واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: شیشه با حرارت دیدن مانند موم نرم می شود و به هنرمند این امکان را می دهد تا هر فرم و شکلی را به آن بدهد. برخلاف تصور رایج نسبت به کاربرد شیشه، یکی از موارد استفاده از آن در هنرهای تجسمی، صنایع دستی، معماری و دکوراسیون داخلی است. به گزارش خبرنگار سرویس هنرهای تجسمی ایسنا، در چند روز گذشته برای اولین بار ورک شاپی با هدف آموزش تکنیک «لمپ ورکینگ» (شیشه گری با حرارت مستقیم) در «مرکز آموزش جهاد دانشگاهی واحد هنر» برگزار شد. این روش به هنرمند این امکان را می دهد که به اندازه وسعت تصوراتش، از مجسمه تا زیور آلات، به شیشه فرم بدهد. «لمپ ورکینگ» از ایتالیا شروع شد و در ابتدا فعالیتی خانگی بود. در آن کشور، امکانات لازم در اختیار زنان قرار داده می شد تا در خانه، لوازم کوچک آزمایشگاهی بسازند. تا پیش از دوره رنسانس، شیشه گران مانند کیمیاگران برای حفظ اسرار کارشان تلاش می کردند. به همین دلیل، راز ساختن یک گلدان کوچک شیشه ای با اندازه یک بند انگشت، تا سال های دراز به شکل مبهم ماند. اما استفاده از «لمپ ورکینگ» در ایران به زمان تأسیس دانشگاه تهران برمی گردد. این تکنیک توسط آلمانی ها در این دانشگاه آموزش داده شد. البته در آن دوران نیز برای ساخت لوازم آزمایشگاهی از این روش استفاده می شد. با مرور زمان و فراگیری این تکنیک، پتانسیل های زیباشناختی آن مورد توجه قرار گرفت و هنرمندان به ساخت محصولات هنری با متریال شیشه و تکنیک «لمپ ورکینگ» پرداختند. در ایتالیا و آمریکا که در این تکنیک پیشرفته هستند به تازگی مدارسی برپا شده که «لمپ ورکینگ» را به صورت آکادمیک آموزش می دهند، در منطقه خاورمیانه نیز کشور ترکیه به صورت شاخص روی این روش کار می کند. خبرنگار ایسنا با حضور در ورک شاپ «لمپ ورکینگ»، با استاد این تکنیک «حیاس حسینی» گفت وگو کرد. او فارغ التحصیل هنرستان فنی پیام شهید در رشته شیشه گری علمی و آزمایشگاهی است. حسینی در رشته مجسمه سازی و طراحی درس خوانده است و هنر خود را در ساخت فرم و مجمسه های شیشه ای، پیوندی میان همه دانش های هنری و علمی خود می داند. او که در حال آموزش به پسر جوانی است، سخنان خود را این گونه آغاز می کند: مردم ما شیشه را نمی شناسند و نمی دانند می توان با شیشه مجسمه ساخت، این متریال در کشور ما نو است، اما پتانسیل بالایی برای خلاقیت های هنری دارد. شیشه تا به خود حرارت را ندیده، جامد است؛ اما پس از برخورد با حرارت مانند عسل می شود و می توان هر شکل و شمایلی به آن داد. این هنرمند در توضیح برگزاری ورک شاپ می گوید: این کارگاه برای آن است که هنرجویان یک متریال جدید را امتحان کنند و بدانند چه کاری می توان با آن انجام داد. در این ورک شاپ تکنیک مهره، به علت سادگی در یادگیری و نقشی که در بُعد زیباشناسی دارد، استفاده شد و برای شروع نیز مهره بهترین گزینه است. حسینی بیان می کند: اولین مهره شیشه ای که ساخته شده است و در موزه لوور نگهداری می شود و به 800 سال پیش از میلاد مسیح (ع) تعلق دارد و در چغازنبیل ایران پیدا شده است. البته گفته می شود روش ساخت آن ها ریخته گری بوده و با روش امروزی (لمپ ورکینگ) متفاوت است. در این میان، پسر جوان که رشته تحصیلی ش طراحی صنعتی است، پشت دستگاه نشسته و سعی می کند یک مهره شیشه ای بسازد. توجه حسینی علاوه بر گفت وگو به پسر هم است تا مبادا کارش را خراب کند. او با اظهار تأسف نسبت به کم کاری در ایران در این هنر و تکنیک، ادامه می دهد: در دنیا، بینال شیشه برگزار می شود. در حالی که در کشور ما با توجه به پیشینه ای که این صنعت دارد تعداد، انگشت شماری به آن می پردازند. تهران شهر شیشه است، اما تعداد زیادی از کارگاه ها ورشکست شده اند و بقه هم در حال تولید قلیان هستند. این هنرمند همچنین می گوید: مسؤولان فقط «به به» و «چه چه» می کنند؛ اما این ها به کار نمی آید. به عنوان مثال، من برای برگزاری این ورک شاپ ها به موزه آبگینه رفتم، بعد از دو هفته از طرف آن ها پوستری به دست من رسید مبنی بر این که قرار است در موزه آبگینه (1) نمایشگاه خراطی برگزار شود. همچنین وقتی برای اولین بار به سازمان صنایع دستی رفتم، این کار را به عنوان صنایع دستی از من قبول نکردند. او با اشاره به این که شیشه گری با حرارت مستقیم مانند آواز، سال های دراز به شکل سینه به سینه نقل شده و تا دهه 70 میلادی جذبه تکنیکی داشته است، می گوید: اولین بار یک زن با این روش، کار هنری انجام داد که اثر در بینال ونیز نیز به نمایش گذاشته شد. از آن پس، شیشه را به عنوان ظرف و ظروف ندیدند و متوجه شدند می توان با شیشه اشکال مختلفی ساخت. پسر جوان حالا کارش تمام شده و حجم شیشه ای قرمز رنگ کوچکی در دست دارد که به جای این که مانند یک مهره، گرد باشد مخروطی شکل است. حسینی به استقبال خوب از این ورک شاپ نیز اشاره و اضافه می کند: امیدواریم در آینده بتوانیم به آموزش این تکنیک به صورت بهتری بپردازیم. پسر جوان چند دقیقه بعد، در حالی با حجم مخروطی شکل خود برمی گردد که چند عدد برگ را بالای آن قرارداده تا شبیه یک توت فرنگی شیشه ای شود و این را یادآوری کند که گرچه مهره اش واقعا مهره نشد، اما ساختن آثار شیشه ای مانند دیگر هنرها حد و مرز مشخصی ندارد. ورک شاپ «لمپ ورکینگ»
شنبه ، ۱۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]