واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:

گیل نگاه : درختچه فیجوا در ایران به طور محدود در استانهای گیلان و مازندران در حال کشت است و قرار بود جایگزین مرکبات در شمال کشور شود.وقتی از کنار میوه فروشیها گذر میکنیم میوهای به رنگ سبز جلب توجه میکند.این گیاه از راسته مورد، تیره موردیان اسم این میوه به صورتهای فیجوآ، فیجوا، فیجوآ، فیجوا و فیجووا نوشته میشود همچنین آن را با نام فوجیا نیز میشناسند که در ایران به طور محدود در استانهای گیلان و مازندران در حال کشت است.فیجوا به دلیل گلهای قرمز و جذاب به عنوان گیاه زینتی و پرچین مقاوم به باد نیز مورد استفاده قرار میگیرد؛ میوههای آن حاوی میان بر گوشتی و آبدار بوده و بسیار معطر است.نهال فیجوا یکی از میوههای نیمه گرمسیری است که از طریق جمهوری آذربایجان وارد شمال ایران شده است و قرار بود به علت ارزش غذایی مناسب و برخورداری از انواع ویتامینها، جایگزین مرکبات شود.در عین حال این میوه حاوی املاح و ویتامینهای گوناگونی نظیر ویتامین E، قند و مواد مفید برای ارگانیزم بدن انسان است میوه فیجوا در ترکیب خود ویتامین E، قند و مواد نافع برای ارگانیزم بدن انسان دارد. همچنین به مقدار زیادی ویتامینهای A، B، C در ترکیب این میوه موجود است.مقدار ید در ارقام مختلف فیجوا در حدود ۲۷-۳۴ میلی گرم در صد گرم میوه تازه است. به دلیل میزان ید بالا، در درمان بیماریهای تیروئیدی بهنام هیپروتیروئیدیسم و گواتر از آن استفاده میشود.خواص درمانی و کاربردهای صنعتیاین میوه از خواص جادویی در درمان گرفتگی شریانهای قلب و گواتر ناشی از کمبود ید شناخته میشود.میوه فیجوا به صورت خام و همچنین به صورت فرآوری شده مانند مربا، شربت، کمپوت و حتی شکلات مورد استفاده قرار میگیرد.فیجوا منبع خوب ویتامین ث، فیبر و مواد معدنی با کالری پایین است. فیجوا دارای مقادیر بالایی از ترکیبات طبیعی آنتی اکسیدانی و محافظ پوست برای مبارزه با رادیکالهای آزاد، به عنوان یکی از علل عمده پیری زودرس، بیماریها و سرطانها است.نحوه تکثیر گیاهفیجوا به راحتی از طریق بذر تکثیر مییابد اما نهالها غالباً شبیه پایه مادری نیستند. از شاخهها میتوان قلمهگیری کرد و در سیستم میست یا مه افشان میتوان آن را ریشه دار کرد.از طریق پیوند رقمهای مطلوب روی پایههای بذری نیز میتوان به تکثیر فیجوا اقدام کرد و این میوه سبزرنگ که تقریباً به اندازه کیوی است، مانند کیوی بعد از کندن پوست آن به طور کامل قابل استفاده و خوراکی است.نهال فیجوا یک درختچه تک پایه و همیشه سبز با رشدی آرام است که میتواند به ارتفاع و پهنای ۴. ۵ متر برسد. این میوه که در آمریکای جنوبی به صورت طبیعی میروید در مناطق شمالی ایران از آستارا تا بهشهر از رشد محسوسی برخوردار بوده و از سال ۱۳۵۱ در مناطقی از نوار ساحلی دریای خزر در استان گیلان تا محمودآباد مازندران کشت شده است.نهال فیجوا نسبت به مرکبات به سرما حساسیت کمتری دارد و تا دمای منهای ۱۰ درجه سانتیگراد را تحمل میکند و نسبت به نهال کیوی محکمتر است.گل دهی و برداشت میوه فیجوادرختچه فیجوا از سال سوم تا پنجم به بار مینشیند و در سال نهم پرمحصول میشود. در کشورهای زلاندنو و استرالیا به این میوه اهمیت زیادی داده میشود. در استرالیا عملکرد این میوه به سقف ۲۵ تن در هکتار رسیده است ولی برداشت این محصول در حال حاضر در شمال ایران در حدود ۱۰ تن در هکتار است.فصل گلدهی این درختچه اواخر اردیبهشت تا خرداد ماه است و اواخر مهر میوه آن قابل برداشت میشود. برداشت میوه در چندین نوبت و در حدود ۱-۲ ماه صورت میگیرد.یک پرورش دهنده و توزیع کننده میوه فیجوا در گفتوگو با ایسنا با اشاره به اینکه پرورش این درختچه علاوه بر صرفه اقتصادی برای سوخت و ساز و سلامتی بدن مناسب است، اظهار کرد: این میوه هنوز گسترش زیادی نیافته و نیاز به زمان دارد.احمد قویدل با بیان اینکه در حال حاضر در یک باغ ۱۰۰ متری شروع به پرورش این میوه کردهام، افزود: برای گسترش و همگانی شدن پرورش این میوه نیاز به اطلاع رسانی است.وی همچنین درباره خواص درمانی این میوه با اشاره به اینکه برای درمان بیماریهای قلبی مناسب و دارای ید است که میتواند روند درمانی بیماری گواتر را تسریع ببخشد، عنوان کرد: از این میوه همچنین برای درست کردن شربت و شکلات مناسب است.قویدل در پایان از رسانهها درخواست کرد برای معرفی این میوه و خواص آن بیشتر کار کنند و تصریح کرد: میوهای که جدید وارد بازار میشود به دلیل آنکه هنوز شناخته شده نیست نیاز به اطلاعرسانی دارد و همچنین جا دارد جهاد کشاورزی هم با ارائه کلاسهای ترویجی در معرفی این درختچه تلاش کند.
۳ آذر ۱۳۹۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]