تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836893652
ورود سوریه به مرحله بسیار خطرناک جنگ داخلی / شناخت معارض ؟
واضح آرشیو وب فارسی:زمان نیوز: مخالفان دولت سوریه به دلیل تعارضات جدی در اهداف، ایدئولوژی و شیوه مبارزاتی نتوانسته اند به یک وحدت نظر در تشکیل یک تشکیلات فراگیر دست یابند. درنتیجه، به دلیل فعالیت گروه های تکفیری به عنوان بازیگر اصلی تحولات سوریه، تشکیلات موجود قابلیت پذیرفتن تعهدات و مسئولیت ها را ندارد و همین تشدد گروه های مبارزاتی با اهداف مختلف، کشور سوریه را وارد مرحله بسیار خطرناک جنگ داخلی کرده که نه تنها این کشور بلکه کل منطقه را با بحران جدی روبه رو کرده است. به نظر می رسد خروج از بحران کنونی نیازمند مذاکرات جدی قدرت های منطقه ایدکتر حسین آجورلو/ دکتری روابط بین الملل از دانشگاه اسلامی بیروت با آغاز بحران سوریه، گروه های سیاسی که یا از گذشته وجود داشتند و یا تازه تأسیس بودند، فعالیت های خود را با رویکردهای متفاوت و عمدتاً با محور مشترک تغییر نظام آغاز کردند. این گروه ها بعضاً به یکدیگر پیوستند و ائتلاف ها، شوراها و هیئت هایی را به وجود آوردند تا بتوانند خود را به عنوان نماینده بخشی از مردم سوریه معرفی کنند و شرایط را در عرصه سیاسی برای برکناری بشار الاسد فراهم سازند. بعد آغاز تحولات عربی، جهان عرب شاهد تغییراتی در سطوح مختلف و تغییر رویکرد کشورها نسبت به مطالبات مردمی و معادلات بین المللی شد. یکی از این بحران ها که نزدیک به پنج سال طول کشیده و تبدیل به بحرانی فراتر از مرزهای یک کشور شده، بحران سوریه هست. هرچند عوامل درونی و مطالبات مردمی در تداوم بحران سوریه نقش دارند ولی با نگاهی دقیق به نقشه صف آرایی های منطقه ای، نقش عوامل بیرونی در این اعتراضات را نباید نادیده گرفت که به نوعی نتیجه رقابت بین دو جریان متعارض «مقاومت» و «محافظه کار» در منطقه غرب آسیاست که با ورود گروه های تکفیری و موج سواری جریان محافظه کار برای ضربه زدن به جریان مقاومت، این بحران جدی تر شده است. جریان محافظه کار معتقد است اگر این اختلافات تداوم پیدا کند موجب تغییر معادلات منطقه ای به نفع محور مقاومت می شود و باید در صورت پیروزی این محور، سلطه آن را که همان سلطه مردم و خط مقاومت است را بپذیرند. به همین دلیل احساس تهدید می کنند و برای موازنه سازی با رقیب خود در عرصه منطقه ای شروع به ایجاد ائتلاف و اتحاد می کنند. یکی از عوامل پیروزی های پی درپی دیپلماسی سوریه در سال های اخیر اختلافات درونی گروه های سیاسی معارض با یکدیگر بود برای مثال می توان به درگیری گروه های اخوانی و سکولارها اشاره کرد که خود این امر ضربات سنگینی را به جبهه معارضین وارد کرده بود که این اختلافات درونی، ریشه در اختلافات بین متحدین هریک از این گروه ها دارد. در حقیقت می توان گفت که هر گروه فعال مبارز در هر شهر و یا روستا دارای یک رهبر با دیدگاه متفاوت است که خود را نه تنها ملزم به اطاعت از یک تشکیلات بالاتری همچون ائتلاف معارضان نمی داند بلکه اساساً به آن اعتقادی ندارد. اگرچه برای دریافت کمک مالی و تسلیحاتی خود را در قالب یک مجموعه کلی تعریف می کنند که این مجموعه را می توان به سه گروه تقسیم بندی کرد: گروه اول، مبارزان اسلام گرا در سوریه هستند که خود در سه قالب تقسیم بندی می شود: نخست، گروه اخوان المسلمین با رهبری افرادی همچون «علی صدرالدین البیانونی» و «محمد ریاض خالد الشفقة» که در مقایسه با اخوان المسلمین مصر از تندروی برخوردار است. گروه دوم مخالفان سوریه را گروه فکری مدرن و روشنفکران از طیف های چپ و راست می توان برشمرد که خواهان تشکیل حکومت مدرن همانند سوسیال - دمکرات و لیبرال دمکرات هستند. گروه سوم، قومیت گرایان معترض نظام سوریه یعنی کردها، ترکمن و چرکس ها هستند که در ورای سقوط نظام، به دنبال اهداف خودمختاری هستند. کردها اصلی ترین گروه های قومیت گرا به شمار می روند. با توجه به جدی تر شدن مذاکره سوری- سوری میان نمایندگان نظام و نمایندگان معارضان شناخت دقیق تر از این گروه ها یک ضرورت است. هریک از گروه های و ائتلاف های سیاسی تأثیرگذار عبارت اند از: ارتش آزاد سوریه: بعد از آغاز بحران سوریه برخی از اعضای ارتش سوریه با فرار از یگان خدمت خود به کشورهای ترکیه و اردن پناهنده شدند برخی از این افسران به رهبری ریاض الاسعد سرهنگ سابق نیروی هوایی در 29 ژوئیه 2011 در استان هاتای ترکیه در مرز شمال غربی سوریه با ترکیه با حمایت مستقیم دولت ترکیه ارتش آزاد سوریه را به عنوان یکی از اولین گروه های معارض و البته مسلح ایجاد کردند که یکی از زمینه های اصلی بحران خون بار کنونی است. این گروه مشی خود را سکولار و خواهان برپایی نظام دمکراتیک بیان کرده است. ارتش آزاد به دلیل پراکندگی نیروها و فرماندهی از یک انسجام برخوردار نیست و هر منطقه برای خود تشکیلات خاص خود را دارد. بعد از شکست های پی درپی ارتش آزاد، کشورهای اردن، قطر، ترکیه، عربستان و طرف های غربی بااحساس تهدید از سوی پیش روی ارتش و نیروهای مردمی سوریه، اقدام به کم کردن سطح اختلافات خود کرده و با فعال کردن اتاق های عملیات مشترک «الموک» از اواخر 2014 اقدام در ایجاد یک اتحاد بین معارضان مسلح کردند [1] . با توجه به این تلاش ها ائتلافی از نزدیک به 34 گروه مسلح تکفیری همچون جبهه النصره، اخوان المسلمین و احرار الشام و 49 یگان ارتش آزاد به محوریت ارتش آزاد به اسم الجبهه الجنوبیة شکل گرفت. با شکل گیری این ائتلاف، سطح اختلافات این گروه ها کاهش پیدا کرد و اقدام به طراحی عملیات ها گسترده در محورهای مختلف جبهه جنوب کردند که تاکنون به پیشرفت قابل توجهی دست نیافته اند. یکی از عملیات های طراحی شده در محور القنیطره، عملیات «نصرة لحرائرنا» در 16 می 2015 بود [2] که هدف آن اشغال شهر القنیطره و وصل کردن خطوط عملیاتی غوطه غربی در ریف دمشق به بلندی های جولان بود که با شکست روبرو شد. شورای ملی سوریه [3]: این ائتلاف یکی از اولین ائتلاف های معارضان سوریه بوده است که در دوم اکتبر 2011 با 310 عضو شامل گروه های «جنبش انقلابی[4]»،«فراکسیون لیبرال های مستقل[5]»، «اعلان دمشق»، «سازمان آشوریان[6]»، «اخوان المسلمین سوریه»، «بهار دمشق[7]» و «فراکسیون ملی کردها[8]»،«فراکسیون ملی [9] » و اشخاص معارضه اکثراً تبعیدی و خارج نشین همچون جورج صبرا، برهان غلیون، عبدالباسط سیدا و میشل کیلو فعالیت خود را در استانبول با حمایت ویژه ترکیه و قطر و اکثر کشورهای غربی و عربی آغاز کرد با تلاش ترکیه این شورا به عنوان رهبر سیاسی ارتش آزاد معرفی شد تا اقدامات نظامی با رهبری سیاسی اهداف ترکیه در سوریه را تأمین کند. در شورای ملی مخالفان جریانات مختلفی اعم از اسلامی، ملی، لیبرالی، قومی، سوسیالیستی و حتی مستقل مردمی شرکت دارند؛ اما این جریانات به دلیل داشتن ایدئولوژی ها، روش ها، سیاست ها و همچنین برنامه های متفاوت با مشکلات زیادی به ویژه ازلحاظ ایجاد انسجام و تعیین رهبری روبه رو بودند که هرروز موجب ضعف آن شده است. عموماً این شورا دارای نگاه بدبینانه به جمهوری اسلامی ایران بوده و بارها تلاش های دیپلماتیک کشورمان را در مورد حل مسالمت آمیز بحران سوریه رد کرده است اما این امر شامل همه گروه ها و اعضای آن نمی شود زیرا برخی از آن ها به خصوص احزاب چپی و کردها در مواردی سیگنال های مثبتی را برای ایران ارسال نموده اند ولی به طورکلی نحوه برخورد آن با جمهوری اسلامی به سیاست های ترکیه بازمی گردد. هیئت هماهنگی ملی سوریه : در پی تشکیل شورای ملی سوریه و گزینش مشی نظامی آن برخی از گروه های کوچک و همچنین شخصیت های ملی گرا، چپ گرا و کرد مقیم سوریه و خارج از سوریه که با مشی نظامی مخالف بودند در حلبون در ریف دمشق در 11 اکتبر 2011 هیئت هماهنگی ملی نیروهای تغییر دمکراتیک سوریه[10] را به ریاست حسن عبدالعظیم تشکیل دادند. این هیئت در اهداف خود اعلام کرد که خواهان تغییر نظام سوریه و کلیه وابستگان آن است ولی این تغییر باید از طریق مسالمت آمیز صورت بگیرد. هیئت هماهنگی سوریه سعی کرده مشی استقلال گونه خود را سیاست های خود حفظ کند و دارای روابط با کشورهای غربی و همین طور روسیه است و همواره در پی حل سیاسی بحران سوریه بوده است و تشکیل دولت انتقالی با حضور بشار اسد را برای تغییرات در سوریه را می پذیرد. هیثم مناع یکی از چهره های شاخص این هیئت است. اگرچه این هیئت تاکنون تمام طرح های جمهوری اسلامی ایران را برای پایان مسالمت آمیز بحران سوریه رد کرده است ولی به دلیل مشی مسالمت جو آن و برخی ارتباطات با روسیه، از زمینه مناسبی برای ایجاد ارتباط و برخی از همکاری ها با جمهوری اسلامی ایران است. ائتلاف ملی سوریه [11]: در پی بروز برخی اختلافات بین ترکیه و قطر در رهبری مخالفان سوری و همین طور بین اعضای شورای ملی سوریه و برخی از گروه های سیاسی و ارتش آزاد، با تلاش دولت قطر در یازدهم نوامبر ۲۰۱۲ این ائتلاف با شرکت بیش از شصت گروه معارض سوری در شهر دوحه شکل گرفت و معاذ الخطیب را به عنوان رئیس این گروه انتخاب کردند و بعد از ایجاد اختلاف بر سر رهبری محتاطانه الخطیب، اعضای ائتلاف ملی جورج صبرا برای ریاست این ائتلاف انتخاب کردند با تلاش قطر و کشورهای حاشیه خلیج فارس و ترکیه این گروه توانست حمایت اکثر کشورهای غربی را به دست آورد. این ائتلاف نیز به دلیل تنوع ایدئولوژی ها یک ایدئولوژی ثابتی نداشته است. این ائتلاف در سال های اول از سیاست های قطر و تا حدودی ترکیه پیروی می کرد اما بعد از تحولات در قطر (واگذاری قدرت پدر به پسر) و فعال شدن بیشتر عربستان و هماهنگی با ترکیه در بحران سوریه یکی از شیوخ قبایل سوریه به نام احمد الجربا نزدیک به عربستان به این پست انتخاب شد و این ائتلاف در جهت سیاست های عربستان قرار گرفت و حتی بعد از تغیر این شخص و انتخاب هادی البحره و خالد الخوجه این مشی وابستگی به عربستان در این ائتلاف ادامه پیدا کرده است. لازم به ذکر است به دلیل تنوع افکار و ایدئولوژی های این ائتلاف شاهد هماهنگی بین اعضا به هیچ وجه نبوده ایم به طوری که احزاب چپ گرا تمایل زیادی به همکاری با غرب ندارند و تمایل دارند با روسیه ارتباط برقرار نمایند احزاب اسلام گرا به ویژه اخوانی ها با عربستان مشکلات زیادی دارند و به دنبال تقویت روابط با ترکیه هستند به همین دلیل ما شاهد مواضع بعضاً متضاد از سوی این ائتلاف هستیم و این ائتلاف مواضع مثبتی نسبت به جمهوری اسلامی ایران ندارد و چشم انداز روشنی از روابط این ائتلاف با ایران وجود ندارد مگر تغییر رویکرد عربستان و ترکیه نسبت به این روابط. حزب اتحاد دموکراتیک کردستان سوریه [12]: در پی بحران سوریه کردهای این کشور با این تحلیل که این بحران یک اختلاف عربی- عربی است و کردها با دخالت در این بحران ضرر خواهند کرد در ابتدا سعی داشتند که با عدم دخالت در امور، خود را بی طرف نگه دارند اما اوج گیری بحران و ورود گروه های تکفیری مسلح به تدریج وارد بحران سوریه شدند در ابتدا تلاش های نرمی را در جهت فدرالیسم در سوریه آغاز کردند و با مذاکراتی که با نظام سوریه و معارضان انجام دادند و با تشکیل گروه های مسلح به دفاع از مناطق کردی پرداختند. یکی از اصلی ترین گرو های فعال در کردستان سوریه حزب اتحاد دموکراتیک به رهبری صالح مسلم است که رهبری این منطقه را با مشارکت دیگر گروه های سیاسی همچون حزب ترقی خواه کرد به رهبری «حمد درویش»، حزب دموکرات کرد به رهبری «عبدالحکیم بشار»، کنگره ملی کرد به رهبری «جوادالملا» و افرادی همچون «عبد الباسط سیدا" ، بر عهده دارد. این حزب به دلیل داشتن روابط با حزب کارگران کردستان ترکیه (پ.ک.ک) دارای مشی سوسیالیستی است. این حزب در اکثر ائتلافات معارضه عضویت دارد ولی همیشه رویه و سیاست های مخصوص به خود را دارد به عقیده اکثر کارشناسان سیاسی این حزب در ورای شعارهای فدرالیستی خود به دنبال تجزیه طلبی است. لازم به ذکر است، ترکیه که در شمال این مناطق قرار دارد، نیز به دلیل حاکمیت احزاب کردی طرفدار پ.ک.ک و عبدالله اوجلان، با کردهای سوریه کاملاً امنیتی برخورد کرده و با همکاری با گروه های مسلح و داعش از قدرت گیری آن ها جلوگیری می نماید. احزاب کردی به ویژه حزب اتحاد دموکراتیک کردستان نسبت به دیگر جریانات سیاست خصمانه نسبت به جمهوری اسلامی ندارد بااینکه منتقد حمایت ایران از نظام سوریه است ولی به دلیل اختلافات خود با ترکیه و رهبران اقلیم کردستان و برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس سعی کرده برای موازنه قوا سیاست های ضد ایرانی در پیش نگیرد و جمهوری اسلامی ایران نیز باید با توجه به مباحث مطرح شده زمینه همکاری بیشتر با احزاب کردی را در پیش بگیرد. در جمع بندی مطالب فوق باید گفت مخالفان دولت سوریه به دلیل تعارضات جدی در اهداف، ایدئولوژی و شیوه مبارزاتی نتوانسته اند به یک وحدت نظر در تشکیل یک تشکیلات فراگیر دست یابند. درنتیجه، به دلیل فعالیت گروه های تکفیری به عنوان بازیگر اصلی تحولات سوریه، تشکیلات موجود قابلیت پذیرفتن تعهدات و مسئولیت ها را ندارد و همین تشدد گروه های مبارزاتی با اهداف مختلف، کشور سوریه را وارد مرحله بسیار خطرناک جنگ داخلی کرده که نه تنها این کشور بلکه کل منطقه را با بحران جدی روبه رو کرده است. به نظر می رسد خروج از بحران کنونی نیازمند مذاکرات جدی قدرت های منطقه ای بدون دخالت خارجی برای کاهش سطح تنش منازعات منطقه ای و همچنین عدم مداخله در امور سوریه و کمک به نظام این کشور و همچنین گروه های معارضه مستقل برای مبارزه با گروه های تکفیری در استقرار نظم است. [1] مهند الحورانی،"الموک غرفة العملیات الدولیة المشترکة التی تقدم الدعم للمعارضة المسلحة المعتدلة "، القدس العربی، 26 اکتبر 2014، http://www.alquds.co.uk/?p=240870. [2] "معرکة جدیدة فی القنیطرة للسیطرة على ما تبقى من معاقل للنظام فی محافظة "، المکتب الإعلامی لقوى الثورة السوریة، 16 مایو 2015، http://rfsmediaoffice.com/2015/06/16/14072/#.VZEmOVKxW8l. [3] المجلس الوطنی السوری [4] الحراک الثوری [5] کتلة المستقلین اللیبرالیین [6] المنظمة الآثوریة [7] ربیع دمشق [8] الکتلة الوطنیة الکردیة [9] الکتلة الوطنیة [10] هیئة التنسیق الوطنیة لقوى التغییر الدیمقراطی [11] الائتلاف الوطنی لقوى الثورة والمعارضة السوریة [12] PYD tabyincenter
پنجشنبه ، ۳دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زمان نیوز]
[مشاهده در: www.zamannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها