تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837689728
جنگی صد ساله شکل خواهد گرفت!
واضح آرشیو وب فارسی:پارسینه: از دهه ها پیش آدونیس شاعر در منطقه “لا دفانس” در آستانه دروازه پاریس زندگی می کند: آشیانه کوچکی در طبقه ۳۵ یک برج دارد که از آن بر شهری کوچک شده به اندازه چوب کبریت نظاره می کند و شعر می سراید. آپارتمانی دیگر هم دارد که به زمین نزدیک تر است و زندگی روزمره در آن جریان می یابد.اولین دیدار با او ده سال پیش در طبقه ۳۵ بود، این بار در طبقه نهم در باره زوال مشرق با او به گفتگو نشستم. در این فاصله او چند دندان از دست داده است اما قهقهه ریز و رام نشده خنده هایش تغییری نکرده اند. آدونیس مهم ترین شاعر زنده جهان عرب است. هنگام پرسش و پاسخ در باره افول فرهنگ اسلامی، به کشورهای غربی حمله کرد و گفت مطمئنا این حرف ها را منتشر نمی کنید. در این مورد برخطا بود… تسایت: هنوز به یاد دارید؟ مدت زیادی از آن روزها نگذشته اند. زنان عرب آزادنه در زندگی اجتماعی حضور داشتند و لباس های زیبایی می پوشیدند، تحصیل هم می کردند. اما امروز ناپیدا، پنهان و کاملا پوشیده هستند. مدرنیته عربی کجا رفته است؟ آدونیس: مدرنیته عربی هیچگاه وجود نداشت. جوامعی که بر اساس تصویری مذهبی از انسان و جهان بنا شده اند نمی توانند مدرن باشند. مدرنیته عربی تنها جنبه ظاهری داشت. اتومبیل ها، یخچال ها، هواپیما ها، لباس های زیبا، وجه تزیینی داشتند. مسافران دهه هشتاد و نود میلادی به شرق، کسانی مانند نویسنده ایرانی-آلمانی، نوید کرمانی از دهه های از دست رفته چندفرهنگی عربی می گویند. – این آزادی، امری ظاهری و بی اهمیت و فراتر از یک از مُد نبود. آیا زنان عرب با لباس های مارک «شانل» هم انسان هایی درجه دوم بودند؟ – در لبنان، سوریه، مصر، و عراق هیچگاه بهبودی در وضعیت زنان رخ نداده است. برای این باید ساختارهای خانواده تغییر داده شوند، زنان باید شکل زندگی خودشان را شخصا تعیین کنند و برای مناسبات عشقی خود هم مستقل باشند. چنین چیزی هیچگاه وجود نداشته است. این موضوع معروف به مدرنیته عربی امری کاملا سطحی و تقلیدی از زندگی غربی بود و این امر مدیون رژیم هایی بود که داشتند درهای کشورشان به روی موسسات سرمایه گذاری باز می کردند. هسته اصلی فرهنگ عربی از پانزده قرن پیش تغییری نکرده است، زیرا هنوز آزادی فردی، حق و زنانگی را نفی می کند. همه رژیم های به ظاهر مدرن عربی، از منظر همه نکات جهان بینی غربی، شیوه حکومت داری خلفاء را حفظ کرده اند، هرچند از نظر ظاهری به یک پاساژ بزرگ خرید تبدیل شده اند. این امر بدترین نوع خودکامگی در لوای آزادی بود. یعنی از پانزده قرن پیش تمدن عربی هیچ توسعه ای نیافته است؟ – انسان (شهروند) عربی هنوز متولد نشده و وجود ندارد. کشورهای عربی تا همین حالا جوامعی کاملا قبیله ای هستند. اگر مسلمان ها در رویای انقلابی واقعی هستند، باید به دو کار دست بزنند: بایست مذهب را از قدرت جدا کنند و بایست زنان را آزاد کنند. تا وقتی که این کار را به سرانجام نرسانند، مطلقا هیچ چیزی تغییر نخواهد کرد. تا آن زمان هر از گاهی رژیمی پدیدار می شود که کمی بازتر است، وزیری که بهتر از بقیه است، ولی همه این ها کم اهمیت هستند. بدون رهایی زنان، هیچ پیشرفتی در کشورهای عربی رخ نخواهد داد. در آلمان هزاران نفر علیه «اسلامی کردن مغرب زمین (پگیدا)» تظاهرات می کنند. آیا باید از اسلام ترسید،چون ماهیتا با مدارا غریبه است؟ – بله، اما این امر برای همه ادیان توحیدی معتبر است و شامل دین یهود هم می شود. یکتاپرستی، حقیقت نهایی را به آخرین پیامبرانش سپرده است. این امر به این معناست: نهایتا خداوند حرف دیگری برای گفتن ندارد، اینک کلام پیامبران معتبر است. و هر یکتاپرستی کلام پیامبر خود را معتبر می داند. تفکر مذهبی همیشه در خود، حصار، انسداد و راه ندادن دارد. دگرگونگی دیگران و وجود بنیادین فلسفه عربی یونانی، برای این تفکر غریبه است. باوجود این، بربریت «داعش» موجب حیرت ما شده است. چگونه این وضعیت پیش آمده است؟ – اگر به این سوال پاسخ دهم، آنرا چاپ نمی کنید. چرا؟ – برای این که جوابم بسیار تند است. بگویید… جلوی خودتان را نگیرید. – اروپا پشتیبان آنهاست و حتی از کشورهایی مانند قطر و عربستان سعودی پشتیبانی می کند که قانون اساسی ندارند. اروپا نه تنها حامی این کشورهاست، بلکه مقابل آنها تعظیم هم می کند. وقتی عملیات تهاجمی داعش آغاز شد، غربی ها شوکه و خشمگین بودند. – به هیچ وجه! موضوع به نحو احسن سازماندهی شده بود. تسلیحات سنگین داعش از کجا آمده بود؟ چه کسی بن لادن و القاعده را اختراع کرده بود تا به کمونیست ها در افغانستان ضربه بزنند؟ این سوال را می بایست من از شما بپرسم… – مدت هاست که آمریکا از منازعات مذهبی در کشورهای عربی حمایت می کند. آمریکایی ها در جنگ عراق اختلاف سنی و شیعه را فعال کردند؛ چیزی که به قتل های دهشتناک منجر شد. ایالات متحده در بازی جنگ های قبیله ای-مذهبی مشارکت دارد. با وجودی که ۴۰ کشور علیه داعش متحد شده اند، سلاح های آنها از ترکیه عبور می کند. ۴۰ کشور موفق نمی شوند این به اصطلاح «دولت اسلامی» را شکست بدهند. و به چه دلیل؟ برای اینکه علاقه ای به اینکار ندارند. همه اینها تئاتر است. اما بمباران هایی که توسط آمریکا … – … تئاتر است. در اختلاف عمیق بین آنهایی که مذهب را امری شخصی می خواهند و کسانی که در فکر بنیان حکومت مذهبی هستند، غربی ها در کنار مذهبی ها هستند. موقعیت کشورهای عربی قابل فهم نیست اگر فلسطین نادیده گرفته شود. اسرائیل هم حکومتی مذهبی ست. و حاکمیت مذهبی در جهت منافع غربی هاست. تمایلی وجود ندارد که جهان آزادی به دست آورد. قرار است غربی ها چه لذت سادیستی از جنگ های مذهبی عرب ها ببرند؟ – عربستان سعودی، اردن و قطر هم پیمان غربی ها هستند. غربی ها بخش جدایی ناپذیر موجودیت کشورهای عربی هستند. آنها ناظر نیستند، عامل هستند، عاملانی به عمد. و هیچ گونه علاقه ای به سکولاریسم عربی ندارند. کسی را نمی شناسیم که عمیقا از ترور داعش منزجر نباشد. – هنگامی که در دهه شصت میلادی، روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشر در کشورهای کمونیستی سرکوب شدند، ما دادخواست هایی علیه دیکتاتوری کمونیستی تهیه کردیم. اکنون به نام اسلام هر روز هزاران نفر سلاخی می شوند. و هیچگونه فریادی در افکار عمومی غرب شنیده نمی شود. دادخواست کنونی باید متوجه چه آدرسی باشد؟ – به بشریت، به عنوان گواهی. چه وقتی این کابوس پایان می یابد؟ – هیچ گاه. جنگی صد ساله شکل خواهد گرفت. جنگی بین مسلمانان، با تنها هدف نابودی کامل هسته مرکزی اسلام. بزرگترین جنگ قرن بیست و یکم، جنگ داخلی عرب ها خواهد بود، به این صورت که دنیای عرب خود را لت و پار و نابود می کند. تمدن و فرهنگی قدیمی و عظیم که به قرون وسطی باز می گردد. – حداقل در قرون وسطی اراده فلاسفه و عالمان برای غلبه بر قرون وسطی وجود داشت. اکنون تلاش هایی برای بازگشت به قرون وسطی می شود. این رجوع با سکوت غربی ها حمایت می شود. آیا بازگشت به دوران ماقبل تمدن، هدف تعریف شده اسلام گرایان است؟ – این امر متناسب با برداشت اسلامی از زمان است. برای آنها صدر اسلام، اعتبار مطلق است. با گذشت زمان از آغاز دور می شویم. برای پیشرفت، بایستی آغاز تکرار شود، یعنی بایست برگشت تا پیش روی کرد. برای مسلمانان غایت مطلوب بازگشت به آغاز است. بدین ترتیب پروژه داعش به خوبی با ایده اسلامی رستگاری پیوند دارد. – کاملا، هرچند بسیاری از مسلمانان مخالفت می کنند. اما همیشه این گونه بود: اسلام قصد بازگشت به آغاز را دارد. و همیشه جنگ هایی برای اسلام واقعی رخ داده است. آیا اساسا اسلام گرایی جزء اسلام است؟ – این مسئله نتیجه یک قرائت است. بنیادگرایان قرآن را آن گونه می خوانند که به خلافت اسلامی ختم شود. دیگران طور دیگری می خوانند. اساسا اسلام این چنینی وجود ندارد، این نوع کاملا ایدئولوژیک است. همچنین جنگ شیعه و سنی بر پایه یک اختلاف تفسیر بنا شده است. بین این دو هیچ اختلاف مذهبی وجود ندارد، هر دو از همان پیامبر و همان کتاب پیروی می کنند اما آن را متفاوت می خوانند. در چنین مواردی چه کسی تصمیم می گیرد؟ نه شاعران یا فیلسوفان، بلکه قدرت. کجا هستند رهبران روشنگری عربی؟ – چه کسی بعد نسل سارتر در فرانسه پدیدار شده است؟ و جدا از اینکه در باره هایدگر چه گفته می شود، چه کسی بعد از او آمده است؟ فرهنگ غربی، همچنین فرهنگ آلمانی دچار بحران شده است. وضع ما هم بهتر نیست. بزرگانی مانند ابوالعَلاء مَعَرّی دیگر یافت نمی شوند. پیشرفت فرهنگی، خطی نیست. نهایتا هم فیلسوفانی بزرگتر از فلاسفه یونانی نداریم. همه جوامع موفق کنونی، کپی شیوه زندگی «انگلوامریکن» هستند. آیا در درازمدت کشورهایی عربی چاره دیگری هم دارند؟ – غربی در هیچ سطحی مدل نیست. حتی دموکراسی آن. بازی دموکراسی بهترین شکل زندگی سیاسی ست، اما به بیماری مبتلاست. عرب ها باید از خودشان سوال کنند که چه هستند. نهایتا تمدن روزگاری در دنیای عرب آغاز شد، مصر قدیم، سومری ها، بابلی ها و فنیقی ها. آنها نوآوران واقعی جهان بودند. متاسف هستید که نیمی از زندگی خود را در غرب به سر برده اید؟ – نه، هیچ گاه به عقب نگاه نمی کنم. سه بار متولد شده ام. بار اول، در روستایی فقیر در سوریه، جایی که تا ۱۲ سالگی به مدرسه رفتم. تولد دوم در بیروت بود. و سومین بار در پاریس. پاریس درهای جهان را برایم گشود. شما ۸۴ ساله هستند، و رویای زندگی شما، نوزایی و فرهنگ جهان وطنی عربی نابود شده است. – برای من یأس بزرگی ست. نسل من رویای تغییری را داشت و آن جدایی مذهب و حکومت بود. وطنم سوریه کاملا نابود شده، برای هیچ و باز هم هیچ. چه طرحی در کار بود؟ دیکتاتور سوریه را نابود کنند؟ بسیار خوب، موافقم. اما کسی دیکتاتوری را حذف نمی کند تا هزار دیکتاتور دیگر جانشینش شوند. چیزی که تسکینم می دهد، این است که هدف اصلی این تئاتر را می بینم. اجیر کردن سرباز مزدور از ۸۰ کشور جهان برای برپا کردن جنگ در عراق و سوریه، امری جزئی نیست. بر روی سن باز آدم می کشند. و همه عرب ها در این بازی سهیم هستند. هنگامی که ده سال پیش سوال کردم که غرب چه چیزی را می تواند از شرق بیاموزد، شما گفتید: بی اعتنایی به مرگ… – ممکن است. اما مشکل واقعی، مرگ نیست، مرگ امری پیش پا افتاده است. مشکل واقعی، زندگی ست. چگونه باید زندگی کرد؟ سوال های واقعا بزرگ، پاسخی ندارند. پنهان می شوم در پس راز ، می خزم زیر ردای فصول و از درون شکاف هایش زمزمه می کنم. شکل او را به گام هایم می دهم و به دریا می گویم: به دنبالم بیا. درخت ها برگ های دفترم هستند، و سنگ ها شعرهایی مثل من. پوست افق را می کنم تا جاری شود خونش. پرواز می کنم از زخم به زخم، از این سو به آن سو. "آدونیس” منبع: تسایت آنلاین
پنجشنبه ، ۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارسینه]
[مشاهده در: www.parsine.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها