تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837328037
کودکان بدسرپرست تنها مانده اند
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>75درصد از مددکاران وزارت بهداشت تحصیلات مرتبط با مددکاری ندارند ١١ شهر بزرگ کشور مددکار اجتماعی ندارندبه گزارش شفا آنلاین ، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران از بی توجهی دولت به آسیب های اجتماعی در برنامه ششم توسعه انتقاد کرد و گفت: این سوال مهمی است که چرا مسئولان صدای زنگ خطر آسیب های اجتماعی در ایران را نمی شنوند. فاطمه دانشور، افراد آسیب دیده در جامعه ایران را افراد تنهایی توصیف کرد که بدون هیچ نظارتی به حال خود رها شده اند و دولت هم در برابر آنها احساس مسئولیت نمی کند. دیروز همزمان با همان ساعتی که جلسه مهم حسابرسی بودجه شهرداری تهران درصحن علنی شورا برگزار می شد و جای اکثریت اعضای شورا روی صندلی هایشان خالی بود، سوی دیگر تهران در یکی از سالن های ایوان شمس در بزرگراه کردستان، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران در یک نشست خبری درباره کلیات طرح نهاد ملی کودک و نیز آسیب های اجتماعی ایران صحبت می کرد. او که پیش از این و در ماه های اخیر خبرهایی درباره فروش نوزادانی که توسط مادران معتادشان به فروش می رسند را اعلام کرده، دیروز هم از رشد آسیب های اجتماعی زیر پوست شهر ابزار نگرانی کرد و از این که سازمان هایی مثل بهزیستی اجازه می دهند کودکان آسیب ببینند و بعد آنها را از مادران معتاد و آسیب دیده جدا می کند، انتقاد کرد. دانشور که موسسه خیریه مهرآفرین را هم مدیریت و راهبری می کند، گفت: مادر معتادی که نوزادی به دنیا آورده، همین چندماه پیش موجب شد نوزادش در آتش بیفتد و بسوزد. آن وقت که اعلام شد این مادر اعتیاد دارد و توان سرپرستی فرزندش را ندارد، بهزیستی گفت: ما نمی توانیم در این زمینه مداخله کنیم اما پس از آن یک شب نوزاد همین مادر در آتشی افتاد که مادرش در پارک خودش را با آن گرم می کرد و نیمی از صورتش سوخت، وقتی صورتش سوخت، آن وقت بهزیستی آمد و بچه را برد درحالی که ما می گوییم پیش از آن که این بچه ها آسیب ببینند، بهزیستی باید وارد شود. او درباره جمع آوری زنان کارتن خواب در محله هرندی که چند هفته پیش توسط شهرداری تهران انجام شد، به دغدغه این زنان برای سرنوشت فرزندانشان اشاره کرد و گفت: در روز نخست جمع آوری زنان کارتن خواب حضور داشتم و موضوع مهمی که در میان زنان کارتن خواب به چشم می خورد، این بود که کمتر از ١٠نفر از آنها نگرانی در مورد فرزندانشان را داشتند چراکه تعدادی از آنها فرزندانشان را به مدرسه و تعدادی از فرزندانشان به موادفروشانی که دوستانشان بودند، سپرده بودند. به گفته «دانشور» با وجود این که آسیب های اجتماعی در ایران اوج گرفته اما مددکاران کمی وجود دارند که با اتکا به دانش تخصصی و دانشگاهی در این زمینه فعالیت می کنند و حتی مراکز مهمی مثل شفق که کانون رسیدگی به مشکلات معتادان و کارتن خواب هاست، هم از مددکاران اجتماعی استفاده نمی کنند درحالی که فعالیت مددکاران درچنین مراکزی یک انتخاب نیست، یک ضرورت است. دانشور می گوید پس از جمع آوری زنان کارتن خواب دوبار به مرکز شفق مراجعه کرده اما آن جا هیچ مددکاری حرفه ای ندیده است. به گفته او، در وزارت بهداشت تنها ۲۵ درصد از افرادی که در شغل مددکاری اجتماعی هستند، تحصیلات مرتبط دارند و ۷۵ درصد تحصیلات غیرمرتبط دارند. او از وزیر بهداشت انتقاد کرد که در واکنش به خریدوفروش نوزادان در تعدادی از بیمارستان های تهران گفته که این موضوع به وزارت بهداشت مربوط نیست. به گفته دانشور این واکنش وزیر بهداشت نشان می دهد که این وزارتخانه نسبت به مسائل درمان تنها نگاه پزشکی دارد. درحالی که یکی از انتظاراتی که از نظام بهداشت و درمان ما می رود، این است که نگاه همه جانبه اجتماعی نسبت به حقوق و سلامت انسان ها داشته باشد نه این که خبر فروش نوزادان در بیمارستان ها را بشنوند و بگویند به ما مربوط نیست! دانشور در ادامه حرف هایش با تأکید بر ضرورت توجه بیشتر به نقش مددکاران در ایران به این نکته اشاره کرد که اگر مددکاران اجتماعی حرفه ای در بیمارستان حضور داشته باشند، فرزندانی که از زنان معتاد به دنیا می آیند را مجدد به آنها تحویل نمی دهند و ما دیگر شاهد رهاشدن این بچه های بی پناه در خیابان ها و پارک ها نخواهیم بود. رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران از دانشگاه ها و مراکز آموزشی خواست تا ظرفیت پذیرش در رشته های مددکاری را افزایش دهند چراکه به گفته او فاجعه ای درحال وقوع است: «فاجعه درجایی آشکار می شود که وزارت بهداشت و شهرهایی مثل بابل، قزوین، شاهرود، رفسنجان، گناباد، شهرکرد، خراسان شمالی، اراک، ایلام، بوشهر و زنجان مددکار اجتماعی ندارند.» کسی به فکر خانواده زندانیان نیست بخش دیگری از سخنان دانشور دیروز به حقوق زندانیان و خانواده های آنها در ایران اختصاص یافت. او به پژوهشی استناد کرد که امسال فرهنگستان علوم انجام داده و وضع زندانیان را تا پایان پاییز سال ٩٢ نشان می دهد. طبق این پژوهش تنها ۶ درصد از مددکاران اجتماعی شاغل در زندان تحصیلات مرتبط دارند، این درحالی است که براساس استانداردهای جهانی برای هر ۵ پرونده و ۲۰ پرونده غیرفعال در زندان باید یک مددکار اجتماعی به کار گرفته شود اما این آمار درکشور ما یک به ۳۰۰ است، به معنای آن که هر ۳۰۰ پرونده یک مددکار اجتماعی دارد و باورکردنی نیست که چطور یک مددکار باید به ٣٠٠ مددجو رسیدگی کند؟ به گفته دانشور، ۳۴ درصد از افرادی که در پست های مددکاری انجمن حمایت از زندانیان مشغول به کار هستند، تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم دارند و متاسفانه حتی مکان و یا اتاقی برای مصاحبه فردی و بررسی وضع آنها وجود ندارد. رئیس کمیته اجتماعی شورا با اشاره به شرح وظایف مددکار اجتماعی تأکید کرد: مددکار اجتماعی درس مشاوره و بازدید از منزل و خانواده زندانیان را برعهده دارد و باید به بررسی معیشت همسر، فرزندان و کسانی که در بند هستند، بپردازد و در این امر مداخله کند. چراکه عدم حمایت از همسر و فرزندان زندانیان موجب ایجاد زنان کارتن خواب می شود که برای تأمین معیشت خود و فرزندانشان و عدم توانایی درتامین دچار آسیب کارتن خوابی شده اند و این کار مددکار است که در این مواقع مداخله کند و وضع آنها را بهبود ببخشد. به گفته رئیس موسسه خیریه مهرآفرین، درگذشته انجمن حمایت از زندانیان یک ردیف بودجه از دولت داشتند که باید صرف حمایت از زندانیان می شد اما در سال ۷۷ آن را به کمیته امداد دادند. درحالی که دستورالعمل کمیته امداد برای حمایت از خانواده زندانیان یک سال پس از حبس همسر تعریف می شود و این موضوع را چه کسی باید پاسخ دهد که خانواده زندانیان در این یک سال چگونه امرار معاش می کنند و چه ضمانتی دارد که در این یک سال آنها به انواع آسیب ها دچار نشوند؟ رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران در ادامه گفت: آمارها نشان می دهد در سال ۸۰ تنها برای ۵ درصد زندانیان پرونده مددکاری اجتماعی تشکیل شده است و دقیقا همین جاست یعنی نقصی که در مددکاری وجود دارد، موجب رهاشدن خانواده زندانیان و افزایش پدیده کارتن خوابی زنان و مردان می شود. وقتی به هر دلیل مشکلی برای یک زندانی به وجود می آید، این کار مددکار است که اول از آنها بپرسد که خانواده این زندانی کجاست؟ چه می کند و چطور باید زندگی کند؟ دانشور با تأکید بر این که خلأ وجود مددکار اجتماعی در زندان ها نیز وجود دارد، به تجربه تلخ یک مادرِ زندانی اشاره کرد که بسیار تکان دهنده بود: «چندی پیش در بررسی پرونده های زنان زندانی به موردی برخورد کردیم که وقتی زنی را بازداشت و به زندان منتقل می کند، او می گوید که بچه اش را درخانه گذاشته و تنهاست و در را رویش بسته است اما هیچ کس حرف او را باور نمی کند. درحالی که اگر یک مددکار حرفه ای در این جا وجود داشت، این اظهارات را به سادگی نادیده نمی گرفت. چندین روز پس از بازداشت این زن درنهایت با اصرارهایی که او کرد، چند نفر به خانه او رفتند. درحالی که بچه اش از شدت گرسنگی داشت دمپایی ابری اش را می خورد. ما با موارد بسیار زیادی از مسائل مواجه می شویم و نمی دانیم این درد را به کجا باید ببریم. درحالی که سیاستمداران و دولتمردان ما هم به این موضوعات بی توجه هستند.» او بی توجهی دولت به مسائل و آسیب هایی که در ارتباط با کودکان وجود دارد، با طرح روایت دیگری از زندگی دختری که ماه ها توسط والدینش در قفس کبوتران حبس شده بوده و برای این که زنده بماند آب و دانه کبوتران را می خورده، گفت: «ماجرای زندگی این دختر به زودی در کتاب دختری که کبوتر شد، منتشر می شود و این بچه با این که ٧ساله بود اما به اندازه یک بچه ٣ساله هم رشد نکرده است. ما در موسسه مهرآفرین فیلم هایی داریم از بچه هایی که در بدترین شرایط قرار دارند و حتی همسایه ها می گویند زمانی که پدری بچه اش را در خانه شکنجه می دهد و می خواهد خفه کند و آنها با پلیس تماس می گیرند، پلیس می گوید این موضوع به ما مربوط نمی شود!» دانشور روایت های تلخش از بچه ها، از بچه های آسیب دیده و از بچه های تنها را اینطور ادامه داد: «ما در موسسه مهرآفرین مستندی از وضع بچه هایی داریم که کسی شرایط آنها را باور نمی کند، یکی از آنها کودک ٤ساله ای است که والدین او به او سیگار داده اند که بکشد یا «باربد» پسری که پدرش هر روز و بارها و بارها دستان سفید و تپل این بچه زیبا را روی میز اپن آشپزخانه می گذاشت و تهدید می کرد که با ساطور دستان این پسر دوساله را قطع می کند و ما هرچه تلاش کردیم، نتوانستیم آن بچه را از پدرش بگیریم و از این شرایط نجات بدهیم تا این که یک روز پدرش بنزین روی او ریخت و بچه را سوزاند. این آسیب ها و این حرف ها تنها بخشی از شرایط امروز کودکان در معرض آسیب در ایران است. ما ماجرای این بچه ها را خواهیم گفت، بارها و بارها درباره وضع آنها خواهیم گفت برای این که باید نهادی وجود داشته باشد که بتواند برای حمایت از بچه ها قدرت مداخله داشته باشد و پیش از آن که دیر شود و پیش از آن که بچه ها تحت آسیب قرار بگیرند، آنها را از پدران و مادران آسیب دیده جدا کند و تحت حمایت قرار دهد.» بی توجهی به آسیب های اجتماعی در برنامه ششم توسعه رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران در ادامه نشست خبری دیروز با تأکید بر این که زنگ خطر و آژیر آسیب های اجتماعی در ایران خیلی وقت است که به صدا درآمده، گفت: باعث تعجب است که با وجود اهمیت بالای آسیب های اجتماعی، دولت در برنامه ششم توسعه در هیچ بندی به گروه های آسیب دیده توجه نکرده و تنها برنامه هایی را برای گروه های فقیر و محروم پیش بینی کرده است. درحالی که طبق قانون گروه های فقیر و محروم یعنی خانواده ها و کودکان یتیم و بی سرپرست و ذیل این گروه، افراد آسیب دیده مانند زندانیان، معتادان، بیماران روانی و... را که باید مورد حمایت قرار گیرند اما این اتفاق نمی افتد. دانشور گفت: چرا در سند برنامه ششم به صورت مشخص درخصوص کودکان کار و آسیب های اجتماعی حرف نزده اید؟ او تأکید کرد که این انتظار وجود داشته که دولت در این دوره توجه همه جانبه ای به آسیب های اجتماعی داشته باشد اما یکی از اتفاق هایی که در سال های قبل افتاده و دامنه آن هنوز ادامه دارد، ادغام وزارتخانه های تعاون، رفاه و کار در یک وزارتخانه، تصمیم اشتباهی بود که مسائل حوزه رفاه کشور را درحد یک معاونت تقلیل داده است. دانشور پیشنهاد کرد وزارت تعاون و رفاه دوباره احیا شود چراکه نتایجی که به دست آمده، نشان می دهد این تصمیم اشتباه بوده است: «الان معاونت رفاه را در این وزارتخانه فردی اداره می کند که اقتصاد خوانده درحالی که با نگاه اقتصادی نمی توان مسائل اجتماعی را مدیریت کرد.»رئیس کمیته اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران افزود: چرا باید طرح حمایت از کودکان این همه سال در مجلس بماند چون که دغدغه اصلی نمایندگان کودکان نبوده است و مسائل مربوط به کودکان را نمی دانند. دانشور گفت: درحال حاضر کودکانی هستند که در کارخانجات آجرپزی کار می کنند و ماهانه ٣٠٠ هزارتومان دریافتی آنهاست ولی یک بازرس از وزارت کار وضع کار این افراد را مورد بازرسی قرار نداده است. در آینده نیز مصرف شیشه را به این کودکان در این کارگاه ها آموزش می دهند، ما از مسئولان می پرسیم که شما کجا هستید که چنین فجایع اجتماعی درجامعه رخ می دهد؟ دانشور دیروز همچنین از رونمایی کتابی در هفته آینده با عنوان نهاد ملی کودک خبر داد. این کتاب پیشنهادی است که برای تشکیل یک نهاد ملی برای رسیدگی و نظارت بر امور کودکان و با اتکا به مطالعات و مصاحبه های عمقی توسط موسسه مهرآفرین تهیه شده است. او همچنین گفت: کتاب «دختری که کبوتر شد» توسط همین موسسه منتشر می شود که در آن روایت بچه های آسیب دیده که تحت کودک آزاری و بدسرپرستی قرار گرفته اندمنتشر می شود.شهروند
چهارشنبه ، ۲۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها