واضح آرشیو وب فارسی:تحلیل ایران: بانک های مرکزی در کشورهای مختلف جهان، علاوه بر تنظیم سیاست های پولی و مالی، وظایف متعددی چون چاپ اسکناس را نیز بر عهده دارند که شناخت ارزهای رایج و پرمبادله و نهادهای منتشرکننده آن برای سرمایه گذاران خالی از لطف نیست. به گزارش تحلیل ایران ، گر چه از بازار ارزهای خارجی با عنوان بازی بانکداران یاد می شود، اما ارزهای خارجی برخی اوقات می توانند برای یک پرتفوی که اندکی لطمه خورده باشد، تنوع قابل توجهی فراهم آورد. بازار ارزهای خارجی همچنین بازاری است که وقتی سایر بازارها و مجامع جهانی وارد رکود می شوند، فرصت های فراوانی در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهند. در نتیجه، داشتن اندکی اطلاعات راجع به «فارکس» یا بازار ارزهای خارجی و اصول پشت آن می تواند سود سرشاری را عاید هر مبادله کننده ارز، سرمایه گذار یا مدیران پرتفوی ها کند. در این گزارش، به نقل از «اینوستوپیدیا»، به هشت واحد ارزی پر مبادله و بانک های مرکزی منتشر کننده آنها که هر سرمایه گذاری باید بشناسد، اشاره می کنیم. دلار آمریکا علامت اختصاری: USD نهاد یا بانک مرکزی منتشرکننده: فدرال رزرو (Fed) فدرال رزرو در سال 1913 میلادی تأسیس شد. نظام فدرال رزرو که بدنه بانک مرکزی آمریکا نیز محسوب می شود، توسط یک مدیرعامل و هیأت مدیره اداره می شود که بیشتر تمرکز آن روی شاخه ای است که از آن با عنوان کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) یاد می شود. این کمیته بر فعالیت بازارهای آزاد و همین طور سیاست های پولی یا نرخ بهره بانکی نظارت دارد. این کمیته هم اکنون از پنج مدیرعامل از 12 شعبه فدرال رزرو و هفت عضو هیأت مدیره فدرال رزرو تشکیل شده که فدرال رزرو نیویورک همیشه این جلسات را برگزار می کند. با وجود حضور 12 عضو دارای حق رأی، نمایندگان غیرعضوی نیز متشکل از سایر رؤسای شعب دیگر فدرال رزرو در این جلسات شرکت می کنند تا نظرات خود را درباره وضع کنونی اقتصاد در میان بگذارند. دلار آمریکا (USD) که در برخی موارد از آن با عنوان اسکناس پشت سبز (greenback) یاد می شود، واحد پول اصلی بزرگترین و قدرتمندترین اقتصاد جهان است. مانند سایر پول ها، دلار نیز با بنیادهای اقتصادی نظیر تولید ناخالص داخلی گزارش های بخش تولید و اشتغال، پشتیبانی می شود. با این حال، دلار آمریکا نیز اغلب متأثر از هرگونه آئین نامه و بیانیه های بانک مرکزی درباره نرخ بهره دچار نوسان می شود. یورو علامت اختصاری: EUR نهاد یا بانک مرکزی منتشرکننده: بانک مرکزی اروپا (ECB) بانک مرکزی اروپا که مقر اصلی آن در شهر فرانکفورت آلمان قرار دارد، بانک مرکزی 17 کشور عضو حوزه پولی یورو است. این نهاد پولی نیز مانند کمیته بازار آزاد آمریکا از یک بدنه بدنه اصلی که مسئولیت تصمیمات پولی را برعهده دارد و یک شورای اجرایی متشکل از پنج عضو که به ریاست رئیس بانک مرکزی اروپا اداره می شود، تشکیل می شود. سایر کرسی های روسای سیاستگذاری به چهار اقتصاد قدرتمند اروپا یعنی آلمان، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا تخصیص می یابد. البته هیچ تضمینی وجود ندارد که این چهار کرسی همیشه در اختیار اقتصادهای قدرتمند اروپا باشد. این شورا سالانه حدوداً 10 بار تشکیل جلسه می دهد. بانک مرکزی اروپا علاوه بر داشتن اختیارات قانونی در تعیین سیاست های پولی، حق انتشار اسکناس را نیز در اختیار دارد. این نهاد پولی به مثابه فدرال رزرو، در مواقعی که نظام بانکی دچار خلل می شود، مداخله می کند؛ اما مهمترین تفاوت بانک مرکزی اروپا و فدرال رزرو آمریکا را باید در یک حوزه فعالیتی مهم دانست. ECB، برخلاف فدرال رزرو به جای افزایش اشتغال و حفظ نرخ بهره ثابت برای مدت طولانی به سمت ثبات قیمت ها حرکت می کند و در نتیجه سیاست گذاران این نهاد در تصمیمات اساسی نظیر تعیین نرخ بهره، تمرکز خود را به تورم مصرف کننده متوجه می کنند. ین ژاپن علامت اختصاری: JPY نهاد یا بانک مرکزی منتشرکننده: بانک مرکزی ژاپن (BoJ) قدمت این نهاد پولی به سال 1882 میلادی بازمی گردد. این نهاد پولی به عنوان بانک مرکزی دومین اقتصاد بزرگ جهان فعالیت می کند و علاوه بر اداره سیاست های پولی، وظیفه انتشار اسکناس، راه اندازی بازارهای پولی و تهیه و تدوین تحلیل های اقتصادی آماری را برعهده دارد. این نهاد نیز برای انجام تصمیم گیری ها و اجرای سیاست گذاری های پولی خود در سال حدود 12 تا 14 مرتبه تشکیل جلسه می دهد. پوند انگلیس علامت اختصاری: GBP نهاد یا بانک مرکزی منتشرکننده: بانک مرکزی انگلیس (BoE) مهمترین نهاد پولی انگلیس یعنی بانک مرکزی انگلیس، مانند فدرال رزرو آمریکا فعالیت می کند. این نهاد نیز مانند فدرال رزرو آمریکا از یک بدنه هیأت مدیره و کمیته ای به سرپرستی رئیس بانک مرکزی تشکیل شده است. این کمیته که از 9 عضو تشکیل شده، شامل چهار عضو بیرونی (منتخب از سوی وزیر خزانه داری)، یک اقتصاددان ارشد، مدیر عملیات بازار، اقتصاددان ارشد کمیته و دو معاون تشکیل شده است. کمیته سیاست های پولی بانک مرکزی انگلیس (MPC) هر ماه تشکیل جلسه می دهد تا بر سر مسایلی چون تعیین نرخ بهره و سیاست های پولی وسیع تر تصمیم گیری کند. تمرکز اصلی این کمیته در تبیین سیاست های پولی، ثبات قیمت ها در اقتصاد است. فرانک سوئیس علامت اختصاری: CHF نهاد یا بانک مرکزی منتشرکننده: بانک ملی سوئیس (SNB) بانک ملی سوئیس، متفاوت از سایر بانک های مرکزی اصلی دیگر، به عنوان یک بدنه دولتی با مالکیت خصوصی و دولتی دیده می شود. این باور از این حقیقت که بانک ملی سوئیس از نظر فنی در واقع یک شرکت تحت قوانین خاص است، نشأت می گیرد. دلار کانادا علامت اختصاری: CAD نهاد یا بانک مرکزی منتشرکننده: بانک مرکزی کانادا (BoC) بانک مرکزی کانادا در سال 1934 بنا نهاده شد و با تمرکز بر چهار هدف یعنی تورم پایین و ثابت، یک پول مطمئن و امن، ثبات مالی و مدیریت کارآمد بودجه ها و بدهی های دولتی، به عنوان بانک مرکزی آمریکا فعالیت می کند. این نهاد پولی تقریباً مشابه بانک ملی سوئیس، از برخی جنبه ها باعنوان یک شرکت تجاری شناخته می شود؛ بنابراین وزیر دارایی در آن سهام دارد. دلار استرالیا / نیوزیلند علامت اختصاری: AUD/NZD نهاد یا بانک مرکزی منتشرکننده: بانک مرکزی استرالیا/نیوزیلند (RBA/RBNZ) بانک مرکزی استرالیا که یکی از بالاترین نرخ های بهره بانکی را در بازارهای عمده مالی جهان ارائه می کند، همیشه بر تثبیت قیمت ها و تقویت اقتصادی، تحت یک برنامه بلند مدت تاکید دارد. این نهاد از یک هیأت مدیره شش نفره تشکیل شده که یک نماینده دولتی و یک نماینده خزانه داری در رأس آن حضور دارند. این نهاد پولی در سال حدود 9 مرتبه تشکیل جلسه می دهد. بانک مرکزی نیوزیلند نیز با یک سیستم مشابه، تمرکز خود را بر رسیدن به نرخ تورم هدف و حفظ ثبات قیمت ها گذاشته است. رند آفریقای جنوبی علامت اختصاری: ZAR نهاد یا بانک مرکزی منتشرکننده: بانک مرکزی آفریقای جنوبی (SARB) بانک مرکزی آفریقای جنوبی، پیشتر مبتنی بر الگوی انگلیسی خود یعنی بانک مرکزی انگلیس بنا نهاده شده بود. این نهاد پولی به عنوان نهاد اصلی سیاست گذاری های پولی آفریقای جنوبی فعالیت می کند و مسئولیت اصلی را در رسیدن به هدف اصلی اقتصاد این کشور یعنی حفظ و تثبیت قیمت ها برعهده دارد. یکی دیگر از فعالیت های بانک مرکزی آفریقا، دخالت در بازار ارزهای خارجی، در مواقع بحرانی است. جالب تر اینکه بانک مرکزی آفریقا یک هویت کاملاً خصوصی دارد. بدنه اصلی این نهاد از 14 عضو هیأت مدیره تشکیل می شود که سالانه شش بار تشکیل جلسه می دهند. منبع : مشرق
دوشنبه ، ۲۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تحلیل ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]