واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: تنها زبان ما با تکفیری ها، آتش و تفنگ بود، ما یقین داشتیم حتی اگر به شهادت برسیم، سربازانی هستند که انتقام ما را خواهند گرفت و خون ما هدر نخواهد رفتبه گزارش دولت بهار به نقل از تسنیم در دمشق، یکی از سربازان آزاد شده از محاصره تروریست ها در فرودگاه کویرس به تشریح خاطرات سال های سخت و نفس گیر محاصره پرداخت. "یوسف خضیره" از زمانی سخن گفت که در فرودگاه کویرس در حومه حلب به مدت بیش از سه سال در محاصره قرار داشت، سال های دشواری که در کنار دیگر همرزمانش سپری کرد. خضیره تاکید می کند که سربازان ارتش در دوران محاصره فرودگاه کویرس، شایستگی بالای خود را نشان دادند و تمام حملات تروریست ها را با شجاعت هر چه تمام تر دفع کردند. محبت و صداقتی که سربازان محاصره شده در کویرس با یکدیگر داشتند، اعتماد و وفاداری شان به وطن و اصولشان را تقویت کرد و آنها مصمم شدند حتی از یک وجب از خاک کشورشان دست برندارند. خضیره یکی از سخت ترین درگیری هایی را که میان مدافعان فرودگاه و گروه های تروریستی رخ داد، این گونه توصیف می کند: در نهمین روز هشتمین ماه سال میلادی جاری(آگوست) تروریست های داعشی از تمام محورها به ما هجوم آوردند، آنها از 15 خودروی بمب گذاری شده در این هجوم استفاده کردند، گلوله های تک تیراندازهای داعشی هم از هر سو به سوی ما شلیک می شد، اما خدا را شکر توانستیم این هجوم بسیار گسترده را با وجود شهدا و مجروحانی که دادیم، دفع کنیم، همچنان که تعداد داعشی هایی که در این عملیات به هلاکت رسیدند، بسیار زیاد بود. این سرباز ارتش سوریه در ادامه گفت وگو با خبرنگار تسنیم در دمشق می گوید شمار سربازانی که از فرودگاه کویرس دفاع می کردند و طی این سه سال در محاصره تروریست ها بودند، حدود 1100 نفر بودند .این فرودگاه در طول این سال ها در محاصره کامل گروه های تروریستی مختلف بود که از گروه موسوم به جیش الحر آغاز شد و در ادامه گروه های تروریستی جبهه النصره و در ادامه گروه تروریستی داعش، این فرودگاه را در محاصره خود قرار دادند. خضیره می افزاید: فرودگاه کویرس یک مرکز آموزشی برای دانشجویان افسری بود و کسانی که در این مکان قرار داشتند، در حال آموزش بودند، اما خدا را شکر همه ما به رزمندگان سرسخت تبدیل شدیم و شایستگی فراوان خود را طی سال های محاصره اثبات کردیم و توانستیم تمام حملات تروریستی را دفع کنیم. به گفته وی، فرمانده فرودگاه کویرس همواره برای مجهز کردن ما به مهمات کافی و رفع نیازهایمان در حد توان تلاش می کرد. خضیره در ادامه تاکید می کند درباره خودم باید بگویم که من و دوستانم در صف نخست مدافعان فرودگاه قرار داشتیم و فاصله میان ما و تروریست ها، حدود 150 متر بود و به همین سبب قرار دادن توپخانه در این نقطه به سبب آنکه به آسانی رصد می شود، دشوار بود به همین سبب ما در خطوط مقدم با سلاح شخصی و خمپاره انداز و تیربار می جنگیدیم. خضیره می گوید : فرمانده دانشکده هوایی به ما توصیه می کرد که هیچ زمینه و مجالی را برای تماس با تروریست های داعشی برای گفت وگو و منصرف کردن آنها از محاصره فرودگاه نگشاییم، زیرا صحبت کردن با آنها هیچ فایده ای ندارد، آنها تکفیری هستند و از خارج به سوریه آمده اند در حالی که مورد شستشوی مغزی قرار گرفته و از خود هیچ فکر و اندیشه ای ندارند و افکاری را که به آنها القا شده، قبول دارند. آنچه مقاومت و عزم و اراده ما و قدرت دفاعی مان را افزایش می داد، این بود که ما با نیروهایی که در آزاد کردن ما از محاصره مشارکت کردند، در تماس بودیم و همین مسئله سبب شد تا ما در آماده باش کامل برای استقبال از طلایه داران ارتش سوریه برای آزادی مان قرار داشته باشیم، به طوری که هر یک از ما وقتی نوبت نگهبانی اش پایان می یافت، به محل استراحت خود باز نمی گشت، بلکه بیدار می ماند تا نیروهای سرهنگ شجاع، سهیل الحسن برای آزادی فرودگاه برسند. خضیره در ادامه خاطرات دوران سخت محاصره در فرودگاه کویرس به خبرنگار تسنیم می گوید: برخی خاطرات هرگز از یادم نمی رود، ما در داخل فرودگاه همواره به هم محبت می کردیم، حتی لقمه غذا را با یکدیگر تقسیم می کردیم، فرمانده فرودگاه برای تامین تمام نیازهای ما تلاش می کرد، ما در فضایی از محبت و دوستی با یکدیگر قرار داشتیم که سبب افزایش اعتماد و باورمان به اصول و میهن می شد و این که حتی از یک وجب خاک وطن دست برنداریم، حتی اگر شهید شویم، چرا که می دانستیم که سربازان هستند که اگر ما شهید شویم، انتقام ما را خواهند گرفت وخونمان هدر نخواهد رفت. این سرباز ارتش سوریه می افزاید در آخرین روزهای محاصره، با کمبود مهمات در داخل دانشکده روبرو شدیم، فرمانده دانشکده، فردی مدیر و دوراندیش بود و توانستیم به لطف دستورالعمل هایش از ذخایر باقی مانده به بهترین نحو ممکن استفاده کنیم. وی تاکید کرد ما در جریان یکی از درگیری ها با تروریست های مهاجم از ناحیه دست مجروح شدم، اما در داخل فرودگاه توجه ویژه ای به مجروحان می شد و نیازهایمان را برطرف می کردند. خضیره در پایان به خبرنگار تسنیم در دمشق گفت بلافاصله پس از بهبودی به میدان نبرد باز خواهک گشت و مسیر نبرد را تا آزادسازی کامل وطن از شر تکفیری ها یا شهادت ادامه خواهم داد.
جمعه ، ۶آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]