تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821166635
از خوانندگی بدون روتوش زنان تا بی حجابی مدرن در یک جشنواره
واضح آرشیو وب فارسی:یالثارات: اگر اعتقاد داریم که این جشنواره ها و فیلم ها می تواند در فرهنگ سازی یک جامعه موثر باشد پس چگونه است که به یکی از قوانین جاری کشور و یکی از فرهنگ های دیرین این ملت آن هم در برابر چشم مسئولان بی توجهی می شود و صدای کسی در نمی آید؟!بودجه ایی از بیت المال صرف برگزاری جشنواره ای می شود که احکام مسلم شرعی را زیرپا می گذارد به بهانه اینکه آن کار و آن فیلم هنری است؟!پایگاه خبری انصارحزب الله: نهمین دوره جشنواره حقیقت با همه فراز و نشیب ها به پایان رسید، جشنواره ای که همیشه با حواشی همراه هست. به خصوص در سال های اخیر که تدبیر شده است که حتماً حوزه فرهنگ در دست اندازهای تکان دهنده و دست ساز قرار گیرد تا از محل تکانه های فرهنگی سبد رأی حضرات هم بی نصیب نماند. درباره این دوره جشنواره گفتنی هایی وجود دارد که به اختصار مواردی از آن بیان می شود. مواردی که بسیاری از آن ها بدلیل ساختار معیوب برگزار ی چنین جشنواره هایی هر سال تکرار می شود و تن رنجور و نحیف فرهنگ را می آزرد. غالباً جشنواره های هنری از جمله جشنواره مستند و این جشنواره، باید متأثر از مسائل روز کشور و سیاست های کلی نظام باشد، یعنی نگاه فیلم ساز ما باید به داخل باشد تا خارج. دقیقاً برعکس وضعیت فعلی که بیشتر نگاه ها به خارج است تا داخل. یعنی بیشتر به دنبال ذائقه خارجی ها هستند. جشنواره های هنری از جمله مستند و داستانی در فرهنگ سازی و تغییر باورهای جامعه بویژه در شرایط تهاجم فرهنگی موثر هستند و یکی از اهرم های بسیار مهم در مقوله جنگ فرهنگی به حساب می آیند. به همین خاطر است که غرب بر روی این حوزه سرمایه گذاری ویژه نموده است. جشنواره ها مهم هستند و باید سیاستگذاران این جشنواره ها طبق یک سیاست کلی بتوانند فیلم سازان اعم از مستندساز و داستانی را به سمت آن سیاست ها و آن ریل گذاری های فرهنگی کشور ترغیب کنند که متاسفانه در جشنواره های هنری ما خصوصاً جشنواره مستند و داستانی ما چنین اتفاقی نمی افتد، چرا که سیاست های کلی در این خصوص نداریم. مثلاً مستندساز ما می داند که باید چه فیلمی برای جشنواره های خارجی بسازد که برنده شود امّا نمی داند که باید چه فیلمی برای جشنواره داخلی و یا این جشنواره حقیقت، بسازد که دیده و یا برنده شود! جشنواره حقیقت خاستگاه خاص خودش را دارد، اصولاً نگاه این جشنواره به مسائل پیرامونی جامعه نیست و آنها را زیر نگاه حساس دوربین نمی برد. ظاهر ماجرا این است که جشنواره فُرمی برخورد می کند، یعنی آنچه برای دستندرکاران این جشنواره اولویت دارد خوش ساخت و هنری بودن آن است تا محتوای کار و پیامی که آن مستند به مخاطب منتقل می کند. با این نگاه می توان کاری را ارائه داد که در آن باورهای ملی و اجتماعی و فرهنگی کشور را به سخره گرفت و یا تضعیف کرد و به راحتی در این جشنواره به نمایش گذاشت و حتی برنده هم شد؛ که در سالهای گذشته و حتی جشنواره امسال به خوبی می توان نمونه هایی از آن را دید. یکی از مشکلات جشنواره ای مثل «جشنواره فیلم مستند حقیقت» انتخاب داوران است. چرا که تجربه نشان داده که داوران به سیاست های کلان کشور پایبند نیستند! یکی دیگر از مشکلاتی که در فیلم های مستند وجود دارد و کمتر بدان توجه می شود، مسئله کشف حجاب است. ما در فیلم حقیقت - جشنواره امسال- فیلم ها و عکس هایی از زنان بر روی پرده می بینیم که اصلاً حجاب ندارند و نکته مهم این است که جزء ممیزی های جشنواره هم نیست! خوانندگی زن در یکی از فیلم های جشنواره امسال نیز از نوبرانه های جشنواره بود! خوانندگی زن به تنهایی و نه در زیر صدای فلان خواننده مرد که بخواهند مسئولان آن را توجیه و لاپوشانی کنند! علاوه بر اینها در جشنواره امسال فیلم حقیقت فیلم هایی پخش گردید که بیشتر خوارک جشنواره های خارجی بود، جشنواره های که بها و شرط حضور در آنها، لجن مال کردن ارزشهای اسلامی و انقلابی کشورمان است. در جشنواره حقیقت امسال فیلم هایی اکران شد که با اصول اساسی نظام زاویه دارد و یا انتقادات ناجوانمردانه ای به نظامی اسلامی وارد می کند. پیام غالب این فیلم ها همانی بود که دشمنان تابلودار نظام اسلامی ایران سالهاست در بوق و کرنا کرده اند! وتلخ تر اینکه در جشنواره حقیقت به این نوع فیلم ها که صرفاً برای جشنواره خارجی ساخته شده اند، توجه می نمایند و بدون هیچگونه ممیزی به جشنواره حقیقت راه پیدا می کنند. آنچه در جشنواره حقیقت وجود ندارد چیزی به نام«ممیزی» است، و اگر هم وجود دارد بسیار جزیی است. اصلاً چیزی به نام ممیزی برای مسئولان اینگونه جشنواره معنا ومفهوم نداشته و بر این باورند که هنرمند هرچه ساخت ولو منفی، باید نمایش داده شود.آنچه که برعکس، در جشنواره های خارجی وجود دارد و اگر فیلمی بخواهد به سیاستهای فرهنگی و نظامی و... آنان خدشه وارد کند جلوی آن گرفته می شود و برعکس فیلم هایی که هم راستا با سیاستهای آنان است، یعنی تضعیف و تحقیر و سیاه نمایی کشورهای مستقل و اسلامی، علاوه بر راه یابی، برنده دریافت جوایزی نیز می شوند! مثال اینکه در جشنواره ای مثل اسکار و یا کن نمی توانید فیلمی را به نمایش بگذارید که سیاستهای غرب و آمریکار را به چالش کشیده و یا تحقیر کند. اگر در جشنواره های داخلی ممیزی وجود داشته باشد، آن ممیزی برای نیروهای انقلابی و حزب اللهی است، یعنی نوک تیز ممیزی آنان بیشتر به سمت نیروهای انقلابی و مومن می باشد تا معاند و مغرض. همین امسال شاهد بودیم که مستند ۳۳سال سکوت به راحتی از جشنواره کنار گذاشته می شود. مستندی که ساخته موسسه فرهنگی آرمان مدیا است و داستان جانبازی از مجروحان جنگ تحمیلی را روایت می کند که برای درمان، به آلمان فرستاده می شود اما در میانه راه، تصمیم به پناهندگی به آن کشور می گیرد. این مستند، علی رغم آنکه می توانست یکی از فیلم های پرامید بخش مسابقه ملی جشنواره باشد، حتی در بخش جایزه «شهید آوینی» که ویژه نمایش فیلم های مستند حوزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است نیز حضور ندارد. جالب است بدانیم سی وسه سال سکوت پس از رونمایی در اردیبهشت ۱۳۹۴، تاکنون توانسته رقم فروش قابل توجهی را از طریق فروش اینترنتی و اکران های عمومی نظیر دانشگاهی و... کسب کند که از یک سو، برای فیلم های مستند ایرانی، کمتر سابقه ای دارد و از سوی دیگر، نشان دهنده اقبال مردمی به آن بوده است. اگر اعتقاد داریم که این جشنواره ها و فیلم ها می تواند در فرهنگ سازی یک جامعه موثر باشد پس چگونه است که به یکی از قوانین جاری کشور و یکی از فرهنگ های دیرین این ملت آن هم در برابر چشم مسئولان بی توجهی می شود و صدای کسی در نمی آید؟!بودجه ایی از بیت المال صرف برگزاری جشنواره ای می شود که احکام مسلم شرعی را زیرپا می گذارد به بهانه اینکه آن کار و آن فیلم هنری است؟! متاسفانه این حقیقت را باید در خصوص جشنواره حقیقت گفت که خط کلی این جشنواره، خط جشنواره های خارجی است.
شنبه ، ۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یالثارات]
[مشاهده در: www.yalasarat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها