واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: هفته نامه رازآور چاپ کرمانشاه در شماره این هفته خود مطلبی را با عنوان «فضای مجازی، دیپلماسی عمومی، صدور فرهنگ انقلاب» به قلم امیرحسن سقا منتشر کرده است.در این یادداشت آمده است: دیپلماسی عمومی روی دیگری از دیپلماسی رسمی است که مخاطب آن به جای دولت ها، ملت ها هستند. یعنی نهادهای دولتی یک کشور که معمولا در چارچوب مشخص شده ای که حتی شیوه لباس پوشیدن و راه رفتن آنان را نیز در مواجه با سیاستمداران دیگر کشورها مشخص می کند، در این جا خارج از تکلف های موجود با مردم و ملت کشور مقابل ارتباط برقرار می کند که این ارتباط می تواند مستقیم و یا غیرمستقیم باشد. در دیپلماسی عمومی هدف نهایی، فتح بدون خون ریزی است! اثرگذاری بر قلب فکر و اندیشه مردم جامعه ی مخاطب از طریق رفتارهای با ظاهر مردمی و دوستانه، اقداماتی که مستقیم با خود مردم ارتباط بر قرار کرده و خود را در کنار مردم و نه در کنار دولت ها نشان می دهد. در این میان امریکا به خوبی توانسته است با استفاده از طیف گسترده ای از رسانه ها، از فیلم و سریال و سینما گرفته تا فضای مجازی، موفق به صدور فرهنگ و سبک زندگی اش به سایر کشورها به خصوص کشورهای به اصطلاح جهان سوم شود. دیگر کمتر کسی از تاثیر فیلم های هالیوودی بر خانواده ایرانی شنیده است و قصد ما نیز بازگویی این دست سخنان نیست اما اگر این شیوه تاثیر گذاری را شیوه ای غیر مستقیم بخوانیم، چند سالی می شود که امریکا به طور مستقیم سعی در برقراری ارتباط با شهروندان ایرانی با استفاده از فضای مجازی کرده است. ایجاد پایگاهی اینترنتی تحت عنوان سفارت مجازی امریکا در تهران حرکتی جدید در موضوع دیپلماسی عمومی بود که از سوی دولت امریکا برای ارتباط گرفتن با شهروندان ایرانی صورت گرفته بود. البته رژیم جعلی اسرائیل نیز نظیر همین اقدام را با تاسیس سایتی به نام تهران تل آویو انجام داده است. هردوی این اقدامات که عنوانی دیپلماتیک اما غیر رسمی دارند و مخاطب آن مردم عادی ست و نه دولتمردان، در زمره بحث دیپلماسی عمومی قرار می گیرند. ** دولتمردان ایرانی و دیپلماسی عمومی حضور دولتمردان ایرانی با شخصیت حقوقی شان در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی، نخستین بار در دولت یازدهم به چشم خورد. برخی از وزار و معاونین رئیس جمهور صفحه شخصی خود را در فیس بوک به راه انداخته و مستقیما با مردم هم سخن شدند. در این میان اما محمد جواد ظریف و معاون او، عباس عراقچی توئیتر را برای حضور در شبکه های مجازی انتخاب کردند. این انتخاب شاید از آن جهت بود که آنان قصد داشتند علاوه بر کاربران ایرانی، کاربران غیرایرانی را نیز مخاطب خود کنند و به همین دلیل است که بسیاری از توئیت های ظریف و عراقچی به زبان انگلیسی نوشته و منتشر می شود. حضور ظریف و عراقچی و همچنین سایر وزرا و معاونین جدای از انتقادات بعضا صحیحی که به آنان نیز در خصوص فعالیت در شبکه های بیگانه وارد است قدم مثبتی در دیپلماسی عمومی محسوب می شود. حداقل این حضور تلاش برای کم کردن ایران هراسی و اسلام هراسی در بین کاربران این شبکه هاست تا از نزدیک با یک مسئول ایرانی آشنا شده و این اتفاق در بلند مدت خط بطلانی شود بر پروژه ایران و اسلام هراسی غرب. در اینجا باب این سخن باز می شود که مسئولان و کاربران فضای مجازی در کشور تا چه حد از ظرفیت فضای مجازی برای صدور فرهنگ انقلاب اسلامی تلاش کرده اند؟ به اعتراف کارشناسان حوزه بین الملل، گروهک تروریستی داعش در هرچیزی که موفق نبوده، در یک محور موفقیت بسیاری داشته و آن تشدید اسلام هراسی با استفاده از ظرفیت فضای مجازی است! این نشان می دهد که چه قبول کنیم که باید در فضای مجازی کار کرد چه نه، کمی آن طرف تر عده ای فرصت ها را غنیمت شمرده و در پروژه اسلام هراسی به شدت در حال خوش رقصی برای اربابان امریکایی صهیونیستی خود هستند. در راستای مبارزه با اسلام هراسی، کاربران مسلمان چه ایرانی و چه غیر ایرانی، تاکنون فعالیت هایی را داشته اند که اگرچه کم و اندک اما می توان گفت حداقل بیکار ننشسته اند. شاید بتوان ادعا کرد که بیشتر حواس ها سمت اتفاقات داخلی است و کمتر کسی دغدغه مخاطب خارجی را دارد. مسئولان و نهادها نیز از این قضیه بری نیستند، جدای از بحث حضور مستقیم خود مسئولان، باید گفت پایگاه های اینترنتی بسیاری از نهادهای فرهنگی و هنری کشور در قسمت زبان خارجی خود همانند خانه متروکه ای هستند که مدت هاست کسی به آن وارد نشده و به روز رسانی نشده اند و عملا اگر شهروندی غربی یا امریکایی خیلی همت کند و از محتوای موجود در خصوص ایران و اسلام که همگی ضد ایران و ضد اسلام هست عبور کرده و از منابع معتبر جویای ایران و سالام شود با سایت هایی رو به رو می شود که فقط به زبان فارسی است یا اگرهم انگلیسی است مدت هاست که به روز رسانی نشده است. اگرچه دیپلماسی عمومی مخاطب اصلیش مردم سایر کشورها هستند، اما حضور مسئولان رده بالا در شبکه های اجتماعی به مردم خودم کشور نیز دلگرمی می دهد، اما اینجا انتقادی نسبتا صحیح وارد است که چرا معاونین و وزرا به جای استفاده از شبکه های اجتماعی وطنی به سمت شبکه های غیرایرانی نظیر فیس بوک و توئیتر رفته اند؟ از این بعد که می بایست از تولیدات وطنی حمایت کرد این انتقاد وارد است اما اگر سیاست ما این باشد که فشار اسلام هراسی و ایران هراسی را در دنیا بکاهیم، ناگزیر به حضور در شبکه های خارجی مطرح نظیر آن چه در بالا یاد شد هستیم. جدای از محمدجواد ظریف و سید عباس عراقچی، سایر مسئولان دولت یازدهم که در شبکه های اجتماعی حضور دارند تا کنون دغدغه چندانی نسبت به مخاطب غیرایرانی نداشته و بیشتر درگیر مسائل داخلی خود بودند، حال آن که یک مسئول بلندپایه جمهوری اسلامی به دلیل جایگاه حقوقی وی، می تواند به مراتب از سایر کاربران اثر گذاری بیشتری در خصوص خنثی نمودن ایران هراسی داشته باشد. همانطور که دیده می شود اکانت سایت خامنه ای دات آی آر در شبکه اجتماعی توئیتر، به شدت فعال بوده و در حوزه های بین المللی موضع گیری کرده و بارها نسبت به بمبارن ها و جنایت های صورت گرفته، موضع گرفته و در مورد آن قضیه توئیت کرده است. به طور کل می توان گفت فضای مجازی فرصت مناسبی را برای پیشبرد اهداف دیپلماسی عمومی در اختیار دولتمردان کشور قرار می دهد تا در این هجمه شدید ایران هراسی ها و اسلام هراسی ها بتوان تلاشی مثبت در جهت خنثی نمودن اقدام دشمن انجام داد. 8066
پنجشنبه ، ۲۶آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]