تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835372878
ماجرای رای‌گیری تعیین داوران جایزه جلال/ انتخاب‌ها هوشمندانه بود
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: میزگرد مهر با هیئت علمی جایزه جلال- ۲؛
ماجرای رای‌گیری تعیین داوران جایزه جلال/ انتخاب‌ها هوشمندانه بود
شناسهٔ خبر: 2984135 - دوشنبه ۹ آذر ۱۳۹۴ - ۰۹:۲۸
فرهنگ > شعر و ادب
دو عضو هیئت علمی جایزه جلال روایتی جالب و قابل توجه از انتخاب داوران هشتمین دوره جایزه ادبی جلال آل احمد مبتنی بر رای گیری در هیت علمی این جایزه عنوان کردند. خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ: هشتمین دوره جایزه ادبی جلال آل احمد با تمامی حواشی و اظهارنظرهای مختلف مطبوعاتی هفته گذشته به کار خود پایان داد. این در حالی بود که همزمان با مراسم اختتامیه تعداد سکه‌های این جایزه ادبی به میزان ۸۰ عدد برای هر برگزیده کم شد و به ۳۰ سکه برای برگزیده رسید. در همین حال انتخاب برگزیده‌های این جایزه به زعم برخی منتقدان نشانه بها دادن این جایزه به جریان روشنفکری بود که البته سعی شده بود این رویه در کنار انتخاب برخی آثار انقلابی پنهان شود. تمامی این حرف و حدیث ها بهانه‌ای بود تا خبرگزاری مهر نشستی با اعضا هیئت علمی جایزه جلال برگزار و ابهامات پیرامون این جایزه را مورد سوال قرار دهد. برای این نشست از احمد دهقان، محمدرضا جوادی یگانه، مهدی حجوانی و مصطفی مستور نیز دعوت به عمل آمد که برخی این دعوت را نپذیرفته و برخی هم پاسخگوی تماس‌ها نبودند. در این میان حجت الاسلام محمدرضا زائری و بلقیس سلیمانی دو عضو هیئت علمی این جایزه در این نشست حاضر و پاسخگوی سوالات مهر شدند. بخش نخست از این نشست روز گذشته منتشر شد. بخش دوم از این نشست در ادامه از نگاه شما می گذرد: مهر: یکی از موضوعات حساسیت برانگیر امسال جایزه جلال به انتخاب داوران باز می گشت. درباره این اتفاق روایت‌های غیر رسمی زیادی وجود دارد. به ویژه امسال که در میان اهالی ادبیات این صحبت مطرح بود که جایزه از نظر سطح داوری دچار ضعف شده است. به عنوان اعضای هیئت علمی به صورت شفاف بفرمایید که داوران این جایزه چگونه انتخاب شدند؟ جرا برخی چهره ها در داوری این جایزه و حوایز دیگر دائم در حال تکرار شدن هستند و تقریبا شغلشان داوری است؟ سلیمانی: انتخاب داوران در جایزه جلال مسیر خاصی دارد. داورها از جانب اعضا هیئت علمی و با رای گیری انتخاب می‌شوند. هر عضو هیئت علمی لیستی تهیه می‌کند که در آن پیشنهاداتش برای داوری در هر بخش را می نویسد. خود بنیاد شعر و ادبیات داستانی هم به واسطه نمایندگانش پیشنهاداتی دارد که مطرح می‌کند و در نهایت برای تک تک این افراد رای گیری می‌شود. زائری: البته لیست به معنای اینکه فهرستی ارائه شود نیست. دوستان نماینده بنیاد هم بدون حق رای در جلسه حاضر هستند و صرفا پیشنهاد می‌دهند. سلیمانی: امسال بسیاری از داورانی که پیشنهاد ما بودند و رای آوردند برای داوری با ما همکاری نکردند و باید این مساله را آسیب شناسی کرد. مهر: شما خودتان با دوستان منتخب صحبت کردید که چرا نپذیرفتند؟ سلیمانی: بله. مثلا خانم مژده دقیقی گفتند سرشان بسیار شلوغ است و یا خانم نفیسه مرشد زاده عنوان کرد که چون مجموعه داستان منتشر شده ندارد، صحیح نیست وارد بحث داوری شود. مساله اصلی این بود که داوران با یک فرآیند دموکراتیک انتخاب می‌شوند. ابتدا دوستانی که در صدر رای گیری بودند طرف تماس قرار می گرفتند و اگر قبول نمی کردند به ترتیب به پایین جدول می رسیدیم.
زائری: داوری به هر شکل امر سختی است.نه تنها در جایزه جلال که حتی در جشنواره فیلم فجر هم افراد واقعا به راحتی زیر بار داوری نمی‌روند. در مورد جایزه جلال حجم آثار بسیار زیاد است. مساله خواندن ۱۰ تا کتاب نیست. باید این آثار پالایش و رصد بشود و در نهایت نیز حساسیت این داوری بعدها گریبان داور را خواهد گرفت و... . چه بسا فرد با حضورش در پروسه داوری خودش را از پروسه انتخاب خارج شده ببیند و نخواهد این اتفاق بیافتد. با این همه قبول دارم که داوری این جایزه از ابتدا با حاشیه‌هایی همراه بوده است. این حواشی باعث شده که برخی با اطمینان با نتیجه داوری این جایزه روبرو نشوند. به نظرم باید چند سال دیگر بگذرد تا این داوری بتواند سلامت روندش را بیشتر ثابت کند و سلامتش را اثبات کند. شاید پنج سال دیگر وضع بهتری داشته باشیم. هیئت علمی هم دست چندان بازی برای انتخاب داور ندارد. در همه بخش‌ها گزینه‌هایی که بتوانند داوری را برعهده بگیرند بسیار کم است. مثلا هر داستان نویسی نمی‌تواند داور جایزه جلال باشد. باید توانمند باشند و اثر و ادبیات را بشناسند و قدرت تصمیم گیری داشته باشند. بوده‌اند افرادی که توان ادبی داشته اند اما قدرت تصمیم گیری نداشته‌اند و... . مهر: چند درصد از داوران امسال جایزه پیشنهاد هیأت علمی بوده و چند درصد پیشنهاد بیناد شعر و ادبیات داستانی؟ سلیمانی: داوران پیشنهاد همه ما بودند. الان به طور مشخص یادم نیست هر عزیزی را چه کسی پیشنهاد داد اما برای حضور همه داوران رای‌گیری شد و هیچ فرد پیشنهاد فرد خاصی نبود و هیچ پیشنهادی هم تعیین کننده نبوده است. مهر: فرآیند انتخاب نهایی هم مهم است. گفته شده انتخاب نهایی با رای داوران به اضافه نماینده دبیر علمی و هیئت علمی بوده است.با این وصف رای داوران می‌تواند الزاما تعیین کننده انتخاب نهایی نباشد. در این زمینه چه توضیحی دارید؟ زائری: در آئین نامه آمده است که در مرحله انتخاب هر گروه به صورت مستقل داوری کرده و به پنج اثر نهایی می‌رسد. در این مرحله دو نفر به سه داور اضافه می‌شوند که همان نماینده دبیر علمی و هیئت علمی است. دلیل این اتفاق این است که گاهی برای انتخاب یک اثر اطلاعاتی بیش از اطلاعات داوران مطرح است. مثلا امسال این موضوع مطرح شد که کتاب آقای صدر که خودشان به عنوان رمان مطرحش کرده‌اند باید در بخش رمان مطرح شود یا در بخش مستند. در این زمنیه گروه داوری نمی‌توانست تصمیم بگیرد چون وظیفه اش بررسی آثاری بود که به آنها محول شده بود. لذا برای حل اینگونه اتفاقات وایجاد نظم و انسجام بیشتر دو نماینده در مراحل آخر اضافه می‌شوند که بدون درگیر شدن با پیشینه ماجرا بتوانند با کار داوری همراهی کنند. در این مرحله همه کاندیداها به صورت خیلی جدی مورد بررسی قرار می‌گیرند و در نهایت با رای گیری برگزیده انتخاب می‌شود.
مهر: هیئت علمی توان تغییر رای داوران را دارد؟ زائری: نه. هیئت علمی یکی از پنج نفر گروه داوری است. داوران سه نفر هستند. برنده کسی است که بتواند سایرین را به رای و نظر خود مجاب کند. مهر: یکی از نقدهای جدی به جایزه جلال امسال در نتایج داوری‌ها بود. خیلی از اهالی جراید و فرهنگ بر این باور بودند که به شکلی جوایز توزیع شد که به قول معروف نه سیخ بسوزد و نه کباب و به اصطلاح توازن برقرار شود. گفته شد که برگزارکنندگان دنبال ایجاد نوعی توازن بوده‌اند و جایزه جسارت این را نداشته که نظر قاطعی اعلام کند. گفته شد که وزارت ارشاد هم دنبال نوعی فرار از حواشی این جایزه است و در نهایت این طور تقسیم هدایا را صلاح دیده است. سلیمانی: من پارسال جزو هیئت داوران و هیئت علمی بودم. من پارسال به هر دوی آقایان مزینانی و خسروی رای دادم و از هر دو کار هنوز هم دفاع می‌کنم و به نظرم بهترین بودند. پارسال اصلا به این نگاه نشد که خط و ربط این دو اثر چیست . اصلا بحث گروه و فکر این افراد مطرح نبود. امسال هم همین بود. جایزه جلال به عنوان یک جایزه ملی باید فراتر از جدال گروه ها و دسته بندیها مورد توجه قرار بگیرد. نباید به این سمت برود که منتخبش مورد حمایت فلان گروه هست یا نیست. از طرفی اعتدال و میانه روی چیز بدی هم نیست. به نظرم جایزه جلال نباید برای خودش جبهه‌ای بسازد و به سمت خاصی متمایل شود. جایزه جلال یک جایزه ملی است که می‌تواند به همه سلیقه ها پاسخ دهد. من به طور جدی می‌گویم که ما در جایزه دنبال این نبودیم که به یک توازن و تعادل برسیم هر چند که اگر این اتفاق رخ دهد بد نیست. میانه روی و تعادل چیزی است که ما امروز به آن نیاز داریم. زائری: این نوع حرف و حدیث ها همیشه هست. اینکه انتخابی کنیم که حرف و حدیثی در آن نباشد اصلا ممکن نیست. اما به خاظر رضایت فردی قرار نیست ما رومی روم یا زنگی زنگ باشیم. چه کسی چنین حرفی را زده است؟ من اگر در مشاهده ادبیات کشور به این نتیجه رسیدم که فلان اثر، کار جریان سازی است به خاطر خوشایند کسی حق دارم آن را نبینم؟ این حواشی گواه سلامت انتخاب است و معنایش این است که انتخاب‌ها به سمتی خاص متمایل نبوده است. البته من این حرف را طور دیگری هم می‌توانم بفهمم. اینکه بگویند وزارت ارشاد هوشمندانه ترکیب هیئت علمی را طوری انتخاب کرده است که به سمت خاصی غش نکنند. من این را می‌توانم بپذیرم. من می‌توانم شهادت بدهم هیئت علمی و داوران با انصاف بودند و به سمتی خاص غش نکردند. برآیند این نگاه ها فضای معتدلی ساخت که سعی کرد به ادبیات امروز خدمت کند. مهر: بحث پایانی ما نیز درباره تجربه برگزاری هشت دوره از این جایزه و نیازهای آن برای تغییر است ... امسال در واپسین لحظات اعلام شد که جایزه ارزان شده و تغییراتی هم در ترکیب اجرایی جایزه برای سال بعد رخ داد. به باور شما آیا این ارزان شدن و کم شدن این هشتاد سکه از جایزه صحیح بوده است؟ و دیگر اینکه در ادامه نیاز به چه تغییری در جایزه حس می‌شود؟ زائری: باید اول این سوال را پرسید که ۱۱۰ سکه را با چه معیاری انتخاب کردیم؟ ما هنوز مستندات آن جلسه که منجر به این انتخاب شد را نمی‌دانیم. تا زمانی که این جواب را نشنویم هیچ منطقی برای کم کردن تعداد سکه ها نداریم. روزی که برای جایزه جلال مبلغ ۱۱۰ سکه برگزیده شد می‌دانستند که جایزه کتاب سال ۳۰ سکه است و می‌دانستند پرداخت ۱۱۰ سکه یعنی چه. باید پرسید آن استدلال چه بود که امروز به نقض آن رسیدیم. مهر: کاهش میزان جایزه از حساسیت های اهدای آن کم نمی‌کند؟ زائری: نه. اتفاقا حاشیه زیادی هم به جایزه می افزاید. تنها خاصیت این کار آسان شدن کار داوران است. سلیمانی: من با کم شدن سکه ها موافقم. جایزه در این هشت دوره برگزاری اکثرا برگزیده نداشته است. سنگ بزرگ هم نشانه نزدن است. باید جایزه را کم کرد که دائم اهدا شود. این ۱۱۰ سکه فشار زیادی به روی داوران وارد می‌کرد و به همین خاطر بسیاری یا برگزیده انتخاب نمی‌کردند و یا شایسته تقدیر اعلام می‌کردند. روند فعلی تصمیم گیری را ساده کرده است. به نظرم جدا شدن قید گرانترین از جایزه جلال حواشی را از آن کم می‌کند. واقع بین هم که باشیم وقتی بودجه ارشاد تنها ۱۰ درصد بودجه کشور است دیگر خوتان تفسیر کنید که توان ارشاد چقدر است. زائری: من به دوستانی که مخالف روند قبلی بودند و با کم شدن جایزه موافقند می‌گویم شما تنها میزان پاداش و عیدی پایان سال یک عضو هیئت مدیره یک شرکت دولتی را در نظر بگیرید و با جایزه جلال مقایسه کنید. آیا نویسنده‌ای که عمرش را برای خلق یک اثر گذاشته حقش نیست که این جایزه را دریافت کند. سلیمانی: به نظر من جوایز ادبی در نهایت باید به سمت واسپاری به بخش خصوصی بروند. هرچقدر جایزه ها از دولت دور شوند وجهه بهتری پیدا می‌کنند. البته این تصمیم دولت است که در امور فرهنگی دست به واسپاری بزند و فکر می‌کنم این اتفاق اگر رخ دهد حاشیه‌ها بسیار کم می‌شود. مهر: منظورتان این است که دولت بودجه بگذارد و سمن ها در مزایده، پیشنهاد برگزاری جایزه را بدهند؟ سلیمانی:مطلوب ما این است که دولت جایزه‌ای را برگزار نکند. در همه جای دنیا هم همین است. سیاستگذاری و حمایت مالی با دولت است اما دولت نقشی در برگزاری ندارد. دولتی برگزار شدن منجر شده که خیلی‌ها بگویند فلان جایزه دولتی را نه می‌گیریم و نه در برگزاری‌اش دخالت می‌کنیم. زائری: من با شما مخالفم. لاقل در جایزه جلال اساسنامه اصرار دارد که این جایزه از سوی دولت باید اهدا شود ولی در مباشرت اجرایی دخالت نکند. یعنی دولت باید سیاستگذاری کند و نه اجرا. من اما از این منظر با فرمایش خانم سلیمانی موافقم که دولت باید برای ترویج زبان ملی اهتمام و سیاستگذاری کند. این همان اتفاقی است که در فرانسه افتاد و دولت ورود نرم‌افزارهای کامپیوتری به زبان انگلیسی را ممنوع کرد. اینکه دولت در برهه‌ای از فعالیت همین بنیاد کتاب را در انتشاراتش چاپ کرد اشتباه بود اما اینکه حمایت کند از نهادهای مدنی با سیاستگذاری بنیاد روش پذیرفته ای است. سلیمانی: به باور من اصلا بنیاد ادبیات داستانی نیز نباید در تملک دولت باشد. این موسسه باید خصوصی باشد. ...................... گفتگو: حمید نورشمسی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها