخشی در بازی، همه بازیبازان را برای هرچه بهتر انجام دادن بازی، آماده کرده اند. نمی توان گفت که هنگام تجربه بازی، هیچ نکته منفی وجود ندارد، اما Rainbow Six: Siege عنوانی است که کمتر بازی به آن شبیه است و از این نظر، تجربه متفاوتی را برایتان رقم خواهد زد. با وجود عمیق بودن گیم پلی و آن ذات استراتژیکی آن، بازی مسیر خودش را از دیگر بازی های روز جدا می کند و صرفاً یک پروسه خسته کننده “بکش و جلو برو” را پیش رویتان نمی گذارد. تخریب پذیری فوق العاده بازی هم جزو نکات مثبت بازی است و بر گیم پلی هم کاملاً تاثیر می گذارد. البته این بازی به مذاق همه خوش نخواهد آمد، اما اگر خواهان عنوانی هستید که در آن، مجبور شوید که برای تک تک لحظاتی که مشغول به بازی هستید برنامه داشته باشید، این بازی برای شما ساخته شده است. در این بازی، این شما هستید که مشخص می کنید چگونه بازی می کنید، شما برای انتخاب روش بازی تان آزادی کامل دارید، و این امر موجب شده تا Rainbow Six: Siege علی رغم تمام کم و کاستی هایش، به تجربه ای لذت بخش بدل شود.
شنبه ، ۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیمفا]
[مشاهده در: www.gamefa.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها