واضح آرشیو وب فارسی:فردا نیوز: در گوشه گوشه جهان شاهد روی کار آمدن احزاب راست پوپولیست هستیم، از آمریکا گرفته تا اروپا. به همین دلیل سرمقاله این هفته نشریه اکونومیست به تهدیدی که از سوی این گروه ها متوجه جهان شده، اختصاص یافته است. اکونومیست در این سرمقاله نوشته است:دنیای اقتصاد: پوپولیست ها با ادعاهای جدید آمده اند. سال ها در هر دوسوی آتلانتیک پوپولیست ها با این تفکر رشد کردند که نخبگان مغرور نمی توانند مشکلات مردم عادی را حل کنند. حالا اما پوپولیست ها به این ترس دامن می زنند که دولت ها نمی توانند از شهروندان خود محافظت کنند. هفته گذشته در آمریکا شاهد آن بودیم که یک زوج متهم به رابطه با داعش 14 نفر را در سن برناردینوی کالیفرنیا به قتل رساندند. پس از آن دونالد ترامپ خواستار «بسته شدن کامل مرزهای آمریکا» به روی مسلمانان شد. پیشتر نیز این نامزد پیشتاز برای نمایندگی حزب جمهوری خواه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا طرح تعطیلی مساجد و ثبت کردن نام آمریکایی های مسلمان را مطرح کرده بود. او در توجیه طرحش گفته بود: «ما هیچ گزینه دیگری نداریم.» در فرانسه، حزب راستگرای جبهه ملی، مشابه ترامپ آمریکایی است. پس از حملات تروریستی ماه گذشته در فرانسه، حزب جبهه ملی در دور نخست انتخابات منطقه ای که روز ششم دسامبر برپا شد، با اختلاف کم موفق شد بزرگ ترین سهم را در آرای ملی به خود اختصاص دهد. این حزب موفق شد آرای 6 منطقه از مجموع 13 منطقه را به خود اختصاص دهد. ماری لوپن، رهبر این حزب و برادرزاده اش هر یک توانستند بیش از 40 درصد آرا را به خود اختصاص دهند. البته ترامپ و لوپن تنها نیستند. حمایت ها از جناح راست پوپولیست در آمریکا و بخش های مختلف اروپا از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون، به حدی بی سابقه رسیده است. باوجود تروریسم در پس زمینه، این مروجان ترس و دلهره، تهدیدی جدی علیه باز بودن و تحمل پذیری جوامع غربی محسوب می شوند. حتی پیش از حملات اخیر هم، پوپولیست های جناح راست فعالیت های خود را شدت بخشیده بودند. از ماه اکتبر، ترامپ، تد کروز و بن کارسون- نامزدهایی که کمتر توهین می کنند اما با کمی اختلاف تقریبا به همان اندازه افراطی هستند- در نظرسنجی ها موفق شده بودند در مجموع حمایت 50 درصد از رای دهندگان جمهوری خواه را به خود اختصاص دهند. در اروپا هم پوپولیست ها در لهستان و مجارستان در قدرت هستند و در سوییس و فنلاند در ائتلاف دولت جای دارند. پوپولیست ها در نظرسنجی های فرانسه و هلند در صدر هستند و در سوئد هم حمایت از آنان در بالاترین رکورد تاریخی قرار دارد. به احتمال زیاد خانم لوپن در سال 2017 به دومین دور انتخابات ریاست جمهوری راه خواهد یافت. شاید هم برنده شود. گر چه پوپولیست ها با یکدیگر تفاوت دارند، اما سنگ بنای همه آنها را اقتصاد و ناامنی فرهنگی تشکیل می دهد. بیکاری در اروپا و رکود دستمزدها در آمریکا به خیل سفیدپوستان شاغلی که سن بالایی دارند، آسیب زده است، افرادی که مشاغلشان به خاطر جهانی شدن و تکنولوژی مورد تهدید قرار گرفته است. آنها از این موضوع شکایت می کنند که مهاجران مزایای آنان را از ایشان می ربایند و مرتکب جرم می شوند و به آداب و رسوم محلی بی احترامی می کنند. مهم تر از همه با وجود بحران مالی و رکود اروپا، این نخبگان خودخواه و ناتوان واشنگتن و بروکسل هستند که هرگز تاوان اشتباهاتشان را نمی پردازند. تروریسم پول نفت را صرف تنفر خود می کند و شاید حتی نیاز به پوپولیسم را افزایش دهد. هر کجا که داعش حملات خونباری را شکل می دهد یا سازماندهی می کند، ترس مهاجران و خارجی ها افزایش می یابد. همزمان با اینکه دوران گروه های تروریستی به پایان می رسد، پایانی که گاهی اجتناب ناپذیر است، ناکارآمدی نخبگان حاکم بیش از پیش مشخص می شود. وقتی که رهبران در واکنش به این وضعیت نسبت به اتهام زنی به دین اسلام هشدار می دهند و در عوض بر کنترل اسلحه تمرکز می کنند، یعنی همان کاری که اوباما در تاریخ 6 دسامبر طی سخنرانی خود از دفتر بیضی شکل کاخ سفید انجام داد، پوپولیست ها آن را بیشتر به عنوان یک نوع «گفتار سیاسی» برای دستیابی به کمترین توهین تلقی می کنند. عقاید پوپولیستی باید شکست بخورند. ترامپ طرح خود را با رفتار آمریکا با افرادی که هنگام جنگ جهانی دوم تابعیت دوگانه ژاپنی-آمریکایی داشتند، مقایسه می کند. او این گونه می گوید: همان گونه که دولت رونالد ریگان بعدها دریافت، سیاست فرانکلین رزولت مبتنی بر «تعصب نژادی» بود. احیای بیگانه هراسی اما به آمریکا آسیبی شدید وارد خواهد کرد و به داعش خدمات فراوان خواهد رساند. خانم لوپن موانع اقتصادی مخربی را ایجاد خواهد کرد و با طرح موضوع جدایی از یورو اقتصاد را فلج خواهد کرد. ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان قصد دارد یک «حکومت غیرلیبرال» را پایه ریزی کند و به روسیه تحت حکومت ولادیمیر پوتین به عنوان یک الگو نگاه می کند. حتی وقتی که پوپولیست ها در قدرت نیستند هم به کار خود ادامه می دهند. هیچ کس نباید مشقت هایی را که روی کار آمدن پوپولیست ها به بار می آورد، دست کم بگیرد. برخی از سیاستمداران با گذاشتن نام فاشیست یا افراط گرا بر آنها عقاید شان را رد می کنند. اما آیا راه بهتری هم هست؟ نشریه اکونومیست از اصولی که پوپولیست ها از آنها تنفر دارند، حمایت می کند، بازارهای آزاد، مرزهای باز، جهانی سازی و حرکت آزادانه افراد. اکونومیست انتظار ندارد رهبران پوپولیست را با توضیحات خود قانع کند، اما رای دهندگان خردگرا هستند و اغلب آنها به زودی سخنان خوش بینانه تری نسبت به حمله به یک جهان خطرناک خواهند شنید. بخشی از راه حل در قدرت ایده های لیبرال نهفته است. فناوری های نو، رفاه و تجارت بیش از بیگانه هراسی بر بی اعتمادی های مردم مرهم خواهد گذاشت. راه غلبه بر این نفرت ها، رشد اقتصادی است نه دیوارکشیدن بر مرزها. راه شکست دادن تروریسم کمک خواستن از مسلمانان است نه اینکه آنان را به عنوان یک دشمن تهدید کنیم. احزاب اصلی باید این موضوع را با صدای رسا و مطمئن اعلام کنند. سیاستمداران همچنین باید در برابر این شکایت پوپولیست ها که دولت از شهروندان خود غافل است، بایستند. باید به امنیت توجه شود. کوتاهی اوباما در اعزام نیروهای بیشتر برای شکست خلیفه خودخوانده داعش در سوریه و عراق، اغلب آمریکایی ها از جمله بسیاری از فرماندهان فعلی و سابق ارتش را متقاعد نکرده است. در اروپا هم آژانس های نظارت بر اجرای قانون از انتشار اطلاعات خودداری می کنند. اتحادیه اروپا باید موج مهاجران را در مرزها مدیریت کند و به آنهایی که ویژگی های لازم را دارند، پناهندگی و اجازه کار بدهد و کمکشان کند تا در جامعه غربی خود را بیابند. راه شکست دادن پوپولیست ها در صندوق های رای است. اکثریت میانه رو مسوول است تا خود را نشان دهد و در کنار نامزدهایی که در راه جامعه باز و تحمل پذیری مبارزه می کنند، بایستد.
یکشنبه ، ۲۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فردا نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]