تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837346017
من حاجــــی صفــــی هستم،به رکورد ملی فکر نمی کنم
واضح آرشیو وب فارسی:کاپ: دیر رفت اما بالاخره رفت. به گزارش کاپ و به نقل از ایران ورزشی،به فوتبال اروپا و آلمان. بوندس لیگای دو مقصد او بود. تیمی در فرانکفورت به نام اف اس فاو. این شاید سکوی پرتابش باشد اما رویای او نیست. می خواهد به لیگ های معتبر برود و برای ایران افتخار بیافریند. مثل تمام سال هایی که از رده نونهالان برای تیم ملی بازی کرده و حالا به رکورد 75 بازی ملی رسیده. صحبت از دفاع چپ تیم ملی است. حاج صفی یا حاجی صفی. زیاد فرقی نمی کند. به اولی عادت کرده ایم اما دومی درست است. خودش هم عادت کرده که حاجی صفی صدایش بزنند. با او فرسنگ ها آنطرف تر، در آلمان و شهر فرانکفورت گپ زدیم. می تواند جذاب باشد، بخصوص که احسان این روزها کم مصاحبه می کند. برگردیم به چند ماه قبل. وقتی در سپاهان بازی می کردی و پیشنهاد اف اس فاو به دستت رسید. چه شد که تصمیم گرفتی به این پیشنهاد جواب مثبت بدهی و پس از سال ها بازی در لیگ ایران به بوندس لیگای دو بروی؟ چند سال بود که می خواستم لژیونر شوم اما موقعیتش پیش نمی آمد. سال قبل هم به انگلیس رفتم و در آستانه امضای قرارداد با فولام بودم که قسمت نشد پیراهن این تیم را بپوشم. امسال از مدیر برنامه هایم خواستم تا هر طور شده کار انتقال مرا به فوتبال اروپا فراهم کند. او قول داد که تلاشش را انجام بدهد و برای من پیشنهادی از اروپا دست و پا کند. گذشت و گذشت تا اینکه در روزهای پایانی نقل و انتقالات تیم دوم شهر فرانکفورت، یعنی اف اس فاو سراغم آمد. چرا به بوندس لیگای دو رفتی؟ یعنی با رزومه بازی در دو جام ملت های آسیا، انجام 75 بازی ملی، حضور در تمام رده های سنی تیم ملی ایران و البته بازی در جام جهانی نمی شد به تیمی در بوندس لیگای یک بروی؟ نمی دانم چرا ولی نمی شد. دوست داستم در تیمی باشم که در سطح اول حضور داشته باشد اما واقعیتش بازیکنان ایرانی را به سختی جذب می کنند. در فوتبال اروپا دیگر مثل قبل روی ما بازیکنان ایرانی نظر ندارند و خیلی کم برای جذب مان علاقه نشان می دهند. من هم باید از یک جا شروع می کردم و با تیمی حتی در بوندس لیگای دو قرارداد می بستم. هدفم این است که یک فصل اینجا بازی کنم و سال بعد یا به بوندس لیگای یک بروم یا لیگ برتر کشورهای اروپایی دیگر. اف اس فاو را به عنوان سکوی پرتاب انتخاب کردم. تیمی که می تواند معرف من در فوتبال اروپا و بخصوص آلمان باشد اما سقف آرزوهایم نه. برای انتخاب اف اس فاو چقدر تحقیق کردی؟ از کسی پرسیدی که این تیم چطور است و می تواند به تو کمک کند یا نه؟ راستش را بخواهید زیاد تحقیق نکردم. در همین حد می دانستم که تیم دوم شهر فرانکفورت است و فصل قبل برای نیفتادن تلاش کرده. خوشبختانه سقوط نکرد و این فصل هم شرایطش بهتر از قبل است. در میانه های جدول قرار داریم و تلاش می کنیم تا به جمع تیم های بالاتر اضافه شویم. می دانی که مهدی مهدوی کیا در اواخر حضور 11 ساله اش در بوندس لیگا پیراهن اینتراخت فرانکفورت را پوشید و یکی دو فصل برای این تیم بازی کرد. با او مشورت کردی؟ اصلا حرفی از مهدوی کیا در فرانکفورت هست؟ با آقا مهدی مشورت نکردم چون روزهای پایانی نقل و انتقالات به آلمان آمدم و اصلا نشد که با کسی صحبت کنم. در باشگاه ما که حرفی از مهدوی کیا نمی زنند اما خب در اینتراخت اوضاع فرق می کند. مطمئنم هر بازیکن ایرانی که پا به باشگاه اینتراخت بگذارد از او درباره مهدی سوال می کنند و از خوبی هایش می گویند. در فرانکفورت ایرانی هم می بینی؟ ایرانی هست ولی زیاد نه. بیرون که می روم هر از چند گاهی شهروندان ایرانی را می بینم. برخی اوقات آنها سر تمرین هم می آیند و با این کارشان به من روحیه می دهند. برخورد هواداران اف اس فاو با تو چطور بود؟ اصلا چقدر هوادار دارید؟ تیم ما زیاد هوادار ندارد. اکثر مردم فرانکفورت طرفدار اینتراخت هستند و بازی های این تیم برایشان جذاب است. ما اگر در شهر خودمان بازی داشته باشیم، شاید 10 هزار نفر تماشاگر برای حمایتمان به ورزشگاه بیایند چون ورزشگاه ما جمع و جور است و در همین حد هوادار داریم. البته اگر بازی حساس داشته باشیم ورزشگاه پر می شود، در غیر این صورت، هواداران از بازی ما کمتر استقبال می کنند. در بازی های خارج از خانه هم حدود 20 نفر برای تشویق ما به شهرهای دیگر می آیند. کادر فنی و بازیکنان چطور با حضور تو کنار آمدند؟ با آنها اخت شده ای؟ بازیکنان به گرمی از من استقبال کردند. مربیان هم همینطور چون بازی ام را دیده بودند و به فوتبالم اعتقاد داشتند. خوشبختانه کسی با من مشکلی ندارد و همه کمکم می کنند تا زودتر با شرایط فوتبال آلمان وفق پیدا کنم. از نظر زبان مشکلی نداری؟ چطور با بازیکنان و کادر فنی ارتباط برقرار می کنی؟ زبان آلمانی واقعا سخت است. اینجا یک دوست به نام ایلیا دارم که همیشه کنارم هست و خیلی کمکم می کند. در تمرین چطور؟ مربیان، انگلیسی هم صحبت می کنند. من هم تک و توک می فهمم که چه می گویند. ضمن اینکه فوتبال خودش یک زبان مشترک است که می تواند میان بازیکنان و کادر فنی ارتباط برقرار کند. قصد نداری زبان آلمانی یاد بگیری؟ چرا. یکی از اهدافم در این چند ماه اخیر همین بوده. باشگاه هم برای من و سه بازیکن دیگر معلم گرفته و در هفته 3، 4 بار موظفیم که سر کلاس حاضر شویم و زبان آلمانی یاد بگیریم. سخت است؟ خیلی. مثلا در کلاس کلمه هایی آموزش می دهند که معنی ایرانی ندارد. وقتی از دوستم که سال هاست در آلمان زندگی می کند هم می پرسم نمی داند که منظورم چیست. زبان آلمانی واقعا دشوار است و یادگیری اش از انگلیسی سخت تر. در اف اس فاو بیشتر دفاع چپ هستی تا بال چپ یا هافبک میانی. آنها هم از تو در پستی استفاده می کنند که شاید کارایی ات کمتر باشد. دلیلش چیست؟ من در قریب به اتفاق بازی ها دفاع چپ بوده و فقط مقابل مونیخ 1860 که آخرین بازی مان بود یک خط جلوتر قرار گرفتم و هافبک چپ بودم. یک گل هم می توانستم بزنم که نشد. مربیان از بازی ام در پست هافبک چپ راضی بودند و فکر می کنم تا وقتی در زمین حضور داشتم بد کار نکردم. شاید از این به بعد کمی جلوتر بازی کنم اما این تشخیص کادر فنی است و من هم مشکلی با آن ندارم. کیکر هم انگار با تو مشکل دارد! یک زمانی به وحید هاشمیان نمره پایین می داد و حالا به تو. ماجرا چیست؟ نمی دانم واقعا. البته توجهی به نمره کیکر نمی کنم چون کارشناس های این مجله به بازیکن خط دفاع خیلی سخت نمره خوب می دهند. چهار بازیکن خط دفاع باید خیال گرفتن نمره بالا را از سرشان بیرون کنند. مگر اینکه اتفاق خاصی رخ بدهد. مثلا گلی به ثمر برسانند یا فوق العاده ظاهر شوند. بهترین نمرات را یا دروازه بان ها می گیرند یا مهاجمان و هافبک های نفوذی چون گل می زنند یا پاس گل می دهند. در آلمان هم به گلزن اهمیت می دهند و بازی کسی که گل می زند یا پاس گل می دهد بیشتر به چشم می آید. آرزو به دل ماندیم کیکر به تو نمره ای بهتر از 4 بدهد... یک بار 5/2 گرفتم. یادتان نیست؟ بعد از بازی با هرتابرلین در جام حذفی. خیلی خوب بودم و چه عجب شد که کیکر به من نمره خوب داد. الان حدود 3، 4 ماه است که به فوتبال آلمان رفته ای. لیگ این کشور با لیگ ایران، از نظر امکانات چقدر فرق دارد؟ اینجا امکانات، حتی برای تیمی مثل اف اس فاو که در بوندس لیگای دو حضور دارد خیلی بیشتر از امکانات تیم های ایرانی است. به عنوان مثال ما دو زمین چمن طبیعی داریم که واقعا فوق العاده اند و هیچ مشکلی ندارند. یک چمن مصنوعی هم در کنار این دو چمن طبیعی وجود دارد که برخی مواقع روی آن تمرین می کنیم. تشکیلات باشگاه هم که در نوع خود استاندارد است و بدون ایراد. حالا شما حسابش را بکنید که این امکانات برای تیمی در بوندس لیگای دو است. ببینید تیم های بوندس لیگای یک چه امکاناتی دارند. اصلا نمی شود امکانات فوتبال آلمان و ایران را مقایسه کرد. چه بسا اگر فوتبال ایران چنین امکاناتی در اختیار داشت می توانست حتی شانه به شانه قوی ترین تیم های فوتبال جهان پیش برود و مقابل آنها عرض اندام کند اما حیف... گفتی امکانات. گویا کارلوس کی روش هم از این قضیه ناراحت است و مدام از نبود امکانات انتقاد می کند. حتما صحبت های او را شنیده ای؟ خب درست می گوید. این ایراد همیشه در فوتبال ما وجود دارد و برای بار اول و دوم نیست که پیش می آید. تیم های دیگر با چند برابر امکانات ما نتایجی می گیرند که اصلا قابل قیاس با نتایج تیم ملی ایران نیست. کی روش حق دارد گلایه کند. این ناراحتی ها همیشه هست و کمبود امکانات در طول سالیان اخیر بارها ما را آزار داده. هر چه بگوییم هم فایده ای ندارد. به عنوان بازیکن تیم ملی برای چندمین بار از مسوولان خواهش می کنم نگاه دیگری به تیم ملی داشته باشند. امکانات را ارتقا بدهند و با این کار به موفقیت تیم ملی کمک کنند. تو در 25، 26 سالگی بیش از 70 بازی ملی انجام داده ای. خیلی ها معتقدند می توانی رکورد بازی های ملی را بشکنی. آیا به این رکورد فکر می کنی؟ خدا شاهد است نه. اصلا به رکورد فکر نمی کنم. سعی ام این است تا جایی که می توانم به تیم ملی کمک کنم. تمام هدفم همین است. به عنوان آخرین سوال. یک ابهام در مورد فامیلی ات وجود دارد. تو حاجی صفی هستی یا حاج صفی؟ حاجی صفی. پس چرا همه می گویند حاج صفی؟ دیگر عادت کرده اند و کاری اش هم نمی شود کرد. گزارشگرها از بس گفتند حاج صفی، فامیلی من هم تغییر کرده. البته اینجا پشت پیراهنم، اول حاجی نوشته و بعد با کمی فاصله صفی. گزارشگرهای آلمانی هم وقتی می خواهند نام مرا صدا بزنند می گویند حاجی صفی ایقانا، یعنی حاجی صفی ایرانی. در کل حاج صفی برای شما خبرنگاران هم بهتر است چون تیترتان طولانی نمی شود. لینک کوتاه: cup.ir/u/88040
دوشنبه ، ۱۶آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کاپ]
[مشاهده در: www.cup.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5]
-
گوناگون
پربازدیدترینها