واضح آرشیو وب فارسی:مرآت: اگر طیف آقای لاریجانی که الان مواضع خوبی دارد با طیف رادیکال یکی شود، چرا تصور می کنید که ماحصل آن رادیکال شدن شود؟ چرا اعتدال نشود؟ اگر او بتواند کنترلشان کند که مطلوب است!به گزارش مرآت نیوز به نقل از جهان نیوز ، در مصاحبه ای با غلامحسین کرباسچی کم و کیف انتخابات مجلس و چگونگی آرایش اصلاح طلبان و اصولگراها را جویا شده است. در ادامه بخش های مهم این مصاحبه آورده می شود. اگر ماحصل این وحدت جمع شدن نیروهای رادیکال و مثلا طیف سنتی باشد و برایند آن به سود رادیکال ها باشد چه؟ اگر طیف آقای لاریجانی که الان مواضع خوبی دارد با طیف رادیکال یکی شود، چرا تصور می کنید که ماحصل آن رادیکال شدن شود؟ چرا اعتدال نشود؟ اگر او بتواند کنترلشان کند که مطلوب است! شدنی نیست! چرا؟ تا حالا که شده. مجلس با سیاست لاریجانی توانست بالاخره برجام را تصویب کند؛ درحالی که در تلاش بودند، نشود و مجلس را از اکثریت بیندازند. ولی تلاش هایشان همچنان ادامه دارد، اینها همچنان عصبانی هستند. مجموعه مطرح است. یک نفر، دو نفر که مطرح نیستند. اگر هر کسی، چه لاریجانی چه دیگری بتواند مجموعه افراطی را کنترل کند، باید از آن استقبال کرد. وحدت این جناح اگر به معنای حاکم شدن جناح معتدل باشد، به نفع مردم است. اگر هم افراطیون حاکم شوند، خب مردم هم آنها را خواهند شناخت و کل مجموعه را افراطی تلقی می کنند. الان در ماجرای مثلا ورامین کسی می آید بگوید من بودم یا از کدام جناح، این کار را کردم؟ ولی مشخص است. خب. من می خواهم بگویم یک گروهی کاری می کنند که هیچ گروه سیاسی در مقام بیان صریح، مسئولیت آن را قبول نمی کنند، اما هنوز کسی نمی داند در شیراز کدام گروه مسئول زدن آقای مطهری است. در ورامین یا خوزستان معلوم نیست چه کسی مسئول این کارهاست. یک گروه بیاید بگوید من یک گروه سیاسی هستم و روشم این است که نگذارم هیچ کسی سخنرانی کند. این خیلی خوب است! به صورت شفاف وضعیت افراد و گروه ها روشن می شود. به طور صریح نمی گویند، اما... بحث ما بحث شفاف سازی سیاسی است. جناح راست باید شفاف سازی سیاسی بکند؛ یعنی از گروه هایی که آشوب درست می کنند، تبری بجوید. فکر نمی کنید در این تفرقه در جناح اصولگرا، جریان منتسب به پایداری و افراطی ها عصبانی هستند و بعید است به یک جمع بندی برسند؛ یعنی طیف رادیکال خیلی سرسخت است و می گوید مواضع من انقلابی است. آنها هم مواضع خودشان را دارند. وحدت آنها تاحدودی سخت است. فکر می کنید استراتژی اصلاح طلبان با این فرض چه باید باشد؟ شما به یارگیری اشاره کردید. فکر نمی کنید این وضع تفرقه باقی بماند باوجود اصرار شما بر وحدت آنها. ما اصرار نمی کنیم، ولی می گوییم وحدت آنها هم به نفع مردم کشور است. این سیاستی است که در جهت مصلحت خود آنها هم است. اما کار ما باید این باشد که در جهت پیشبرد سیاست های اصلاح طلبانه از همه نیروهایی که به فکر منافع ملی و کشور هستند، یارگیری کنیم و برای ما مهم نباشد که اگر کسی در گذشته هر اشکالی داشته یا هر موضعی در برابر ما داشته، از او استفاده نکنیم. اگر بعضی از آنها الان به فکر منافع ملی هستند، ما حمایت می کنیم؛ یعنی اگر ما برای منافع ملی از همه افرادی که در جناح مقابل هستند، یارگیری کنیم؛ به موفقیت می رسیم. اگر از همه نیروهای طرف مقابل یارگیری کنیم، ضرر نمی کنیم. در انتخابات ٩٢ و سیاست خارجی ما همین کار را انجام دادیم. این سیاست درست است به نظر من. در همین بحث یارگیری، شکل معمول این است که رقابت انجام می شود، وزن کشی ها معلوم می شود و در پارلمان است که ائتلاف شکل می گیرد. اما در کشور ما برعکس است. قبل از انتخابات ائتلاف انجام می شود. بعد در مجلس فراکسیون های متعدد تشکیل می شود. الان هم بحث اصولگرایان معتدل و استفاده از آنها در جریان اصلاح طلب مطرح است. فکر می کنید که اصلا وقت مطرح کردن آن همین مقطع است یا باید بگذاریم رقابت انجام شود و در مجلس یارگیری کنید برای این که برنامه خودتان را به پیش ببرید.. منافاتی ندارد. بخشی در همین مرحله و بخشی در مراحل بعدی. مسلما اگر یک مجموعه از اصلاح طلبان یا معتدلین در انتخابات برنده شوند و طیف قوی باشند، شاید عده ای از طرف مقابل را بهتر یارگیری کنند.. اما الان که وزن کشی نشده.. اشکال ندارد. ولی بحث این است که در این مرحله عده ای شاید شعارهای مجموعه نیروهای معتدل را بیشتر به نفع کشور بدانند و احساس کنند بین مردم این شعارها بهتر جا می افتد. برای همین می گویم که نباید طردشان کرد. شاید در جاهایی رقابت بین اصلاح طلبان و نیروهای جناح راست وجود نداشته باشد. همیشه معلوم نیست که رقابت بین این دو جریان به این شکل باشد. به هر صورت اگر حس کنیم در جایی بین نیروهای افراطی و نیروهای معتدل که از گروه ما نیستند، یک دسته به مجلس ورود پیدا خواهند کرد، ما باید دسته دوم را تقویت کنیم. این فعلا در این مرحله است. مرحله بعدی مربوط به مجلس است و ضرورتی ندارد که الان درباره اش صحبت کرد. بر این اساس، فکر می کنید جریان اصلاح طلب برای ورود به انتخابات باید چه رویکردی داشته باشد؟ تازه رسیدیم به سؤال اول! همین بحثی که من گفتم. اگر مجموعه مشکلات و مسائل کشور را احصا و تشریح کنیم، بحث اقتصادی، سیاست خارجی، فرهنگی و بحران های اجتماعی و زیست محیطی این مسائل کلان ملی را باید مدنظر قرار داد. اصلاح طلبان باید بگویند هرکسی به فکر منافع ملی است، از او حمایت می کنیم که به مجلس بیاید. اگر از گروه اصلاح طلب بود که مشخص است حمایت می کنیم و اگر از گروه مقابل بود هم حمایت می کنیم. یعنی معیار، منافع ملی است و این مفهوم آن انتخابات حداقلی است که برخی دوستان می گویند. حداکثری یعنی همه نمایندگان از طیف اصلاح طلب باشند. چه مجلسی مطلوب است که شکل بگیرد؟ مجلسی که همراه دولت باشد یعنی تلاش ما باید این باشد که اکثریت مجلس را به دست بیاوریم؟ در مقابل آن، چه ما به ازایی به دست می آوریم؟ مثلا اینکه به جای اکثریت به دنبال یک اقلیت قوی باشیم.. در هر انتخاباتی همه دنبال این هستند که قوی باشند. کسی نمی گوید که از اول اقلیت ضعیف را داشته باشم. همه دنبال یک اکثریت در مجلس هستند، اگر نشد یک اقلیت قوی، اگر نشد یک اقلیت ضعیف! الان هم باید همه تلاش مردم و سیاسیون اصلاح طلب و معتدل این باشد که همه مجلس را در دست بگیرند. ولی حالا این که چقدر موفق شوند و چه عواملی اثر بگذارد، مشخص نیست. مابه ازای آن اکثریت چیست؟ به عنوان مثال بگویم، اینکه اگر ما یک اقلیت قوی داشته باشیم از توان لابی برخورداریم، که کم کم طیف اصولگرا را نزدیک به خود کنیم و اگر این موضوع محقق بشود، یک برد است. اما اگر اکثریت را به دست بیاوریم، باعث می شویم که باز آن جناح متحد شوند و جناح تندرو و معتدل یکی شوند و احساس خطر کنند. این بحث استراتژی از این جهت است.. خب این موکول به این است که ما اکثریتی به دست بیاوریم و بعد مسیر افراط را پیش بگیریم، اما اگر ما در مجلس پیروز شویم و اکثریت را به دست آوریم ولی رفتار منطقی و معتدلی داشته باشیم، آن اتفاق نمی تواند رخ دهد. آن بحثی که شما می فرمایید، زمانی می تواند رخ دهد و برخورد تخریبی با مجموعه اکثریت بکند که روش معقولی انتخاب نکند. من فکر می کنم مجموعه تجربه اصلاح طلبان و معتدلین الان به قدری غنی است که حتی در صورت پیروزی، درست مثل انتخابات ٩٢ عمل کند. ما بعد از پیروزی روش نامعقولی به کار نگرفتیم. برای همین دولت از طرف مقابل یارگیری کرده است. در سیاست خارجی و برجام، خیلی از دوستانی که در انتخابات، مقابل روحانی یا رقیب او بودند، الان به نوعی حامی هستند. شاید به برخی چیزها در جایی انتقاد داشته باشند. اما، در مجموع بازی طرفداران سیاسی دولت در گروه های سیاسی، به واسطه همین سربازگیری از جبهه مقابل بوده که در مجلس هم همین اتفاق می تواند بیفتد.. پس استراتژی برای کسب اکثریت است؟ بله. اصلا غیر از این معنا ندارد. کسی نمی گوید تلاش می کنم برای اقلیت. تلاش حتما برای قدرت و کسب اکثریت است، اگر هم نشد، باید با روش معقولی در قالب اقلیت عمل کرد. انتهای پیام/ http://meraatnews.com/ ">پایگاه خبری تحلیلی مرآت نیوز استان سمنان
یکشنبه ، ۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مرآت]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]