تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837586193
کپی کفاشیان از روی دست احمدی نژاد
واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: سال 84 و در پایان هشت سال استقرار دولت اصلاحات، حرف از انتخاب محمود احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور آینده ایران باعث خنده ایرانیان بود چرا که کسی تصور نمی کرد ملت راه رفته را بازگردند. همان روزها کمی آن سوتر از زمین بازیِ سیاست، اوضاع فوتبال هم خوب بود. محمد دادکان که پس از سال ها توانسته بود تیم ملی را به راحتی راهی جام جهانی کند و فدراسیونش مثل فدراسیون صفایی فراهانی، مستقل از نهاد دولت و بودجه دولتی بود، در راس فوتبال ایران حضور داشت. در چنان فضایی اگر پیشگویی هم پیدا می شد و ریاستِ علی کفاشیان بر فدراسیون فوتبال را پیش بینی می کرد، پیشگویی اش با خنده و تمسخر همراه می شد. اما «سوم تیر 1384» و «نوزدهم دی 1386» دو «انتخاب»، همانقدر که عجیب بودند، تاثیرگذار هم شدند. محمود احمدی نژاد، به کرات کابینه دولت خود را ساده زیست، پاکدست و خادم مردم می نامید و علی کفاشیان در فدراسیون فوتبال اگرچه چنین ادعایی نداشت اما بر یک اصل اصرار داشت:«سلامت مالی». اما اصرارهایش بر سلامت مالی خیلی زود زیرسئوال رفت. او انتخاب مسئول مالی فدراسیون را که در اساسنامه به صراحت بر انتخابش توسط رای مجمع تاکید شده، نمایشی کرد و برادرهمسرش را در جایگاه «امور مالی فدراسیون» نشاند؛ اولین گام در راستای گریز از شفافیت مالی. مدیران فوتبال ایران از بالادستی های دولتیِ خود زیروبم پاسخگو نبودن را آموختند و عجیب اینکه در کمیته های فدراسیون فوتبال، هرکدام تبدیل به جزیره هایی دوردست با «دیکتاتورهای کوچک» شدند. وقتی محمود احمدی نژاد پاسخی برای ابهامات مربوط به بودجه ارایه نمی داد، و در پاسخ به چرایی واریز 16میلیارد تومان به حساب دانشگاه خود، فقط به تحویل یک «لبخند» اکتفا کرد، علی کفاشیان هم آموخت که ابهامات مالی فدراسیون فوتبال در بحث «صورت های مالی» را با لبخند و شوخی از سر بگذراند. مجمع فدراسیون فوتبال به عنوان بالاترین مقام تصمیم گیرنده دربارۀ کادر مدیریتی فدراسیون، انگار نخواست به این مشکل که علی کفاشیان در مدیریت خود به اصل مهم «داشتن برنامه» اعتقادی ندارد توجه کند. اصلا بالاتر از آن، این مجمع، به فعالیت های فدراسیون نظارت نداشت. نتیجه؟ علی کفاشیان از این خلاء بیشترین سود را برد و با ایجاد نظارت های خودساخته ای چون «بازرس فدراسیون» و انتخاب فردی نزدیک به خود برای این مقام، عملا «عددسازی» را هم جزوی از عملکرد مدیریتی خود کرد. علی کفاشیان مدت ها است به انتخابات فدراسیون فوتبال در پایان سال فکر می کند. پیش از این هم او و همراهانش همچون مهدی محمدنبی و هادی آیت اللهی به سال ها حضور در فوتبال فکر می کردند اما امروز، تفاوت های بسیاری با دیروز دارد؛ هر لحظه معادلات تغییر می کند و هر روز، اتفاق جدیدی در فوتبال می افتد. حالا رییس فدراسیون فوتبال ایران دو راه پیش رو دارد؛ یا خودش برای بار سوم رییس فدراسیون می شود، یا فرد دیگری را رییس فدراسیون فوتبال ایران می کند. رفتار امروزِ رییس فدراسیون فوتبال قابل پیش بینی بود، همان رفتاری است که محمود احمدی نژاد در واپسین روزهای ریاستش بر دولت داشت؛ دست «مشایی» را گرفت، با خود به محلِ ثبت نام ریاست جمهوری برد و به رغمِ رییس جمهور بودن، علنا از یک کاندیدا حمایت کرد. احتمالا هم برای مسکوت ماندن تخلفات بیشمارِ انجام شده؛ همان هایی که چندماهی است ارقام چند هزار میلیاردی شان به کرات اعلام می شود. اما همانطور که حمایت احمدی نژاد راه به جایی نبرد، در فوتبال هم ماجرا به همین سادگی ها نیست؛ اتفاقاتِ تازه ای در راه است. اتفاقاتِ خوبی در فوتبال خواهد افتاد اگر دیگر «فریب» نخوریم و به لزوم حاکمیت شفافیت و گردش آزاد اطلاعات اصرار کنیم. *سردبیر مجله «دنیای فوتبال»
پنجشنبه ، ۱۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[مشاهده در: www.hodana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها