پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851115666
ساخت «نانوترمیناتور» فلز مایع برای از بین بردن سلول های سرطانی
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری آنا: ترمیناتورها یا نابودگرهای فلز مایع یادآور رباتی با قابلیت تغییر شکل در فیلم «ترمیناتور» است که اتفاقا خیلی هم ترسناک و دلهره آور است اما دانشمندان سعی کرده اند از این نابودگرها به جای مقابله با انسان، برای مبارزه با سلول های سرطانی و برای نجات جان انسان ها استفاده کنند. به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از ScienceAlert ، دانشمندان آمریکایی یک فلز مایع زیست تخریب پذیر ابداع کرده اند که می تواند به عنوان دارورسان به سلول های سرطانی مورد استفاده قرار گیرند. ژن گو، مهندس بیوپزشکی دانشگاه کالیفرنیای شمالی در مورد این پروژه گفت: «این فلز مایع یک تکنیک دارورسانی دارد که می تواند تاثیر دارو را افزایش دهد و به پزشکان برای تعیین مکان تومورها کمک کند. به نظر می رسد که این ماده یک ماده زیست تخریب پذیر با سمیت بسیار پایین است. از مزیت های دیگر این ماده می توان به ساخت آسان آن اشاره کرد». دانشمندان برای ساخت این نانوترمیناتورها، آلیاژی از گالیم- ایندیم که یک فلز مایع است استفاده کردند و آن را درون محلول مایعی حاوی مولکول های لیگاند پلیمری ریختند و سپس با ایجاد امواج فراصوتی، این فلز مایع را بمباران کردند تا آن را به قطرات نانو به قطر 100 نانومتر تقسیم کنند. این لیگاندها به سطوح قطرات می چسبند و همانند یک پوست روی آنها قرار می گیرند تا مانع چسبیدن دوباره قطرات به همدیگر شوند. دانشمندان سپس این قطرات را به داروی ضدسرطان دوکسورابیسین مجهز کردند و لیگاندهای روی این نانوقطره ها این دارو را جذب کردند تا بتوانند به طور جداگانه وارد خون شوند. اما این همه ماجرا نیست. نوعی از لیگاندها که به نانوقطرات چسبیده اند می توانند حتی سلول های سرطانی را شناسایی کنند و خود را به سطح آنها بچسبانند. سلول های سرطانی این نانوقطرات را حذب می کنند و در نهایت دوکسورابیسین از دیواره به داخل سلول های سرطانی وارد می شود. زمانی که این ماده وارد سلول سرطانی می شود، فلز مایع با اسید سلول واکنش نشان می دهد و یون های گالیم آزاد می شوند. یون های گالیم اثربخشی داروی ضدسرطان را افزایش می دهد و خود فلز نیز تخریب و تجزیه می شود. دانشمندان ادعا می کنند که در آزمایش های انجام شده، فلز مایع بعد از چند روز و بدون گذاشتن هیچ اثر سمی، به طور کامل از بدن خارج می شود. مترجم: نسترن صائبی
شنبه ، ۲۱آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-