واضح آرشیو وب فارسی:فردا نیوز: تاکنون کمتر سریالی در صداوسیما تولید شده که ماه ها بیننده را با خود همراه کند. مجموعه کیمیا که این شب ها از شبکه دو پخش می شود، روند کوتاه سازی مجموعه های تلویزیونی ایران را شکسته و عنوان اولین سریال بلند ایرانی را که بالای 110 قسمت آن تولید شده، به خود اختصاص داده است.کیمیا به کارگردانی جواد افشار و تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی با حمایت انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس و سفارش گروه فیلم های تلویزیونی شبکه دوی سیما تولید شده است. این مجموعه روایتگر داستانی در سه مقطع زمانی قبل از انقلاب، دوره جنگ و زمان حال به نویسندگی مسعود بهبهانی نیاست. یکی از نقش های اصلی این مجموعه را «مهدی پاکدل» بازی می کند که تا آخر همراه بینندگان خواهد بود. پاکدل در گفت وگویی که با جام جم داشت، درباره حضور خود و مشکلات و ویژگی های حضور در چنین مجموعه ای توضیح داد: کمی از «پیمان» بگویید و این که به نظرتان چنین شخصیتی می تواند مابه ازای بیرونی هم داشته باشد؟ من در این مجموعه نقش یک جوان انقلابی را بازی می کنم که در آن سال ها مشخصات و روحیات خاصی داشت که برای ما در این زمان و با شرایط فعلی جامعه و رفتارهای مردم، کمی عجیب و غریب است و شاید این سوال به وجود بیاید که آیا چنین افرادی وجود خارجی داشته اند یا محصول ذهن نویسنده هستند؟ ولی با صحبت هایی که قبل از شروع کار با نویسنده سریال داشتم، به من گفت این شخصیت برگرفته از واقعیاتی است که در آن دوران دیده و براساس آنها، این شخصیت را نوشته است به همین دلیل من بازی در این نقش را پذیرفتم. شخصیت پیمان به طور اغراق آمیزی سفید و مثبت نیست؟ قبول دارم که تا اینجای داستان پیمان یک شخصیت همه چیز تمام است و هیچ وجه خاکستری یا سیاهی ندارد، اما اینها همان جوان هایی بودند که بعدها به جنگ رفتند و برای این مرز و بوم جنگیدند و به شهادت رسیدند تا ذره ای از این خاک کم نشود. آن موقع ها دیدن این مدل آدم ها عجیب و غریب نبوده است. سن شما هم به این فضا نمی خورد و این نسل را به چشم ندیدید. برای نزدیک شدن به پیمان چه کردید؟ خوبی این جریان این است که آدم هایی که این نسل را ساختند یا از نزدیک دیدند و شرایط را درک کردند، هنوز زنده هستند و می توان با آنها حرف زد. در این راه، برادرم کمک زیادی به من کرد. با او درباره جوان های آن نسل زیاد حرف زدم و البته فیلم هایی هم از آن زمان دیدم تا بتوانم این نسل را از نزدیک بشناسم. اصولا این نقش و این شخصیت را خودتان دوست داشتید؟ باید بگویم جدای بازی در مجموعه کیمیا، به تاریخ معاصر به خصوص زمان انقلاب علاقه زیادی دارم و درباره وقایع اجتماعی و سیاسی آن دوران مطالعات زیادی کرده بودم و این نقش با اطلاعات شخصی خودم نیز همخوانی داشت و طبق آنها به حس پیمان نزدیک شدم. شاید یکی از دلایلی که این نقش را قبول کردم، همین علاقه شخصی ام به این فضا بود. اتفاقات و این مدل و طرز تفکر آدم هایی که در آن دوران زندگی می کردند، برایم خیلی جالب بود؛ از جمله پیمان هایی که تمام وجودشان لبریز از خودگذشتگی بود و همین مورد بود که شخصیت پیمان را برای من جالب کرده بود. پیمان جوانی انقلابی است که طبق معمول این مدل آدم ها باید جسارت و شجاعت زیادی داشته باشند، اما این جسارت را در پیمان برای بروز علاقه اش به کیمیا نمی بینیم که این با وجه انقلابی بودن شخصیتش منافات دارد. با شما مخالفم؛ زیرا نمی توانیم قیاس کنیم. مسائل عاشقی با حرکات سیاسی و اجتماعی متفاوت است. نمی توان این دو مورد را با هم یکسان دانست. به عنوان نمونه خود من که یک هنرپیشه هستم و طبق قاعده باید راحت حرف بزنم و کارهایم را پیش ببرم، در مواردی لکنت می گیرم و نمی توانم حرفم را بزنم. البته باید یک مورد دیگر را هم مدنظر داشت که داستان بار دراماتیک بالایی دارد که بخشی از این بار بر دوش پیمان است. این موضوع یعنی علاقه پیمان به کیمیا دراماتیک است که نویسنده با آن داستان را پیش می برد. نمی شد در ابتدای داستان پیمان با کیمیا ازدواج کند ف که اگر این گونه می شد تعلیق داستان از بین می رفت و سرد می شد. سریال کیمیا اولین تجربه شما با جواد افشار بود. کار کردن با این کارگردان چگونه بود؟ افشار بسیار کارگردان مهربان، حرفه ای و کاربلد است و خوشحالم که این اتفاق افتاد؛ چون خودش سینه سوخته این فضاست. یک سریال نتیجه یک کارگروهی است که اگر عواملی مانند وقت مناسب و پول کافی باشد، می توان کار خوبی از آب درآورد. هزینه برای ساخت این گونه سریال ها بسیار است. ما یک خیابان پنج متری که با ویژگی های دوران انقلاب همخوانی داشته باشد، نداریم. فضاسازی یک اثر مرتبط با دوران انقلاب بسیار سخت و هزینه بر است. با این شرایط و امکاناتی که ما داشتیم واقعا جواد افشار شاهکار کرد. کیمیا یک سریال بلند است و فکر می کنم شما تا انتهای آن هم هستید. از نظر زمانی اذیت نشدید؟ دو سال درگیر کار بودیم که این موضوع ویژگی های خاص خودش را داشت. به نظر من، ساخت چنین کارهایی لازم است چون نمی توان نشست و گفت «آهای مردم سریال های کره ای و ترکیه ای نبینید!» با حرف هیچ کاری درست نمی شود. این عمل کردن به آن حرف است. باید چیزی داشته باشیم که روبه روی آنها بایستد. باید خودمان چیزی عرضه کنیم که بتواند در مقابل هجمه شدید سریال های خارجی بایستد. فکر می کنم کیمیا به عنوان اولین تجربه سریال بلند ایرانی خوب بود. یعنی موافقید تلویزیون به سمت ساخت سریال های بلند برود؟ بله صددرصد. الان همه دنیا به همین سمت رفته اند. سینما کمرنگ تر شده و مردم به سمت دیدن سریال ها می روند و هر روز از تعداد فیلم بین ها کاسته شده و بر تعداد سریال بین ها افزوده می شود. باید تعامل بین رسانه ملی و هنرمندان بیشتر شود و کمی مشکلات مالی برطرف شود تا کارگردان ها و تهیه کنندگان ما بتوانند به این سمت بروند تا کارهای بلندتری بسازند. درام های سر و شکل دار زیادی در تاریخ ایران بوده و هست که الان وقتش شده به سمت ساخت این کارها برویم. با ساخت این گونه آثار می توان از مردم خواست که دیگر سراغ ماهواره نروند و تلویزیون خودمان را ببینند. آیا شخصیت پیمان تا انتها در سریال حضور دارد؟ بله. من در هر سه فاز سریال هستم و تا انتها در آن حضور دارم.
چهارشنبه ، ۱۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فردا نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]