تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 9 دی 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):هر كس كار نيكى انجام دهد ده برابر آن پاداش دارد و از جمله آنها سه روز روزه در هر ماه ا...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

اجاره سند در شیراز

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

بهترین قالیشویی تهران

بورس کارتریج پرینتر در تهران

تشریفات روناک

نوار اخطار زرد رنگ

ثبت شرکت فوری

تابلو برق

خودارزیابی چیست

فروشگاه مخازن پلی اتیلن

قیمت و خرید تخت برقی پزشکی

کلینیک زخم تهران

خرید بیت کوین

خرید شب یلدا

پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان

کاشت ابرو طبیعی

پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا

پارتیشن شیشه ای

اقامت یونان

خرید غذای گربه

رزرو هتل خارجی

تولید کننده تخت زیبایی

مشاوره تخصصی تولید محتوا

سی پی کالاف

دوره باریستا فنی حرفه ای

چاکرا

استند تسلیت

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1846382372




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

صدای بلبلی آمد چو نغمه /فاخته(فاخته ای بی بدیل در بوستان موسیقی ایران)/به بهانه«۳۰آذرماه»ورود استاد حسین قوامی در سال ۱۳۳۷به برنامه گلها


واضح آرشیو وب فارسی:دانشنامه نیوز آبادان: او کسی ست که در۶۹سال پیش درآبان۱۳۲۵وآذر۱۳۳۷پا به رادیو تهران و برنامه گلها گذاشت باحضور زنده یاد استاد قوامی در رادیوی آن سال ها.نام حسین قوامی هنرمندی که بیش از نیم قرن در خدمت موسیقی ایرانی بود ،نامی آشنا برای صاحبدلان است و مقام والای او بر کسی پوشیده نیست.مردی فروتن و بی ادعا که آوای دلنشین او در دل ها ،جای دارد و صفحات یا نوارهای آوای جاودانی اش را در هر خانه ای می توان سراغ گرفت،قوامی نه تنها خدمتگزار موسیقی،بلکه مروج شعر و ادبیات نیز بود شعرها را چنان واضح و آشکار می خواند که هر شنونده ای می فهمید،احساس می کرد و به آن گوش می سپرد.با قوامی* آوای خوش استاد موسیقی اصیل ایرانی حسین قوامی(فاخته ای) همیشه در ذهن هرشنوده ای ثبت می گردد… مرحوم حسین قوامی، هنرمندی نام آشنا پرورش یافته مادری مأنوس با قرآن»» مادراستاد قوامی آوای گرمی به تلاوت قرآن داشت و در هفته سه جلسه کلاس آموزش قرآن ویژه خانم ها داشتند.بنابر گفته ی مادرشان،استاد قوامی«با صدای خوشی که داشت خوب هم قرآن تلاوت می کرد و ما متوجه صدای گیرا و جذاب حسین می شدیم»از ۱۰–۱۲سالگی با صفحاتی که در دسترس بود به تقلید از صدای خوانندگان و قاریان قرآن می پرداخت*مناجات خوانی شبهای ماه رمضانهر چند که کار اولی که خوانندگی بود کار آسانی نبود و مخالفت پدر را نمی توانست سرسری بگیرد مرحوم حسین خان اسماعیل زاده استاد بزرگ موسیقی نزدیک خانه ی قوامی کلاس تعلیم قرآن هم داشت.رفت و آمد خانوادگی سبب شد تا مرحوم اسماعیل زاده به قدرت صدای حسین پی ببرد و به او پیشنهاد تعلیم بدهد اما پدر تسلیم نا پذیر می نمود همسایگان و اهل محل چون دیدند حسین ضمن علاقمندی به آداب مذهبی صدای خوشی دارد به گفته مادر استاد،شبهای ماه رمضان و محرم به دنبالش می رفتند و او را به مسجد سپهسالار« می بردند و از روی دفترچه ای که به دستش می دادند نزدیک به یک ساعت و نیم در گلدسته ها مناجات خوانی می کرد که همه شیفته صدایش می شدند*اصرار پدر بر یادگیری کامل قرآناین کار باعث شد تا پدر حسین قوامی، او را مورد تشویق قرار دهد و می گفت باید قرآن را به طور کامل یاد بگیری.از آن پس حسین تنها می توانست در خانه و دور از چشم پدر با استفاده از صفحه به تمرین آواز سرگرم شود . دستان استاد”در سال۱۳۳۷ در دستهای پیرنیا گذاشته شد: نقد حالی از زبان نوه برادر استاد قوامی کامران-مالکی برای ورود ایشانبه رادیو تهران در۲۲آبان۱۳۲۵ درسال های ۱۳۲۷و۲۸در خیابان اکباتان و امیر بهادور که در آن زمان سراسر باغ و بوستان بود بسیاری از رهگذران”جوانی که آوازمی خواند که کسی نامش را نمی دانست صدایی چنان رساو وسیع که هر کس دردورترین فاصله آن را می شنید و دلبسته اش می شدای جوان کسی نبود جز استاد حسین قوامی(فاخته ای) موسیقی ایران،به هنرمندان و نام آورانش زنده است و هر آنکه دلش زنده به عشق است، بی تردید قطعات جاویدان موسیقی فاخر ایران را شنیده است، تصنیف ها و ترانه هایی که هر یک میراثی برای فرهنگ و هنر این آب و خاک است. کیست که تصنیف ماندگار«تو ای پری کجایی؟»را نشنیده باشد و در بند بند آن، خاطرات و رویاهایش را نیافته باشد. کدام دلسوخته ای است که «جوانی»را شنیده باشد و همراه با حزن و اندوهی که در لابلای آن نشسته است، روزهای از دست رفته جوانی اش را بخاطر نیاورد و بر جوانی گذر کرده اشک نریزد.موسیقی ایرانی اگر چنین با احساس عجین شده است، بواسطه شور و عشقی ست که هنرمندان آن عصر و آن نسل، در زندگی و هنرشان وجود داشت. استاد حسین قوامی،یکی از همین نام هاست که صدایش هیچ گاه از خاطر دوستداران موسیقی محو نخواهد شد.هنرمندی که بیش از نیم قرن در موسیقی ایرانی، آواز خواند و جایگاه والای او بر کسی پوشیده نبود.مردی فروتن و بی ادعا که آوای دلنشینش در دل و جان هر شنونده ای می نشست و صفحات و نوارهای جاودانه اش را در هر خانه ای می توان سراغ گرفت. او هنر را در پیوندی عمیق و نزدیک با انسانیت می دانست و هنرمند را کسی می دانست که بیش از همه صفات انسانی در جان و دلش نهفته باشد و در جهت رسیدن به کمالی انسانی بکوشد. حسین قوامی نه تنها خدمتگزار موسیقی،بلکه مروج شعر و ادبیات بود،شعرها را چنان واضح و آشکار می خواند که هر شنونده ای مضمون شعر و ترانه را در می یافت و به آن گوش می سپرد.با استاد قوامی بود که «رضی الدین آرتیمانی»را شناختیم و به حال و هوای اشعار سعدی، حافظ و مولانا نزدیک شدیم.صدای لطیف و بی مانندش،درک فوق العاده اش از شعر و آگاهی ژرف اش از موسیقی ایرانی،نام او را در جایگاه و مرتبه ای رفیع نشاند. استاد قوامی در آبان ۱۳۲۵ پا به رادیو تهران گذاشت؛ودرسال۱۳۳۷و۳۸به برنامه گلها رفت با حضور او و هنرمندانی چون او رادیوی آن سال ها پاتوقی برای هنرمندان خوشنام بود و جایی برای شنیدن اصوات و نواهای ناب ایرانی.صداهایی که تا امروز نظیری برای آن نبوده و نخواهد بود. رادیوی آن سال ها،محملی شد تا موسیقی ایران و هنرمندان بی بدیلش دور هم جمع شوند و قطعاتی جاودانه را خلق کنند. از آن دوره به بعد، استاد حسین قوامی حدود دو دهه در رادیو آواز خواند؛گاهی به همراهی چند ساز و گاه با ارکستر بزرگ رادیو. نام هایی که در کنار استاد قوامی در رادیو حضور داشتند، نام هایی پرآوازه اند که در هنر خود یکه و یگانه بودند؛ استادانی همچون روح الله خالقی، رحیم معینی کرمانشاهی، رهی معیری، ابوالحسن خان صبا، مرتضی خان محجوبی، حسین تهرانی، حبیب الله بدیعی، فرهنگ شریف، هوشنگ ظریف، لطف الله مجد، جلیل شهناز، احمد عبادی، علی تجویدی، حسن کسایی، مهدی خالدی، حسینعلی وزیری تبار، مجید وفادار و حمید وفادار.براستی اینان ستارگان پرفروغ آسمان موسیقی ایرانند که درخشش شان تا همیشه است. برای شناخت و آگاهی هر چه بیشتر از زندگی و هنر حسین قوامی،بسیار جستجو کردم تا بتوانم حرف تازه و نگفته و نشنیده ای از او یا درباره او بیابم.از بازماندگان و خانواده استاد،فرصت آشنایی و گفت و گو با نوه برادر ایشان آقای کامران مالکی-فرصتی غنیمت بود؛کسی که کودکی و بخشی از نوجوانی اش را نزد این استاد گذرانیده بود و با بیشتر کارها و سخنان استاد آشنا بود. آنچه در پی می خوانید گفت و گو تلفنی من کیارش پاکزاد از کشور اندونزی با ایشان است: من اول از همه سلام عرض می کنم خدمت آقای مالکی و سپاسگزارم برای فرصتی که در اختیارم گذاشتند تا با ایشان نقد حالی در رابطه با استاد حسین قوامی داشته باشیم.جناب آقای مالکی خواهش می کنم در جهت آشنایی بیشتر علاقمندان و عاشقان موسیقی، برای آغاز سخن خوب است مقدمه ای بگویم؛ از همان آغاز گروه های سنتی در موسیقی ایرانی برای بازتاباندن دقیق ردیف، نیاز به خوانندگان ورزیده ای داشتند که گرما و گستردگی صدا را توامان داشته باشند، شمار این گونه خوانندگان در تاریخ موسیقی سنتی بسیار اندک بوده است و واقعا از تعداد انگشتان دو دست تجاوز نمی کند. استاد حسین قوامی معروف به فاخته ای که اینک ۲۵ سال از مرگشان می گذرد، یکی از همین صداهاست. در دسته بندی های مکتبی که برای آواز سنتی ترسیم کرده اند، استاد قوامی در هیچ دسته و رسته ای نمی گنجد. ایشان خواننده ای اصیل است که همیشه در هر مقایسه ای یک سر و گردن از دیگران بالاتر می ایستد و توفیق او البته تا حدود زیادی مدیون صدای کمیاب اوست. با این حال او واجد ارزش جوهری و ذاتی بود که بدون وجود آن، آوازخوانیبه کلیشه تبدیل می شود. صد البته این جوهر ذاتی با بهره گیری از آموزه های استادان، صیقل می خورد و ارزش های خود را بهتر می نمایاند. استاد قوامی هم استادان متعدد و متنوعی داشت، از حسینعلی نکیسا و عبدالله حجازی گرفته تا حسین طاهرزاده که از خرمن هنر و تجربیات هر کدام خوشه ای برداشت و بر محور صدای درخشان خود آن ها را پرورش داد. استاد قوامی از قمرالملوک وزیری به عنوان یکی از الگوهای نخستینش یاد می کرد. با این همه او را مقلد هیچ یک از آنان نمی توان به شمار آورد. شیوه و متد آوازخوانی ویژه خود را داشت و جوشنده ترین غلت ها و مخملی ترین تحریرها در صدای ابریشمی اش موج می زد؛صدایی که گویی از زلال چشمه ای زلال و بکر بر می خاست. حسین قوامی در سال ۱۲۸۸ و در ماه اردیبهشت در تهران چشم به این عالم فانی گشود.او افسر نمونه ارتش بود و برنامه ارتشِ رادیو ایران برای نخستین بار،صدایش را در فضا پراکند و گوش های دوستداران موسیقی را ناگهان تیز کرد و به خود متوجه کرد. کوتاه مدتی بعد و در سال ۱۳۲۵ آن زمان که حسینقلی مستعان، رمان نویس معروف به سرپرستی رادیو برگزیده شده بود ـ استاد قوامی نخست به طور ناشناس در رادیو آواز خواند و با پیچیدن طنین صدای گیرایش در میان مردم، بعدهابرنامه های مستقلی برای او در نظر گرفته شد. او به پیشنهاد استاد روح الله خالقی با نام مستعار فاخته ای، به استمرار در برنامه های موسیقی شرکت جست. بدیهی بود با برپایی برنامه گلها، فاخته ای نیز یکی از گل های آن باشد و همین نام و هنر او را شهره تر کرد. شرکت در چند دوره از جشن هنر شیراز،اساتید و مخاطبان بین المللی را هم با صدایش آشنا کرد و دامنه هنرش از جغرافیای محدود مرزها گذاشت، هر کجای جهان که عاشقی دلبسته موسیقی ایرانی بود، دلسپرده تصنیف های استاد هم بود. در شرح زندگی حسین قوامی سخن از ۳۰۰ برنامه آوازی می رود که از او باقی مانده است.در میان آن ها بیست ترانه سنتی نیز به چشم می خورد که معروف ترین شان،«شب جدایی» با موسیقی استاد مجید وفادار، «خزان عشق» با موسیقی استاد جواد بدیع زاده و «سرگشته» با موسیقی استاد همایون خرم نام گرفته اند. در این میان «سرگشته»یا آنگونه که در خاطره مردم جاری و جاودان است، «تو ای پری کجایی» نام دارد،یکی از والاترین ترانه های موسیقی این سرزمین است که با بزرگترین ارکستر رادیو ملی ایران اجرا شد. سراینده ترانه استاد هوشنگ ابتهاج (ه. الف.سایه) جهان بینی آرمان گرایانه خود را به زبان تمثیل در روح شعر دمید. «پری»؛ معشوق، محبوب و معبودی که همیشه به او نزدیک است ولی به دست نمی یابد. عشقی که در فراق معنی می یابد و وصال، مرگ اوست. یاری که نوای نی او در فضا پیچیده است و اندام سبکبارش در چشم انداز، رقصان. ولی تا به سویش گام بر می دارد دیگر نه دیده می شود و نه شنیده، با این همه کافی است دمی او را از یاد ببری تا دوباره حضور پیگیر خود را به نمایش بگذارد. شاعر سرگشته پری است و آرزومند وصال او، وصالی که در نمی رسد. دل من سرگشته توست/ نفسم آغشته توست/ به باغ رویاها، چو گلت بویم/ در آب و آینه، چو مهت جویم/ تو ای پری کجائی/ که رخ نمی نمائی/شاعر در پایان تمنائی از پری رویاهای خود دارد: شبی کنار چشمه پیدا شد/ میان اشک من چو گل وا شد/ متنی چنین نمادین را استاد همایون خرم در عاشقانه ترین و تغزلی ترین مایه های موسیقی سنتی جای داده و صیقل آن را به صدای فاخته ای سپرده است. به یاد دارم چند سال پیش از استاد خرم درباره تصنیف «سرگشته» و حال و هوای تصنیف آن پرسیدم که زنده یاد استاد خرم گفتند: «پری کجائی» را باید به خواننده ای که صدایی خسته داشت می دادم تا بخواند که در این مورد استاد قوامی انتخاب شدند. ترانه دیگر «خزان عشق» اثر معروف استاد جواد بدیع زاده/استاد رهی معیری است که مفسران متعدد داشته است.این تصنیف اولین ترانه استاد رهی معیری است که بدیع زاده، قوامی،شجریان،الهه،عقیلی..نیز آن را خوانده اند. «خزان عشق» هم در همان مایه همایون است که گویی این دستگاه برای پیام های عاشقانه بنیان نهاده شده است. از همین رو با کیفیت صدای قوامی هم سخت سازگار بود. ترانه دیگر با عنوان «شب جدائی» در کارنامه قوامی ثبت شده که آهنگ آن ساخته مجید وفادار است. وفادار را در آن سال ها مردی برای تمام فصول نام نهاده بودند. همه خوانندگان از حوزه ها و سبک های مختلف به عنوان یادگاری هم شده آهنگی از او را در آلبوم خود دارند، ولی درخشش شب جدائی پیش از هر چیز مدیونصدای استاد قوامی است. در نهایت می توان گفت آوازهای بازمانده از استاد حسین قوامیمجموعه ای است سرشار از ظرافت ها ولطافت های آوازی و دقت و مراقبت در تلفیق شعر و موسیقی.استاد قوامی به راستی فاخته ای بود با زلال آوازش در صدا و گلو و به راستی خوش گفتند آن دو ویولنیست نامی؛زنده یاد دکترمازاکوشی و انشای ژاپنی-یهودی منوهینفرانسوی«رحیم معینی کرمانشاهی-استاد روح الله خالقی- استاد همایون خرم-آهنگساز خوب کشورمانو شاعران و موسیقدانان خارجی”قاری خان خوش صدایمصری»استاد راغبقلوش-پلیفاکوس کرساکف پسر مسیقیدان روسیه ریمسکی کرساکف-دکتر کمال کوشان آهنگسازافغان-دکتر رها ارجمند کوثری«آهنگ ساز و شاعر پاکستانی»دکتر جمال کاتب موسیقیدان و شاعر مصری و دختر خانم لوسیل اوروردوپن-رمان نویس ژانت سابلون دختر رمان نویس به نام فرانسوی»در رابطه باحنجره طلایی و تک تک تارهای صوتی و نفس بی نظیراستاد قوامیاین اساتید معتقد بودند(نقل به مضمون)چنین صدایی دیگر به وجودنخواهد آمد و کمتر کسی مانند قوامی می تواند باآن لحن زیبا و صدایی آنچنان بی خش وگرفتگی بخواند.قوامی دیگر تکرارنخواهد شد.» ازآقای سعید صالح عیدانی سردبیر محترم تشکر میکنم برای این وقتی را که در اختیار من گذاشتند تا باری دیگر نام این استاد بزرگ موسیقی را زنده نگهداریم…


جمعه ، ۴دی۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دانشنامه نیوز آبادان]
[مشاهده در: www.newsabadan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن