واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: در چارچوب بحث های مربوط به روند های نظامی منطقه در شماره پیشین به تحرک اخیر نظامی روسیه و اهمیت کیفی آن پرداخته شد. در این نوشتار، در تداوم پاسخ گویی به این پرسش که تحرک نظامی روسیه در منطقه چگونه قابل تجزیه و تحلیل است به پیامدهای این تحرک نظامی پرداخته می شود. ورود نظامی روسیه به تحولات سوریه، نقداً تحولات متعددی را به همراه آورده است. قبل از هر چیزی این فعالیت نظامی، روحیه نظامیان سوریه را ارتقا داده است. ارتش سوریه بیش از چهار سال است که در جنگی داخلی که عمدتاً توسط بازیگران خارجی بر این کشور تحمیل شده گرفتار است. مخالفان دولت و ارتش سوریه فراوان اند و در این میان حمایت نظامی روسیه از آن دولت و ارتش پیشتگرمی فراوانی را به همراه داشته است. از نظر عملیاتی نیز ارتش سوریه با بهره مندی از حملات هوایی روسیه توانسته مناطقی را در زمین از مخالفان بازپس گیرد. اما آنچه از نظر عملیاتی، سیاسی و نظامی جلب توجه می کند، روشن کردن ناتوانی آمریکا و ائتلاف 65 کشور ضدداعش در از بین بردن این گروه، در بیش از یک سال گذشته است. ادعا می شود که ائتلاف به رهبری آمریکا 7323 پرواز علیه مواضع داعش در عراق و سوریه داشته که از این تعداد سهم ایالات متحده 3231 پرواز است. اما این حملات هوایی، چندان اثری نداشته است. حتی کار به جایی رسید که واشنگتن پست نوشت: مردم عراق بر این باورند که در این حملات هوایی، آمریکایی ها به نیروهای داعش کمک می کنند و از طریق هوا، برای آن ها وسایل پشتیبانی جنگی به دست داعش می رسانند. عملیات روسیه، عدم جدی بودن و عدم کارآیی عملیات ائتلاف به رهبری آمریکا را نمایش می دهد. عملیات نظامی روسیه، آشکارا تنش با غرب، ناتو و ترکیه را افزایش داده است اما در این میان جزئیاتی حائز اهمیت و در خور توجه وجود دارد. بدین صورت که برخی معتقدند آمریکا، چندان هم از عملیات نظامی روسیه در سوریه ناخرسند نیست. چون از یک سو داعش و نیروهای رادیکال از بین می روند و از سوی دیگر، روسیه در باتلاقی جدید گرفتار می شود، اظهارات اوباما در کنفرانس تغییرات آب و هوایی در پاریس در این خصوص که روسیه تا به حال، یعنی بعد از آغاز عملیات نظامی در سوریه، یک هواپیمای نظامی و یک هواپیمای مسافرتی از دست داده و بعلاوه روسیه باید خاطرات مداخله در افغانستان را به یاد آورد، در این زمینه جلب توجه می کند. فراتر از آنچه ذکر شد، آمریکا آن چنان با حرارت و شتاب و عقاب، عملیات روسیه را محکوم نکرده است. جالب تر آنکه عملیات نظامی روسیه در سوریه، به موقعیت جهانی مسکو ارتقا بخشیده و آمریکایی ها مجبور به پذیرش جدی نقش سیاسی روسیه در حل و فصل منازعه سوریه شده اند. اقدامات مشترک کری، وزیر خارجه آمریکا و لاوروف، وزیر خارجه روسیه در راه اندازی روند مذاکرات وین و مشارکت ایران در مذاکرات، در این راستا در خور دقت است. به عبارت دقیق تر، عملیات نظامی روسیه در سوریه، موقعیت نوینی برای ایفای نقش منطقه ای و بین المللی فرا روی کرملین قرار داده است. اما روابط ترکیه در روسیه، به طرز کم سابقه ای با سرنگون کردن هواپیمای نظامی روسیه توسط ترکیه، پرتنش شده است. ترکیه سعی کرده که در این خصوص، خود را نماینده ناتو معرفی کند و ظرفیت ناتو را در رویارویی با روسیه به کار گیرد. اما به نظر می رسد که علیر غم حمایت های لفظی، ناتو چندان پرحرارت ترکیه را همراهی نکرده است. حتی حدس هایی در مورد سرزنش ترکیه در درون ناتو نیز گزارش شده است. همزمانی این عملیات نظامی، با حوادث تروریستی پاریس، مشروعیت اخلاقی و روانی مسکو را افزایش داده و ترکیه، عربستان و قطر را در موضع نامناسبی به خاطر حمایت آنها از تروریست ها قرار داده است. مهم تر از این ها روابط نظامی و استراتژیک ایران و روسیه در این فضا عمیق تر شده است. در یک کلام روسیه، تبدیل به بازیگری جدی تر از گذشته در منطقه خاورمیانه شده است و در چارچوب شناسایی روندهای نظامی در خاورمیانه باید گفت که غلظت نظامی منطقه افزایش یافته است.
شنبه ، ۱۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]