واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
فوتبال ایران؛ اول از نگاه فیفا، آخر از نگاه AFC
میان واجدین شرایط کسب جوایز بهترینهای آسیا هیچ اثری از فوتبال ایران نیست.
ایران ورزشی: میان واجدین شرایط کسب جوایز بهترینهای آسیا هیچ اثری از فوتبال ایران نیست. تنها همچون سنت دیرینه در بخش فوتسال نمایندههای ایران دیده میشوند که اتفاق غریبی هم نیست. فوتبال ایران در حالی جای خود را میان بهترینهای آسیا تهی میبیند که از نگاه فیفا اولین تیم قاره کهن محسوب میشود. فوتبال ایران از ویترین فراآسیایی تیمی قابل احترام محسوب میشود اما درون قاره آنطور که پیدا است چندان اعتباری ندارد.
در واقع وقتی پای دقت و ریزبینیهای بیشتر در مواجهه با فوتبال ایران به میان میآید، نتایج دیگری به دست خواهد آمد که با آنچه از نگاه جهانی وجود دارد، بسیار در تضاد است. فوتبال ایران به سبب صعود به جام جهانی یا نتایجی که در سطح ملی میگیرد، از سوی فیفا بهعنوان نخستین تیم آسیا معرفی شده است و جایگاه نسبتا خوبی هم در مقیاس جهانی دارد اما امتیازهای خوبی درون قاره ندارد به طوری که مشاهده میکنیم در بخش بهترین بازیکن، بهترین تیم ملی، بهترین مربی، بهترین باشگاه و حتی بازی جوانمردانه هیچ گزینه ایرانی وجود ندارد و تنها مانند قبل سران فوتبال آسیا برای اینکه فوتبال ایران را هم وارد بازی کنند، از فدراسیون فوتبال ایران بهعنوان یکی از گزینههای کسب عنوان بهترین فدراسیون قاره یاد کردهاند که دریافت این جازه هم نمیتواند چندان قابل توجه باشد. از آخرین بار که فوتبال ایران موفق شد عنوان برترین بازیکن سال را به خود اختصاص دهد سالها میگذرد. بماند که کنفدراسیون فوتبال آسیا مدتی لژیونرهای قاره را تحویل نمیگرفت که در آن ایام برای مثال نکونام یا تیموریان میتوانستند لااقل در بین گزینههای سال قرار بگیرند اما اکنون که اصلاحاتی شده و قرار است جایزه بهترین بازیکن بینالمللی قاره نیز اهدا شود، همچنان جای ایرانیها خالی است.
در واقع نه فوتبالیستهای داخلی توانستهاند چشم کارشناسان فوتبال قاره را خیره کنند و نه لژیونرهایی که در تیمهای درجه دو و سه اروپایی بازی میکنند. تنها ویژگی لیست بلند بالای کنفدراسیون فوتبال آسیا تکرار همان نامهای معروف فوتسالیها است که آن هم برخاسته از استعدادهایی است که در این بخش همواره وجود داشته اما هرگز در سالهای گذشته فوتبال ایران رشدی نداشته و همواره جایش میان بهترینهای قاره خالی بوده است. گرچه در سالهای اخیر بازیکنانی همچون کریمی، عقیلی، طالبی، بنگر، نکونام و مجیدی در بین بهترین بازیکنان سال قاره قرار گرفتند اما در نهایت این بازیکنان هم نتوانستند در رقابت پیروز باشند و عنوان بهترین بازیکن سال به فوتبال ایران تعلق نگرفت.
باتوجه به اینکه ایران از نظر فیفا اولین تیم قاره محسوب میشود لااقل انتظار بود که در بخش انتخاب برترین تیم ملی آسیا نام تیم ملی کشورمان دیده شود اما عجبا که اینجا نیز کنفدراسیون فوتبال آسیا نظر دیگری داشت و در این بخش نیز جایی برای فوتبال ایران که در رنکینگ فیفا اولین تیم قاره محسوب میشود، باز نکرد. شگفتانگیزتر از آن نیامدن نام کیروش میان مدعیان کسب جایزه بهترین مربی فوتبال آسیا است. در حالی که پوسته اوغلو (استرالیا)، مهدی حسن (امارات) و نوریا ساساکی (ژاپن) که مربیگری تیمهای ملی را برعهده دارند از نگاه کارشناسان فوتبال آسیا محق دریافت بهترین مربی سال شدهاند. این همه تفاوت و تناقض میان آنچه فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا در مواجهه با فوتبال ایران میبینند تاملبرانگیز است. یا جایگاه فوتبال ایران از سوی فیفا که برترین تیم قاره است واقعی نیست یا اینکه کنفدراسیون فوتبال با حب و بغض به فوتبال ایران نگاه میکند که باید پاسخ این سوالها را هر چه زودتر یافت. گرچه نباید فراموش کرد که فوتبال ایران در سالهای اخیر بازیکنی که چشمها را خیره کند نساخته، در رده باشگاهی سالها است حسرت قهرمانی آسیا را میخورد و مربیانش نیز سالها است نه قهرمانی جام ملتها را تصاحب کردهاند و نه قهرمانی باشگاهی را. شاید این وضعیت راه دیگری را پیش روی کارشناسان فوتبال آسیا نگذاشته است اما سوال این است که فوتبال تهی از عنوان ایران از نگاه AFC چرا از نگاه فیفا اول است؟!
تاریخ انتشار: ۰۵ آذر ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]