واضح آرشیو وب فارسی:لاهیجان: سنت قدیمی و دیرینه اربه دوشاب گیری طبق رسم هرساله و با شروع فصل سرما در روستای سراش بخش مرکزی لاهیجان برپاشد.به گزارش سرویس گردشگری «لاهیجان» ، هر ساله در بخش های مختلف گیلان برنامه ها و آیین های سنتی مختلفی برگزار می گردد که نشان از فرهنگی غنی مردم این خطه سرسبز دارد.یکی از این سنت های قدیمی مراسم اربه دوشاب گیری است که در روستای سراش از توابع بخش مرکزی شهرستان لاهیجان طبق سنت دیرین برگزار می شود. اربه نام خرمالوی وحشی و خودرو است که به گوجه فرنگی شباهت زیادی دارد، اصلیت این میوه جنگلی است و در جنگل های روستاهای جنوبی شهرستان لاهیجان همانند سراش، فیدره، گمل و رحیم آباد می روید. خانم حسینی یکی از مهمانانی که برای خرید این محصول سنتی به روستای سراش آمده با بیان اینکه اربه خاصیت درمانی فراوانی دارد و در هنگام خوردن غلظت آب دهان رابالا می برد اظهار کرد:شیره این گیاه که با زحمت فراوانی به دست می آید، برای رفع بیماری های فاویسم و کم خونی مفید است. وی با اشاره به اینکه در طب سنتی به بیماران بیماری «فاویسم»و«یرقان» اربه دوشاب می خوراندند که خاصیت درمانی دارد گفت: از آنجا که دوشاب دارای طبعی گرم است بیشتر در فصل زمستان مصرف می شود. این شهروند لاهیجان اربه دوشاب را از لحاظ غذایی بسیار مقوی دانست و گفت: این شیره مقوی به جای قند، شکر، سکنجبین، شربت آلبالو و همچنین برای برنج بو داده مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از بومیان روستا در حالیکه مشغول پخت «اربه دوشاب» بود با اشاره به مراحل آماده سازی این محصول گفت: برای تهیه شیره دوشاب از اربه جنگلی، آن را پس از جداکردن از ساقه های کوچک در میحطی چوبی که تنه درختی بزرگ و پهن که ناو نام دارد قرارمی دهیم در واقع شکم درخت پهن را تخلیه نموده و اربه را برای کوبیدن در داخل ناو می ریزیم. وی با بیان اینکه حدود یک متر از ناو را با تخته ای جدا می کنیم و سوراخی در آن تعبیه میکنیم و مقداری ساقه ی برنج را در جلوی سوراخ قرار می دهیم که نقش آبکش دارد افزود:اربه را در قسمت بزرگتر ناو ریخته و آن را با چوبی سرپهن به شکل «کوبه» له می کنیم و بعد کمی خاکستر هیزم یا پوست برنج روی آن میریزیم. این زن روستایی فشار میوه اربه را برای بدست آورده «شیره» آن بسیار مهم دانست و گفت: زمانی که شیره ها کاملا چکیده شدند آن را در دیگی می ریزیم و روی اجاق می گذاریم تا بجوشد. یکی دیگر از روستائیان درباره خاصیت این میوه جنگلی با اشاره به اینکه در زمستان «اربه دوشاب» را با برف مخلوط می کنیم و می خوریم گفت: در اصطلاح گیلکی به این کار«ورف دوشاب» می گوییم . به گزارش «لاهیجان»، روستای کوهستانی سراش از توابع دهستان لیل شهرستان لاهیجان است که با جمعیت صد و سی نفری، در هفده کیلومتری شهرلاهیجان قرار گرفته است.
شنبه ، ۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: لاهیجان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]