واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری آنا: «وندلشتاین هفت ایکس» بزرگترین راکتور سوخت هسته ای دنیا در منطقه گرایفسوالد در آلمان به فعالیت خود ادامه می دهد. هدف کنونی محققان کنترل چند دقیقه ای دمای ایجاد شده تا ۱۰۰ میلیون درجه است. به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از رویترز، دانشمندان فیزیک در پی آنند که در این راکتور از راه ترکیب چند گرم مولکول هیدروژن با یکدیگر به تولید انرژی ای مشابه انرژی موجود در خورشید دست یابند. این عمل در خورشید به طور دائمی در حال اجراست، اما در کره زمین این اقدام تاکنون تنها در ساخت بمب هیدروژنی کنترل نشده به کار رفته است. برای رسیدن به بزرگترین راکتور سوخت هسته ای دنیا در منطقه گرایفسوالد آلمان باید از مسیری طولانی با دیوارهای بتونی با ضخامت ۱۸۰ سانتیمتر چندین بار به چپ و راست بپیچد. پس از طی این مسیر سالنی دیده می شود که در آن به نظر می رسد یک فضاپیما قرار گرفته است. تا ارتفاع ۱۰ متر و عرض ۲۰ متر تا چشم کار می کند لوله های فلزی دیده می شوند و شلنگ و کابل و دریچه و پانل های حرارتی. وندلشتاین هفت ایکس که بزرگ ترین راکتور سوخت هسته ای دنیاست، چون یک فضاپیما به نظر می رسد. دانشمندان تاکنون موفق شده اند کنترل چنین هم جوشیِ هسته ای را تنها برای چندثانیه میسر سازند. این هم جوشی به خاطر انرژی فراوانی که تولید می کند، در صورتی که کنترل بر آن میسر شود بسیار سودآور است. انرژی تولید شده از این هم جوشی هسته ای ۴۰۰۰ برابر بمب اتمی هیروشیما است. توماس کلینگر، مدیر علمی راکتور هسته ای وندلشتاین هفت ایکس در منطقه گرایفسوالد، درباره مزایای هم جوشی موفقیت آمیزهسته ای می گوید: «ما می توانیم از یک گرم هیدروژن به اندازه ۱۰ میلیون گرم زغال سنگ، انرژی به دست آوریم». او در ادامه می گوید: «این تحقیقی است برای دستیابی به نوعی انرژی جدید که تاکنون امتحان نشده و انرژی به دست آمده از راکتورهای هسته ای از این نوع می توانند در آینده مشکل کمبود انرژی در دنیا را حل کنند». نخستین تجربه آزمایشی روز پنج شنبه (۱۹ آذر / ۱۰ دسامبر) در راکتور سوخت هسته ای گرایفسوالد انجام شد. اما به رغم ۴۰۰ میلیون یورو هزینه این راکتور هنوز تا تولید منظم انرژی راهی طولانی وجود دارد. گفته می شود که راکتور وندلشتاین هفت ایکس با قطر ۱۶ متر برای تولید روزمره انرژی بسیار کوچک است، اما همین راکتور توانایی آن را دارد که فعالیت دقیق مناطق آهنربایی به هنگام گداخت هسته ای را محقق کند. پیشرفت ها و منتقدان آن منطقه گریفسوالد آلمان تاریخچه ای طولانی در امر تحقیقات اتمی دارد. در سال ۱۹۷۴ میلادی در نزدیکی موسسه امروزی ماکس پلانک آلمان در امر تحقیقات فیزیک پلاسما، راکتور اتمی لوبمین به کار افتاد. لوبمین بزرگ ترین راکتور اتمی بخش شرقی آلمان، جمهوری دمکراتیک آلمان بود. این راکتور اتمی پس از فاجعه اتمی چرنوبیل و پس از آن، فروپاشی بلوک شرق در سال ۱۹۹۰ از کار افتاد. از آن زمان تاکنون کار از میان بردن خطرات اتمی موجود این راکتور همچنان ادامه دارد. انتقادها از تحقیقات برای تولید خورشید مصنوعی در آلمان فراوان اند. منتقدان به این پروژه بر این نظرند که چرا باید صدها میلیون یورو صرف پروژه ای شود که به احتمال زیاد در سال ۲۰۵۰ نیز هنوز قادر نیست راکتورها را زیر پوشش خود گیرد و انرژی تولید کند. این نکته که آیا این سرمایه گذاری یک روز به سوددهی می رسد یا نه، هنوز مشخص نیست. اما دانشمندان بر این نظرند که در تحقیقات بنیادین همواره این امکان وجود دارد که پس از سال ها تحقیق، روزی ناکارآمدی تحقیقات مشخص شوند.
جمعه ، ۲۰آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری آنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]