تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816150068
ماجرای آیت الله شریعتمداری و موضع حضرت امام (ره) در مورد وی چه بود؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری دانشجو: موضوع آیت الله شریعتمداری از آن دست موضوعات است که عدم پرداخت به آن می تواند زمینه ساز تحریف در برخورد صورت گرفته امام با وی باشد لذا برای روشن شدن شخصیت این روحانی و جهت های فکری وی و نوع تدبیری که امام نسبت به ایشان اتخاذ کردند توضیحاتی ارائه می گردد.به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، موضوع آیت الله شریعتمداری از آن دست موضوعات است که عدم پرداخت به آن می تواند زمینه ساز تحریف در برخورد صورت گرفته امام با وی باشد لذا برای روشن شدن شخصیت این روحانی و جهت های فکری وی و نوع تدبیری که امام نسبت به ایشان اتخاذ کردند توضیحاتی ارائه می گردد. 1. مختصری از زندگی نامه ایشان که در سال ۱۲۸۳ ش در تبریز متولد شد و تحصیلات مقدماتی را در تبریز شروع کرد. سپس در سال ۱۳۰۵ ش به قم رفت و در حوزه ی درس مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری حاضر شد. بعد از مدتی به نجف اشرف مشرف شد و در آنجا اجازه ی اجتهاد یافت . در سال ۱۳۱۳ ش به تبریز مراجعت نمود. پس از ظهور فرقه ی دموکرات به رهبری سید جعفر پیشه وری در تبریز، از آن شهر خارج شد و به تهران و سپس به قم رفت . 2. فعالیت های سیاسی-اجتماعی قبل از انقلاب ایشان در دوران مبارزات دوشادوش دیگر علما و حضرت امام (ره) نقش فعالی را ایفا کرد. برای نمونه به دنبال اعلام انقلاب سفید و اجرای رفراندوم از طرف شاه ، ایشان همراه با دیگر مراجع عظام تقلید، اطلاعیه ای اعتراض آمیز ـ که ضمن آن عید نوروز را عزای عمومی اعلام کردند ـ صادر کرد. همچنین پس از دستگیری حضرت امام (ره) در پانزدهم خرداد و متعاقب آن قیام و کشته شدن مردم ، به همراه سایر مراجع عظام ، اعلامیه های متعددی در محکومیت اعمال شاه صادر کرد. در مهر ۱۳۴۴ ش نیز مؤسسه ی دارالتبلیغ اسلامی ، بنا به دستور ایشان در قم افتتاح شد. به ادعای طرفداران این مؤسسه ، دارالتبلیغ جهت احیای دین اسلام و مذهب جعفری پایه ریزی شد؛ اما مخالفان آن ازجمله حضرت امام (ره) آن را با توجه به شرایط اجتماعی و سیاسی به نفع رژیم شاه می دانستند و معتقد بودند که شاه ، چون نتوانسته بود از طریق پدید آوردن دانشگاه اسلامی در حوزه های علمیه نفوذ کند، سعی کرد تا از این طریق در حوزه ها برای خود پایگاهی درست کند. در ۲۹ بهمن 56، مردم تبریز که به همراه شهرهای دیگر ایران ، مراسم چهلم شهدای ۱۹ دی قم را برگزار می کردند، توسط عمال شاه به خاک و خون کشیده شدند؛ اینجا نیز آقای شریعتمداری طی اعلامیه ای در یازدهم اسفندماه، جنایات رژیم را محکوم کرد. ایشان به اتفاق سایر مراجع در ششم فروردین 57 به مناسبت چهلم فاجعه ی تبریز اعلامیه ای منتشر کردند که ضمن آن ، روز ۱۰ فروردین را روز گرامیداشت شهدا اعلام نمودند. 3. فعالیت ها پس از انقلاب اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی، کم کم مخالفت ها و زاویه گرفتن او از انقلاب شروع شد؛ و تا جایی پیش رفت که به صورت ضمنی (و نه صراحتاً) خود را صاحب انقلاب می دانست و حضرت امام (ره) را احتمالاً فردی تصور می کرد که از جریان به وجود آمده، بهره می برد! شریعتمداری دشمنی خود را با امام خمینی ویارانش، حفظ کرده بود. اولین اقدام ایشان تشکیل «حزب خلق مسلمان» در آذربایجان بود که پس از اعلام موجودیت حزب جمهوری اسلامی در 19 بهمن 57 بود. این حزب که به نوعی در رقابت با حزب جمهوری اسلامی تشکیل شده بود؛ در 8 اسفند 57 تحت حمایت کامل آقای شریعتمداری اعلام موجودیت کرد. این حزب اقدامات زیر را جهت مقابله با نظام اسلامی انجام داد: مخالفت با شیوه برگزاری رفراندوم تغییر نظام: این حزب رفراندوم دوگزینه ای را محدودکننده آرای رأی دهندگان می دانست. آقای شریعتمداری در پاسخ به سؤال خبرنگاران در مورد این رفراندوم گفته بود که سؤال محدود نباشد و مردم آزادی کامل داشته باشند که هر حکومتی می خواهند انتخاب کنند. رحمت الله مقدم مراغه ای نیز استاندار وقت آذربایجان در بیانیه ای با حکومت اسلامی مخالفت کرده بود؛ و حکومت فدراتیو را بهترین شکل حکومت معرفی کرده بود. مخالفت با تشکیل مجلس خبرگان قانون اساسی: حزب خلق مسلمان اعلام کرد که فقط مجلس 500 نفره ضامن تدوین قانون اساسی مردمی است؛ و مردم آذربایجان با این شرط به رفراندوم تغییر نظام رأی داده اند؛ که خواسته های آن ها در قانون اساسی لحاظ شود و آن ها در تدوین قانون اساسی مشارکت مستقیم داشته باشند. به دنبال این مخالفت ناآرامی ها و تشنج هایی در آذربایجان به وقوع پیوست. مخالفت با برخی اصول قانون اساسی و تحریم انتخابات: این حزب با استناد به برخی اصول مانند اصل 110 و تأکید بر تناقض برخی اصول با حاکمیت ملت و ابهامات دیگر خواستار تحریم انتخابات قانون اساسی بودند. آقای شریعتمداری نیز در همان زمان خواستار حل تناقض اصول 6 و 56 با اصل 100 جهت شرکت در انتخابات بود. به دنبال این اقدامات ناآرامی ها در سطح آذربایجان تشدید شد؛ و حتی حزب خلق مسلمان صداوسیمای تبریز را نیز تصرف کرد. به دنبال همین اقدامات حضرت امام (ره) تلاش های زیادی را جهت نجات آقای شریعتمداری انجام دادند و به ایشان پیام فرستادند که بهتر است هر چه سریع تر در بیانیه های رسمی و رادیو و تلویزیون رسماً اعلام کنید که از این حزب برکنار هستید و از حزب برائت بجویید؛ اما این تلاش ها با مخالفت های آقای شریعتمداری روبرو می شد و به جایی نرسید. جامعه مدرسین نیز تلاش های زیادی را جهت نجات آقای شریعتمداری انجام داد؛ که آن ها نیز متأسفانه به جایی نرسید. درنهایت حزب پس از حدود 10 ماه فعالیت منحل شد. 3.1. کودتای نوژه و کودتای قطب زاده: اما آنچه باعث خلع مرجعیت آقای شریعتمداری شد؛ کودتای نوژه و کودتای قطب زاده بود. این کودتا با اسم «عملیات نقاب»(نجات قیام ایران بزرگ) نام طرحی نظامی که در آن تنی چند از افسران ارتش شاهنشاهی ایران با تمرکز افسران نیروی هوایی برای بازگردانی شاپور بختیار به ایران و حذف امام خمینی (ره) و نابودی جمهوری اسلامی طرح ریزی کرده بودند که با لو رفتن کودتا در ۱۸ تیر ۱۳۵۹ و محاکمه عوامل و دست اندرکاران آن، این اقدام قبل از هر اقدامی با شکست مواجه شد. در عملیات کودتای نوژه قرار بود به طور هم زمان در تهران و سایر شهرهای بزرگ به اجرا درآید و اماکنی مانند مدرسه فیضیه، اقامتگاه امام، کمیته مرکزی، نخست وزیری، میعادگاه های نماز جمعه و ... توسط هواپیما بمباران شود. این کودتا از سه شاخه ی نظامی، سیاسی و ایدئولوژیک تشکیل شده بود. علیرغم به کار بردن سلاح های سنگین و هماهنگی و همکاری گروه های ضدانقلاب هنوز یک مشکل وجود داشت. مشکل این بود که اولاً چگونه نیروهای درگیر در کودتا، در اجرای مأموریت های محوله دچار تردید نشوند و ثانیاً پس از چنین کشتار وحشتناکی چگونه می توان به دولت کودتا مشروعیت بخشید؟ کلید حل هر دو مشکل در شاخه ی ایدئولوژیک کودتا نهفته بود. سران کودتا، با علمایی که احتمال می دادند از جمهوری اسلامی و امام خمینی (ره) کینه داشته باشند تماس گرفتند و از آن ها درخواست کمک نمودند. در رأس این افراد، آقای شریعتمداری قرار داشت. نیروهای ارتشی علیرغم اینکه در دوران طاغوت تربیت شده بودند، فرزندان همین مملکت بودند و به اسلام و روحانیت اعتقاد داشتند. آن ها حاضر نبودند علیه اسلام و روحانیت کودتا نمایند. سران کودتا، برای اینکه به افراد خود اطمینان دهند این کودتا علیه اسلام و انقلاب نیست آن ها را به قم می فرستادند تا با آقای شریعتمداری دیدار کنند و پس از تأیید شریعتمداری، با اطمینان خاطر در عملیات شرکت کنند. در پس از کودتا نیز آقای شریعتمداری نقش ویژه و فعال تری را قرار بود ایفا کند. قرار بود زمانی که جماران در سه سورتی پرواز با خاک یکسان شده است و امام خمینی (ره) از صحنه ی سیاست حذف شده اند، شریعتمداری وارد عمل می شود. در طراحی کودتا، خانه ای در حوالی یوسف آباد برای انتقال شریعتمداری از قم به تهران اجاره شده بود. شریعتمداری در این خانه مستقر می شد و به عنوان رهبر مذهبی، کودتا را تأیید می کرد. زمانی که رادیو و تلویزیون به دست کودتاچیان تصرف می شد، وی مستقیماً یا به وسیله ی نوار و اعلامیه با مردم سخن می گفت و مردم را به همکاری با کودتا فرامی خواند. کودتای نوژه به لطف خدا شکست خورد و خائنان به سزای عمل خود رسیدند؛ اما شریعتمداری به علت اینکه به صورت مستقیم در کودتا دست نداشت، تحت تعقیب قرار نگرفت و متأسفانه بخش هایی از مصاحبه ی کودتاگران که به نقش شریعتمداری در کودتا اذعان نموده بودند از صداوسیما پخش نشد. کودتاگران در بازجویی ها و مصاحبه ی تلویزیونی خود به ارتباط کودتا بابیت آیت الله شریعتمداری اعتراف نموده بودند اما این بخش از اعترافات و مصاحبه ها به دلایل امنیتی و سیاسی حذف شد و به اطلاع عموم نرسید. دو سال پس از کودتای نوژه در اردیبهشت 1361، کودتای جدیدی کشف شد که در پی براندازی جمهوری اسلامی بود. قطب زاده با همراهی آقای شریعتمداری رهبری این کودتا را بر عهده داشتند. این بار دخالت شریعتمداری در کودتا مستقیم بود. او 500 هزار تومان به کودتاگران کمک کرده بود و اعتراف نمود که در جریان کودتا بوده است ولی اقدامی در جهت جلوگیری از آن به عمل نیاورده است. 3.2. خلع از مرجعیت توسط جامعه مدرسین همین کودتا باعث شد که جامعه مدرسین جلسه بگیرد که در 31 فروردین 61 این جلسه برگزار شد و عدم صلاحیت وی برای مرجعیت به تصویب رسید. به دنبال این مصوبه جامعه مدرسین بیانیه ای رسمی صادر کرد که در آنجا عدم صلاحیت ایشان برای مرجعیت اعلام شد. در بخشی از این بیانیه آمده است: «از روزهای اول نهضت مقدس اسلامی از آقای شریعتمداری امور بسیاری صادر می شد که دست اندرکاران نهضت به ویژه جامعه مدرسین آن ها را شایسته مقام مرجعیت شیعه نمی دانستند ولی برای حفظ وحدت و انسجام صف روحانیت مبارز از بازگو کردن آن ها سخت دوری می جستند تا بحمدالله انقلاب مقدس اسلامی پیروز گشت و مردم یکدل و یک جهت به این انقلاب دل بستند، ولی این شخص برخلاف مصالح اسلام و انقلاب و برخلاف اعتقاد و نظر فقهی خود که در مجله الهادی و در حضور عده ای از مدرسین تصریح کرده بود با اصل ولایت فقیه مخالفت کرد و دیدید آنچه دیدید و کرد آنچه نباید بکند... اگر بخواهم امور خلاف عدالت را بشماریم مثنوی هفتاد من کاغذ شود لذا ضمن تأکید بر اینکه مراجع قضائی منحصراً باید به این امر رسیدگی نمایند، بنا به وظیفه شرعی بر خود لازم دانستیم که سقوط مشارالیه را از شایستگی مرجعیت بالصراحه اعلام نماییم تا افرادی از مسلمانان که در حالت تردید و دودلی بودند تکلیف خود را بدانند و احیاناً با تقلید خود به اسلام و انقلاب ضربه وارد نکرده باشند گرچه طلاب عزیز و فضلا خود اعلان کرده اند که از گرفتن شهریه او خودداری خواهند کرد، ما هم تأکید بر خودداری همه آقایان را از گرفتن آن لازم می دانیم .» منبع : خط امام
یکشنبه ، ۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری دانشجو]
[مشاهده در: www.snn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها