واضح آرشیو وب فارسی:خط شکن: الان جوانان آگاه نیستند، نمی دانند آن زمان چه اتفاقی افتاده است و چه دسته گل هایی برای این امنیتی که در آن زندگی می کنند پرپر شدند… اگر بدانند چه خون هایی برای این انقلاب ریخته شده است وضعیت جامعه از زمین تا آسمان فرق می کند…به گزارش خطب شکن ، امسال برای نخستین بار چهارم دی ماه در آران و بیدگل به عنوان روز حماسه و شهادت شهرستان معرفی شد. این روز به مناسبت آغاز عملیات ۴ و ۵ به این عنوان نام گذاری شد، روزی که گردان امام محمد باقر(ع) خط شکن بود و جمعی از جوانان این سرزمین کویری، از جمله سرداران شهید شیخ جواد قاسم پور و علی محمد اربابی، در آن عملیات به شهادت رسیدند. شهیدانی که در این دو عملیات مهم سال ۶۵ از آران و بیدگل به انقلاب تقدیم شدند، ۱۵۰ تن بوده است. دلاوری های جوانان آران و بیدگل در این عملیات یکی از مهم ترین دلایلی بود که این شهرستان رتبه ی نخست ایثارگری در کشور را به خود اختصاص داد تا همگان آن را به عنوان دارالشهدا بشناسند. به مناسبت این روز با چند تن از اهالی شهرستان هم کلام شدیم تا در مورد ایثار و شهادت در آران و بیدگل گفتگو کنیم. *** سید علی که خود در اوایل جوانی در جبهه حضور یافته بود، نخستین کسی بود که با او وارد صحبت شدیم. او معتقد بود نامگذاری چنین روزهایی برای آشنا شدن جوانان با شهدا بسیار خوب است، به شرطی که برنامه هایی که برگزار می شود، واقعا در راستای آگاه سازی آنان باشد. او با دلی پردرد، از ناآگاهی جوانان نسبت به فداکاری های نسل گذشته سخن می گفت: «الان جوانان آگاه نیستند، نمی دانند آن زمان چه اتفاقی افتاده است و چه دسته گل هایی برای این امنیتی که در آن زندگی می کنند پرپر شدند… اگر بدانند چه خون هایی برای این انقلاب ریخته شده است وضعیت جامعه از زمین تا آسمان فرق می کند…» یکی از جوانانی که نظر او را در خصوص نامگذاری ۴ دی به نام روز حماسه و ایثار آران و بیدگل جویا شدیم محسن بود. او به تازگی در رشته ی مهندسی صنایع فارغ التحصیل شده است و در تب و تاب کنکور کارشناسی ارشد است. اصلی ترین نکته ای هم که در صحبت های خود به آن اشاره می کرد، بلاتکلیفی جوانان و نااطمینانی نسبت به آینده بود. محسن که مدعی بود به خاطر مشغله ی درسی کمتر در جریان مسائل شهر است، نامگذاری این روز را به عنوان یک جای خالی در تقویم آران و بیدگل می دانست: «این شهرستان شهدای زیادی دارد و باید توجه بیشتری به این مسأله می شد.» محسن که به تبعیض امکانات در کشور منتقد بود، ادامه داد: «اگر توجه مسئولان به اندازه ی هزینه ای بود که شهرهای مختلف برای انقلاب داده اند، الان این همه محرومیت نباید در آران و بیدگل می بود!» خانم ستاری که یک فرهنگی بازنشسته است نیز در مورد این روز ابراز بی اطلاعی می کند. او می گوید: «باید اطلاع رسانی برای این روز خیلی بیشتر می بود. متاسفانه اصلا در شهر خبری از فضاسازی ها و تبلیغات مناسب نبود و برنامه های این روز اصلا مناسب جایگاه آران و بیدگل نبود.» حسین که دایی او هم از شهدای شهرستان است، در مورد نامگذاری این روز می گوید: «خیلی خوب است همان طور که روی شهدا تاکید می شود، سایر مفاخر شهر هم معرفی شوند و در سال یک روز به نام «روز فرهیختگان» نامگذاری شود تا همایشی برپا گردد و بزرگان آران و بیدگل نیز به جوانان معرفی شوند.» وقتی با حسین صحبت می کردیم، امیرعلی هم که از دوستان او بود وارد گفتگو شد. او هم حرف های حسین را تایید کرد و ادامه داد: «در شهرستان برنامه های زیادی برای شهدا برگزار می شود، مثل یادواره های شهدا که به طور متوسط حداقل یک بار در ماه شاهد یکی از آن ها هستیم. با این حال چقدر در زندگی جوانان توجه به شهدا وجود دارد؟» او از این حرف نتیجه می گیرد: «این کارها بیشتر نمایشی است و نتیجه ای ندارد! بهتر است هزینه ای که برای این برنامه ها صرف می شود به سایر کارهای فرهنگی اختصاص یابد که نتایج بیشتری به بار می آورد.» آن طور که مهدی اعتقاد داشت، جای خالی این روز در آران و بیدگل احساس می شد: «عزاداری سنتی آران و بیدگل و آیین جزءخوانی آن در مقاطع مختلف سال باعث می شود توجه همگان به این شهرستان جلب شود. با این حال جای خالی توجه به شهدا در این شهرستان که بیشترین شهید را به انقلاب تقدیم کرده است، حس می شد.» او همچنین به برنامه های این روز هم اشاره کرد و گفت: «درست است که اولین سال نامگذاری این روز بود، ولی باید خیلی بیشتر از این ها به آن توجه می شد و برنامه های بیشتری اجرا می شد.»
جمعه ، ۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خط شکن]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]