تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804706439
روایتی از آخرین سفر هاشمی رفسنجانی به کربلا
واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان آنلاین: آیت الله هاشمی رفسنجانی در سفر سال 87 خود به عراق و در جوار حرم اباعبدالله الحسین (ع) برای سربلندی مردم ایران دعا کرد. گزیده ای از شرح آخرین سفر ایشان به کربلا بدین شرح است: نقطه آغاز حرکت به سوی کربلا بود و صدای آژیر ماشین های فراوان نظامی .آزیرها برای ما در ان لحظه بهترین نغمه و شاید شبیه بوق های قدیمی در تکایای ایران بود که شروع عزاداری های شبانه را در روستاها و شهرها اعلام می کردند. کاروان ما که به راه افتاد . نغمه «یا حسین» آویزه لب ها شد.خودروها خیلی کند می رفتند . قلب ما اما سرعتش بسیارو جلو جلو می رفت . بالاخره از بغداد خارج شدیم . در مسیر جنوب وارد جاده ای شدیم . به شدت حفاظت شده از سوی نیروهای امنیتی عراق . در دو سوی جاده تابلوهای کوچک و بزرگی نصب بود .«موکب» کلمه مشترکشان بود و اسماء مبارکی چون «زینب»، «عباس»، «علی اکبر» و.... پسوندشان . بسیار چشم نوازی می کردند.از تابلوها پرسیدیم . گفتند: اینها اماکن نقطه استراحت کاروان های مسافر کربلای اند .کاروانهای کثیراربعین اباعبدالله(ع) . از سراسر عراق . موج عظیمی از عزاداران که همه ساله به سوی کربلا حرکت می کنند.می گویند در انتظار، فاصله ها طولانی می شوند. اما نمی دانم چرا فاصله طولانی بغداد تا کربلا برای ما کوتاه شد. شاید به خاطرزمزمه «یاحسین» گفتن های دسته جمعی بود. کاروان ما وارد کربلا شد. با دیدن گنبدها و گلدسته ها سلام دادیم. خیلی زود به نزدیکترین خیابان منتهی به حرم حضرت عباس(ع) رسیدیم . پس از استراحت کوتاهی، به سوی حرم راه افتادیم. از طریق باب فرات وارد صحن شرقی، ایوان شرقی و سپس رواق شرقی حرم علمدار کربلا شدیم. یکی از خادمان حرم با لهجه عربی شروع به خواندن زیارت نامه کرد . مداح همراه هیات ما هم بعد از آن آغاز کزد. در اینجا مداحی هم رنگ و بوی دیگری دیگری دارد . نیازی به گریه گیری نیست. وقتی دلها به دلدار رسیده است . باران اشکها جاری است . قطرات زلال اشک به یاد خونهای بر زمین ریخته اینجا،به یاد مظلومیت صاحب این مکان ، بی مداحی هم بر گونه ها جاری می شود.کاروان های ایرانی و دیگر کشورها که آن روز سعادت حضور در کربلا را داشتند با دیدن آیت الله هاشمی به هیأت ایرانی می پیوندند و با خلوص تمام عزاداری می کنند. به سوی محوطه ملکوتی بین الحرمین رفتیم تا پس از زیارت حضرت عباس(ع) بارگاه سیدالشهدای کربلا را زیارت کنیم. در فاصله دو حرم جمعیت زیادی که اکثر آنها ایرانی بودند، با شعار «دسته گل محمدی، به کربلا خوش آمدی» نسبت به آیت الله هاشمی رفسنجانی ابراز احساسات می کنند. از باب الشهدا وارد صحن مطهر شدیم .بعد ازفاصله کوتاه ایوان شرقی، وارد رواق فقیهان و پس از آن رواق حبیب بن مظاهر در جنوب مرقد مطهر شدیم . از طریق دری که باز بود و ضریح شش گوشه را نمایان می کرد، خالصانه ترین سلام ها را تقدیم مخلص ترین بنده پرورگار کردیم. می خواستیم منظم باشیم و حتی به آن سفارش مؤکد هم شده بودیم، اما بی نظمی منظم ترین حالت آن لحظه های ناب بود. سلام، اشک، گریه، ضجه، نوحه، خضوع و خشوع به هم آمیخت تا به ضریح رسیدیم.چشمان محافظان آیت الله غرق اشک بود. محافظت دیگر در ان لحظات مفهومی نداشت .صدای سماواتی حزن انگیزتر شد . دل به دلدار رسیده بود. دستها که به ضریح رسید، ضجه ها به آسمان رفت. طول ضریح مطهر به پنج پنجره و عرض آن به چهار پنجره بود. بخشی که مرقد حضرت علی اکبر(ع) در آن است، یعنی پایین پای آن حضرت، از ضریح تنها یک بخش و از طول دو بخش را در برمی گیرد. روی ضریح، دیوارهای صحن، حرم و گلدسته ها آثاری از گلوله دیده می شود که می گویند نیروهای بعثی در سال 70 برای کشتن و دستگیری شیعیان متحصن در مرقد، این بقعه شریف را به تیر بستند. بالای سر مبارک و بیرون ضریح، سنگ قهو ه ای رنگی است که می گویند جایگاه دفن سر آن حضرت است و هرکسی سعی می کند در آن جایگاه نماز بخواند. زیارت تمام می شود . ناهار را میهمان مهمان سرای امام حسینیم. همه هیأت ایرانی ناهار را با هم خوردند .حجت الاسلام کربلایی تولیت حرم به میهمانان، مخصوصاً به آیت الله هاشمی رفسنجانی خوش آمد می گوید .از آیت الله تقاضای سخنرانی می کند.همه فکر می کنند برای یکی از قدیمی ترین و مبرزترین سخنرانان انقلاب کار سختی نخواهد بود .اما آن لحظات ناب دیگر زمان سخنرانی هاشمی نبود ولی با بغض آیت الله و هنر روضه خوانی اش بارانی از اشک دوباره از ابر دیدگان مستمعین بارید . منبر روضه آیت الله شنیدنی بود. درهمان لحظات بود که چشمان اشکبار آیت الله در گوشه ای از آن سالن به تابلویی از تصویر نمادین روز واقعه کربلا افتاد. تصویری که صف لشکریان عمرسعد را گرداگرد لشکریان امام و خیمه های آنان نشان می دهد. زیبایی و گویایی تابلو آیت الله را مسحور خود کرد. اشک هاشمی قطع نشد تا از آن تابلو چشم بر نداشت . گفتند یک نمونه از این تابلو را به من بدهید تا با خود ببرم.چند دقیقه بعد گفتند که دیدار اعضای ستاد بازسازی حرمین شریفین کربلا با آیت الله هاشمی است. آقای شهرستانی گزارشی دادند. گفتند اگر امکانات اجرای این طرح فراهم شود و ممانعتی در اجرا نباشد، به زودی شاهد تغییرات گسترده در جهت رفاه حال زائران خواهیم بود. درهمان جلسه اعلام کردند سه تن از دفتر آیت الله مدرسی برای ابلاغ سلام آن عالم بزرگوار به آیت الله هاشمی آمده اند. ایشان با روی باز پذیرفت و به فرزند آقای مدرسی گفت: «خیلی دلم می خواهم به دیدار ایشان بیایم، اما اختیار ما در دست میزبان و نیروهای امنیتی آنان است و نمی خواهیم از این جهت مزاحمتی برای آقای مدرسی ایجاد شود. سلام مرا به ایشان برسانید.». شب کربلا فرا می رسد. برای ادای نماز و زیارت به حرم حضرت عباس(ع) می رویم . شام در مهمانسرای حضرت بودیم. بعد از شام به دیدار تولیت آستان علمدار کربلا می رویم و آیت الله هاشمی در سخنانی کوتاه درباره اهمیت عتبات عالیات می گویند. دوباره به حرم امام حسین(ع) برمی گردیم .این بار فرصتی دست می دهد تا ضمن زیارت تل زینبیه و محل خیمه ها. دعای زیارت جامع را در صحن امام حسین(ع) بخوانیم. آیت الله هاشمی رفسنجانی در پایان این مراسم کوتاه سخن می گویند ، یاد امام و شهدا را گرامی می دارند . دعای متفاوتی هم می کنند. از همه زائران می خواهند برای سربلندی ایران اسلامی دعا کنند. دعا کنند برای اینکه سربلندی را ازمردم ما نگیرند. «ان تنصروالله ینصرکم» .
دوشنبه ، ۹آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان آنلاین]
[مشاهده در: www.fdn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها