واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>سلامت>بسیاری از ما تجربه فراموشی موقت را داریم، گاهی یک شماره تلفن پرکاربرد، یک مرکز خرید همیشگی و از همه شایع تر جمله ای یا گوینده جمله ای که در میان صحبت کردن به ناگهان از یاد می بریم و هرچه برای یادآوری اش تلاش می کنیم انگار لابه لای هزاران اطلاعات مغزمان گم شده باشد، تلاشی بی فایده خواهد بود.به گزارش شفا آنلاین ، این را که استرس، اضطراب، بی خوابی و کمبود اکسیژن باعث کم حافظگی و مختل شدن فعالیت مغز می شود همه می دانند، ولی کمتر کسی مطلع است که اگر این موضوع طولانی شود ممکن است تبدیل به آلزایمر و فراموشی دائمی شود. درواقع بیماری آلزایمر و «دمانس» نوعی از فراموشی است که به علت تغییرات مغزی بروز می کند. این تغییرات عبارتند از: پایین آمدن سطح انتقال دهنده های عصبی یا پیام رسان های شیمیایی که باعث می شود مغز به درستی کار نکند؛ بیماریی که موجب کوچک شدن مغز و از بین رفتن سلول های سالم عصبی می شود و به رغم تحقیقات فراوان تاکنون درمان قطعی برای آن پیدا نشده است. البته اگر بخواهیم موضوع کهولت سن و عوامل ژنتیکی و وراثتی را در نظر نگیریم باید اذعان داشت که برای جلوگیری از فراموشی های موقت روزانه و پیشگیری از آلزایمر راهکارهای زیادی وجود دارد بخصوص اینکه سن آلزایمر مرتب درحال پایین آمدن است و اگر به آن توجه نشود روزی فرا خواهد رسید که در خیابان نمی دانیم درحال رفتن به محل کار هستیم یا برگشتن! دکتر محمد رضا فهمیده متخصص یادگیری بدون فراموشی در ایران معتقد است که عارضه فراموشی در حال حاضر نزدیکتر از آن چیزی است که تصور می کنیم. او که از فراموشی و تنبلی مغز به عنوان خطری خاموش یاد می کند، می گوید: «باتوجه به افزایش مصرف داروهای آرامبخش، قرص های خواب آور، آلودگی هوا، افزایش آلاینده هایی نظیر سرب در فضای شهری که فراموش کردن را به امری عادی در جامعه بدل کرده است، می توان پیش بینی کرد که این بیماری تهدید کننده، دغدغه نسل آینده بشر خواهد شد و اگر به دنبال جلوگیری نباشیم بزودی این مشکل بعد از بیماری های قلبی و عروقی، به بزرگترین عارضه همه گیر جامعه شهری تبدیل می شود.» این استاد دانشگاه بحران فراموشی را با بحران کم آبی وخشکسالی مقایسه می کند و این زنگ خطر را جدی می داند: «همان گونه که برای صرفه جویی در مصرف آب فرهنگ سازی می شود باید فراخوان های مطالعه و یادگیری در سطح کشور تشکیل شود تا جامعه نسبت به فعال سازی هر دو نیمکره مغز و تقویت حافظه بیشتر تلاش کند.» وی که به بنیانگذار فراتکنیک های یادگیری بدون فراموشی در ایران نیز شهرت دارد مطالعه را مهمترین عامل فراموشی می داند و با تشریح این موضوع که چگونه مطالعه در جلوگیری از فراموشی تأثیرگذار است، می افزاید: «اگر حافظه را یک عضله فرض کنید، مثلاً یک پای سالم که مدتی در گچ بوده، می بینید که عضلات تحلیل پیدا می کند به طوری که حتی احتمال شکستگی استخوان بالا می رود. مغز و حافظه نیز در اثر نداشتن فعالیت فکری و فقدان مطالعه دچار تحلیل و ضعف می شود. آمار بالای بیماری آلزایمر در میان کم سوادها نسبت به تحصیلکرده ها مصداق خوبی برای این موضوع است.» او معتقد است که نظم دادن به اطلاعات مغز و به خاطرسپاری اطلاعات روزمره مانند حفظ شماره تلفن های جدید، حل جدول و تمرکز روی دستخط و تمرین برای گفتن جملات زیبا با دایره کلمات وسیع می تواند تکنیکی برای تمرکز حافظه باشد. دکتر فهمیده با تکیه بر همین اصول ساده روزمره می گوید: «گوش دادن با دقت به رادیو، تمرکز روی رنگ، بو و مزه غذاها و آشامیدنی ها، پیاده روی روزانه، مطالعه مستمر و خواب کافی از جمله مسائل ساده ای هستند که باعث تقویت حافظه می شوند.» این استاد دانشگاه استفاده از سمت مخالف بدن را یکی دیگر از تکنیک های افزایش توانایی مغز می داند: «افراد راست دست در طول روز تلاش کنند تا بخشی از امور روزانه مانند مسواک زدن، غذا خوردن، باز و بسته کردن در و تا حدودی نوشتن را با دست چپ انجام دهند تا بدین ترتیب نیمکره غیر فعال مغز تحریک شود و افراد چپ دست نیز همین تمرین ها را با دست مخالف خود انجام دهند، تکنیکی ساده ولی تأثیرگذار در به کار گیری هر دونیمکره مغز که باید جدی گرفته شود. همچنین با توجه به اینکه خانم های خانه دار کمتر فرصت پیاده روی و انجام فعالیت های بیرون از خانه دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این عارضه هستند. این در حالی است که یادگیری زبان دوم، حفظ کردن شعر، مطالعه و حل جدول، انجام ورزش و تلاش برای پختن غذاهای جدید و تمرکز برای انجام صحیح آنها، از جمله تمرینات ساده روزمره خانم های خانه دار محسوب می شود که تنبلی مغز و خطر عارضه فراموشی را تا حد بسیاری کنترل می کند.» دکتر فهمیده با تأکید براینکه آلزایمر فقط سهم سالمندان نیست، می گوید: «علائم زوال عقل روز به روز گریبانگیر نسل جوان می شود چراکه خمودگی، سستی و استرس و نگرانی های بی مورد در میان نسل کنونی ریشه دار شده است. پس باید این افراد برای آینده تصمیمی جدی بگیرند؛ نباید فراموش کرد که این بیماری جبران ناپذیر است چراکه اگر سلول های عصبی مغز فعال و پویا نباشند بعد از مدتی می میرند و دیگر با هیچ دارو و روشی سلول جدیدی تولید نمی شود، پس با تغییر سبک زندگی بخصوص افزایش میزان مطالعه و تأکید بر یادگیری، می توان آینده هشیاری را برای خود رقم زد.» اگر نام و قیافه دوستان تان را فراموش می کنید، هرچه سریع تر به فکر درمان آن باشید وگرنه روزی خواهد رسید که راه خانه را هم گم خواهید کرد.ایران
یکشنبه ، ۱۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]