واضح آرشیو وب فارسی:موسیقی ایرانی: کنسرت ˝ویول و زمستان˝ توسط ˝آنسامبل کارگاه موسیقی باروک˝ در باغ نگارستان اجرا شد. به گزارش موسیقی ایرانی به نقل ازهنرانلاین، باغ نگارستان در شب های سرد آستانه زمستان میزبان طیفی از علاقه مندان موسیقی است که رفتن به کنسرت برای آنها تفریح نیست. این مجموعه تاریخی از ۲۵ تا ۲۷ آذرماه شاهد اجرای کنسرت “ویول و زمستان” توسط “آنسامبل کارگاه موسیقی باروک” است. کریستف رضاعی آهنگساز و خواننده، این روزها با موسیقی فیلم ” در دنیای تو ساعت چند است” میان عده زیادی از مردم شناخته شده است. اما علاقه مندان جدی موسیقی نام او را از سال ها پیش و زمان تاسیس گروه “نور” شنیده اند. این گروه که اواخر دهه هفتاد فعالیت خود را آغاز کرد با ترکیب سازهای ایرانی و غربی نوع خاصی از موسیقی را به مخاطب ارائه کرد که ترکیبی از موسیقی کهن ایران و قرون وسطایی است. همنشینی موسیقی کردی با موسیقی کلیسایی و ترکیب آوازهای اروپایی و ایرانی رنگ جدیدی در موسیقی این گروه به وجود آورد که حاصل آن در آلبوم “آلبا” به گوش مخاطبان رسید. اما در تمام این سالها کنسرت هایی هم توسط این گروه برگزار شد که ویژگی خاص دیگری در تعدادی از آنها دیده می شد. اجرای کنسرت در مکان های تاریخی، ارتباط بسیاری با جنس موسیقی این گروه داشت و به همین دلیل محراب کلیساهای آذربایجان غربی و قلعه تاریخی اردشیر بابکان در فیروز آباد استان فارس از مکان هایی بودند که برای اجرای کنسرت انتخاب شدند. این بار هم فضای تاریخی باغ نگارستان میزبان گروه جدیدی است که فعالیت خود را بیش از یک سال پیش آغاز کرد تا به بررسی و اجرای تاریخ موسیقی بپردازد. کریستف رضاعی با همان دغدغه پرداختن به موسیقی قدیم اروپا، به همراه آنسامبل کارگاه موسیقی باروک تهران به اجرای بخشی از تاریخ موسیقی می پردازد که در ایران چندان شناخته شده نیست. مخاطبان کنسرت “ویل و زمستان” در سالن کوچک و صمیمی موزه نگارستان فضایی متفاوت از همیشه را تجربه کردند. تجربه نشستن روی مبل های استیل قدیمی که در فضایی بین پرده های مخمل و پرتره چهره های نامدار ایران چیده شده بودند، اتفاق جدیدی برای کنسرت رو هایی است که به فضای آکوستیک سالن های موسیقی عادت کرده اند. اما این تجربیات جدید فقط به فضای سالن محدود نشد، بلکه شنیدن صدای سازهایی که سالهای طولانی است از دنیای موسیقی کنار رفته اند، حال و هوای خاصی به این کنسرت بخشید. بخش اول این کنسرت با حضور “لیام فِنِلی” نوازنده بلژیکی سرشناس ساز ویولا داگامبا، به تکنوازی سازی اختصاص داشت که در ایران شناخته شده نیست. ویولا داگامبا اواسط قرن پانزدهم میلادی در اسپانیا ظهور کرد و در دوره باروک محبوبیت زیادی داشت اما با رسیدن به دوره کلاسیک از صحنه موسیقی حذف شد. لیام فنلی پس از حضور بر صحنه با فارسی روان و لهجه ای دلنشین به صحبت با تماشاگران پرداخت و ضمن معرفی قطعات گفت انتخاب کردن آهنگ برای این برنامه کار سختی بود. او به اجرای قطعاتی متفاوت پرداخت که آهنگسازان ایتالیایی، آلمانی، انگلیسی و فرانسوی در قرن های ۱۶ تا ۱۸ میلادی برای ویولا داگامبا ساخته بودند. این ساز ۷ سیم که شباهتی به ویولنسل دارد با صدای متفاوت خود لحظات خاصی را برای شنوندگان به وجود آورد. نکته جالب در شیوه نواختن این ساز نحوه به دست گرفتن آرشه توسط نوازنده بود. لیام فِنِلی آرشه را مانند آرشه کمانچه به دست گرفته بود و از این منظر متفاوت با خانواده زهی های اروپایی بود. از سوی دیگر تعداد زیاد سیم های ساز باعث می شد انگشت گذاری روی دسته ساز شباهتی به ساز گیتار داشته باشد. بخش دوم برنامه به گروه نوازی اختصاص داشت و باز هم شنونده صدای یک ساز قدیمی و در عین حال جدید برای مخاطب ایرانی بودیم. یک هارپسیکورد آبی رنگ روی صحنه ای قرار گرفته بود که نورپردازی آن فقط با دو آباژور انجام می شد. رضا عسگرزاده و فرهود بیگلربیگی (فلوت رکوردر)، پوریا کیانی (ویولن)، پویان فرزین (فلوت تراورس) و آیدین منعم (هارپسیکورد) نوازندگانی بودند که به همراه کریستف رضاعی (تنور) در فواصل مختلف به صحنه آمدند تا با ترکیب های سازی متفاوت به اجرای قطعات با کلام و بی کلام از دوره رنساسن و باروک بپردازند. هارپسیکورد سازی شبیه پیانو است که نزد موسیقی دانان دوره رنسانس و باروک محبوبیت زیادی داشته و یکی از مهم ترین سازهای کلاویه ای موسیقی اروپایی از قرن شانزدهم تا نیمه قرن هجدهم میلادی بوده است. زنگ خاص صدای آن رنگ متفاوتی در قطعات موسیقی ایجاد می کند که برای شنوندگان حاضر در سالن سفری به تاریخ موسیقی را ایجاد کرد. کریستف رضاعی هم در بخش هایی از برنامه به اجرای آوازهای ایتالیایی و آلمانی پرداخت. با توجه به تفاوت موسیقی دوره باروک با موسیقی امروز اروپا، تفاوت های ساختاری و تکنیکی بسیاری در شیوه نوازندگی قطعات دوره های مختلف وجود دارد که نوازنده برای اجرای آنها به مطالعه و تمرین های بسیار نیاز دارد. آنچه اعضای آنسامبل باروک ارائه دادند نشان دهنده تسلط کامل آنها بر نوعی از موسیقی است که برای به دست آوردن آن با علاقه بسیار تلاش کرده اند.
شنبه ، ۲۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موسیقی ایرانی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]