محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827572586
دو روش طرح ریزی و اجرای نفوذ
واضح آرشیو وب فارسی:مشرق نیوز: عملیات ادراکی به دنبال آن است که با اختلال محاسباتی چارچوب منظم حاکم بر این نظام را بر هم بزند تا بتواند نظم جدیدی در ذهن فرد آماج بنا نهد.به گزارش مشرق ، بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی روز گذشته در دیدار فرماندهان گردان های بسیج، حامل نکات مهمی بود که از جمله آنها، موضوع مهم و راهبردی «نفوذ» بود. در همین بیانات، ایشان دو مسیر مورداستفاده جریان نفوذ را مورداشاره قراردادند که به نظر می رسد، تبیین هر یک از این انواع نفوذ و ویژگی ها و کارکردهای آنها ضروری است. 1 ـ اولین و ساده ترین نوع نفوذ، نفوذ موردی و انفرادی است که این تاکتیک عمری به قدمت تاریخ دارد. در این شیوه قدرت های متخاصم تلاش می کنند عناصر خود را با بهره گیری از رخنه های موجود در طرف مقابل، وارد خانه حریف کنند تا به اهداف مدنظر خود برسند. اهداف این نوع نفوذگران می تواند از ساده ترین مسائل ممکن همچون کسب اطلاع و جاسوسی گرفته تا پیچیده ترین هدف گذاری ها، یعنی وارد ساختن نفوذگر در بدنه تصمیم گیری و تصمیم سازی سازمان حریف باشد. عناصر نفوذگری که هدف دخالت و جهت دهی در مسیر تصمیم سازی را دارند، یا در بدنه نظام تصمیم گیری رخنه کرده و در فرایند کارشناسی خود را ارتقای جایگاه می دهند یا با بهره گیری از تعاملات شخصی با برخی از چهره های مؤثر، فرایند تصمیم سازی را به دلخواه خود هدایت و راهبرد خود را بر اساس عملیات «مدیریت ادراک» نخبگان بنا می کنند. در این حالت معمولاً، عنصر نفوذگر ظاهری موجه و با پوشش های مورد اعتماد وارد صحنه شده و حتی سعی می کند با برقراری روابط عاطفی و بسیار نزدیک، اعتبار بیشتری در میان حلقه تصمیم گیر و مؤثر پیدا کند. آنگاه که نفوذگر جای پای محکمی در فرایند تصمیم سازی پیدا کرد به تدریج عملیات ادراک سازی خود را آغاز می کند که بنای این عملیات مبتنی بر «اخلال محاسباتی و ذهنی نخبگان» است. در توضیح این امر باید گفت هر فرد دارای یک نظام محاسباتی و تصمیم گیری شخصی است که این نظام مبتنی بر جهان بینی، باورها، انگاره ها و معادلات ذهنی او است که این شکل گیری نظام محاسباتی از دوران کودکی آغازشده و با رشد انسان، پرورش می یابد. عملیات ادراکی به دنبال آن است که با اختلال محاسباتی چارچوب منظم حاکم بر این نظام را بر هم بزند تا بتواند نظم جدیدی در ذهن فرد آماج بنا نهد. در چنین شرایطی هدف سناریوی ادراک سازی، ناچار به نوعی «محاسبه مجدد» می شود. اینجاست که گام بعدی عملیات ادراکی رخ می دهد و آن «اشتباه محاسباتی» است. در این مرحله با ایجاد فضاسازی های بیرونی، تزریق اطلاعات غلط و جهت دار، بی اعتبارسازی منابع خبری دیگر ذهن فرد آماج به سوی مسیری مشخص کانالیزه و او با اعتماد به برخی اخبار خاص و هدایت شده آشکار و پنهان، دچار اشتباه محاسباتی می شود. نمونه بارز پیاده سازی چنین الگویی را می توان استحاله بخشی از خواص انقلابی در دهه دوم و سوم انقلاب اسلامی دانست. در قالب این الگو بخشی از انقلابیون دوآتشه در اثر تماس با عناصر نفوذگر یا محیط های نفوذپذیر، در مسیر ادراک سازی مطلوب نظام سلطه قرار گرفته به تدریج از روحیه انقلابی گری و آرمان خواهی دست کشیدند. تجدیدنظرطلبی این انقلابیون پشیمان، به نوعی همان محاسبه مجدد و در نتیجه اشتباه محاسباتی بزرگ آنان بود. 2 ـ دیگر مسیر نفوذ که بسیار پیچیده تر و زیان بارتر از روش اول است، «نفوذ جریانی و شبکه ای» است که در آن جریان انسانی گسترده ولی پنهان از عناصر نفوذگر که دارای ارتباط وسیعی میان خود هستند، وارد محیط حریف شده و با بهره گیری از بسترهای موجود سعی می کند جامعه را تغییر مسیر دهد. اگر نفوذ انفرادی، به دنبال جهت دهی به معدودی از نخبگان بود، نفوذ شبکه ای، عموم جامعه را هدف گرفته و فرایندی فراگیر را تعقیب می کند. ویژگی مهم این نوع از نفوذ، چندلایه و فرابخشی بودن آن است، به این معنا که در همه حوزه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و امنیتی عناصر نفوذگر وارد محیط نفوذپذیر شده و هریک بدون آنکه حساسیت برانگیز باشد، پشتیبان فرایند دیگری هستند و در نتیجه این هم افزایی شبکه نفوذ، موجی سهمگین از پیامدهای نفوذ در محیط ملی بروز و ظهور می یابد. بنای عمده این روش بر دو عنصر تأثیرگذار نفسانی یعنی «پول و جاذبه های جنسی» پی ریزی شده است و عملیات آن بر مبنای «جنگ نرم» است که با هدف تغییر آرمان ها، باورها و سبک زندگی جامعه آماج دنبال می شود. نکته مهمی که باید به طورکلی در بررسی پدیده نفوذ – چه از نوع انفرادی و چه جریانی ـ بدان اشاره نمود، ماهیت تدریجی و پنهان پیشبرد این امر است که همین دو ویژگی سبب می شود که در بسیاری از موارد فرد یا محیط نفوذپذیر در مواجهه با آن سهل اندیشانه و ساده انگارانه برخورد کند و حتی دلسوزانی را که به او در خصوص مخاطرات نفوذ هشدار می دهند، به برخورد جناحی و دشمنی شخصی متهم کنند. نفوذ این امکان را به دشمن می دهد تا عنداللزوم، تصمیم رفتاری و گفتاری خود را به سادگی از داخل محیط خودی محقق ساخته و ناخودآگاه مطمئن ترین عناصر خودی به پیاده نظام دشمن تبدیل می شوند، چنانکه در فتنه 88 غفلت و تغافل برخی از خواص سبب شد دشمن بدان ها امیدوار شد و آنها نقش پیاده نظامی او را ایفا کردند. نکته مهم دیگری که در خصوص «پدیده نفوذ» در پایان این نوشتار باید بدان اشاره شود، تلاش جریان نفوذگر برای مصون سازی خویش است که ابزار مصونیت آفرین برای نفوذ، مشغول سازی درونی جبهه خودی و حاشیه آفرینی هایی است که در میانه این هیاهوهای کاذب، نفوذی ها همچنان به فعالیت خود مشغول بوده و با بهره گیری از برخی رذایل اخلاقی همچون لجاجت، خود را در پناه برخی خواص مصون می کنند. در چنین شرایطی برخی از خواص خود را به سنگر نفوذگران تبدیل کرده و اجازه نزدیک شدن احدی را به آنها نمی دهند. ابزار دیگر مصون سازی تخریب خاکریزهای «ضدنفوذ» است، به این ترتیب که عناصر نفوذگر و شبکه های نفوذ که مهم ترین موانع پیشرفت خود را همین خاکریزهای حراست کننده از نظام می دانند، یا با تهاجم مستقیم نرم یا با القای غیرمستقیم از طریق غافلان سهل اندیش، سعی در بی اعتبارسازی چشم ها و بازوهای مقابله با نفوذ دارند. در این میان «بسیج» به عنوان یکی از بازوهای قدرتمند نظام و جامعه اسلامی در مقابل جریان نفوذ، همواره هدف حملات بی امان نظام سلطه و امتداد داخلی آن بوده است و چه ناگوار که برخی از «خودعاقل پنداران سهل اندیش» تحت تأثیر القائات حلقه های نفوذگر پیرامونی، این نهاد مقدس و چشم امید ملت را به تندروی و افراط محکوم کرده و راه را برای نفوذ هموارتر می سازند. منبع : روزنامه جوان
پنجشنبه ، ۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مشرق نیوز]
[مشاهده در: www.mashreghnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها