تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 25 آبان 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هر كس به خدا توكل كند، خداوند هزينه او را كفايت مى كند و از جايى كه گمان نمى برد ب...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1829497545




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

آمریکایی ها نیایند فرصت را از دست می دهند


واضح آرشیو وب فارسی:عیارآنلاین: به گزارش عیارآنلاین،رونمایی از قراردادهای نفتی در روزهای آغازین این هفته بستری را فراهم کرد تا بسیاری از شرکت های مطرح جهانی در حوزه نفت و کشورهای مختلف برای شناسایی بازار نفت ایران و نوع قراردادهای پیشنهادی از سوی کشور، حضور پیدا کنند. بیژن نامدارزنگنه، وزیر نفت ایران، گفته این نوع قراردادها اکنون مورد رغبت و […]به گزارش عیارآنلاین ،رونمایی از قراردادهای نفتی در روزهای آغازین این هفته بستری را فراهم کرد تا بسیاری از شرکت های مطرح جهانی در حوزه نفت و کشورهای مختلف برای شناسایی بازار نفت ایران و نوع قراردادهای پیشنهادی از سوی کشور، حضور پیدا کنند. بیژن نامدارزنگنه، وزیر نفت ایران، گفته این نوع قراردادها اکنون مورد رغبت و پذیرش شرکت های نفتی خواهد بود، هرچند منتقدان به بیع متقابل این روش را نیز نقد خواهند کرد. زنگنه گفته هیچ نوع قراردادی بی عیب نیست، اما این نمونه قراردادها در شرایط کنونی بهترین نوع قراردادها به شمار می روند. این مسئله را منصور معظمی، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعت نفت نیز تأیید می کند. به گفته معظمی این قراردادها مختص ایران و با توجه به تمامی مسائلی است که مقامات ایران نیز به آن توجه کرده اند، بنابراین نمونه های مناسب و دارای مزیت برای هر دو طرف قرارداد خواهد بود و از سوی شرکت های خارجی نیز با اقبال مواجه خواهد شد. او درباره حضور شرکت های آمریکایی در ایران می گوید: «آقای زنگنه اعلام کرد محدودیتی برای ورودشان نیست و اگر نیایند فرصت را از دست داده اند. فکر می کنم شرکت های آمریکایی هم علاقه مند ورود به صنعت نفت ایران هستند و در شرایطی که مانعی برای ورود آنها نیست، آمدن و نیامدن دست خودشان است. در حقیقت بازار تجارت، بازار فرصت هاست، هرکسی بتواند بهتر از فرصت ها استفاده کند سهم بیشتری از بازار را از آن خود می کند. شرکت های آمریکایی هم اگر نیایند، قطعا فرصت را از دست داده اند». در قراردادهای جدید نفتی بر چه مسائلی تأکید شده و آیا این مدل قرارداد برای شرایط کنونی مناسب است؟ قراردادهای نفتی ای که به تازگی رونمایی شد، چارچوب و مدلی است که رابطه بین پیمانکار یا کارفرما را مشخص می کند؛ یک مدل رابطه مند قراردادی، مانند بقیه قراردادهاست که از نظر حقوقی بین شرکت ها برقرار می شود. صنعت نفت ایران نیاز بالایی به سرمایه گذاری دارد، اما از آنجا که این نیاز را به طور کامل نمی توان از داخل تأمین کرد، ناگزیر باید با استفاده از سرمایه خارجی تأمین شود. ما با این واقعیت روبه رو هستیم که در سال های اخیر به دلیل نبودن سرمایه گذاری کافی و لازم در صنعت نفت، همچنین سرمایه گذاری زیادی که رقیبان ما در این سال ها داشته اند، فاصله ما با رقیبان زیاد شده است و باید به سرمایه گذاری های خود شتاب ببخشیم. در شرایط عادی برای اینکه بتوانیم کمی به توسعه برسیم و نیازهای نگهداری را تأمین کنیم، نیازمند حداقل ١٠٠ تا ١٢٠ میلیارد دلار سرمایه گذاری هستیم که تأمین آن کار ساده ای نیست. تحلیل این است که امکان تأمین این حجم از منابع در داخل نیست ازاین رو باید به سمت استفاده از منابع بیرونی برویم. البته استفاده از منابع خارجی به معنای استفاده نکردن از منابع داخلی نیست، بلکه باید حداکثر منابعی را که ممکن است از داخل و بقیه را از خارج تأمین کنیم. این مسئله فرصتی را برای شرکت های داخلی فراهم می کند که بتوانند با کمک شریک های خارجی، منابع را تأمین کنند. نکته دیگر، فاصله تکنولوژیک است. در صنعت نفت ایران به مسئله تکنولوژیک کمتر توجه شده، بنابراین باید این فاصله با تکنولوژی روز جهانی را پر کنیم، ازاین رو در قالب این قراردادها از شرکت های خارجی خواسته شده علاوه بر سرمایه باید تکنولوژی نیز به ایران وارد کنند. نکته دیگر که بر آن تأکید می کنم این است که در این مدل قرارداد، شرکت خارجی نمی تواند به تنهایی وارد شود بلکه موظف است حتما یک شریک داخلی ایرانی داشته باشد تا بتواند در مناقصه ها شرکت کند. در کنار مشارکت با طرف ایرانی، قانون حداکثر استفاده از توان داخلی نیز یکی دیگر از شروط است؛ یعنی شرکت و پیمانکار خارجی نمی تواند همه تجهیزات را از خارج وارد کند بلکه باید از تجهیزات داخلی حداکثر استفاده را داشته باشد و این فرصتی برای صنایع داخلی و سازندگان تجهیزات است تا از ظرفیت استفاده نشده فعلی خود نیز استفاده کنند. اگر این شرایط فراهم شود، هم سرمایه و تکنولوژی وارد می شود، هم در کنار استفاده از سرمایه داخلی، مشارکت جدی پیمانکاران و سازندگان داخلی در طرح ها نیز میسر خواهد بود. دوستان در وزارت نفت پس از انجام مطالعات و بررسی ها به این نتیجه رسیده اند که با توجه به شرایط فعلی، این مدل قرارداد می تواند به کار بیاید. البته ممکن است ابعادی نیز داشته باشد که هنوز مشخص نباشد، اما این مدل هنوز نهایی نشده، بنابراین اگر کسانی نظرات یا پیشنهاداتی دارند می توانند به اطلاع وزارت نفت برسانند و وزارت نفت نیز اصلاحاتی را که لازم و به صلاح است، انجام خواهد داد. این قراردادها چه مزیت هایی دارند؟ مزیت اول اینکه طرف خارجی باید از مشارکت طرف ایرانی استفاده کنند؛ اینکه شریک ایرانی داشته باشند، این کار به نفع طرف خارجی نیز هست چراکه طرف ایرانی، هم در کشور امکانات دارد و هم فضا و بازار را می شناسد. مزیت دوم این است که در این مدل حتما باید قرارداد منجر به تولید شود تا شرکت سرمایه گذار و آورنده تکنولوژی بتواند سرمایه و پول خود را بردارد. ازاین رو تمام سعی خود را می کند تا کار را سریع انجام دهد. مزیت سوم، شرایط پایدار سیاسی ایران است که نظیر آن در هیچ کدام از کشورهای همسایه دیده نمی شود. این آرامش و امنیت سیاسی قابل ملاحظه، در دیگر کشورها نیست. مزیت چهارم بازار نفت ایران است که از نظر سرمایه گذاری و نیازهای سرمایه گذاری، بازار بسیار بزرگی برای کشورهای خارجی محسوب می شود که اگر وارد آن شوند و درست عمل کنند، فرصتی برای حضور در آینده توسعه صنعت نفت و پایین دستی آن نیز خواهند یافت. یکی از انتقاداتی که به این قراردادها شده از بُعد حقوقی است. می گویند مشخص نشده حضور شریک ایرانی به چه مفهومی است و جایگاه شرکت ایرانی در مشارکت با شرکت های خارجی کجاست. نه این طور نیست. جایگاه شرکت ایرانی در این قراردادها کاملا واضح و مشخص است. شرکت خارجی باید با شرکت ایرانی به صورت مشترک حاضر شود. حالا ممکن است با هم هلدینگ یا کنسرسیوم تشکیل دهند و در قالب یک شخصیت حقوقی که مشارکتی از داخلی و خارجی است، وارد شوند. گفته می شود شرکت ملی نفت نیز دراین میان نادیده گرفته شده است. نظر شما چیست؟ اصلا قرارداد را شرکت ملی نفت ایران می بندد. صلاحیت شرکت خارجی و داخلی را هم شرکت ملی نفت ایران تعیین و تأیید می کند. اختیاری بیش از این نیاز است؟ همه اینها باید با تأیید شرکت ملی نفت ایران باشد. شما به عنوان کسی که این قراردادها را بررسی کرده است، آیا نقاطی در آن می بینید که برای نهایی شدن باید شفافیت بیشتری داشته باشند؟ قراردادها به نظر من شفافیت لازم را دارند، اما ممکن است کسانی هم نقطه نظرات مفیدی داشته باشند. باید این نظرات را اعلام کنند تا گروهی که وزیر نفت مأمور کرده است، آنها را بررسی کند. ما نمی خواهیم بگوییم این مدل قراردادی بی عیب است. این نتیجه کار دوساله این گروه است و وزارت نفت هم حتما از نظراتی که بتواند در غنای هرچه بیشتر این مدل قراردادی کمک کند، استقبال می کند. قراردادهای قبلی بیع متقابل بود، چرا باید آن مدل قرارداد را کنار بگذاریم؟ امروزه قراردادهای بیع متقابل برای سرمایه گذاران خارجی جذابیت ندارد. قراردادهایی که در کشورهای همجوار ما بسته می شود هم بیع متقابل نیست. ما ١۵ سال پیش از این مدل ها استفاده کرده و سرمایه گذاری درخور توجهی هم انجام داده ایم. این مشارکت ها دوطرفه است؛ شریک خارجی هم باید برای آمدن علاقه مند باشد. وقتی قرار است طرف خارجی با قراردادهای قبلی نیاید، نمی توان او را مجبور کرد. قرارداد باید برای هر دو طرف جذابیت داشته باشد. من فکر می کنم این مدل قرارداد، فرصتی برای جذب سرمایه خارجی و تأمین نیاز صنعت نفت با استفاده از انبوه سرمایه و پتانسیل هایی است که در داخل کشور داریم. آیا تمایل مشخصی از سوی شرکت های مطرح جهانی به این قراردادها دیده شده است؟ فعلا شرکت ها وارد کشور می شوند تا ابتدا بازار ایران را ببینند و شرایط بازار ایران را از ابعاد مختلف سیاسی و اقتصادی ارزیابی کنند. بعد از آن برای آمدن یا نیامدن جمع بندی می کنند و نتیجه می گیرند. یادمان باشد همه اینها منوط به اجرائی شدن برجام است و به دوران پس از اجرای برجام تعلق دارد. فعلا که هیچ اتفاقی نیفتاده است و برجام هم سر جای خودش باقی است. فعلا کسی برای سرمایه گذاری وارد نمی شود. ابتدا برجام باید اجرائی و تحریم ها برداشته شود؛ ازاین رو فعلا شرکت ها بیشتر به دنبال بررسی و امکان سنجی بازار ایران هستند. فکر می کنید آنها با مدل جدید قراردادها، موافقت نکنند؟ من فکر می کنم این مدل قراردادی می تواند فرصتی برای شرکت هایخارجی باشد تا به بازار ایران وارد شوند. این مسئله می تواند قدرت رقابت ما را در منطقه افزایش دهد؟ قطعا. قدرت ما در صحنه بین المللی به بسیاری از مؤلفه ها بستگی دارد. قطعا اگر توان تولید نفت بالاتری داشته باشیم، در اوپک نیز قدرت چانه زنی بیشتری خواهیم داشت. قدرت، مجموعه ای از شاخص هاست که مجموع آنها توان ملی را تشکیل می دهد. اگر شرکت های خارجی در ایران سرمایه گذاری کنند، قدرت ما افزرون تر خواهد شد و این مسئله طبعا و قطعا توان چانه زنی ما را نیز در صحنه بین المللی بیشتر می کند. من به افزایش قدرت ایران خوشبین هستم. در قیاس با کشورهایی مانند عربستان چقدر توان تولیدمان افزایش پیدا می کند؟ می توانیم جایگاه قبلی خود را پس بگیریم؟ عربستان زیاد سرمایه گذاری کرده است و اینکه توان تولید ما به عربستان برسد، مستلزم سرمایه گذاری بسیار زیادی است. ضمن اینکه من نمی دانم واقعا لازم است ما به توان تولید نفت عربستان برسیم یا نه. اما می توانیم به توان و جایگاهی که در گذشته از نظر تولید داشته ایم، برسیم. گفته می شود قراردادهای ما شبیه قراردادهای نفتی عراق هستند، نظر شما چیست؟ نه. برای تهیه مدل جدید قراردادهای نفتی، قراردادهای ٣٢ کشور را مطالعه و انواع و اقسام قراردادها را بررسی کرده اند و گرچه مشابهت هایی با مدل قراردادهای عراق یا دیگر کشورها دیده می شود، اما این مدل مختص ایران است. در کل، این قراردادها چندان خاص نیستند، اما هر کشوری، براساس منافع، مصالح و اهداف خود، شاخص هایی را در این قرادادها وارد می کند. ما هم با توجه به شناختی که از توان و نیاز خود داریم و با توجه به صحنه بین الملل و هدف هایی که دنبال می کنیم، پیش بینی هایی در این مدل قرارداد داشته ایم که فکر می کنم جامعیت لازم را دارد. مدت قراردادها چقدر در نظر گرفته شده است؟ ٢٠ سال. آیا در نظر گرفته شده که اگر در طول قرارداد مشکلی پیش آمد و بی تعهدی از سوی طرفین رخ داد، این قراردادها امکان فسخ داشته باشند؟ اینها فقط مدل قرارداد است. قرارداد بعدا بسته می شود و در آن زمان حتما یکی از بندها به این مسئله اختصاص می یابد که اگر شرکت خارجی به تعهدات خود عمل نکرد چه اتفاقی بیفتد و چه برخوردی شود. ضمن اینکه تأکید می کنم به نفع شرکت های خارجی است که کار خود را درست انجام دهند؛ چراکه اگر کار را تمام نکنند و به تولید نرسند، چیزی نمی توانند برداشت کنند. اتمام کار به نفع آنهاست و این موضوع، یکی از حسن های این مدل از قرارداد هاست که باعث می شود آنها جدی کار کنند. به نظر شما شرکت های آمریکایی هم به حوزه نفت ایران وارد می شوند؟ بر اساس اعلام آقای زنگنه، محدودیتی برای ورودشان نیست و اگر نیایند فرصت را از دست داده اند. فکر می کنم شرکت های آمریکایی هم علاقه مندند وارد صنعت نفت ایران شوند و در شرایطی که مانعی برای ورود آنها نیست، آمدن و نیامدن آنها، دست خودشان است. در حقیقت بازار تجارت بازار فرصت هاست، هرکسی بتواند بهتر از فرصت ها استفاده کند سهم بیشتری از بازار را از آنِ خود می کند. شرکت های آمریکایی هم اگر نیایند، قطعا فرصت را از دست داده اند. اگر بیایند برای نخستین بار است که در صنعت نفت ایران حضور پیدا کرده اند؟ در دوران قبل از انقلاب حاضر بوده اند، اما در دوران پس از انقلاب، سابقه حضور ندارند. آیا در همایش رونمایی از قراردادهای نفتی، آمریکایی ها با واسطه حضور یافته اند؟ اطلاع ندارم. اینکه گفته می شود شرکت های آمریکایی از سوی این کشور دچار مشکل حضور در ایران هستند به واسطه چه مسئله ای است؟ تحریم های این چند سال یا تحریم هایی دیگر مانند داماتو و…؟ مشکل همین تحریم هاست. چون این تحریم ها برداشته نشده، شرکت های آمریکایی نمی توانند در ایران حضور یابند. اگر این تحریم ها برداشته شود، این شرکت ها می توانند در ایران حضور یابند. درباره حضور شرکت های آمریکایی در ایران، هشدارهایی داده شده است. آیا این مورد مستثنا شده؟ این را باید از آقای زنگنه سؤال کرد. آقای زنگنه حضور این شرکت های ایرانی را در داخل، بدون مانع اعلام کرده، در نتیجه احتمالا این مشکلات برطرف شده است. منبع: شرق


سه شنبه ، ۱۰آذر۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: عیارآنلاین]
[مشاهده در: www.ayaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن