تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836735940
روایت پیچیدگی کار شناسایی هویت شهدای تازه تفحص شده در معراج شهدا/بازسازی و احیای معراج های شهدا در سطح کشور
واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: رئیس معراج شهدای مرکز می گوید: تقریبا حدود 80 درصد از شهدای جاری ما در دوران دفاع مقدس به معراج مرکز آمده اند و پیکر تمامی شهدایی که از بعد ازدفاع مقدس تفحص شده اند، به معراج مرکز منتقل شده و از آنجا کار شناسایی انجام و تجهیز و سپس اعزام شده اند.خبرگزاری ذاکرنیوز : موضوع تفحص پیکر مطهر شهدای هشت سال دفاع مقدس که با گذشت 27 سال از اتمام جنگ تحمیلی هنوز تعداد زیادی از آن ها مفقود الاثر هستند و نحوه شناسایی استخوان هایی که طی عملیات های تفحص کشف می شوند، سال هاست که مورد توجه مردم و رسانه ها قرار گرفته است و سوالات فراوانی در رابطه با مراحل مختلف احراز هویت شهدا در میان مردم ایجاد شده است. نقش معراج شهدای مرکز در این مسأله نقشی محوری است. محلی که از زمان جنگ تحمیلی، محیطی برای انتقال پیکر شهدا بود و با اتمام جنگ هم از پویایی و فعالیت های آن کم نشد. یک بنای قدیمی انتهای کوچه معراج واقع در خیابان بهشت که تمامی شهدا برای تجهیز و اعزام ابتدا به آنجا منتقل می شوند. این روزها با بالا رفتن تعداد شهدای مدافع حرم، حضور شهدایی غیر از شهدای تازه تفحص شده در این جغرافیا بیشتر احساس می شود. شهدایی از نسل های مختلف که همگی در اقتدا به یک رهبر و با یک آرمان جهاد کرده و به شهادت رسیده اند. «سرهنگ ابراهیم رنگین»، 25 سال است که رئیس معراج شهدای مرکز است. او که خود از رزمندگان و جانبازان هشت سال دفاع مقدس است، سال هاست که از پشت تلفن و یا در مواجهه حضوری، دلگرمی های فراوانی به مادران و پدران چشم انتظار می دهد که منتظر خبری از پیدا شدن شهیدشان هستند. خودش می گوید: «قرار بود سه ماه در تعاون باشم اما ماندگار شدم. بعد از جنگ در سال 69 من جزو تعاون رزم و نیروی زمینی سپاه بودم. بعد به عنوان نماینده سپاه در معاونت امور شهدا بودم که ستاد معراج هم به من سپرده شد.» 25 سال حضور در جغرافیایی که بیش از 200 هزار شهید را به خود دیده است، برای او خاطرات فراوانی از انتقال پیکرهای مطهر شهدا به این مرکز ساخته است. او ناگفته های فراوانی از تفحص پیکر شهدا، شناسایی هویت آن ها، فعالیت های مختلف معراج شهدا، رفت و آمد خانواده شهدای گمنام به معراج، مشارکت مردم در انتقال و تشییع پیکر شهدا و... دارد. بخش اول گفتگوی تفصیلی ذاکرنیوز با ابراهیم رنگین درباره پیچیدگی کارشناسایی شهدای تازه تفحص شده و تشریح فعالیت های معراج شهدا در ادامه می آید: معراج شهدا چطور و از چه زمانی تشکیل شد؟ ابتدا معراج شهدا به نام تخلیه شهدا معروف بود. تعاون رزم در سپاه برای انتقال پیکر شهدا از مناطق تشکیل شده بود و در ارتش بهداری این کار را می کرد. پیکر شهدا توسط تعاون رزم و بهداری به تخلیه شهدا منتقل می شد. آنجا بحث الحاقی، مرکز یا قرارگاه مطرح بود. یگان های مختلف، خودشان تخلیه شهدا داشتند و در نهایت پیکرها از تخلیه یگان ها برای معراج های ما در داخل شهر می آمد. ما سه معراج داشتیم: معراج قرارگاه کربلا که در جنوب مستقر بود؛ معراج قرارگاه نجف که در غرب و کرمانشاه مستقر بود و معراج قرارگاه حمزه که در ارومیه مستقر بود و پیکر شهدا به این معراج ها که همان تخلیه شهدا نام داشت، انتقال پیدا می کرد. نام معراج شهدا چگونه انتخاب شد ؟ در بحث تخلیه شهدا،«حاج نصیر» که آن زمان مسئول تخلیه شهدا بود؛ برای من تعریف کرد که یک معلمی بود که می گفت این اسم تخلیه من را آزار می دهد و ایشان برای اولین بار پیشنهاد نام معراج شهدا را داد. در همان زمان با آقای باقرزاده که مسئول وقت بود، مطرح کردیم و ایشان ابلاغ کردند که کلا تخلیه شهدا به نام «ستاد معراج شهدا» تغییر نام دهد؛ حال چه بحث الحاقی، چه در خود خط، چه قرارگاه های ما و چه اینکه به مرکز بیاید و چه به استان ها برود؛ چون استان ها هم برای خودشان ستاد معراج داشتند؛ این نحوه تشکیل ستاد معراج شهدا بود. شکل گیری تخلیه شهدا و به دنبال آن معراج شهدا از چه سالی آغاز شد؟ تخلیه شهدا از سال 60 انجام می شد. قبل از آن یعنی سال 59 شهدا را به بیمارستان ها می بردند؛ از سال 60 بعد از عملیات بیت المقدس تخلیه شهدا شکل کاملی گرفت و استان های مختلف برای خودشان ایجاد کردند و در اکثر استان های بزرگ مثل اصفهان، شیراز و مشهد معراج شهدا داشتیم. معراج شهدای مرکز که در تهران بود، بواسطه اینکه شهدایی که از شمال غرب یا از قرارگاه نجف یا قرارگاه کربلا یا مربوط به استان هایی که همجوار با تهران بودند، به تهران می آمد و از اینجا تقسیم می شد، شکلی مرکزی داشت. از دوران دفاع مقدس شناسایی شهدای مجهول الهویه در معراج مرکز انجام می شد مثلا اگر معراج قرارگاه کربلای ما، در جنوب شهید داشت و مثلا اگر شهید برای گلستان، مازندران یا گیلان بود؛ قاعدتا باید به تهران می آمد و از آنجا می رفت؛ حالا اگر شهیدی مربوط به شیراز، شوشتر یا ایلام بود، احتیاجی نبود که به تهران بیاید؛ از همانجا به این استان ها اعزام می کردند چون خود استان ها معراج داشتند و کارهایش را انجام می دادند. از همان دوران دفاع مقدس کل شهدای مجهول الهویه که نمی توانستند شناسایی شوند، باید به مرکز می آمدند تا آخرین شناسایی ها روی اینها انجام شود؛ برای همین حجم کاری معراج شهدای مرکز از تمامی معراج ها بیشتر بود. چون از هر سه معراج کشور این کارها به معراج مرکز می آمد. چرا معراج های شهدا در استان های مختلف حفظ نشد؟/بعد از دفاع مقدس خیلی چیزها فراموش شد حالا که سال ها از اتمام جنگ می گذرد، معراج شهدای استان های دیگر هم مثل معراج شهدای مرکز در تهران احیا شده است؟ الحمدلله بعضی ها دارد احیا می شود، مثل بقیه چیزهای به جامانده از دفاع مقدس که اهمیت داده نشده بود؛ به معراج هم اهمیتی داده نمی شد. یادم هست یک فیلمی برای رختشوی خانه اهواز بود. من خودم هم به آنجا رفته بودم. از تمام نقاط کشور خانم ها به آنجا می رفتند و لباس و پتوی رزمندگان را می شستند. به خاطر بی توجهی به این محل، الان رستوران شده است. خب آنجا هم یک جایی بود که قداست داشت. معراج شهدا هم به همین صورت بود. مثلا معراج اهواز قرارگاه کربلای ما، در جایی به نام سپنتا که قبلا لاستیک سازی بود قرار داشت؛ بعد از جنگ گفتند اینجا چون امانت بود باید پس داده شود. معراج قرارگاه نجف هم برای وزارت کشاورزی بود که بعد از جنگ گرفتند. معراج قرارگاه حمزه، سردخانه سیب بود که برای وزارت کشاورزی بود و بعد از جنگ آن را هم پس دادند؛ تنها جایی که توانستیم نگه داریم همین معراج شهدای مرکز بود که اگر بحث کمیته جستجوی مفقودین و تفحص پیش نمی آمد، این هم از بین می رفت و این مکان هم تبدیل به پاساژ یا مهد کودک یا ...می شد. کدام معراج های شهدا در سطح کشور بازسازی می شود؟ آن زمان اصلا دنبال این برنامه نبودند که این موضوعات مربوط به جنگ حفظ شود، بعد از اینکه دفاع مقدس تمام شد، خیلی از چیزها فراموش شد؛ الان الحمدلله معراج مشهد، استان خراسان را پس گرفتند و در حال ساختن آن هستند؛ در برنامه ما هست که معراج شیراز و معراج استان های دیگر را نیز باز پس بگیریم و به همان شکل در بیاوریم. یعنی بازسازی معراج شیراز هم در شرف انجام است؟ بحث شیراز هم انشالله انجام می شود؛ البته می خواستند آن را به جای دیگر ببرند، ولی چون می خواستیم که همان مکان قبلی پس گرفته شود، موافقت نشد؛ همه قداست موضوع معراج شهدا در بحث مکان است. تمام خون هایی که ریخته شد به این مکان ها آمده اند وگرنه ما الان می توانیم همین معراج تهران را به یک جای خیلی بزرگتر و زیباتر ببریم و بسازیم ولی دیگر آن قداست را ندارد. جایی که خون شهدا آمده است برای ما مهم است. مطمئنا وقتی وارد سالن معراج می شوید، شهدا با شما حرف می زنند و شما متوجه می شوید. زیرا شهدا حتما حضور و رفت و آمد دارند. چند معراج شهدا در کل کشور داشته ایم؟ در تمام استان های بزرگ، معراج شهدا داشتیم؛ مازندران، گیلان، اصفهان، شیراز، قم، قزوین، کرمانشاه وهمدان از این جمله بودند؛ چون شهدا را می آوردند و باید آمارشان را تنظیم می کردند. خانواده شهدا هم به آنجا می رفتند، پیکر را رویت و شناسایی می کردند و به محل زندگی خودشان می بردند؛ بعد از دوران دفاع مقدس خیلی از این جاها چون زمینش برای یک سازمانی یا شخصی بود، آمدند و مکان را گرفتند؛ از این موضوع که بتوانیم این محل ها را بخریم و ثبت کنیم؛ متاسفانه دفاع نشد. معراج تهران را به پزشکی قانونی فروختند و هیچ دفاعی هم نشد، ما هم آنجا مستقر بودیم و بعدها بحث خریدش حل شد. بقیه معراج ها هم چون برای اشخاص حقوقی بود اهمیتی به این قصه ندادند که احتیاج می شود؛ الان سپاه با ایثارگران ستاد کل برنامه ریزی کردند تا انشالله بتوانند معراج های استان ها را هم بگیرند و بازسازی کنند و اگر واگذار شده است خریداری کرده و کارهایش را انجام دهند. در فعالیت های معراج شهدای مرکز قبل و بعد از جنگ، وقفه ای هم ایجاد شد؟ تا سال 1369 که برادران ما در جبهه مقاومت سپاه بودند، آنجا فعالیت داشتند؛ اواخر سال 69 به ما ابلاغ شد که به عنوان نیروی زمینی، ستاد معراج شهدا را تحویل بگیرید و من به عنوان نماینده سپاه آمدم و حتی افرادی هم که آنجا بودند از دوستان ما بودند. سروان بکایی که مسئول آنجا بود و زمانی که من در معراج ارومیه بودم، ایشان همکار و نیروی ما بود؛ تغییر و تحولات صورت گرفت و ما به عنوان نماینده سپاه در ستاد معراج شهدا مشغول به کار شدیم چون کار جاری بود. در کار معراج شهدا بعد از جنگ وقفه ای ایجاد نشد اولین مبادله شهدایی که ما در سال 69 داشتیم، 180 شهید را تحویل گرفتیم؛ بعد تفحص شروع شد و بچه ها در فکه کار کردند و به همین صورت گسترش کار بیشتر شد و فعالیت در بخش اجرایی خیلی زیاد شد. در استان ها هم معمولا چون شهدای تفحص احتیاجی به سردخانه ندارد؛ دغدغه این نبود که حتما یک معراج خاصی باشد؛ مثلا در خود پادگان می توانستند یک سوله ای یا دفتر کاری بگذارند؛ بعضی جاها حتی این شهدای تفحص را در دفتر کارشان می بردند. بنابر این کار اجرایی آغاز شد و کارها انجام می شد و وقفه ای ایجاد نشد که احساس کنیم که مثلا این معراج را نمی خواهیم، چون فعالیت ها ادامه داشت. البته یکی دوبار بعدها شیطنت هایی انجام شد که این مکان انتقال پیدا کند به کهریزک یا به مکان دیگری برود که یکی از چیزهایی که آقای دکتر پیل آبادی و باقرزاده اصرار داشتند این بود که معراج در همین مکان باشد، زیرا این مکان قداست دارد. آن زمان ما کمتر اجازه ورود به مردم عادی را به معراج می دادیم و مثل الان نبود که مردم برای زیارت شهدا هم می آیند؛ فقط در مناسبت ها می آمدند و شهدا را می بردند؛ چون شهدا حجم بالایی داشت و مکانی که برای کار داشتیم کم بود و باید از همه سوله ها استفاده می کردیم. 80 درصد شهدای دوران دفاع مقدس به معراج آمده اند/پیکر تمامی شهدا از معراج اعزام می شود تا الان چه تعداد شهید به معراج شهدای مرکز منتقل شده اند؟ تقریبا حدود 80 درصد از شهدای جاری ما در دوران دفاع مقدس به معراج مرکز آمده اند و پیکر تمامی شهدایی که از بعد از دوران دفاع مقدس تفحص شده اند، به معراج مرکز منتقل شده و از آنجا کار شناسایی انجام و تجهیز و سپس اعزام شده اند. شهدای دیگر از جمله مدافعین حرم هم به همانجا منتقل شده اند؟ وقتی واژه معراج شهدا را به کار می بریم، منظورمان تمام شهدا است؛ شهدای وزارت خارجه، شهدایی که در افغانستان توسط طالبان شهید شدند. تمامی شهدا به معراج می آیند، بعد شناسایی، تجهیز و اعزام می شوند. به عنوام مثال عرض می کنم: با کسانی که در درگیری در زاهدان یا شمال غرب شهید می شوند؛ دقیقا شبیه همان زمان جنگ و دفاع مقدس برخورد می شود؛ مثلا وقتی شهید در منطقه کردستان شهید شد و منزلش هم در ایلام است، احتیاجی نیست که به تهران بیاید؛ اما اگر منزلشان یزد باشد، باید به تهران بیاید و از تهران به یزد اعزام شود؛ دقیقا شبیه دوران دفاع مقدس با این قضایا برخورد می شود. پیچیدگی کار شناسایی هویت شهدا در معراج/تا از شناسایی مأیوس نشویم پیکری به صورت گمنام دفن نمی شود از فعالیت هایی که در معراج شهدا انجام می شود بیشتر بگویید. بحث شناسایی و انتقال شهدا چگونه انجام می شود؟ اولین فعالیت معراج بحث اطلاعات و آمار است، من از سال 81 همزمان با اینکه نماینده سپاه بودم، مسئولیت اطلاعات و آمار کمیته مفقودین را هم به عهده داشتم؛ البته کمک دوست عزیزمان آقای حسینی هم بود. اعظم کار معراج شهدا اطلاعات و آمارو درواقع همان بحث شاسایی است؛ مراجعاتی در بعضی زمان ها هست که مدعی می شوند فرزندش در دوران دفاع مقدس به جبهه رفته و هنوز نیامده است و ما نمی توانیم این را بپذیریم؛ چون هیچ آماری در این رابطه نیست. بنیاد شهید آماری ندارد زیرا یگان اعزام کننده باید آمار داشته باشد؛ یگان می گوید که به فرض این تعداد از رزمندگان من مفقود شده و نیامدند. مثلا در مورد همین بحث کاروان شهدای منا. باید رئیس کاروان بگوید که چه تعداد از اعضا مفقود شده اند؛ صرف اینکه کسی از بیرون بیاید و بگوید که مثلا پدر یا برادرم به مکه رفته و برنگشته، نمی توانیم حرفش را قبول کنیم؛ باید پاسپورت داشته باید و اسمش ثبت شده باشد. زمان دفاع مقدس هم به همین شکل بود؛ یعنی هر کس را که اعزام می کردند از طرق مختلف به یگان های مختلف معرفی می کردند. بحث شناسایی کار پیچیده ای است؛ مثلا زمانی بود که ما فقط یک شماره گواهینامه داشتیم یا یک اسم و یک نام پدر بوده است یا مثلا یک شهرت خالی و بدون پسوند داشتیم. باید لباس شهید را زیر آب می آوردند یا زیر ذره بین می گرفتند تا مشخصات درج شده دیده شود؛ یکی از چیزهایی که می تواند شهدای ما را از عراقی ها تمیز دهد، همین آثار است؛ هیچ وقت یک عراقی روی زبانه پوتین اسمش را نمی نوشت یا روی لباسش نمی نوشت، اتیکت داشت. اینها آثاری است که شهدای ما را می توان به وسیله آن شناخت. یک زمانی هست که پیکر پلاک دارد و داشتن این پلاک برای ما در حکم شناسایی کامل است؛ پلاک هم به نوبه خود مقوله خاص دیگری دارد. در واقع پیچیدگی هایی در کار شناسایی است و یک پروسه عظیمی وجود دارد تا بتوانیم یک پیکر را شناسایی کنیم. بزرگترین کار ستاد معراج که مربوط به بخش اطلاعات و آمار است، همین بحث شناسایی است که الان یکی شده اند و از سال 90 همه کار شناسایی را خودمان انجام می دهیم؛ شاید یک پیکر پروسه زیادی را برای شناسایی طی کند ولی تا مایوس نشویم، اجازه این را نمی دهیم که دفن شود. البته الان بحث دی ان ای پیش آمده است و نمونه برداری می کنیم؛ قبلا این نمونه برداری ها نبود و مجبور بودیم که پیکر را دفن کنیم؛ به هر حال مدت زمانی که می توانستیم، پیکر را نگهداری می کردیم و بعد از یأس از شناسایی آن را به صورت گمنام دفن می کردیم. وقتی یک شهید شناسایی می شود همه بچه ها در معراج شهدا خوشحال می شوند در مرحله شناسایی و اطلاعات و آمار بخشی از شهدا با عنوان اسمی یا مشخص شناخته می شوند و بخشی دیگر هم شهدای گمنام هستند؛ بعد از اینکه بحث شناسایی انجام شد، بحث تجهیز پیش می آید؛ تجهیز در واقع همان آماده سازی است که اعم از تمیز کردن و کارهای کفن است که باید به صورت شکیل و زیبا دربیاید. البته شهدای تفحص غسل نداشتند، و چون فقط استخوان از آن ها به جا مانده، باید آن را شکل دهیم؛ یعنی استخوان هر عضو بدن که موجود است، باید در جای خودش قرار بگیرد؛ مثلا یک زمانی هست که یک شهید پا ندارد، نمی شود برایش پا ساخت، ولی این را هم تجهیز می کنیم . بعد از تجهیز، در پرچم و جعبه گذاشته می شود و بعد هم بحث اعزام است؛ اعزام و تجهیز می توان گفت که تقریبا آسانترین کار است، اصلی ترین کار بحث شناسایی است که وقتی یک شهید شناسایی می شود همه بچه ها در معراج شهدا خوشحال می شوند. چه مدت پیکر شهدا برای شناسایی و سایر کارها در معراج می مانند؟ به کار بستگی دارد و محدودیت زمانی ندارد؛ ما در منطقه فاو، توپخانه 92 زرهی اهواز، 18 مفقود داشتیم، آن زمان فاو شیمیایی زده بود و این بندگان خدا همه شهید شدند؛ خب تا نمونه گیری انجام شود و خون از خانواده ها گرفته شود، زمان زیادی صرف شد. چون مطمئن بودیم این تعداد شهید شناسایی می شود. بعضی از این ها را شاید قریب به یکسال نگهداری کردم؛ چون یقین داشتم که شناسایی می شوند. ممکن است بگوییم که مثلا این 7 پیکر پیدا شده، مربوط به این 15 شهید مشخص هست، خب نگهداری و شناسایی آن 7 پیکرقابل دسترسی و امکان پذیر است؛ ولی اگر بگوییم که این 100 پیکر پیدا شده مربوط به این 2000 تا شهید در فلان واقعه است، خب بحث شناسایی آن خیلی غیر قابل باور می شود چون نمی توان در میان 2000 نفر آدم، 100 نفر را به راحتی شناسایی کرد؛ در آن شرایط دیگر نمی توانستیم پیکر را نگهداری کنیم. ابتدا باید یگان را شناسایی کنیم؛ اگر یگان مربوط به سپاه باشد، یگان های سپاه برای شهرهای مختلف معلوم و مشخص است، اما اگر سرباز باشد، مشخص نیست؛ به همین دلیل برای شهدای ارتش نمی توانیم شهرها را مشخص کنیم. یگان مشخص است؛ مثلا یگان لشگر 92 زرهی اهواز. اما معلوم نیست از کدام شهر سرباز به این یگان اعزام شده است. از همه شهرها نیرو دارد و بنابر این ریزه کاری های سختی دارد. به این صورت در بحث نگهداری اگر یقین داشته باشیم که پیکر شناسایی می شود، نگهداری می کنیم و اگر نتوانیم و مستاصل شویم، تدفین را انجام می دهیم. ادامه دارد... ---------------------------- گفت وگو از : نجمه السادات مولایی -----------------------------
چهارشنبه ، ۲۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[مشاهده در: www.zakernews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها