واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: این روزها فصل تنش زدایی با همسایگان در ترکیه به زمستان خود رسیده است و دولتمردان ترک در اشتباهی آشکار، روزهای بحرانی جدیدی را به مردم کشورشان تحمیل کرده اند. حمله غیر منتظره جنگنده های F16 ترکیه و سرنگونی هواپیمای سوخوی روسیه که مسکو آن را به خنجر زدن از پشت تشبیه کرد، قماری محکوم به شکست و اشتباهی استراتژیک از سوی دولت اردوغان بود که در نهایت به ضرر ترکیه تمام شد. ترکیه در واقع با هدف قرار دادن جنگنده روسی بیش از هر چیز دیگری یک هدف خاص را دنبال می کرد و آن جلب حمایت ناتو برای تغییر وضعیت در سوریه بود. اما آنکارا در این اقدام دچار اشتباه محاسباتی شد چرا که ناتو با وجود تصور ترکیه به جای ورود به یک تنش پرهزینه دیگر در منطقه طرفین را به خویشتنداری فرا خواند و نشان داد که آماده رویا رویی با روسیه نیست و از طرفی افزایش دامنه درگیری ها در سوریه را نیز در تضاد با منافع غرب می داند. از سوی دیگر نارضایتی شدید آنکارا از دخالت نظامی روسیه در سوریه و همچنین نزدیک شدن مواضع غرب به ویژه فرانسه به روسیه در سه مورد باقی ماندن اسد در قدرت، تشکیل دولت ائتلافی با حضور اسد و مخالفان معتدل و همکاری برای از بین بردن داعش، شرایطی را فراهم ساخت تا ترکیه از هضم شرایط منطقه عاجز شده و دست به اقدامی با تبعات ناشناخته بزند. همچنین ترکیه در این حمله در پی حمایت از ترکمن های سوریه بود که در صف مخالفان مسلح دولت بشار اسد قرار داشتند. در روزهای اخیر مراکز ترکمن های سوریه که با اسد می جنگند، به شدت مورد هدف حملات هوایی روسیه قرار گرفته بود. از این نظر دولت ترکیه تلاش کرده از ترکمن های سوریه حمایت کند انگیزه ای که با حمایت گسترده داخلی در ترکیه هم روبه رو می شد. نباید فراموش کرد که منافع اقتصادی آنکارا در پی حملات هوایی مکرر روسیه به مواضع تروریست ها در سوریه و در نتیجه قطع صادرات نفت ارزان قیمت توسط داعش به ترکیه دچار اختلال شده و این موضوع نیز می توانست بهانه ای برای این حمله باشد. بنابراین مقام های آنکارا خطر حمله به جنگنده روسی را به جان خریدند تا بتوانند معادلات کنونی سوریه را تا حدی به نفع خود تغییر دهند. تصور کودکانه ای که موجب شد روسیه مصمم تر از گذشته در سوریه دست به اقدامات نظامی زده و با ارسال سامانه های اس- 400 و افزایش جنگنده های خود در این کشور آماده انجام عملیات بزرگی علیه تروریست های داعش شود. مسلم است که روسیه، علاوه بر محدود کردن روابطش با آنکارا، پاسخی در خور به این اقدام خواهد داد، چرا که در غیر این صورت، جدا از هر چیز، به عنوان یک قدرت جهانی در مقابل دشمنش ناتو (امریکا) تحقیر خواهد شد و باید پذیرای اقدامات تهاجمی آتی غرب باشد. در عین حال این اقدام به دلیل قطع روابط مسکو با آنکارا هزینه های اقتصادی سنگینی را بر ترکیه تحمیل کرد و از سوی دیگر جبهه گیری متناقض آنکارا در خصوص مبارزه با تروریسم را به نمایش گذاشت که مسلما پیامدهای بسیاری برای این کشور خواهد داشت. در این میان نکته ای که باید در نظر داشت، این است که با وجود افزایش تنش ها میان روسیه و ترکیه، ایران می تواند به عنوان همسایه دو کشور نقش مهمی را ایفا کند و در دیپلماسی موفق خود در ماه های اخیر برگ مثبت دیگری را رقم بزند. میانجیگری به عنوان یک رویه حقوقی و سیاسی برای حل و فصل اختلافات بین المللی از تاریخ طولانی در سیاست خارجی ایران برخوردار است و تهران موفقیت های بین المللی بسیاری را در این زمینه کسب کرده است از جمله اینکه جمهوری اسلامی ایران در دو مناقشه قره باغ و تاجیکستان ضمن رعایت اصول اولیه میانجیگری، تلاش گسترده ای را برای ایجاد مصالحه میان طرف های درگیر در هر دو منطقه آغاز کرد و در مورد تاجیکستان نیز توانست با میانجیگری خود به جنگ خونین داخلی این کشور پس از سال ها پایان دهد. اکنون نیز ایران بعد از حل پرونده هسته ای از موضعی قدرتمند تر در منطقه برخوردار شده است و دیپلماسی دولت تدبیر و امید توانسته تا الگویی موفق برای حل مسائل پیچیده به شمار رود. بنابراین تهران در تنش ایجاد شده میان مسکو و آنکارا با توجه به همکاری های تنگاتنگی که میان تهران و مسکو از یک سو و از سوی دیگر بین ایران و ترکیه وجود دارد نیز می تواند نقشی سازنده در کمک به حل سیاسی آن ایفا کند. ٭عضو شورای اسلامی شهر تهران
سه شنبه ، ۱۰آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]