واضح آرشیو وب فارسی:تفتان ما: موکب سیدالشهدا(ع) در دارالمؤمنین تهران چند سالی است که سنت طبخ حلیم نذری در روز اربعین را احیاء کرده است. خادمان این موکب یک شبانه روز پلک نمی زنند تا ۴۰ دیگ نذری حلیم را بین مردم توزیع کنند و برای خود ثواب بخرند.به گزارش سرویس مذهبی تفتان ما ، منطقه ۱۴ به «دارالمؤمنین تهران» مشهور است، منطقه ای که خاستگاه طلایه دارانی همچون مرحوم حاج علی آهی، پدر شهیدان افراسیابی و غلامرضا سازگار است. منطقه ای که سنت های دینی و آیین های عزاداری در آن پررنگ است و امکان ندارد در این منطقه سکونت داشته باشید و در مناسبت های مذهبی از سفره اطعام و نذری محروم بمانید. یکی از این نذرها که چندسالی است با شکوه خاص برگزار می شود، مراسم سنتی حلیم پزان است. این مراسم به همت حسینیه سیدالشهدا(ع) در محله شیوا برگزار و طی آن ۴۰ دیگ حلیم طبخ و توزیع می شود. برای فراهم کردن فضای این مراسم، از یک هفته قبل داربست های مسقفی به طول تقریبی هشتاد متر روبروی حسینیه برپا می شود و لوله کشی گاز و آب و سیم کشی برق در موکب انجام می گیرد. *حسینیه ای با ۴ دهه قدمت بیرون باران نم نم می بارد و هوا حسابی سرد است اما داخل موکب سیدالشهدا وضعیت به گونه دیگری است. اجاق های گاز، بخار آب و تجمع خدمتگزاران باعث شده هوا به شدت گرم باشد، به طوری که کار برای آشپزها و خادمان دشوار شده اشت. ورودی موکب دقیقاً روبه روی درب حسینیه است. داخل حسینیه مداحان و ذاکران اباعبدالله الحسین(ع) به ذکر مصیبت و عزاداری مشغولند و کمی این سو تر، جمعیتی به اندازه جمعیت داخل حسینیه مشغول کار و تلاش برای طبخ حلیم نذری هستند. داوود کوشکستانی یکی از اعضای حسینیه که دم در ایستاده و با خوشرویی عزاداران و سوگواران حسینی را به داخل هدایت می کند، درباره ایده پخت این نذری می گوید: حسینیه ما در اربعین سیدالشهدا(ع) مراسمی نداشت، به همین دلیل با خودمان فکر کردیم باید برای اربعین آقا اباعبدالله نیز کاری بکنیم، این شد که چهار سال قبل اولین مراسم سنتی حلیم پزان را با ۱۰ دیگ شروع کردیم. سال بعد این تعداد به ۲۵ دیگ رسید و استقبال خیّران و عزاداران باعث شد این عدد پارسال و امسال به ۴۰ دیگ برسد. ورودی موکب آن را به دو بخش تقسیم می کند؛ سمت راست که سه ـ چهار دیگ قرار دارد توسط بانوان اداره می شود و سمت چپ که بخش اصلی را تشکیل می دهد، حدود ۷۰ متر را شامل می شود. خادمان در حال هم زدن حلیم هستند تا به اصطلاح «ته نگیرد». چند نفری هم پای دستگاه های مخصوص ایستاده اند و پوست گندم را از عصاره آن جدا می کنند. محمود شاهبختی سرآشپز حسینیه و موکب سیدالشهداست. پدرش مرحوم حسین شاهبختی اولین بانی حسینیه بود تا این خانه متعلق به سردار بی سر در سال ۱۳۵۱ پایه گذاری شود. حالا او نیست اما فرزندش سال هاست وظیفه طبخ غذای سینه زنان شاه دین را بر عهده دارد. او می گوید: امسال ۱۳۰۰ کیلو گندم و ۵۰۰ کیلو گوشت قلوه گاه گوساله و گوسفند تهیه شده است. * مراحل طبخ حلیم نذری شاهبختی درباره مراحل پخت نذری توضیح می دهد: اول گندم ها را پاک می کنیم و سه بار شستشو می دهیم. سپس آب را جوش می آوریم و و گندم را در آن می ریزیم. آب که قُل زد، زیر دیگ را کم می کنیم و می گذاریم ۱۲ ساعت حرارت ببیند. سرآشپز موکب که از قضا سرآشپز کاروان های زیارتی حج و زیارت نیز هست، ادامه می دهد: بعد از ۱۲ ساعت، سبوس گندم ها را به کمک دستگاه جدا می کنیم. مایع حاصل شده را دو ساعت دیگر می پزیم. همزمان را گوشت را هم پخته ایم و ریش ریش کرده ایم. اصلا دلیل انتخاب گوشت قلوه گاه این است که هم چربی کمتر دارد و هم راحت تر ریش می شود و حلیم را «پِی» می دهد، یعنی قوام می آید و کش دار می شود. گوشت و حلیم را در ظرف می ریزیم و بدون شعله آنقدر می کوبیم تا به اصطلاح کاملاً «میکس» شوند. آخرین مرحله در پخت حلیم، طبخ مخلوط گوشت و عصاره گندم با شعله ملایم به مدت ۱۵ دقیقه و سپس دم کردن است. موکب سیدالشهدا(ع) چهار ـ پنج آشپز دارد که هر کدام بر حدوداً ۱۰ دیگ نظارت دارند. دست آخر هم که نذری آماده می شود، با یکدیگر مشورت می کنند و نسبت به میزان شل و سفتی حلیم، مقدار نمک آن و … نذر می دهند و تصمیم می گیرند. *همه در ثواب پخت نذری شریک می شوند جوانان پیراهن مشکی پوشیده اند و با شوق و علاقه نسبت به تهیه نذری کمک می کنند. آن ها نوبتی دیگ ها را با کفگیرهای بزرگ چوبی هم می زنند. هر از گاهی نیز دسته کفگیر و اطراف دیگ را با کاردک می تراشند تا حلیم به آن نچسبد. اینجا برای کمک کردن هیچ محدودیتی ندارد. هر کس می تواند بیاید و به وسع خود کمک کند، حتی اگر این کمک کردن فقط یک دقیقه هم زدن دیگ باشد. برخی نیز چای و آب خنک و شکلات و خرما یا شیرینی پخش می کنند. عده ای نیز نذر دارند و می آیند پای دیگ، نیت می کنند و هم می زنند به امید اینکه حاجت روا شوند. پدری با فرزند سه ـ چهار ساله اش پای دیگ آمده است. بعد از هم زدن، اندکی حلیم با انگشتش بر می دارد و به قصد تبرک در دهان کودک می گذارد. کمی آن طرف تر، چند جوان آمده اند تا در ثواب این نذری شریک شوند. کمک می کنند، هم می زنند و بعد هم عکس یادگاری می گیرند تا خدمت به عاشقان اباعبدالله و نوکری آن حضرت را در دفتر افتخارات خود ثبت کنند. *توزیع ۴۰ دیگ نذری ۴ ساعت طول می کشد عقربه های ساعت به صفر عاشقی نزدیک می شود، اما انگار نه انگار فقط ۱۰ دقیقه تا نیمه شب مانده و عاشقانی که از نماز صبح کار در موکب را شروع کرده اند همچنان با شور و حرارت و پرانرژی مشغول خدمتگزاری هستند. حسن عبادتی معروف به «آقا جهان» یکی دیگر از اعضای حسینیه است که به رتق و فتق امور می پردازد. او می گوید: تمام مخارج این نذر که بالغ بر ۲۰ میلیون تومان است توسط بچه های حسینیه تأمین می شود. البته یک صندوق نذری هم دم در گذاشته ایم تا اگر کسی خواست سهیم شود، نذرش را داخل آن بیندازد. پول های این صندوق برای نذر سال بعد خرج می شود. آقا جهان می گوید که پخت حلیم نذری یک شبانه روز طول می کشد. یعنی از اذان صبح شروع می شود و تا اذان صبح روز اربعین ادامه می یابد. بعد از نماز صبح مردم با ظرف های خود می آیند و حلیم می گیرند. توزیع ۴۰ دیگ حلیم کار دشواری است و حدود چهار ساعت طول می کشد. طول صف زنانه و مردانه نیز گاهی به ۵۰۰ متر می رسد. آرزوی خادمان موکب سیدالشهدا(ع) این است که بتوانند هر سال این خدمت را گسترش دهند. آن ها می گویند در حال صحبت با کاسبان آن طرف چهارراه هستیم تا اگر راضی شدند، برای سال آینده ۷۰ دیگ حلیم بپزیم. چون موکب جلوی مغازه آن ها را می گیرد و عملاً یک هفته کسب شان از رونق می افتد. اینجا موکب سیدالشهدا(ع) در شرق تهران است؛ تهرانی که روز اربعین حال و هوای دیگری دارد و چندسالی است شاهد پیاده روی مردم سوگوار و عاشق اباعبدالله از میدان امام حسین تا حرم سیدالکریم است. انتهای پیام/ راه دانا Share
پنجشنبه ، ۱۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تفتان ما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]