محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830311206
سیر تا پیاز قصه سیب زمینی
واضح آرشیو وب فارسی:هشت صبح: امحای 1700 تن سیب زمینی در یکی از استان های کشور در روزهای اخیر، نقل محافل بسیاری از رسانه ها شده است؛ به گونه ای که پای این محصول جنجالی به صداوسیما هم کشیده شد و یکی از برنامه های تلویزیونی در یک نظرسنجی به این موضوع پرداخت. این برنامه در سوال نظرسنجی خود از مردم پرسید که اگر شما جای مسوولان بودید با سیب زمینی های خریده و دفن شده چه کار می کردید.همچنین سه گزینه فروش در بازار، توزیع بین نیازمندان و دفن نیز برای این سوال در نظر گرفته شد که در نهایت عنوان شد که شرکت کنندگان در این نظرسنجی، اعتقاد دارند که باید این سیب زمینی ها را بین نیازمندان به صورت رایگان توزیع می کردند و دفن سیب زمینی را رد کردند. این در حالی است که به گفته مسوولان، سیب زمینی های امحا شده، فاسد بوده و قابلیت استفاده نداشته اند. حتی در پاسخ به یکی از نمایندگان مجلس که گفته بود می شد سیب زمینی های نامرغوب را به عنوان خوراک دام مورد استفاده قرار داد نیز عنوان شد که میزان فاسد بودن محصول امحا شده به گونه ای بود که قابلیت استفاده برای خوراک دام را نیز نداشت. اما چرا این میزان سیب زمینی فاسد شد؟ سوالی چالشی که این روزها پاسخ های متعددی را به همراه دارد. برخی سیاست های خرید تضمینی محصولات کشاورزی را یکی از عوامل این اتفاق می دانند. چراکه سیب زمینی های دفن شده، محصولاتی بودند که توسط دولت به صورت تضمینی خریداری شده اما به دلیل مازاد تولید و نگهداری نامناسب، غیرقابل استفاده و در نهایت منجر به امحای این محصول شده است. این در حالی است که کارشناسان اعتقاد دارند هر قانونی که تصویب می شود از معایب و مزایایی برخوردار است. به همین دلیل نمی توان تنها عامل این اتفاق را به خرید تضمینی نسبت داد و دولت را در این امر مقصر دانست. خرید تضمینی محصولات کشاورزی سیاستی است که دولت برای حمایت از کشاورزان در پیش گرفته است؛ به گونه ای که این قشر از جامعه برای فروش محصولات خود دغدغه ای نخواهند داشت، چرا که دولت، مشتری دائم آنها محسوب می شود. اما در این میان برخی منتقدان به این سیاست می گویند: خرید تضمینی، موجب می شود کشاورزان برای تولید محصولات مرغوب تلاشی نکنند. به طور مثال سیب زمینی های امحاء شده، از مرغوبیت لازم نیز برخوردار نبوده اند. چه بسا اگر بذر این سیب زمینی ها، بذر درجه یک بود، دوره برداشت تا فاسد شدن آنها طولانی تر بود. از سویی نبود زیرساخت های لازم برای صادرات این محصول یکی دیگر از عواملی بود که به گفته برخی از کارشناسان، موجب شد مازاد تولید سیب زمینی در انبارها باقی بماند و در نهایت فاسد شود. در صورتی که برای صادرات این محصول در خارج از کشور بازاری پیش بینی می شد، صادرات مازاد تولید آن، می توانست مانع از امحای این میزان سیب زمینی شود. اما برخی از متولیان بخش کشاورزی عنوان می کنند که قیمت تمام شده محصولات کشاورزی بالا است و قدرت رقابت با محصولات سایر کشورها را ندارد. بنابراین عرضه این محصولات در بازارهای بین المللی نمی تواند موفقیت آمیز باشد. برخی از گمانه زنی ها نیز حاکی از این است که معدوم ساختن این میزان سیب زمینی به دلیل تنظیم بازار بوده است؛ چراکه با افزایش عرضه، مسلما قیمت نیز کاهش خواهد یافت. درجه بندی محصولات کشاورزی کاوه زرگران، رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق بازرگانی تهران، با اشاره به سیاست خرید تضمینی محصولات کشاورزی به «دنیای اقتصاد» می گوید: هرچند خرید تضمینی در راستای حمایت از کشاورزان بوده، اما قیمت خرید این محصولات، نسبت به میانگین قیمت آنها در دنیا، بالاتر بوده و در نتیجه واردات این محصولات ارزان تر تمام می شود. به گفته وی، خرید تضمینی محصولات کشاورزی در ایران با توجه به میزان مرغوبیت صورت نمی گیرد و محصولات، درجه بندی نمی شود. در نتیجه کشاورزان کلیه محصولات خود را اعم از مرغوب یا غیرمرغوب می توانند با قیمت یکسان بفروشند. این در حالی است که در سایر کشورها هر محصول کشاورزی به صورت درجه بندی شده خریداری شده که بر این اساس، کشاورز نیز نسبت به تولید محصولات مرغوب، ترغیب خواهد شد. زرگران درخصوص دلیل فاسد شدن 1700 تن سیب زمینی اظهار می کند: سرانه مصرف این محصول در ایران کمتر از میزان تولید آن است. با توجه به تعهدی که دولت نسبت به خرید تضمینی این محصول دارد، موظف است که در راستای حمایت از تولید، سیب زمینی های برداشت شده را خریداری کند. رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق بازرگانی تهران در پاسخ به اینکه چرا نمی توان پیش از برداشت محصول، با توجه به سرانه مصرف کشور، زیرساخت های لازم را برای صادرات آن فراهم کرد، می گوید: یکی از مهم ترین دلایلی که نمی توان نسبت به صادرات محصولات کشاورزی اقدام کرد، نبود آمار موثق از میزان برداشت محصول است. هر چند در دولت یازدهم این امر بهبود یافته، اما هنوز با چنین مشکلی مواجه هستیم. از سویی قیمت بالای محصولات، مانع از رقابت پذیری محصولات ایرانی در بازار بین المللی خواهد شد. نیاز به یک برنامه مدون نداشتن برنامه مدون برای کشت، یکی از عمده دلایلی است که کارشناسان معتقدند موجب می شود تا در بازار با عدم تعادل در عرضه مواجه شویم. این امر موجب می شود تا در یک سال با کمبود یا مازاد تولید برخی محصولات کشاورزی مواجه شویم؛ مشکلی که امکان برنامه ریزی برای صادرات را نیز از کشاورزان می گیرد. در این خصوص محمود بازاری، مدیرکل دفتر توسعه صادرات کالای سازمان توسعه تجارت ایران با بیان اینکه پیش از آغاز کشت محصولات باید برای عرضه آن برنامه ریزی کرد، به «دنیای اقتصاد»، می گوید: برنامه ریزی مدون این امکان را به ما می دهد تا پس از بررسی نیاز داخل نسبت به صادرات مازاد تولید اقدام کنیم. به گفته بازاری، داشتن برنامه این امکان را به مسوولان می دهد که میزان سرریز تولید محصولات کشاورزی را مشخص کنند، اما این نکته را نیز باید در نظر گرفت که پیش از صادرات این نوع محصولات، نیاز بخش صنعت را باید تامین کرد تا پس از فرآوری، محصول با ارزش افزوده صادر شود. به گفته مدیرکل دفتر توسعه صادرات کالای سازمان توسعه تجارت ایران، در بخش صادرات باید متناسب با نیازهای بازارهای صادراتی و ذائقه مصرف کنندگان اقدام به صادرات کنیم. وی درخصوص مباحث مطرح شده در روزهای اخیر درخصوص معدوم کردن 1700 تن سیب زمینی نیز می افزاید: سرریز تولید یکی از مشکلاتی است که سال ها است با آن دست و پنجه نرم می کنیم و زمانی که این مشکل بروز می کند بحث صادرات مطرح می شود؛ این در حالی است که باید پیش از تولید درخصوص صادرات برنامه ریزی کرد. بازاری با بیان اینکه سیب زمینی یکی از اقلام خوب در بخش کشاورزی برای صادرات است که می تواند سهم خوبی در بخش صادرات داشته باشد، عنوان می کند: اما درخصوص این محصول بحث صادرات آب نیز مطرح است ایرادی که بسیاری از مخالفان به صادرات محصولات کشاورزی می گیرند. مدیرکل دفتر توسعه صادرات کالای سازمان توسعه تجارت ایران درخصوص اینکه برای سال آینده در بخش صادرات باید چه اقدامی صورت داد، می گوید: در حوزه کشاورزی با دو گروه محصول مواجهیم؛ محصولات سنتی مانند زعفران، خشکبار و پسته که در سال های پیش از تحریم بازارهای خوبی برای صادرات داشتند. بازارهایی که در دوران تحریم از دست رفت و در شرایط کنونی باید سعی کنیم مجددا این بازارها را احیا کنیم. درخصوص گروه دوم که شامل سیب زمینی، گوجه فرنگی و... می شود نیز باید در ابتدا میزان مصرف داخلی را بررسی و پس از آن نسبت به صادرات مازاد آن اقدام کرد. بازاری با بیان اینکه باید میزان تولید را از سه ماه قبل به ما اعلام کنند و در صورتی که امکان ارائه آمار دقیق وجود ندارد به صورت تخمینی اعلام کنند، اظهار می کند: کشورهای حاشیه خلیج فارس و همسایه های ایران از جمله بازارهایی هستند که باید برای صادرات به آنها برنامه ریزی کرد. احمد صادقیان، رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق ایران نیز درخصوص سیاست خرید تضمینی به «دنیای اقتصاد» می گوید: خرید تضمینی حمایت از کشاورز است تا کشاورز بتواند با خیال راحت و با اطمینان کشت کند، اما قیمت خرید تضمینی نباید به مصرف کننده منتقل شود. دولت باید مابه التفاوت قیمت خرید را به کشاورزان بپردازد، اما باید قیمت نهایی را عرضه و تقاضا تعیین کند. رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق ایران درخصوص معدوم کردن محصولات کشاورزی مازاد نیز اظهار می کند: معدوم کردن محصول به بحث مدیریت کشت باز می گردد؛ با توجه به اینکه برنامه مدونی برای تولید نداریم به همین دلیل نمی توانیم درخصوص میزان مصرف آمار درستی داشته باشیم. به گفته صادقیان، این مشکل هرسال در کشور ما تکرار می شود که به نبود مدیریت تولید باز می گردد. مشکلی که موجب می شود تا یک سال با کمبود یک محصول و مازاد محصولی دیگر در بازار مواجه شویم. در نهایت، به نظر می رسد همان طور که امحای سیب زمینی در چند سال اخیر چند بار تکرار شده است، چنانچه تمهیدات جدی برای اجرای سیاست خرید تضمینی محصولات کشاورزی اندیشیده نشود، هر ساله باید در انتظار اتفاقاتی از این دست باشیم. بر این اساس، ساماندهی در زمینه کشتمحصولات و مدیریت و هماهنگی بین کشاورزان برای تولید یک محصول، راهکاری است برای تحقق اهداف این سیاست. اما چرا این میزان سیب زمینی فاسد شد؟ سوالی چالشی که این روزها پاسخ های متعددی را به همراه دارد. برخی سیاست های خرید تضمینی محصولات کشاورزی را یکی از عوامل این اتفاق می دانند. چراکه سیب زمینی های دفن شده، محصولاتی بودند که توسط دولت به صورت تضمینی خریداری شده اما به دلیل مازاد تولید و نگهداری نامناسب، غیرقابل استفاده و در نهایت منجر به امحای این محصول شده است. این در حالی است که کارشناسان اعتقاد دارند هر قانونی که تصویب می شود از معایب و مزایایی برخوردار است. به همین دلیل نمی توان تنها عامل این اتفاق را به خرید تضمینی نسبت داد و دولت را در این امر مقصر دانست. خرید تضمینی محصولات کشاورزی سیاستی است که دولت برای حمایت از کشاورزان در پیش گرفته است؛ به گونه ای که این قشر از جامعه برای فروش محصولات خود دغدغه ای نخواهند داشت، چرا که دولت، مشتری دائم آنها محسوب می شود. اما در این میان برخی منتقدان به این سیاست می گویند: خرید تضمینی، موجب می شود کشاورزان برای تولید محصولات مرغوب تلاشی نکنند. به طور مثال سیب زمینی های امحاء شده، از مرغوبیت لازم نیز برخوردار نبوده اند. چه بسا اگر بذر این سیب زمینی ها، بذر درجه یک بود، دوره برداشت تا فاسد شدن آنها طولانی تر بود. از سویی نبود زیرساخت های لازم برای صادرات این محصول یکی دیگر از عواملی بود که به گفته برخی از کارشناسان، موجب شد مازاد تولید سیب زمینی در انبارها باقی بماند و در نهایت فاسد شود. در صورتی که برای صادرات این محصول در خارج از کشور بازاری پیش بینی می شد، صادرات مازاد تولید آن، می توانست مانع از امحای این میزان سیب زمینی شود. اما برخی از متولیان بخش کشاورزی عنوان می کنند که قیمت تمام شده محصولات کشاورزی بالا است و قدرت رقابت با محصولات سایر کشورها را ندارد. بنابراین عرضه این محصولات در بازارهای بین المللی نمی تواند موفقیت آمیز باشد. برخی از گمانه زنی ها نیز حاکی از این است که معدوم ساختن این میزان سیب زمینی به دلیل تنظیم بازار بوده است؛ چراکه با افزایش عرضه، مسلما قیمت نیز کاهش خواهد یافت. درجه بندی محصولات کشاورزی کاوه زرگران، رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق بازرگانی تهران، با اشاره به سیاست خرید تضمینی محصولات کشاورزی به «دنیای اقتصاد» می گوید: هرچند خرید تضمینی در راستای حمایت از کشاورزان بوده، اما قیمت خرید این محصولات، نسبت به میانگین قیمت آنها در دنیا، بالاتر بوده و در نتیجه واردات این محصولات ارزان تر تمام می شود. به گفته وی، خرید تضمینی محصولات کشاورزی در ایران با توجه به میزان مرغوبیت صورت نمی گیرد و محصولات، درجه بندی نمی شود. در نتیجه کشاورزان کلیه محصولات خود را اعم از مرغوب یا غیرمرغوب می توانند با قیمت یکسان بفروشند. این در حالی است که در سایر کشورها هر محصول کشاورزی به صورت درجه بندی شده خریداری شده که بر این اساس، کشاورز نیز نسبت به تولید محصولات مرغوب، ترغیب خواهد شد. زرگران درخصوص دلیل فاسد شدن 1700 تن سیب زمینی اظهار می کند: سرانه مصرف این محصول در ایران کمتر از میزان تولید آن است. با توجه به تعهدی که دولت نسبت به خرید تضمینی این محصول دارد، موظف است که در راستای حمایت از تولید، سیب زمینی های برداشت شده را خریداری کند. رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق بازرگانی تهران در پاسخ به اینکه چرا نمی توان پیش از برداشت محصول، با توجه به سرانه مصرف کشور، زیرساخت های لازم را برای صادرات آن فراهم کرد، می گوید: یکی از مهم ترین دلایلی که نمی توان نسبت به صادرات محصولات کشاورزی اقدام کرد، نبود آمار موثق از میزان برداشت محصول است. هر چند در دولت یازدهم این امر بهبود یافته، اما هنوز با چنین مشکلی مواجه هستیم. از سویی قیمت بالای محصولات، مانع از رقابت پذیری محصولات ایرانی در بازار بین المللی خواهد شد. نیاز به یک برنامه مدون نداشتن برنامه مدون برای کشت، یکی از عمده دلایلی است که کارشناسان معتقدند موجب می شود تا در بازار با عدم تعادل در عرضه مواجه شویم. این امر موجب می شود تا در یک سال با کمبود یا مازاد تولید برخی محصولات کشاورزی مواجه شویم؛ مشکلی که امکان برنامه ریزی برای صادرات را نیز از کشاورزان می گیرد. در این خصوص محمود بازاری، مدیرکل دفتر توسعه صادرات کالای سازمان توسعه تجارت ایران با بیان اینکه پیش از آغاز کشت محصولات باید برای عرضه آن برنامه ریزی کرد، به «دنیای اقتصاد»، می گوید: برنامه ریزی مدون این امکان را به ما می دهد تا پس از بررسی نیاز داخل نسبت به صادرات مازاد تولید اقدام کنیم. به گفته بازاری، داشتن برنامه این امکان را به مسوولان می دهد که میزان سرریز تولید محصولات کشاورزی را مشخص کنند، اما این نکته را نیز باید در نظر گرفت که پیش از صادرات این نوع محصولات، نیاز بخش صنعت را باید تامین کرد تا پس از فرآوری، محصول با ارزش افزوده صادر شود. به گفته مدیرکل دفتر توسعه صادرات کالای سازمان توسعه تجارت ایران، در بخش صادرات باید متناسب با نیازهای بازارهای صادراتی و ذائقه مصرف کنندگان اقدام به صادرات کنیم. وی درخصوص مباحث مطرح شده در روزهای اخیر درخصوص معدوم کردن 1700 تن سیب زمینی نیز می افزاید: سرریز تولید یکی از مشکلاتی است که سال ها است با آن دست و پنجه نرم می کنیم و زمانی که این مشکل بروز می کند بحث صادرات مطرح می شود؛ این در حالی است که باید پیش از تولید درخصوص صادرات برنامه ریزی کرد. بازاری با بیان اینکه سیب زمینی یکی از اقلام خوب در بخش کشاورزی برای صادرات است که می تواند سهم خوبی در بخش صادرات داشته باشد، عنوان می کند: اما درخصوص این محصول بحث صادرات آب نیز مطرح است ایرادی که بسیاری از مخالفان به صادرات محصولات کشاورزی می گیرند. مدیرکل دفتر توسعه صادرات کالای سازمان توسعه تجارت ایران درخصوص اینکه برای سال آینده در بخش صادرات باید چه اقدامی صورت داد، می گوید: در حوزه کشاورزی با دو گروه محصول مواجهیم؛ محصولات سنتی مانند زعفران، خشکبار و پسته که در سال های پیش از تحریم بازارهای خوبی برای صادرات داشتند. بازارهایی که در دوران تحریم از دست رفت و در شرایط کنونی باید سعی کنیم مجددا این بازارها را احیا کنیم. درخصوص گروه دوم که شامل سیب زمینی، گوجه فرنگی و... می شود نیز باید در ابتدا میزان مصرف داخلی را بررسی و پس از آن نسبت به صادرات مازاد آن اقدام کرد. بازاری با بیان اینکه باید میزان تولید را از سه ماه قبل به ما اعلام کنند و در صورتی که امکان ارائه آمار دقیق وجود ندارد به صورت تخمینی اعلام کنند، اظهار می کند: کشورهای حاشیه خلیج فارس و همسایه های ایران از جمله بازارهایی هستند که باید برای صادرات به آنها برنامه ریزی کرد. احمد صادقیان، رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق ایران نیز درخصوص سیاست خرید تضمینی به «دنیای اقتصاد» می گوید: خرید تضمینی حمایت از کشاورز است تا کشاورز بتواند با خیال راحت و با اطمینان کشت کند، اما قیمت خرید تضمینی نباید به مصرف کننده منتقل شود. دولت باید مابه التفاوت قیمت خرید را به کشاورزان بپردازد، اما باید قیمت نهایی را عرضه و تقاضا تعیین کند. رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق ایران درخصوص معدوم کردن محصولات کشاورزی مازاد نیز اظهار می کند: معدوم کردن محصول به بحث مدیریت کشت باز می گردد؛ با توجه به اینکه برنامه مدونی برای تولید نداریم به همین دلیل نمی توانیم درخصوص میزان مصرف آمار درستی داشته باشیم. به گفته صادقیان، این مشکل هرسال در کشور ما تکرار می شود که به نبود مدیریت تولید باز می گردد. مشکلی که موجب می شود تا یک سال با کمبود یک محصول و مازاد محصولی دیگر در بازار مواجه شویم. در نهایت، به نظر می رسد همان طور که امحای سیب زمینی در چند سال اخیر چند بار تکرار شده است، چنانچه تمهیدات جدی برای اجرای سیاست خرید تضمینی محصولات کشاورزی اندیشیده نشود، هر ساله باید در انتظار اتفاقاتی از این دست باشیم. بر این اساس، ساماندهی در زمینه کشت محصولات و مدیریت و هماهنگی بین کشاورزان برای تولید یک محصول، راهکاری است برای تحقق اهداف این سیاست.
سه شنبه ، ۱۰آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هشت صبح]
[مشاهده در: www.8sobh.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5]
-
گوناگون
پربازدیدترینها