محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846155539
حجت‌الاسلام مشکین‌فام در گفت‌وگو با فارس: آیت‌الله شهید دستغیب مناصب دنیوی را مزاحم سیر و سلوک خود می‌دید
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: حجت‌الاسلام مشکین‌فام در گفت‌وگو با فارس:
آیت‌الله شهید دستغیب مناصب دنیوی را مزاحم سیر و سلوک خود می‌دید
حجت‌الاسلام حاج شیخ محمد مشکین‌فام، از شاگردان و یاران عرفانی و سیاسی شهید آیت‌الله سیدعبدالحسین دستغیب شیرازی به شمار می‌رود و از سلوک فردی و اجتماعی آن بزرگوار، خاطراتی ارزشمند دارد.
به گزارش خبرگزاری فارس،حجت الاسلام حاج شیخ محمد مشکین فام، از شاگردان و یاران عرفانی و سیاسی شهید آیت‌الله سید عبدالحسین دستغیب به شمار می رود و از سلوک فردی و اجتماعی آن بزرگوار، خاطراتی ارجمند دارد. ایشان درگفت و شنودی که پیش روی دارید ،شمه‌ای از این خاطرات را بیان داشته‌اند. امید آنکه مقبول افتد.
*به شهادت اطلاعات و خاطراتی که از شهید آیت‌الله دستغیب دارید، ایشان ازچه مقطعی و چگونه مبارزات خود را آغاز کردند؟ قبل از اینکه سئوال شما را پاسخ بدهم، باید به نکته‌ای اشاره کنم. زندگی شهید آیت‌الله دستغیب دارای دو بُعد «سیر و سلوک و عبودیت » و بعد «مبارزات سیاسی» است که البته این دو، نه تنها با یکدیگر تنافی ندارند، بلکه انسان کامل باید در عین حال که مرابت سلوک را طی می‌کند، برای مبارزه با ظلم وارد میدان شود. همچنانکه حضرت امام در توصیف ایشان فرمودند: «اگر کسی به این بزرگواران کاری نداشت، در عالم معنوی و سیر و سلوک خود بسیار هم راحت بودند، منتهی وظیفه حکم می‌کند انسان در این میدان وارد شود» و این کاری بود که خود امام با آن همه مراتب فقاهت، زهد و عرفان به کمال انجام دادند. و اما آغاز ورود شهید دستغیب به میدان مبارزه، زمانی بود که حضرت امام نهضت را آغاز کردند. نفس الهی امام موجب شد که در شیراز، آیت‌الله نجابت، مرد توحید و عرفان و استاد عرفان شهید آیت‌الله دستغیب و خود شهید، احساس کنند مجموعه شرایط قیام در امام وجود دارد و به تمامی در خدمت نهضت امام قرار گرفتند. در دهه 40 مردم با شنیدن «سلطنت موهبتی الهی است و...» و لاطائلاتی از این قبیل، باور کرده بودند شاه جنبه تقدس دارد و در نتیجه بسیاری از علما و روحانیون، ورود به بحث‌های سیاسی را مخالف عدالت می‌دانستند و سیاسی بودن، برچسبی بود که به روحانیون مخالف با رژیم می‌زدند! در چنین شرایط دشواری بود که شهید دستغیب به روشنگری پرداختند و در سایه زحمات ایشان بود که مردم فارس، به‌تدریج با ماهیت رژیم شاه و واقعیت نهضت امام آشنا شدند. به همین دلیل در قیام 15 خرداد که تنها در تهران و چند شهر معدود تظاهرات شد، در شیراز تظاهرات بزرگی بر پا شد و عده‌ای هم شهید شدند. شهید دستغیب زمانی شروع به افشاگری و مبارزه کردند که غیر از مخالفت‌های آشکار رژیم، روحانیون درباری هم شرایط فوق‌العاده دشواری را ایجاد کرده بودند. ایشان با کمک مرحوم آقای نجابت در جهت تقویت نهضت امام برنامه‌ریزی و آنها را اجرا می‌کردند. *شیوه مبارزاتی ایشان چگونه بود؟ معمولا از چه روش هایی استفاده می کردند؟ ایراد سخنرانی‌های صریح، تند و گسترده. ابداً هم به ادارات و استانداری‌ها و سایر نهادها کاری نداشتند و مستقیماً به خود شاه حمله می‌کردند! و ذره‌ای ترس به دل راه نمی‌دادند. ایشان به موضوع امر به معروف و نهی از منکر، فوق‌العاده اهمیت می‌دادند و مشکلات اجتماعی را مطرح می‌کردند. مردم هم بسیار به ایشان علاقه داشتند و حرف‌های ایشان فوق‌العاده تأثیرگذار بود. *شما رمز این محبوبیت را در چه می‌دانید؟ چه عواملی موجب این پدیده شده بود؟ در قرآن کریم آمده است: هر کسی در راه خدا باشد و دین خدا را یاری بدهد، خداوند هم به او کمک می‌کند. شهید دستغیب دائماً مراقب بودند ذره‌ای از راه خدا تخطی نکنند. ذره‌ای خودبینی و خودپرستی در ایشان نبود. ایشان همه چیز را برای خدا می‌خواست و خدا هم نام ایشان را جاودانه کرد. هنوز هم مردم ایشان را بسیار دوست دارند. *گاهی به ایشان اتهام صوفی و درویش بودن می‌زدند. علت چه بود و واکنش ایشان چگونه بود؟ اتهام زدن، صفت همه کسانی است که چون خودشان فضای بسته، تنگ و تاریکی دارند، افق بلند مردان خدا را درک نمی‌کنند و از آنجا که خود حقیرند، سعی می‌کنند با اتهام زدن از شأن و منزلت آنان بکاهند. شهید دستغیب هم طبیعتاً از این آزارها مبرا نبودند. یک بار در شب 21 رمضان جمعیت در مسجد جامع موج می‌زد و ایشان بر منبر فرمودند: «خدا لعنت کند صوفیه و دراویشی را که در مقابل معصوم(ع) ایستادند. من صوفی و درویش نیستم!» بعد از خرداد 1342 شایعه انداختند که: سید عبدالحسین دستغیب از انگلیسی‌ها پول گرفته است! در بهمن 1356 ساواک تعبیر «سید حرام‌خور» را در باره ایشان بر سر زبان‌ها انداخته بود. قصدشان این بود که بزرگان و رهبران اصیل و مبارز را از میدان به در کنند. ایشان درست از لحظه‌ای که مبارزات را شروع کردند، در معرض این اتهامات بودند. مردم عوام هم که معمولاً زود تحت تأثیر شایعات قرار می‌گیرند و ایشان باید چه خون دلی خورده باشند تا مردم را آن‌طور آگاه کنند که در 15 خرداد 1342 در خیابان‌ها ریختند و چند شهید هم دادند. نفس این روحانی بزرگوار بود، والا در آن زمان جز تهران و قم، در جای دیگری قیام نشد. ایشان همواره مراقب احوال و گفتار خود بودند و ذره‌ای هوای نفس و منیت در ایشان نبود. شهید جباری محافظ ایشان می‌گفت: گاهی حتی در خانه ایشان نان هم پیدا نمی‌شد!بعد از انقلاب هم،گاهی در خانه خود قند نداشتند! به ایشان گفتند:اجازه بدهید از اداره قند و شکر چند کارتن قند تهیه کنیم، ولی ایشان اجازه نمی‌دادند و می‌فرمودند: «همان‌قدر که با کوپن می‌شود تهیه کرد، تهیه کنید!» مرحوم نجابت پس از شهادت ایشان می‌گفتند: «ایشان یک بار به من گفتند می‌خواهم از مجلس خبرگان و امامت جمعه استعفا بدهم، زیرا این‌گونه به اخلاص نزدیک‌تر است!» گفتم: «بله، به اخلاص نزدیک‌تر است، اما ادای وظیفه به عهده ماست و باید انجام بدهیم و نگذاشتیم که انصراف بدهند.» در حالی که رسیدن به این مناصب آرزوی افراد بسیاری است و برای دستیابی به آنها، به هر آب و آتشی می‌زنند، شهید دستغیب این مناصب را مزاحم سیر و سلوک خود می‌دیدند.حضرت امام هم به کسانی که گرفتار مناصب نبودند، می‌فرمودند: «خوش به حالتان. شما راحت هستید، ولی ما گرفتار شده‌ایم!» افق دید و جان و روح این بزرگان، به جای دیگری تعلق دارد. مهم‌ترین ویژگی شهید دستغیب این بود که در ایشان «من» جایی نداشت. *در فعالیت های اجتماعی وفرهنگی شهیدآیت الله دستغیب، «مدرسه‌سازی» جایگاه ویژه ای دارد. در این باره کمتر کسی سخن گفته است، بنابراین شنیدن در باره آن از زبان شما مغتنم است؟ ایشان از مراجع بزرگ، اجازه اجتهاد داشتند و مجتهد مطلق بودند. وظیفه یک روحانی اصیل در درجه اول، ترویج فقه آل محمد(ص) است و علمای شیعه قرن‌ها خون دل خورده و حتی در پای حفظ کیان فقه جان داده‌اند. عظمت فقه و حفظ احکام اسلامی منوط به تربیت روحانیون فقیه و باسواد است، بنابراین ایشان حقیقتاً با دستی خالی، ولی توکلی حیرت‌انگیز این مدارس را ساختند، از جمله مدرسه حکیم که مخروبه بود و امروز کاروان‌های حج اگر 300 تا روحانی داشته باشند، 250 نفر آن درس‌خوانده‌های مدارس شهید دستغیب و مرحوم آیت‌الله نجابت هستند و سطح علمی این مدارس فوق‌العاده بالاست.من مدتی مسئول دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم بودم و یادم نمی‌آید یکی از روحانیون این مدارس برای تدریس آمده و اسم حق‌التدریس گرفته باشد! معنویت این دو بزرگوار به شاگردانشان هم منتقل شده است. قبل از انقلاب اعلامیه‌ها و نوارهای حضرت امام از طریق طلاب این مدارس به دست همه می‌رسید. همچنین نوارهای سخنرانی شهید دستغیب را از طریق همین عده به قم می‌فرستادیم. در شب 16 خرداد 1342، طلاب همین مدارس بودند که جلوی خانه شهید دستغیب در مقابل رنجرهای رژیم ایستادند و از ایشان محافظت کردند. *از نگاه شهیدآیت الله دستغیب به حضرت امام بفرمایید.ایشان دروجود رهبر کبیر انقلاب،چه خصال ویژه ای را کشف کرده بودند؟ شهید دستغیب معتقد بودند: سیر عرفانی امام کامل است و خداوند ایشان را برای هدایت خلق مأمور کرده است! ایشان با اینکه خود مجتهد تام و رکن اصلی نهضت در استان فارس بودند، اما در مقابل امام به اندازه نوک سوزنی برای خود شأن قایل نبودند. ایشان همیشه می‌گفتند: «من اطاع الخمینی فقد اطاع الله» و حقیقتاً این را از عمق وجودشان می‌گفتند. *مخالفت شهید دستغیب با برگزاری جشن هنر شیراز منحصر به ایشان است و فردی دیگری اعتراض نکرده است. در این باره هم به خاطراتتان اشاره کنید؟ ایشان از شش ماه قبل از برگزاری جشن هنر، اعتراض خود را بیان کردند و رژیم تصمیم گرفت ایشان را دستگیر کند. دانشجویان دانشگاه شیراز شبانه رفتند و سرای مشیر را آتش زدند! اعتراضات و سخنرانی‌های شهید دستغیب سبب شد رژیم عقب‌نشینی کند. ایشان در سال 1357 هم هنوز شاه نرفته بود که بالای منبر گفتند: «چه کسی گفته است شاه باید دستور بدهد و ما اجرای کنیم؟ ما دستور می‌دهیم و شاه باید اجرا کند!» شجاعت ایشان کم‌نظیر بود. *اشاره‌ای هم به نماز جمعه‌های شهید آیت الله دستغیب داشته باشید.چه شد که انجام این امر،به ایشان ارجاع شد؟ حضرت امام از سال 1342 شهید دستغیب را می‌شناختند. ایشان در سال 1348 به نجف رفتند و مدتی در درس امام شرکت کردند و امام شناخت عمیق‌تری از ایشان پیدا کردند. از این گذشته در شیراز، کسی شناخته‌شده‌تر از ایشان وجود نداشت. لذا حضرت امام ایشان را به امامت جمعه شیراز منصوب کردند. درآن مقطع نماز جمعه های ایشان به دلیل بعد عرفانی آن،درسراسرکشوربازتاب زیادی پیدا کرده بود. هیچ‌وقت نماز جمعه شهید دستغیب خالی از نام امام نبود.
*سال‌ها از شهادت ایشان می‌گذرد. توصیف و تفسیر شما از شخصیت شهید دستغیب چیست؟ شهید دستغیب با همه صلح کل بودند، الا با مخالفان دین و نظام! شاخصه کل حیات ایشان مبارزه با نفس و عبودیت است. به قول بابا طاهر: «به هر الفی الف قدی بر آید». هر هزار سال یک بار مردی پدید می‌آید. شهید دستغیب به انجام واجبات و مستحبات و ترک مکروهات مصر بود و در تمام لحظات زندگی نفس خود را می‌کاوید و مهار می‌کرد. ایشان همواره به یاد خدا بودند و خون دل خوردن، مقاومت و صبر در راه دین خدا را سرلوحه زندگی خویش قرار داده بودند. ایشان خود را در راه خدا فانی کرد و خدا هم به ایشان حیات جاوید بخشید. یادم هست هنگام ساخت مسجد جامع ایشان خود همراه دیگران بیل می‌زد و عملگی می‌کردند و آنجا را که مخروبه‌ای بیش نبود، بدون اینکه به کسی رو بیندازند، با کمک مردم آباد کردند. ایشان از احدی جز خدا نمی‌ترسید. یک نفر محراب مسجد جامع را ساخت و به بنا گفت: اسم مرا را به عنوان سازنده بنویسد! شهید دستغیب گفتند: «اگر برای خدا کار کرده‌ای که خدا می‌داند، چرا می‌خواهی اسمت را بنویسی؟» ایشان خودشان این‌طور بودند و همه عمر و جان خود را در راه خدا فدا کردند و جاودانه شدند. ایشان پس از سحرخیزی و اذان صبح، پیاده‌روی می‌کردند. همیشه می‌گفتند: اگر واقعاً به چیزی اعتقاد عمیق پیدا کنیم، دیگر حرف دیگران در ما تأثیر نمی‌کند و تغییر رویه نمی‌دهیم! مؤمن روی فهم خود می‌ایستد و ثبات رأی دارد. انتهای پیام/
http://fna.ir/CW69P
94/09/22 - 12:41
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها