اوصاف حضرت فاطمه زهرا (س) در كلام علما و دانشمندان

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: اوصاف حضرت فاطمه زهرا (س) در كلام علما و دانشمندان
پس از انقطاع وحي نيز حضرت فاطمه زهرا (س) و ائمه هدي (ع) بنا به حكم الهي در دوران خود سرآمد روزگار بوده و اقوال، افعال و تقارير سرشار از خرد و حكمت آنان تا ابد چراغي فروزان فرا روي رهپويان حق و حقيقت خواهند بود.

در زمان غيبت صغري كه دست مردم از دامان حجت امام عصر (عج ) كوتاه بود، نواب خاص واسطه بلافصل ابلاغ فيض ربوبي به طالبان و تشنگان حكمت و فضيلت بوده اند.

در عصر غيبت كبري نيز اين رسانه فيض منقطع نگرديد و خداوند چشمه‌هاي جوشان حكمت را بر قلوب فرزانگان و انديشمنداني جاري فرمودند كه در مكتب نوراني امام صادق (ع) تلمذ نموده و مدارج عالي علم و تقوا را پيموده و خود را به خلعت زيباي پارسايي و فضيلت آراسته اند.

علماي دين معمولا استحكام قلم و روشني بيان خود را با اخلاص، عشق و ارادات نسبت به اهل بيت عصمت و طهارت (ع) به ويژه حجت اعظم خدا حضرت فاطمه (س) بيان مي‌كننند و همواره عشق به آن بزرگواران در لابه لاي سطور و كلماتشان مي درخشد.

توضيحات برخي از علما و دانشمندان در خصوص بانوي دو عالم :
در بحارالانوار، ج ‪ ۴۳‬ص ‪ ۱۶‬و ‪ ،۱۷‬شيخ صدوق در خصوص القاب حضرت فاطمه (س) گفته، فاطمه (س)، زن پارسا و پاكدامن ، عفيف، آزاده، بانو، تابان، فرشته، با بركت، پاك و پاكيزه، با تقوا، راضي به رضاي حق تعالي، مورد رضاي خدا، زن حديث‌كننده ، راستگوي بزرگ و آسماني است.

ابن شهر آشوب در خصوص اوصاف بانوي دو عالم (س) : فاطمه (س)، صديقه كبري ، آسايش جان حضرت مصطفي، بلاكش نستوه بي‌شكوه و شكايت، صاحب درخت طوبي، آن كس كه در شان او و همسر و فرزندانش سوره هل اتي نازل شده، دختر پيامبر، همدم وصي، مادر سبطين، جده امامان، بانوي زنان دنيا و آخرت، همسر مرتضي، مادر مجتبي، دختر مصطفي، بزرگ بانوي از دست رفته، خاتون ستمديده شهيد و بانويي خردمند است .

در صلوات كبيره محي‌الدين عربي در مورد القاب دخت پيغمبر (س) آمده است؟ درودهاي خدا، فرشتگان و حاملان عرش او و تمام مخلوقاتش در آسمان و زمين بر آن ذات آسماني كه با جلوه انساني نمود يافته است. تصوير نفس كاملي كه بر عالم عقلي بخشيده شد. پاره تن واقعي پيامبر، سرآغاز انوار علوي، سرچشمه چشمه‌هاي اسرار فاطمي كه خود نجات يافته و دوستدارانش را نيز از آتش نجات مي‌دهد. ميوه درخت يقين، سرور زنان جهان كه مقامش آشنا و قبرش ناشناخته است، نور ديده پيامبر، رهروي پاكدامن كه بر او سلام و درود باد.

خواجه نصيرالدين طوسي در انشائات خود حضرت فاطمه (س) را اين گونه توصيف مي كند؟ خدايا درود فرست و آن را زياد و پر بركت گردان بر بانوي معظم، نجيب و فاضل، كسي كه داراي اندوه طولاني در مدت عمر كوتاه خودش بود. قدر و منزلت او ناشناخته ماند و قبر او مخفي است، پنهاني به خاك سپرده شد، آشكارا حقش را غصب كردند.

علامه اربلي به اوصاف فاطمه زهرا (س) اين گونه اشاره مي‌كند؟ او چراغدان نبوت است كه شعاعش پرتو افكنده، انوارش درخشان و ستارگان آسمانش با جلاي ابرهاي سفيد، فروغ و درخشش يافته است. به اجماع درست انديشان، بانوي بزرگ ، برگزيده از سوي خداوند كه به جواهر جلال و شكوه آراسته مي‌باشد و بر بلندترين رتبه‌هاي كمال جاي گرفته و در گزينش بر تمامي زنان و مردان برتري يافته است.

او گل خوشبوي محمد در بين افراد خانواده‌اش بوده و در ميدان مسابقه افتخارات، هيچكس هماورد او نشده مگر اين كه شكست خورده و در بزرگواري هركس در مقابلش عرض اندام نموده، مورد سرزنش قرار گرفته است.

علامه اونساري(انصاري) در توصيف حضرت فاطمه (س) مي‌نويسد؟ هركس اخبار وارد شده را بررسي كند و در آن سير نمايد در خواهد يافت كه بانوي ما زهرا (س)، به درجه‌اي از كمالات نفساني و فضايل عقلاني رسيده است كه هيچكس از زنان از گذشته و آيندگان به پاي او نرسند.

او ولي خدا در آسمان‌ها و زمين و برتر از همه پيامبران بجز پدرش خاتم پيامبران است و انسان‌هاي سخنور هر چه درباره بزرگي او داد سخن دردهند در حقيقت كمتر از حد او سخن گفته اند.

واعظ طهراني در وصف صديقه كبري نوشته است: پاك و منزه‌اي تواي پروردگار كه نام فاطمه (س) را مجموعه‌اي از نام‌هاي خود قرار دادي كه آن نور، ريشه اصلي بانوي كنيزان تو بود. آنگاه در بين ساكنان آسمان‌ها اعلام كردي:
من فاطر هستم و اين فاطمه است. با نور او تمامي موجودات از آغاز تا فرجام آشكار شدند، بنابراين نام او نام تو، نور او نور تو و ظهور او ظهور تو بود و جز تو خدايي نيست.

هنگامي كه او را آفريدي از تيرگي‌هاي بشري دورش كرده و به ويژگي‌هاي فاطمي مخصوصش نمودي. از سست عنصري بركنارش داشتي و از هرگونه كمبودي او را منزه كردي. تمام منش‌هاي پسنديده را در او گرد آوردي، به پايه‌اي كه خردها از دركش ناتوان مانده، مردم از شناخت كنه ذاتش دستشان كوتاه شد و فرشتگان در آسمان‌ها خدا را به حق روشني آسمان و به حق فاطمه ياري شده خواندند.

علامه حائري مازندراني فاطمه زهرا (س) را اين گونه وصف كرده است: او محور و نقطه دايره هستي است و موقعي كه فرود آمد خير او فراگير شد. او احمد ثاني و احمد عصر خودش بود. وي مايه خداشناسي در عصر خودش بود.

همچنين علامه قزويني در وصف فاطمه (س) گفت: خداوند متعال به حضرت فاطمه زهرا (س) بيشترين بهره از عظمت و برترين نصيب از شكوه و جلالت بخشيده، به طوري كه براي هيچ زني امكان دسترسي به آن نيست. او نتيجه و ثمره آن عده از اولياي الهي است كه آسمان نسبت به عظمت آنها اعتراف كرده، پيش از آن كه اهل زمين آنها را بشناسد و در قرآن مجيد در شان آنها آياتي نازل شده است كه از آغاز نزولش تا به امروز و تا روز قيامت شبانه روز تلاوت مي‌شود.

استاد توفيق ابوعلم، فاطمه (س) را اين گونه وصف كرد: زهرا (س) زني بود بزرگ منش با خوبي ارزنده، شخصيتي گرامي، دلي محكم و استوار كه در بلندي قله عفاف و راستي، پاكدامني و خويشتنداري و پاك چشمي بود. در بين تمام دختران حوا بدون هيچ گونه اختلافي در اين مسئله از تباري بزرگ و خاندان اصيل بود. در شرافت و بزرگي وابسته به خود بوده و نيازي به ديگران نداشت.

در شرافت حضرتش همين بس كه در بين فرزندان آدم و حوا از ديگران ممتاز و يكتا بود.
يکشنبه 12 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 210]