تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836792364
فضای کار برای کاریکاتوریستها در خراسان بسته تر است
واضح آرشیو وب فارسی:نخست نیوز: گفته می شود کاریکاتور نزدیک به ١٠٠ سال پیش از کشورهای غربی و خصوصا کشورهایی مثل آمریکا وارد ایران شده است. البته نقاش ها و تصویر سازها بودند که پیش تر کار می کردند اما این رشته در غرب بیشتر است. در ایران رشته ای به نام کاریکاتور نداریم...سال هاست استفاده از کاریکاتور در نشریات و روزنامه ها باعث افزایش جذابیت رسانه ها و رونق گرفتن تیراژ در بین مخاطبان بوده و هست. اما همیشه هنرمندان کاریکاتوریست در پشت طرح های خود پنهان بودند و کمتر کسی به درد کسانی که درد جامعه را بازگو می کنند پرداخته است. این مساله باعث شد تا در این هفته به سراغ یکی از کاریکاتوریستهای خبره در خراسان و البته در ایران برویم. به گزارش نخست نیوز، مصاحبه زیر چکیده صحبت های رضا جنگی، کاریکاتوریست موفق مشهدی است: آقای جنگی، چگونه یک نفر می تواند کاریکاتوریست شود؟ گفته می شود کاریکاتور نزدیک به ١٠٠ سال پیش از کشورهای غربی و خصوصا کشورهایی مثل آمریکا وارد ایران شده است. البته نقاش ها و تصویر سازها بودند که پیش تر کار می کردند اما این رشته در غرب بیشتر است. در ایران رشته ای به نام کاریکاتور نداریم. وضعیت کاریکاتور در خراسان رضوی به نسبت مقایسه ای به دیگر شهرهای کشور چه صورت است؟ ما مطبوعات حرفه ای به آن صورت نداریم در خود تهران هم که دو تا نشریه (شرق و اعتماد) از این مبحث استفاده می کنند که با این ها همکاری می کنم. هرچند این دو شاید مقداری فضای کاریشان نسبت به بقیه بازتر باشد که بتوانیم انتقادی کار کنیم اما همان ها هم یک سری چارچوب هایی از لحاظ سوژه و ایده ای که شما می خواهید کار کنید دارند. وضعیت این مساله البته در مشهد بدتر است. در مشهد سه روزنامه داریم و از این سه فقط یک روزنامه کاریکاتور کار می کند. تازه معلوم نیست همین ستون فردا باشد یا نباشد، چاپ شود یا نشود. یک مدیر مسئول ممکن است خوشش بیاید و نگهش دارد و مدیر مسوولی دیگر خوشش نیاید حذف کند. همه این ها بحث سلیقه ای است. دوره ای برخی از روزنامه های تهران به خاطر چاپ کاریکاتور تعطیل شد و همین ترس در دل سردبیرهای روزنامه ها افتاد تا طبیعتا استفاده از کاریکاتور کمرنگ شود. دلیل این مساله را چه می دانید؟ یکی از دلایل آن مدیران نابلد است و دیگری به آماتور بودن مطبوعات ما بر می گردد. شما ببینید روی جلد نشریه های نیویورکی همه تصویرسازی و کاریکاتور کار می کنند. آن هم نشریاتی که تیراژهای چندین میلیونی در سراسر دنیا دارد. حالا تیراژ کل مطبوعات ما رو روی هم بگذارید به یک میلیون هم نمی رسد. آن ها هم دست و پا شکسته و به صورت خیلی بد از کاریکاتور می کنند یا اصلا استفاده نمی کنند. متاسفانه مثل نقاش ها که می گویند برای دلمان کار می کنیم فضای کاریکاتور هم یک همچنین چیزی است و هرکس برای دل خودش کار می کند. هیچ روزنه امیدی برای توسعه این هنر فعلا نیست . این مساله باعث رفتن کاریکاتوریست ها از ایران هم می شود؟ بله، کاریکاتوریستی هایی هستند که حرفه ای اند ولی از ایران رفتند چون اینجا بهایی به آنها ندادند اما آنجا در یک فضای دیگر و با درآمد بهتر کار می کنند، بیشتر به چشم می آیند، خط قرمز خاصی ندارند و خودشان را خود سانسوری نمی کنند ولی در اینجا نه از لحاظ مالی یک کاریکاتوریست تامین می شود و نه از لحاظ محتوا و سوژه کار چیزی ندارد که بتوانیم انتقاد کنیم و خاص شویم. وضعیت اقتصادی کاریکاتورها به چه صورت است؟ کاریکاتوریست هایی که می شناسم یا در فضای کاریکاتور نمایشگاهی کار می کنند و یا در فضای جشنواره ای شرکت می کنند که این واقعا خیلی بد است. کاریکاتور جایش در مطبوعات است وقتی کاریکاتوریستی ببیند در مطبوعات حمایت نمی شود، به جشنواره کار می فرستد تا جایزه برنده شود و تا حدودی حداقل امرار معاشش را تامین کند. این مسایل برای این اتفاق می افتد که ما نه انجمن کاریکاتور و نه انجمن صنفی داریم جایی برای حمایت از ما نیست. خیلی از بچه های کاریکاتوریست هستند که به خاطر فضای کاریشان یا تصویر سازی کتاب انیمیشن کار می کنند. من خودم وقتی می بینم کاریکاتور مطبوعاتی درآمد چندانی ندارد که بتوان روی آن حساب کرد به همین سمت نمایشگاه گرایش پیدا می کنم. تا به حال به خاطر کشیدن کاریکاتوری به مشکل خورده اید؟ کاریکاتوریست های ما آن قدر فضا ندارند که بتوانند انتقادی کار کنند ولی یک بار در حدود ١٠ سال پیش در نشریه ای همکاری می کردم مدیر مسوول کاریکاتوری از من خواست که به وی گفتم ممکن است مورد انتقاد قرار گیرد اما وی خواست و من طرح را کشیدم. تا حدود ٨ ماه بعد از انتشار این کاریکاتور برخی به نشریه زنگ می زدند و فحش می دادند! حرف آخر.... امیدوارم مطبوعاتمان به سمت حرفه ای شدن بروند.
جمعه ، ۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نخست نیوز]
[مشاهده در: www.nakhostnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها