تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833570336
نکاتی جالب از زندگی شهید مفتح به روایت نزدیکترین دوستش
واضح آرشیو وب فارسی:شهیدنیوز: شهیدخبر(شهیدنیوز): نام «حاج حسین مهدیان» از مشهورترین نام ها در میان مبارزان نهضت اسلامی و حامیان و معاشران روحانیت انقلابی است. او با رهبران و تئوری پردازان شاخص انقلاب از جمله شهید مفتح ارتباطی صمیمانه داشت.محمدرضا کائینی: نام «حاج حسین مهدیان» از مشهورترین نام ها در میان مبارزان نهضت اسلامی و حامیان و معاشران روحانیت انقلابی است. او با رهبران و تئوری پردازان شاخص انقلاب از جمله شهیدان،مطهری،بهشتی و مفتح ارتباطی صمیمانه داشت و از منش و تصمیمات انقلابی آنان، خاطراتی ارجمند دارد. آنچه در این گفت وشنود از نظ می گذزانید ،خاطرات مهدیان از نقش شهید آیت الله مفتح در هدایت فعالیت های روشنگر مسجد قباست که با همکاری نزدیک وی صورت پذیرفته است. امید است تاریخ پژوهان انقلاب را مفید افتد. *به عنوان آغازین سوال، بهتر از این این نکته شروع کنیم که چه ویژگی هایی در شهید آیت الله دکتر محمد مفتح وجود داشتند که شهیدان آیت الله مطهری و آیت الله بهشتی، تصمیم گرفتند مسئولیت مسجد قبا را به ایشان ارجاع دهند؟ بنده قبل از انقلاب، 40 سالی می شد که در منطقه ای که مسجد قبا در آن ساخته شد، زندگی می کردم. در آن موقع شهید آیت الله مفتح امام جماعت مسجد جاوید بودند. مسجد جاوید که توسط رژیم تعطیل شد، قرار شد شهید مفتح برای اداره مسجد قبا بیایند. همان طور که اشاره کردید این توصیه شهیدان بزرگوار، آیت الله مطهری و آیت الله بهشتی بود. علت هم این بود که این دو بزرگوار به خوبی شهید مفتح را می شناختند و می دانستند انسان نوآور، خلاق و جسوری است و می تواند از عهده پروژه های بزرگ برآید. *از مصادیق نوآوری های ایشان به نمونه هایی اشاره کنید؟ در این باره از ایشان چه دیدید؟ در این باره نمونه های بسیاری قابل اشاره است. مثلاً در ماه رمضان، ایشان قاریان مصری را به مسجد قبا دعوت می کردند که کار بی سابقه ای بود و بسیار برای مخاطبان جاذبه داشت، چون تا آن زمان کسی قاریان مصری را از نزدیک ندیده بود. نوآوری دیگر ایشان دعوت عبدالفتاح عبدالمقصود نویسنده مصری کتاب امام علی(ع) بود... *همان کتابی که جلد اول آن را آیت الله طالقانی ترجمه کردند؟ بله، این کتاب در شش جلد و توسط نویسنده ای نوشته شده بود که اگر هم قلباً شیعه بود، اما نمی توانست بروز بدهد! نویسنده چنین کتابی در فضایی مثل مصر، باید آدم جالبی می بود و شهید مفتح که کتاب را دیده بودند، در سفری که به مصر رفتند از او دعوت کردند به ایران بیاید و ایشان با دختر و همسرش آمد. *واکنش ساواک به این دعوت چه بود؟ ایشان به منزل ما در همین خیابان مسجد قبا آمدند. به محض اینکه ایشان وارد منزل ما شد، مأموری از اداره آگاهی آمد و سئوالاتی از این قبیل پرسید که: ایشان چقدر می خواهد بماند؟ قرار است با چه کسانی ملاقات کند؟ برنامه اش در اینجا چیست؟و... *آنها از کجا باخبر شده بودند؟ احتمالاً از طریق اداره گذرنامه، چون مصر و ایران رابطه خوبی نداشتند و طرفین روی بعضی از مسائل حساس بودند. ما توضیح دادیم که ایشان یک شخصیت فرهنگی است و با ادبا و علما ملاقات خواهد کرد و دعوت از او ربطی به مسائل سیاسی ندارد. در هر حال از ما سئوالاتی را پرسیدند و رفتند، ولی هم تلفن و هم رفت و آمدهای ما را کنترل می کردند. *چه کسانی برای ملاقات با عبدالفتاح عبدالمقصود آمدند؟ مرحوم سید جعفر شهیدی، پدر خانم ایشان سید غلامرضا سعیدی. ایشان کتاب هایی تحت عنوان «عذر تقصیر پیغمبر(ص) و قرآن» نوشته بود که کتاب سال هم شد و عبدالفتاح عبدالمقصود ترجمه عربی آن را دیده و شناخته بود. قرار شد علمای تهران در منزل آقای فلسفی و علمای قم در منزل آیت الله وحید خراسانی جمع شوند و عبدالفتاح عبدالمقصود را به خانه آنها ببریم، چون تعداد افراد زیاد بود و امکان دید و بازدید فردی وجود نداشت. در مجموع آن سفر بازتاب خوبی داشت. *از مسجد قبا می گفتید. قبل از اینکه شهید مفتح بیایند، مسجد قبا به چه شکل اداره می شد؟ توسط یک هیئت پنج نفره که تصمیم ها را با مشورت هم می گرفتیم. موقعی که ایشان آمد، فقط قسمت اولیه بیرونی مسجد ساخته شده بود و هنوز شبستان و حیاط و صندوق قرض الحسنه نداشت، به همین دلیل وقتی جمعیت زیاد می شد، به ناچار در کوچه و خیابان های اطراف می نشستند! خوشبختانه اغلب ماه رمضان ها که جمعیت زیاد بود، هوا خوب بود. افرادِ فنی هم که رادیو ترانزیستوری ها را تنظیم می کردند و صدای سخنران از آنها پخش می شد و احتیاجی به بلندگو نبود. *در هیئت پنج نفره ای که اشاره کردید، چه کسانی عضویت داشتند؟ بنده بودم و شهید مفتح و شهید حاج تقی طرخانی که انسان بزرگوار و کم نظیری بودند. حقیقتاً انسانی مثل او که همه زندگی و وجودش را وقف دین و روحانیت کرده بود، ندیده بودم. تمام علما و روحانیونی که ساواک آنها را تعقیب می کرد و می خواستند در جایی مخفی شوند، روی شهید طرخانی حساب می کردند. ایشان در خارج از تهران باغ کوچکی داشت و همه را به آنجا می برد. *بد نیست به نحوه شهادت این بزرگوار هم اشاره ای کنید؟ اتفاقاً فردی هم که ایشان را به طرز ناجوانمردانه ای شهید کرد، یکی از همین افرادی بود که شهید طرخانی به او کمک مالی می کرد! او به در خانه حاج طرخانی می رود و دختر کوچک حاجی در را باز می کند. آن ناجوانمرد جلوی روی این دختر که بسیار هم به پدرش علاقه داشت، ایشان را شهید می کند. واقعاً قساوت قلب می خواهد.فرقانی ها واقعا بویی از عواطف انسانی نبرده بودند. *ظاهراً برای ترور خود شما هم چنین برنامه ای داشتند.اینطور نیست؟ بله، دم در خانه ما آمدند و پسرم آن موقع حدوداً پانزده سال داشت،دم در رفت و برگشت و به من گفت: دو نفر دانشجو آمده اند و با شما کار دارند! بعد هم اصرار کرد بیایید و کارشان را راه بیندازید! من که سابقه ترور حاج طرخانی در ذهنم بود، به او گفتم: «برو بپرس چه کار دارند؟ اسمشان چیست و از طرف چه کسی آمده اند؟» پسرم رفت و پرسید و آنها پاسخ های نامعقولی دادند و بعد هم که متوجه شدند، متوجه منظورشان شده ام، رفتند! *شما آنها را دیدید؟ بله، شبی که آنها را به زندان برده بودند، به دیدنشان رفتم و از آنها پرسیدم: «شما چه جور آدم هایی هستید که می خواستید جلوی روی یک پسر پانزده ساله که می خواست کار شما را راه بیندازد، پدرش را ترور کنید؟ فکر نکردید این پسر تا آخر عمرش در باره کمک به دیگران چه فکری خواهد کرد؟» آنها یک مشت پرت و پلا در باره اهداف و آرمان هایشان تحویلم دادند. معلوم بود خودشان کاره ای نیستند و آلت دست دیگران شده اند. *وظایف هیئت پنج نفره چه بود و حضور شهید مفتح در این هیئت چه کمکی به توسعه و تبلیغ مسجد قبا کرد؟ این هیئت در روزهای دوشنبه هر هفته، در منزل یکی از اعضا برگزار می شد. برنامه هایی مثل دعوت از قاریان مصری ، عبدالفتاح عبدالمقصود، برنامه های سخنرانی های شب ها، برنامه های ماه رمضان، برنامه ریزی برای عید فطر و راه پیمایی عظیمی که پس از آن انجام گرفت، همه توسط این هیئت تصمیم گیری و برنامه ریزی می شد. با آمدن شهید مفتح به این هیئت، جوانان و دانشجویان که همیشه به دنبال پایگاهی بودند که توسط افراد مبارز، پرشور و آگاه با مسائل روز و به قول مقام معظم رهبری «افراد دشمن شناس» اداره شود، به مسجد قبا روی آوردند. شهید مفتح دارای ویژگی هایی چون شهامت، صراحت و آگاهی از مسائل سیاسی و مبارزاتی روز بودند که برای جوانان بسیار جذاب بود. همین مسئله موجب موجب شد که مسجد،به شکل پایگاهی برای جوانان انقلابی دربیاید. *از واکنش های رژیم نسبت به فعالیت های شهید مفتح در مسجد قبا خاطراتی را نقل کنید.این فعالیت ها،چه بازتاب هایی درساواک داشت؟ ماه رمضان بود و عده ای از آقایانِ نهضت آزادی هم آمده بودند. مسجد هم خیلی از جمعیت پر نبود. در کنار مسجد قبا، دفتر کوچکی هست که شخصیت ها از آنجا وارد مسجد می شدند. چند افسر و مأمور با کفش از این در وارد مسجد شدند و اجازه ندادند نماز برگزار شود و مجلس را تعطیل کردند! جوانان امروز نمی توانند باور کنند دعوت از یک سخنران، در آن روزها با چه مشکلاتی همراه بود. کلانتری محل لیست می داد و می گفت: فقط از اینها می توانید انتخاب کنید و طبیعتاً نام افرادی را می دادند که مردم دوست نداشتند! هر وقت می خواستیم واعظی را دعوت کنیم که در لیست نبود، باید هزار کلک می زدیم و اسم مستعار می دادیم و باز هم متوجه می شدند و از کوچه های پشتی مسجد می ریختند و او را دستگیر می کردند! فقط قصد داشتیم ده روز روضه خوانی داشته باشیم و این همه گرفتاری داشتیم! وقتی هم می گرفتند شکنجه ها و آزارهایشان حتمی بود. *شما در سفر حج هم همسفر شهید مفتح بودید. برایمان از خاطرات آن سفر بگویید؟ هم در سفر حج با ایشان همسفر بودم، هم در سفر لبنان. شهید مفتح، آقای خسروشاهی و امثالهم سعی می کردند در سفر حج با متفکران کشورهای اسلامی ارتباط برقرار کنند. آن روزها عده زیادی از مأموران ساواک را همراه حجاج می فرستادند که مراقب اوضاع باشند و وقتی متوجه این تماس ها می شدند، مشکلات زیادی را برای فرد ایجاد میکردند، از جمله اینکه او را ممنوع الخروج می کردند و یا ویزای مجدد نمی دادند. و سفر لبنان؟ جنگ زده های لبنان به شدت در مضیقه و صدمه خورده بودند. ما هیئتی بودیم که مبالغی جمع کردیم و برای کمک به آنها رفتیم. مهندس توسلی هم از انجمن اسلامی مهندسین، 150 هزار تومان به منزل من آورد و گفت: حالا که دارید می روید، این را هم از طرف ما ببرید. ما به سوریه رفتیم و با امام موسی صدر، رهبر شیعیان لبنان که در آن موقع دفترشان در سوریه بود، ملاقات کردیم. *در این هیئت چه کسانی بودند و در لبنان چه اقداماتی کردید؟ من و شهید مفتح برادر کوچک تر آقای هاشم صباغیان که با نهضت آزادی ها اختلاف داشت! ما سه چهار روزی در سوریه ماندیم و شهید مفتح و امام موسی صدر برنامه هایی را تدارک دیدند. عده ای از مبارزین ایرانی در سوریه آموزش می دیدند. محمد منتظری، علی جنتی، جلال الدین فارسی و چند نفر دیگر گاهی به زینبیه می آمدند، چفیه می بستند که شناخته نشوند و از ما اطلاعاتی در باره اوضاع تهران و تصمیم هایی که در آنجا گرفته بودیم، می پرسیدند. روزی که تصمیم گرفتیم به لبنان برویم، آنها هم تصمیم گرفتند با ما به بیروت بیایند. *چرا؟ چون قاچاقی رفته بودند و گذرنامه نداشتند و قصد داشتند در بیروت هم دوره هایی را ببینند. مأموران گمرک به افرادی که با آقا موسی صدر می رفتند، به احترام ایشان کاری نداشتند و افراد را با شناسنامه های جعلی هم راه می دادند! *در آن مقطع اختلاف شدیدی بین امام موسی صدر وآقای جلال الدین فارسی وجود داشت. در این سفر این مسئله مطرح نشد؟ چرا اتفاقاً شهید مفتح به امام موسی صدر گفت: می خواهم از این فرصت استفاده و این کدورت را برطرف کنم. آقاموسی انصافاً برخورد بسیار بزرگوارانه ای کرد و گفت: «با اینکه جلال این طرف و آن طرف حرف های تندی علیه من می زند، اگر یک خار به پایش برود، آرام نخواهم گرفت،من با ایشان مشکلی ندارم!» *علت این کار جلال الدین فارسی چه بود؟ آقا موسی هم رهبر شیعیان لبنان بود و هم رئیس مجلس اعلای لبنان و بنا به الزاماتی گاهی که به ایران می آمد، مجبور بود با شاه هم ملاقات کند. از جمله ناچار شددر باره چند زندانی با شاه صحبت کند. جلال الدین فارسی از این ملاقات ها و از اینکه سفیر ایران در لبنان نزد آقاموسی می رفت دلخور بود و اینها را به حساب وابستگی به رژیم شاه می گذاشت و همه جا به خصوص در نشریه اش، به شکل حاد و ناجوری به آقاموسی می تاخت، اما آقاموسی کوچک ترین گلایه ای نکرد. همیشه گفته ام: اگر کسانی که در مصدر امور هستند بتوانند این طور کریمانه برخورد کنند، بسیاری از مسائل و مشکلات حل خواهند شد. *واکنش امام موسی صدر را به جلال الدین می گفتید؟ بله، موقعی که به بیروت رسیدیم، به جلال الدین فارسی گفتیم که :آقاموسی به این شکل برخورد کرد و ظاهراً این سخن روی او تأثیر گذاشت. *در بیروت چه اقداماتی کردید؟ قصد داشتیم در آنجا جلساتی بگذاریم که درگیر کار کمک به جنگ زده ها شدیم و با شهید مفتح تصمیم گرفتیم در کنار کارهای موقتی و زودگذر، یک کار زیربنایی هم بکنیم. با آقا موسی صدر مشورت کردیم و قرار شد یک مرکز شبانه روزی راه بیندازیم که از کودکستان تا دانشگاه را در بر بگیرد و فرزندان خانواده های شهدا از ابتدایی تا دانشگاه، در این مرکز باشند و دیگر کسی نگران آنها نباشد. آقاموسی این پیشنهاد را بسیار پسندیدند و قرار شد یک قطعه زمین 150 هزار متری خریده شود. آقایی که زمین های آنجا را خوب می شناخت، ما را به کنار دریا برد و زمینی را که بسیار چشم انداز زیبایی داشت، به ما نشان داد. قیمت زمین هم بسیار مناسب بود. زمین را خریدیم و آمدیم سند بزنیم که گفتند: طبق قوانین لبنان، خارجی ها نمی توانند سند را به نام خود بزنند! آقاموسی پیشنهاد کردند زمین را به نام مسجد اعلی می گیریم که یک شخصیت حقوقی است و 50 درصدش ایرانی و 50 درصد دیگرش لبنانی است و منع قانونی ندارد. پول را دادیم و آقاموسی زمین را به نام مجلس اعلی امضا کردند و به ایران آمدیم تا هیئت امنا و اساسنامه ای را برای مرکز تعیین و تدوین کنیم که ماجرای ناپدید شدن ایشان پیش آمد. از آن سفر خاطره جالبی هم دارم. آقا موسی صدر در صور ، یک هنرستان فنی درست کرده بود. یک روز شهید چمران به من گفت: بیا به آنجا برویم. وقتی رسیدیم دیدیم رنگ به صورت هیچ کس نیست! فهمیدیم آن روز چهار شهید داده اند. شهید چمران با صبر و متانت همیشگی به آنها دلداری داد و آنها را به مقاومت دعوت کرد. تا عصر آنجا بودیم و برگشتیم. مرد بسیار بزرگی بود. چند روزی که آنجا بودیم، جلسات مشترکی با آقا موسی صدر داشتیم. یک شب هم در بیروت مجلس انسی بود و قاریان معروفی چون عبدالباسط آمده بودند. همه شخصیت های برجسته بیروت و آقا موسی صدر و شهید مفتح حضور داشتند. محفل انس دلنشینی بود.آن سفر از خاطرات خوب زندگی ماست. *رابطه شهید مفتح با شخصیت های داخلی چگونه بود؟ ایشان همان طور که با متفکرینی چون عبدالفتاح عبدالمقصود ارتباط داشت، با شخصیت ها و متفکرین داخلی از جمله اساتید دانشگاه ها و کسانی که اهل مبارزه بودند نظیر دکتر شریعتی، انجمن اسلامی پزشکان، نهضت آزادی و... ارتباط داشت و در جلسات مختلف با آنها شرکت می کرد.درمجموع سعی داشت تا همه را به همکاری دعوت کند واز اختلافات آنها بکاهد. *آیا به دکتر شریعتی دیدگاه منفی داشت؟ خیر، در آن دوره هیچ کس دیدگاه منفی به شریعتی نداشت. متأسفانه شریعتی بین دو گروه گرفتار شده است. عده ای که او را مبرّا از هر خطایی می دانند و عده ای که او را مجموعه همه خطاها می دانند و می گویند: حتی یک بار هم سرش به سجده نرسیده است! شریعتی خودش هم به ضعف هایش واقف بود، به همین دلیل هم وصیت کرد استاد محمدرضا حکیمی اشکالات نوشته هایش را برطرف کنند که متأسفانه خانواده ایشان چنین فرصتی نداد و همه کتاب هایش را چاپ کرد! انصافاً قلم سحاری داشت و عباراتی را به کار می برد که ماندگار شده اند. کسی را که به این زیبایی می گوید: «شهادت نه یک باختن که یک انتخاب است و...» چرا باید طرد کرد؟ نقص دارد، اما زیبایی های بسیاری هم دارد. *یکی از فرازهای مهم زندگی سیاسی و مبارزاتی شهید مفتح در مسجدقبا، برگزاری نماز عید فطر و راه پیمایی عظیم پس از آن است. از آن رویداد چه خاطره ای دارید؟ محور این رویداد عظیم، ایشان بود که هم شهامت، شجاعت و ایثار داشت و هم به دنیا دلبستگی نداشت. کارهای بزرگ، مردان بزرگ می طلبد و اگر بگوییم از این افراد زیاد داریم، حرف گزافه ای زده ایم! اینها چهره های نخبه و ماندگار تاریخ معاصر هستند. آن روز خطبه را شهید مفتح خواندند و سخنران هم شهید باهنر بود. انجام این کار در آن شرایط خفقان سنگین، فوق العاده دشوار بود. هم باید حرف را می زدید و پیام را می رساندید و هم به گونه عمل می کردید که ساواک نتواند مزاحمت ایجاد کند. جوانان تشنه شنیدن حقایق بودند و بدیهی است برگزاری نماز جمعه ای با آن کیفیت و کمیت از دست هیچ کسی جز شهید مفتح ساخته نبود. واقعیت این است که شهید مفتح در سخنانش، هیچ وقت مستقیم به رژیم نمی زد که پس از آن گرفتاری درست شود، ولی با نهایت مهارت پیام اصلی را هم به مخاطب می رساند و این هوشمندی، زیرکی و ظرافتی را می خواهد که کار هر کسی نیست. به نظر من آنهایی که تندروی می کردند، در واقع خودشان را حرام می کردند! همه ایدئولوگ های شاخص انقلاب همین شیوه شهید مفتح را به کار می بردند و در عین حال که پیام را می رساندند، گرفتار ساواک هم نمی شدند. کسانی که تند می رفتند، گرفتار زندان های طویل المدت می شدند و عملاً رابطه آنها با جامعه قطع می شد. یادم هست مرحوم آقای انواری به سیزده سال زندان محکوم شد. ایشان از داخل زندان پیغام داده بود: آقای مهدوی کنی یک سری تحلیل اقتصادی کرده است و ما آنها را می خواهیم. این پیام را به آقای فلسفی منتقل کردیم تا بلکه از طریق صمدیان پور، رئیس شهربانی بتوانیم این نوشته ها را به مرحوم آقای انواری برسانیم. هر چه سعی کردیم به آنها تفهیم کنیم اینها یک سری مطالب علمی هستند و سیاسی نیستند، ده ها بار ما را بردند و آوردند و بالاخره هم نتوانستیم مطالب را به دست آقای انواری برسانیم. *از نقش شهید مفتح در کمیته استقبال از حضرت امام بگویید.ظاهرا ایشان درآن دوره ودراین باره،فعالیت های زیادی داشتند؟ برنامه ریزی ها در مسجد قبا انجام شد و مسئولیت همه کارها در بهشت زهرا به عهده شهید مفتح بود. مسئولیت ها از قبل تقسیم شده بودند و کنترل بخش بهشت زهرا با آن فشار جمعیت، بسیار دشوار بود. جمعیت به قدری فشار آورد که موتور ماشین پاترولی که امام را می آورد، سوخت! بعد هم تمام مدت نگران بودیم هلیکوپتر کجا و چگونه بنشیند که امام صدمه نخورند! فشار جمعیت به قدری زیاد بود که در تنفس امام، اشکال پیش آمد و تا امام را به جایگاه برسانند، زحمات عجیبی کشیده شد. وقتی امام را به جایگاه رساندند، شهید مفتح اداره امور را به دست گرفت و به همه گفت: هر کسی کجا بایستد و چه کار کند! اداره آن مراسم بسیار کار دشواری بود. *پس از پیروزی انقلاب چه مسئولیت هایی به دوش ایشان قرار گرفت؟ ایشان رئیس دانشکده الهیات شدند و در آنجا هم نوآوری های زیادی داشتند. دیگر فرصت زیادی نداشتند که به مسجد قبا بیایند. ایشان از همه اساتید و شخصیت های مهم انقلاب، برای برنامه ریزی برای دانشکده الهیات دعوت کرد و نظرات همه آنها را پرسید. فکر بسیار بلندی داشت و نه فقط برای دانشکده الهیات که برای تمام دانشگاه ها برنامه ریزی های جالبی کرده بود که اگر عملی می شد، وضعیت فعلی را در دانشگاه ها نداشتیم. *شما هم توسط گروه فرقان ترور شدید. به آن حادثه و ارتباط عاملان آن با مسجد قبا هم اشاره کنید؟ بله، من و شهید حاج مهدی عراقی را ترور کردند. عده ای از آنها به مسجد قبا می آمدند. البته ما آنها را نمی شناختیم. آنجا جوانان زیادی می آمدند و سئوالاتشان را می پرسیدند و می رفتند. قطعاً آنها هم بین همان ها بودند. *چگونه از شهادت دکتر مفتح باخبر شدید؟ شنیدم فرقانی ها در دانشکده الهیات به ایشان حمله می کنند و ایشان ابتدا از دست آنها فرار می کنند.!بعد محافظ ها جلو می دوند که آنها هم به شهادت می رسند. فارس
سه شنبه ، ۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهیدنیوز]
[مشاهده در: www.shahidnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها