واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: گاهی پدر خانواده نمی داند برای مناسبتی که در پیش است گریه کند یا بخندد! این موضوع را تنها کسانی احساس می کنند که مسئولیت یک خانواده را بردوش دارند. عید نوروز، شب یلدا، و سایر مناسبت هایی که در میان روزها و شب هایش چراغ بازار روشن و حال و هوای آن حسابی داغ است. قیمت میوه، شیرینی، پوشاک و خلاصه از شیر مرغ تا جون آدمیزاد سر به فلک می کشد. به گزارش « تابناک اجتماعی »، در این زمینه با ایرج ندیمی ، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس به گفت و گو نشستیم. ندیمی می گوید: «به دلیل نوع شناختی که عرضه کنندگان از مصرف و تقاضا دارند به نوعی رویکرد به گرانی ایجاد می شود. به نوعی عرضه کنندگان و کسبه ها در این ایام برخی کالاها را جزو الزامات خرید مردم تعریف کنند و بر اساس این شناخت اجناس خود را گران تر از ایام دیگر سال می فروشند. او معتقد است دولت ها برای تنظیم بازار، ذخیره سازی، پایش های تعذیراتی، بازرسی و فروش مکانیزه باید برنامه ریزی کنند در غیر این صورت عید و یلدا و دیگر ایام مناسبتی تفاوتی ندارد هر زمان برای کسبه ها بهانه ای می شود برای گرانفروشی.»عده ای از شب یلدا با عنوان بلندترین شب گرانی یاد می کنند. شبی که باید به شادی بگذرد برای برخی تلخ می شود. چرا مردم باید در ایام شادی نگران باشند؟ ایرج ندیمی در خصوص گرانی ها در ایام مختلف سال می گوید: باید به دنبال گران شدن هر نوع کالایی تدبیری باشد. دلیل گرانی اجناس یا بر اساس تدبیر است یا عدم اقتدار و نظارت یا واقعا کالا ها و اجناس گران شده یا چون نظارت وجود ندارد هر فردی هر گونه که دلش خواست رفتار می کند. عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی می گوید: واقعیت این است که بازار ما بیش از آنکه حکایت کمبود ها و نیاز ها باشد؛ حکایت فقدان اقتدار و نظام گسیختگی است. به تعبیر دیگر هر فردی به هر قیمتی می تواند کالای خود را به فروش برساند این به دلیل افزایش نیاز مردم در یک مقطع زمانی خاص است. گرانی در ایام مختلف اعم از یلدا ، نوروز، محرم، صفر و رمضان هر یا هر نوع مناسبتی ( عبادی، سیاحتی و تفریحی) حکایت از فقدان نظارت و پایش الکترونیک دارد. ندیمی در خصوص اشکال در نوع خرید و فروش می گوید: تا زمانی که فروش در ایران به صورت سنتی انجام شود گرانی همچنان پایدار است. خرید و فروش باید تعریف صنعتی پیدا کند. به این معنا که چه مبلغی خرید داشتند و چه مقدار فروش و چقدر باید سود داشته باشند. او می گوید: متاسفانه در ایران به دلیل فقدان نظام پایش صنعتی، عدم استقبال از کنترل های صنعتی و مکانیزه مفساد بسیاری وجود دارد که یکی از این مفاسد پدیده گرانفروشی است. اوتصریح کرد: بنابراین ریشه گرانی هزینه مواد و مصالح نیست بلکه تمایل پیش بینی و طمع در آن نقش بسزایی دارد. ندیمی در ادامه گفت: به دلیل نوع شناختی که عرضه کنندگان از مصرف و تقاضا دارند به نوعی رویکرد به گرانی ایجاد می شود. به نوعی عرضه کنندگان و کسبه ها در این ایام برخی کالاها را جزو الزامات خرید مردم تعریف کنند و بر اساس این شناخت اجناس خود را گران تر از ایام دیگر سال می فروشند. او معتقد است دولت ها برای تنظیم بازار، ذخیره سازی، پایش های تعذیراتی، بازرسی و فروش مکانیزه باید برنامه ریزی کنند در غیر این صورت عید و یلدا و دیگر ایام مناسبتی تفاوتی ندارد هر زمان برای کسبه ها بهانه ای می شود برای گرانفروشی. چشم که باز می کنی قیمت شیرینی، آجیل، مرغ و گوشت همچون آتشفشانی که سالیان دراز آرام بوده به یکباره فوران می کند. به راستی چرا در مناسبت ها قیمت ها سر به فلک کشیده و تمامی مردم نمی توانند در این شب ها و روزهای خوشی به اندازه یکدیگر شاد باشند؟! در این میان عده ای نیز شکم خود را با کالاهایی که دپو کردند صابون می زنند و برخی با سودجویی این روزها را سر می کنند. یکی از تغییراتی که طی سال های گذشته بطور جدی در فرهنگ ایام عیدها و مناسبت ها وارد شده است موضوع افزایش قیمت ها در ایام نزدیک عید است (که اصطلاحا گرانی شب عید گفته می شود) و پیامد آن یک تورم قطعی و غیر قابل انکار در قیمت هاست که هر ساله اتفاق می افتد. این تورم دلایل مختلفی دارد که به چند مورد آن اشاره میشود: ۱- افزایش تقاضا و هجوم مردم برای خرید و عکس العمل طبیعی عرضه کنندگان برای افزایش قیمت بر اساس قانون عرضه و تقاضا ۲- افزایش دستمزد ها وحقوق حقوق بگیران دستگاه های دولتی و غیر دولتی که بهانه به بدست فروشندگاه می دهند که قیمت های خود را بیشتر افزایش دهند انگار از این افزایش حقوق آنها هم توقع افزایش حقوقی برای خود دارند و سهم خود را می خواهند ۳- افزایش نرخ ارز بدلیل افزایش تقاضا برای سفر های خارجی ۴- افزایش دستوری قیمت های کالاهایی که توسط دولت قیمت گذاری می شود مثل قیمت انرژی و .... ۵- نیاز مشتری و نبود فرصت (که حتما باید قبل از عید خرید انجام شود بخصوص هیجان و جذابیت عید برای کودکان ) موجب کوتاه آمدن خانواده ها و خرید گرانتر می شود موضوع افزایش قیمت ها پدیده نامطلوبی است که شیرینی ایام عید را به کام همه مردم بجز اشراف تلخ می کند و این یکی از رسوم ناپسندی است. متاسفانه این موضوع کم کم در حال تبدیل شدن به سنت است چرا که تا صحبت شب عید می شود گرانی اجناس به ذهن متبادر می شود و آثار نگرانی در چهره بسیاری از خانواده ها ظاهر می شود. یکی از ایام مناسبتی که آن را پشت سر گذاشتیم شب یلداست. متاسفانه برخی از فلسفه ی شب چله هیچ اطلاعی ندارند و تنها هزینه ی گرانی را صرف می کنند تا دور هم شادی کنند. این شب آدابی دارد و سفره ای می اندازند. ایرانیان در پیش و بعد از اسلام ، سفره هایی را پهن می کنند که نشان دهش و دوستی است و همه را در این سفرها دعوت می کنند، به عبارتی گستردن این سفره ها، جشن جمعی است؛ ولیمه ای که بعد از سفر حج می دهند یا جشنی که بعد از به دنیا آمدن نوزاد می گیرند از آن جمله است. در سفره ی شب چله میوه های فصلی می گذارند و حتما میوه ی قرمز از جمله هندوانه، انار و سیب باید در سفره باشد، زیرا قرمز نشانه نور و مهرآینی است. میوه های خشک از جمله آجیل و در برخی از شهرها گندم برشته و گردویی که خودشان می شکنند را هم در سفره می گذارند. در جای جای ایران تفاوت هایی در برگزاری آیین شب چله هم وجود دارد و می توان از این تفاوت ها در جهانگردی فرهنگی استفاده کرد. مثلا خراسانی ها معتقدند در این شب باید از میوه هایی که خواص به خصوصی دارند استفاده کرد تا با خوردن آنها خاصیت میوه ها تا سال آینده در بدن شان باقی بماند، هویج ، گلابی ، انار ، زیتون سبز از جمله ی این خوراکی ها هستند. "اما تناول این همه میوه به چه قیمتی؟" در این شب دیدار خویشاوندان نمادی از همدلی است و با دور هم جمع شدن دل های گرم را به هم پیوند می دهند. کشورهایی که سابقا جزء گستره ی فرهنگ ایران بودند در پی این هستند که شب چله را در یونسکو به نام خودشان ثبت کنند. خوب است که ما در این زمینه پاسدار کشور خودمان باشیم. آیین شب چله بیش از سه هزار ساله که در کشورمان برگزار می شود اما متاسفانه کمتر به بحث های فرهنگی آن پرداخته می شود؟ چه کنیم که این پدیده ناپسند را مهار کنیم و یا تبعات آنرا به حداقل برسانیم: یکی از مصوبات قانونی مجلس اینست که دولت موظف است هر ساله متناسب با نرخ تورم حقوق کارمندان و ... را افزایش دهد و یا بصورت موردی دولت با هماهنگی مجلس تصمیم می گیرد قیمت بعضی از اقلامی را که قیمت گذاری آنرا به عهده دارد افزایش دهد.اما چرا ما همیشه شاهد گرانی های ناگهانی بودیم و در حال حاضر قرار است این گرانی به جان لبنیات بیفتد. ایام عید و روزهای خوش بهانه ای شده برای کسبه که بدلیل افزایش تقاضا ، قیمت اجناس خود را افزایش می دهد و همچون باری بر دوش بر خانواده ها سنگینی می کند. حالت ایده آل آنست که هیچ تورمی رخ ندهد که دولت مجبور به افزایش حقوق ها باشد ولی تا رسیدن به شرایط مطلوب پیشنهاد می شود حداقل در مواردی که بدست دولت است این بهانه را ندهیم مثلا دولت ابتدای سال مالی کارمندان را برای اعمال تاثیر تورم در دستمزد ها در زمانی غیر از این قرار دهد وبه رسانه ها هم دستور داده شود به این موضوع خیلی دامن زده نشود و برنامه ها به گونه ای باشد که از مثلا ۳ ماه به عید تا ۲ ماه بعد از عید هیچ کالا و دستمزدی بصورت رسمی توسط دولت افزایش قیمت پیدا نکند و بهانه را از دست مغازه داران و فروشندگان برای افزایش قیمت ها بگیرد و سیستم های نظارتی دولت هم بصورت ویژه موظف به کنترل قیمت ها در این ایام باشند که هیچ کالایی حتی یک ریال هم گران فروخته نشود و تنها فروشندگان به مدد وفور مشتری زیاد کاسبی پر رونقی داشته باشند. در این صورت است که ایام عید بر همگان شیرین تر خواهد بود...
چهارشنبه ، ۲دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]