واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: اماما، با رفتنت عطر گل ياس دوباره زنجير شد
چقدر سخت بود آن لحظه كه خبرآمد، تو رفتي همه قلبها شكست واشكها سرازير شد، باورش برايمان سخت و سنگين بود.
هنوز نتوانستهايم اشك يتيمي كه بياد تمامي بيكسيهايش سرازير شده بود را فراموش كنيم.
آن روز با رفتن تو، داغ مادران شهيد در غم از دست دادن فرزندانشان زنده شد ، بهگونهاي كه فرياد ميزدند "شهدا امشب ميهمان عزيزي داريد او را پذيرايي كنيد".
در سوي ديگر ، زنان بيپناه ناله سر ميدادند كه "اي واي از داغ پدر و اي واي از غربت و تنهايي".
آري ! آن روز با رفتنت دوباره برايمان رنجها و مصيبتهاي جنگ ، وداع فرزندان شهدا، اشكهاي مادران شهدا، غربت اسراء و رشادت جانبازان زنده شد.
پرستوهاديگر كوچ نكردند ، عطر گلهاي ياس زنجير شد و آواز چلچلهها خاموش شد و همه جا بوي مرگ و رفتن ، سياهي ميداد.
خوب به ياد داريم بيت قديمي تو در زادگاهت خمين ، كه روزي پناهگاه امن غريبان و بيپناهان ظلم ديده بود ، ديگر صفاي گذشته را نداشت.
نميداني چقدر غصه خورديم لحظهاي كه درهاي جماران گشوده شد و ما جاي خالي رهبرمان را ديديم و سخت تر از آن لحظه وداع فرزند با پدر بود! هنوز اميد داشتيم كه برميگردي و دوباره بوي عطر گل محمدي ، فضاي ايران را پر ميكند و باري ديگر همه براي گرفتن مراد، رو به سوي ديار پر نياز محبوبشان ميآوردند.
ولي اين باور خيالي بيش نبود ، زيرا زمانيكه فرزندت پيشاني پر از عبادت خالصانه تو را بوسيد و پارچه سفيد را بر رويت كشيد اميدمان نااميد شد.
آن روز نگفتيم ، اما ميخواهيم حال بگوايم تو آماده رفتن بودي ديگر تاب ماندن نداشتي ، نميدانستي چقدر نبودت برايمان دردناك است.
در آن زمان بود كه فهميديم به زينب (س) زجر كشيده چه گذشت لحظهاي كه حرمله سر برادر را از تنش جدا كرد ، تازه درك كرديم قمربني هاشم چگونه توانست جاي خالي علياصغر ، حسين (ع) را نظارهگر باشد و دانستيم عاشورا يعني چه !
در شام غريبانت صداي زيبايت نبود كه بگويد ملت ايران چون خدا را دارند پيروزند.
اما سختتر از ما ، براي رهبر بود كه بايد علي وار غصه نبودن تو را با اشكهايش به درون چاه ميريخت و به ما اميد ميداد كه خداوند ملتمان را در اين داغ كمك خواهد كرد.
نميداني آن روز همه نژادها بلوچ ، ترك و كرد ، فارس و عرب ، همه آمده بودند تا دوباره با تو بيعت كنند و بگويند هر چند رفتهاي ، اما ما ياد تو را بدرقه راهت نميكنيم و يادت را هميشه و در همه حال زنده و پايدار نگه ميداريم.
حال نوزده بهار را بدون تو به پيش باز رويش دوباره رفتيم و تلاش كرديم هميشه موفق شويم تا روحت را شاد كنيم و به خود بباليم كه رهبر شايستهاي برايمان بودي.
هماكنون بعد از گذشت نوزده سال رهبرمان آيتالله خامنهاي با تمام دردها و سختيها توانسته داغ تو را برايمان قابل هضمتر كند و ما را در نبودت ياري نمايد تا ثابت كنيم ما هيچ گاه قادر نخواهيم بود خاطره با تو بودن را فراموش كنيم و تا ظهور حضرت مهدي (عج) يادت را پايدار و جاويد نگه ميداريم.
اماما، هرچند كه ره توشه سفر آخرت تو پر بود از دعاي خير ملت ايران اما، ما با دستهاي خالي فقط ميتوانيم بگويم روحت شاد و يادت پر رهرو.ك/۴ ۵۵۷/۱۷۴۴/۷۲۷۷
دوشنبه 13 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 272]