تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکتهای مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804770709
چند ابهام بزرگ در قراردادهای نفتی جدید/ آیا سرمایه گذار خارجی با این قرارداد به میادین مشترک خواهد آمد؟!
واضح آرشیو وب فارسی:خط نیوز: میهمانان خارجی این کنفرانس هم در حاشیه این مراسم، از علاقه به ایران و سرمایه گذاری در کشور گفتند، آنها در روز دوم کنفرانس تهران، لابی مرکز اجلاس سران را محل گفت و گو با مدیران نفتی انتخاب کردند و بیشتر روی حضور در مناطق نفت خیز جنوب تأکید کردند. از سوی دیگر سردرگمی درباره نرخ مالیات آزاردهنده بودبه گزارش خط نیوز" ـ کنفرانس رونمایی از قراردادهای نفتی ایران در شرایطی میزبان مهیمانان داخلی و خارجی در سالن اجلاس سران بود که با وجود تشریح این قراردادها، هنوز هم کارشناسان از مبهم بودن این نوع قراردادهای نفتی خبر می دهند. یکی از ابهامات مهم در قراردادهای نسل نوین نفتی ملقب بهIPC، عدم استقبال شرکت های خارجی در میادین مشترک است؛ اصل مهمی که وزارت نفت با تأکید بر آن به دنبال جذاب تر کردن قراردادهای نفتی کشور بوده و است. دست اندرکاران تدوین قراردادهای نفتی بر این باورند که برای جذب سرمایه های خارجی و توسعه میادین مشترک برای جلوگیری از «سهم بری» کشورهای همسایه از منابع مشترک این قراردادها می تواند مؤثر واقع شود، به همین دلیل میادین مشترک در رده پر ریسک ترین پروژه های نفتی قرار گرفته است که بر این اساس، سود ویژه ای عاید سرمایه گذاران خواهد شد که به عقیده بیشتر صاحبنظران، اقدامی مؤثر است به شرط آنکه شرکت های خارجی بر اساس اولویت های مدنظر شرکت ملی نفت وارد نفت ایران شوند. با این وجود به نظر می رسد در صورت قائل شدن امتیازات ویژه برای شرکت های غیر ایرانی بازهم اقبالی از میادین مشترک صورت نگیرد زیرا شرکت های خارجی علاقه ای ندارند با حضور در منابع مشترک، منافع متحدان غربی را به خطر بیندازند. این موضوع از آن جهت به واقعیت نزدیک است که بر اساس تحلیل رفتارهای شرکت های نفتی، مشخص و مبرهن است که تصمیم گیری های این شرکت ها در کلوپ های سیاسی نهایی می شود کما اینکه این مسئله بارها در مورد ایران رخ داده است. امیر حسین زمانی نیا، معاون وزیر نفت در امور بین الملل در گفت و گو با «جوان» اما نظر دیگری دارد: «اولویت نخست ما میادین مشترک است و شرکت های خارجی باید در فاز نخست بررسی این میادین را در دستور کار قرار دهند. آنها در جلساتی که با ما داشتند از حضور در ایران استقبال کردند و شرایطی را مطرح کردند که با قوانین جمهوری اسلامی ایران سازگار نیست. سعی بر آن است که بتوان راهکاری مبتنی بر مدل برد- برد تهیه شود.» ابهام در مالیات میهمانان خارجی این کنفرانس هم در حاشیه این مراسم، از علاقه به ایران و سرمایه گذاری در کشور گفتند، آنها در روز دوم کنفرانس تهران، لابی مرکز اجلاس سران را محل گفت و گو با مدیران نفتی انتخاب کردند و بیشتر روی حضور در مناطق نفت خیز جنوب تأکید کردند. از سوی دیگر سردرگمی درباره نرخ مالیات آزاردهنده بود، سید مهدی حسینی رئیس کمیته بازنگری در قراردادهای نفتی رقم مالیات را بین ۱۰ تا ۴۰ درصد اعلام کرد و علی کاردر، معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت در امور سرمایه گذاری این رقم را ۲۵ درصد اعلام کرد. همچنین در باره شریک ایرانی شرکت های خارجی، سهم آنها و مکانیسم انتخاب آنها هم سؤالاتی مطرح شد که با پاسخ های مختلف مواجه شد. ۵۰یا ۱۰؟ تغییرات در معرفی فرصت های سرمایه گذاری نفتی هم از دیگر ابهاماتی بود که کسی متوجه دلیل این تغییرات و دلایل آن نشد. برخی نیز از تعداد بالای این پروژه ها انتقاد می کردند و می گفتند رسم رایج در معرفی قراردادها این گونه است که بین ۱۰ تا ۱۵ پروژه معرفی می شوند و نه ۵۰ پروژه، با این حال معرفی بسیاری از پروژه های نفتی، دید خوبی به سرمایه گذاران خارجی داده بود. بیع متقابل دراین میان، برخی دیگر از حاضران در این کنفرانس از عدم اولویت بندی درست و «تأکیدی» وزارت نفت در پروژه ها انتقاد می کردند: «می ترسیم بلایی که در قراردادهای بیع متقابل بر سر کشور آمد دوباره تکرار شود.» سیدمهدی حسینی اما در گفت و گو با «جوان» این نگرانی را رد می کند: «مگر در قراردادهای بیع متقابل، کشور ضرر کرد؟ ۴۰ درصد از ظرفیت تولید گاز کشور مرهون همین قراردادهای بیع متقابل است.» حسینی با بیان اینکه منتقدان می گویند مدیران نفتی دائماً اعلام می کنند مدل جدید قراردادهای نفتی با دو هدف « انتقال تکنولوژی» و «جذب سرمایه گذاری خارجی» تدوین شده است، قراردادهای بیع متقابل هم با همین هدف تدوین و اجرایی شد اما هیچ کدام از این اهداف محقق نشد. بر اساس این گزارش، در قراردادهای بیع متقابل اولویت توسعه با میدان های مشترک نفت و گاز بود اما هیچ کدام از هشت قرارداد بیع متقابلی که بسته شد مربوط به میدان های مشترک نبود؛ به طور نمونه میدان اسفندیار به شرکت توتال پیشنهاد شد اما آنها نپذیرفتند چراکه این شرکت ها با کشورهای رقیب در حال همکاری هستند و هزینه همکاری با ایران برای آنها زیاد است چون کشورهای عربی برای آنها شرط می گذارند در این میدان ها نباید با ایران کار کنند. در این مدل جدید قراردادهای نفتی - IPC - نیز ۵۲ میدان نفت و گاز با ریسک های متفاوت عرضه شده است. این در حالی است که مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران از شرکت های خارجی تقاضا می کند که روی میدان های مشترک کار کنند. به دنبال افتخار نه منافع معرفی این تعداد میدان نفت و گاز نشان می دهد تنها هدف وزارت نفت و شرکت ملی نفت «افتخار و بستن قرارداد با خارجی ها»ست نه اهدافی که در ابتدا عنوان شد. صادق رضوی یکی از کارشناسان نفتی در این باره نظر جالبی دارد: «شرکت ملی نفت ایران باید میدان های با ریسک بالا را در اولویت قرار می دادند، میدان گاز پارس جنوبی، اهواز - بنگستان، منصوری - بنگستان، آبتیمور و میدان های مشترک نفت و گاز با ریسک بالا به عنوان اولویت های کنونی هستند در حالی که آنها کم ریسک هستند.» وی با بیان اینکه «اگر هدف انتقال فناوری است باید میدان هایی در اولویت قرار بگیرد که تکنولوژی توسعه آن را نداریم»، یادآور شد: اگرچه هم اکنون این میدان ها معرفی شده است اما چون سود کمی برای خارجی ها دارند، آنها تمایلی برای حضور در این طرح ها نخواهند داشت و بیشتر به سوی میدان های کم ریسک تر خواهند رفت. کنفرانس دو روزه تهران با همه نقاط ضعف و قوتی که داشت روز یک شنبه به کار خود خاتمه داد تا راند دوم معرفی قراردادهای نفتی در لندن برگزار شود، شاید که مدیران به دور از چشم میهمانان داخلی، شرایط را شفاف تر برای خارجی ها توضیح دهند. منبع : روزنامه جوان
سه شنبه ، ۱۰آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خط نیوز]
[مشاهده در: www.khatnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها